niye cesaretin yok ki...işte kendini hiç rahat bırakmıyorsun..
oyuzden sonucu görmek istemiyorsun ama beklemek seni daha çok yıpratıyor
haberin yok...ben olsam 30 kere kan testi yaptırmıştım bu kadar sürede..
ama içindeki hisler de çok önemli tabii..gerçi okadar stres yapıyorsunki
içindeki hisleri çüzümlemen bile çok zor sanırım...
evet kendimi anlayamıyorum zaten ..daha doğrusu kendime olan kızgınlığımı ataıyorum ..
2 sene boyunca çocuk yapmayacağım dedim ..şimdi de istiyorum olmuyor ..ALLAH beni cezalandırıyormu acaba diye düşünmeye başladım ..bu kadar çok çocuk istediğimi de bilmiyordum açıkçası ...bu süreçte öğrendim ..eğerki çocuk sahibi olmayı aslında çok istediğimi ama bunu bilinçaltına attığımı bilseydim çok daha erken başlardım bu işe ...
bu kadar gecikmesine de sebep olmazdım ..
robot yapma ama böylee..
ne dedik biz,stres yok..olmamalı..
eğer olursa işte böyle seninki gibi oluyor...eğer bebek yoksa bu kadar gecikmesinin
tek nedeni stres yapman,ama çok iyi biliyorum ki yapmamak da zor..
o yüzden biran evvel dr.git,bebek yoksa adet söktürücü verir,en azından bu bekleyiş
biter ve stres de kalmaz...ama noolur bu kadar stres yapma daha çok erken..
1 yıl hatta 5 yıl bekleyenler var..ve inan eğer hiç sağlık problemin yoksa olmamasının
tek nedeni sensin,yani yaptığın stres...
biran önce dr.a git ve ona göre tekrar başla,sanki ilk defa başlıyormuş gibi..ok?
ya aslında stres yapmıyorum ..yani stresim sadece adet yaklaşınca ortaya çıkıyor ..
aslında bu ay gayet iidim ..herşey ovulasyon testinin sürekli pozitif çıkması ile başladı ..
pozitif hamilelikte sürekli çıkarmış diye okuyunca gittim kan testi yaptırdım ..
neyime ise ...
bunu dikkate almasadım gayet rahat atlatacaktım bu ayı ..ondan sonra da sürekli adetimi bekledim geldi gelecek diye ...
öyle gece uyuyamazlık sürekli bunu düşünme gibi durumlarım yok aslında ..
normal hayatıma devam ettim.
tabiki aklında oluyor insanın ...
ama stres yapacak kadar bir durumum yoktu yani..
öyleki bir hafta izinli idim evde idim ..
bir hafta her gün nerdeyse ifttara misafir aldım onlarla uğraştım çok düşünmeye vaktim bile olmadı ...
öyle sürekli test yapıp psikopata bağlamış da değilim..
neden böyle oluyor ona anam veremiyorum sadece ..mantıklı bir şey bulamadıkça da sinir oluyorum sanırım..
neyse zten adet oldum ..
bu ay da geçti ...
dışarı gezmeye bile gidesim gelmiyor .
dışarı çıkınca insanları ellerinde çocukları ile görünce gözlerim doluyor..
hatta damla damla geliyor gözlerimden..
bir yandan da çok yoruldum ben bu işten ...
daha başındayız ama yorulduğumu hissediyorum ..
artık hamilelikten knouşasım gelmiyor ..
bir anda moralim bozulyor ağlamaklı oluyorum ...
eşimin desteği olmasa zaten ayakta duramam ..
ama o da üzülüyor biliyorum bana hissettrmese de sonuçta o da bebek özleminde...
ve ben zamanında 2 sene olmayacak deyip kesip attırmıştım ..
onun duygularını pek önemsememişim o zamanlarbunu anlıyorum şimdi ..
ve kendimeçok kızıyorum..
bak sen çocuk özlemi ile dolusun şimdi ve üç ay olmasına rağmen üç yıl gibi geldi ama eşim nasıl dayandı sırf ben istiyorum diye iki sene çocuk özlemine ,ona bunu yaşatmaya hakkım varmıydı diyorum kendime ..
çok hatalı görüyorum kendimi bu konuda ...
aslında en çok kızdığım nokta da bu sanırım ..
eşim ağzını açıp tek kelime söylemese de üzüntüsünü hissettirmese de ben ona yaptığım bu haksızlığı anne özlemi ile yanarken çok ii anladım ..
belki de bunda da hayır vardır bunu anlamamasebep oldu ..
olur da bir gün inş..çocuğum olursa ikisinin arasını çok tutmadan hemen tekrar yapacağım inş..
neyse yaaa konuştukça yine ağlayasaım geliyor ..
teşekkür ederim desteğin için sağolasın ..
duanı esirgeme ...
klava:
