ya borcumuz vardı zaten. simdi kapattık hepsini cok sükür. kenarda paramız var ama esim hani bebek doğsun, bi önümüzü görelim diye tutuyor parayı haklı olarak.
yani istesek alabiliriz ama belki biraz borc yaparız yine. esim de bundan cekiniyor. cünkü borçları ödemek için çok sıktık kendimizi. bebeği öğrendiğimizden beri tüm odağımız borcu bitirmekti. esim bu yüzden çok stres yasadı. su an nakitimiz dısında harcama yapmayalım istiyor. he istiyorum yine de desem alır. beni burda üzen hani ben “ya çok pahalı olmus bosver almayalım” dediğimde direkt kabul etmesi. daha uygun, makul bir sey de önerebilirdi. ve üzüldüğümü farkedip gelecekle ilgili vaatlerde bulunmaya başlayınca iyice kötü hissettim kendimi.
trip falan atmadım yine de..
canı sağ olsun