hayatın her anında yaşadığım eziklik ve yalnızlık

Bana yeterki zarari olmasin is ortaminda sıkıcı olsun canimi yesin.Ise gider gelirim kafam rahat.Ama insanlara iyilik de yaramiyor.Farkli bakiyoruz iste.Is ortaminda muhabbet ustunden kar amaci guduyorlar.Bunu da gostere gostere yapiyorlar.Sanirsin isverenimiz o ortam.Bana cok sacma geliyor.
 
7
Bu seni derinden etkiledigi icin zamaninda sende travma olmus.O travma ozguvenini dusurus.Bu durusu da algilarlar insanlar bunu hic unutma.Benim sacma insanim bir sebepten ic dunyasinda ozguveni dusuk insani algiladigi gibi bir cizik de kendi atar.Insanlar acimasiz.O yizden sen kendini kaldir..Yalnizsan yalnizsin
Kendini toplama sureci olarak dusun.Ozguvenliymis gibi dur.Iyi bir dr gidip en uygun ilaci bul.Onu dene."ozguven" konusunda kitap ara."iyi hissetmek" ve "hatali alanlarimiz" ;onlari edin oku belki faydasi olur..Bu olanlar senin dusuncelerinin sonucu.
Nasil olduguna inanirsan osun.Kendini birakma..Gencsin.Gencligini iyi kullan..Hicbir olumsuz seyi takmamak siarin olsun..Enirjini dusirmemeye calis..Giyimine fit olmaya guzelligine onem ver..Ozguvenli dur.Bir agirligin olsun.Insanlarla sohbet et ama zorlama gerektigi kadar..Eger depresyondaysan ozguvenin sik sik dusecektir...Bu senle alakali kimsenin bunu kullanmaya hakki yokkk!!!Cunku bu ozgiven denen sey baltalandiginda daha da duser.Insanlarin bunu yapmaya hakki yok.Ama sen ic dunyanin tirmalanmasina izin verme .Disarda birakmaya calis..
 
Son düzenleme:
genelde ortamdayken ne yapmalıyım diye stres içinde oluyorum nasıl konuşacağım ne demeliyim gibi gibi
Sosyal fobiye donusmus sendeki.Cıg gibi buyumus icinde.Degistirmeye calismazsan boyle katlanarak gider.Toplum icinde konusmak da neymis.Onlar kimmis.En onemli sensin.Kendini begenmis ol birazcik.Sende bu eksik.
 
Akrabalarına yakın ol. Uygun biri çıksa da evlensem de. Bana birini bulun de. Mutlaka birini bulur getirir tanıştırırlar. Onunla da çık ve evlen.
 
Çok teşekkür ederim. Bunları bilmiyordum, öğrendim. Vay be. Ne cahilmişim. Böyle bilgi sahibi insanlar olmasa vay halime.
 
Konunuzu okurken kendimi yerinize koydum. Benim etrafimda o kadar çok arkadaşım var ki.. Üniversite, lise, ortaokul... Hepsiyle konuşuyorum ayda yılda bir kez. Universitede hep beraber olduğum arkadaşlarım var. Yemeklerde, grup ödevlerinde. Fakat yanımda dostum diyebileceğim, her seyi anlatabileceğim, koşulsuz güvenebileceğim bir ya da iki kişi vardır. Onlarla da zaten okullar ayrılınca görüşmeye zaman bulamıyoruz. Arayıp şurda buluşalım, bugün şunu yapalım diyebildiğim birisi yok yani. Sadece uzun süredir hayatımda bir erkek arkadaşım var. Dostum, sevgilim, yeri geldiğinde ailem diyebildigim birisi.
Allah sizin de karşınıza istediğiniz gibi bir insan çıkartsın, her konuda eşiniz olabilecek biri. En içten temennilerimle...
Istediğiniz zaman mesaj atabilirsiniz :)
 
Mesajiniza baslarkende yazmissiniz direk biliyorum kimse okumayacak belki yada gorsede usenecek .. karakter analizinizi daha okumadan yaptim yani.. bakin okuduk :) sorun etrqfta degil sizin bu sekikde algilamanizda ve bu sekikde algilayinca insanlar beni begenmeyecek beni kabul etmeyecek eee o elektrigi verip bence geri cekiyorsunuz kendinizi etrafta yaklasamiyor.. burdan yola cikin gormeyecek belki dediniz gorduk okumaya usenecek dediniz okuduk demek sizin dusundugunuz gibi degil.. once siz onemsyin kendinizi sonra insanlar... unutmayin birde herkes onemsenmiyir asiri derece ilgiye boguomuyir kimse hele bi sure snra hic onemsemezsiniz bunu ben ki okdr seven bu tarz seykeri suan diormki az insan cok huzur .. azicik pozitif olun ve doktora devam edin:)
 
Merhaba. İlkokulda bende sizinle aynı sorunları yaşadım. Hep dışlanan, kantinde unutulan, beklenmeyen, doğumgünü unutulan, bir anı veya sır paylaşılmayan kişi hep ben olurdum. Ergenlik ve mayın tarlası gibi olan yüzümün verdiği utanç duygusu ayrıca beni mahvederdi. Sonra taşındık ve liseye başladım. Yine ilk başta çekinik davrandım ve dışlandım. Ama Sonra insanları tanıyıp güzel kalpli arkadaşlar edindim ve hep güzel komik zamanlar geçirdim. Sonra üniye başladım ilk başta yine çekinik kaldım ve yine dışlandım. Sonra güzel kalpli insanları bulup onlarla arkadaş olup güzel ve komik zamanlar geçirdim. Bende sizin gibi sıkıntılı günler geçirdim. Ama sıkıntımı hep şu şekilde atlattım. İnsanları iyice tanıdım, ve o Arada kimseyle sıkı fıkı, samimi olmadım. sadece güzel kalpli insanları bulmaya çalıştım ve sadece onlarla arkadaşlık yaptım. Ve hala arkadaşlık yapıyorum da 20 senelik 12 senelik güzel arkadaşlıklarım sayesinde bu sıkıntıları aştım. Belki etrafınızda hep kötü kalpli insanlar var, belki güzel kalpli insanları göremiyorsunuz. Tüm sorunların sebebini kendinize yüklemeyin lütfen. Herkesten dost olunmaz. Sizin gibi güzel ve ince düşünceli birisinin yine güzel ve ince düşünceli bir arkadaşı olmalı. Allah sizi hayırlı ve güzel kalpli insanlarla karşılaştırsın. Allah'a emanet olun.
 
Önce kendinizi sevmekle ve kendinizle barışık olmakla işe başlayın. Kararlı ve kendinden emin bir durusunuz olsun. Yalnızken bile imrenilecek kadar sağlam olsun durusunuz. Bence kendinize güveniniz olmadığı için böyle hissediyorsunuz. Sorun ve o sorunun çözümü kendi içinizde..
 
Çok tedirgin, kasılmış bir hal içindeyseniz bu da olumsuz etkiliyor insanları. Ben de benzer durumlar yaşadım hayatım boyunca, biz farkedemesekte dışardan bariz bi negatif elektrik yayıyoruz demek ki etrafa. Tavırların rahat olursa, "amaaan''cı olursan daha sıcakkanlı görünürsün. Çok mütevazi de davranma ki küçümsenme, çünki tecrübeyle sabittir, böylesi yaramıyor hangi çevreden olursan ol. Eskiden ben de arkadaşlık kurmak için çırpınır, kendimden çok taviz verir, yine de burun kıvrılan, hatta arkamdan" bu da mı bizle gelecek" dendiğini bile duyduğum, nedenini bir türlü benim de çözemediğim zamanlar oldu. Sonra yalnızlığı kabullendiğim, alıştığım, saldım çayıra mevlam kayıra felsefesini(!) uygulamaya başkadıpım zamanlarda baktım ki tek tek arkadaş edinmeye başlamışım. Ha çok mu arkadaşım var, hayır ama yetecek kadar var ve aslında artık biraz da ben set çekiyorum. Ne kadar relax ve özgüvenli bir duruş sergilerseniz o kadar da çok ilgi çekiyorsunuz.
 
her gittiğiniz ortamda insanların sözleşmiş gibi bu şekilde davranmaları çok ilginç ve de anlamsız...
ya siz bu şekilde davranmalarına sebep olacak bir şey yapıyorsunuz ya da olayları yanlış yorumluyorsunuz...
bu kadar insanın size özel niye garezi olsun ki..
ayrıca kendinize güveninizi geliştirin, kendinize en çok siz değer verin ve insanları o kadarda takmayın..
 
Kimse seni dislayamaz, onlar sana boyle davranak kendi kendilerini disliyorlar. Oyle insanlarin sorunlari kendileriyle aslinda. Iclerindeki mutsuzlugu ve beceriksizlikleri insanlari ezmekle cozmeye calisiyolar. Oyle insanlar yalniz kalamaz ama sen yalniz kalabilirsin. Kendini boyle hissettiren insanlardan uzaklasmak en iyisi. Insanlar internetten de arkadas oluyor. Sonucta insanlar her yerde. Bi seyler vesilesiyle arkadas olabiliyor. Bir kurstan, bir sosyal medyadan, ne bilim. Benim de bulundugum cevrede arkadas yok daha dogrusu var ama kafa dengi yok. Bence sen de secicisin benim gibi. Ama ufaktan ufaktan bi seylere baslamak suan icin iyi bi cozum gibi. Herkesin arkadasa ihtiyaci var. Isterseniz whatsapp kurabiliriz. Suanlik ne desek bos cunku ruh hali degisiyo insanin. Herkesin donem donem yasadigi sikintilar var. Suan burda yaziyoruz sana ama bizim de sikintilarimiz var.
 
Her şeyden önce kendinizi değersizleştirmeyin. Siz sadece insan olduğunuz için zaten değerlisiniz. Kurduğunuz cümleler 'zayıf halkayım' gibi hep buna işaret ediyor. O halkayı yaratan ve zayıf kavramını ilişkilendiren sizin düşünce gücünüz. Bunu değiştirmediğiniz sürece kimse size yardım edemez. Her sabah evden çıkarken kendinizi telkin edin:
-Değerliyim çünkü iyi bir insanım, başarılıyım, üretebiliyorum vb kalıplarınız olsun.
 
Ben kendi yöntemlerimi paylaşayım sizinle yine de işinize yarar belki. Kendinize ait doğrularınız olsun. Başkaları ne der diye asla düşünmeyin doğrularınızı söylerken. Desinler, siz doğrularınızdan şaşmayın. Gerçek dostlarımız olacak göreceksiniz.
 
Çok teşekkür ederim. Bunları bilmiyordum, öğrendim. Vay be. Ne cahilmişim. Böyle bilgi sahibi insanlar olmasa vay halime.
Rica ederim hiç önemli değil bilmemek ayıp degil ögrenmemek ayip, merak ettigin başka bir şey olursa çekinmeden sorabilirsin, burada vakit geçirme amacım bu zaten
 
Ya arkadaşım özgüvenli olucam diye kasma kendini. Bu insanı daha aşağıya çeker. Kendine başka meşgaleler bul. Biz seni birebir görmedikçe sorun sundan diyemiyoruz. Çok yakın bir tanıdığim var hayatımda taniyip taniyabilecegim en saf temiz iyi niyetli insan ama o kadar cok gereksiz konusuyor ki bes dakika sonra nasil kacsam diye dusunuyorum. Bu insanin hic bir kotulugu yok. Aksine cokta seviyorum. Sen istenmedigini sevilmedigini saniyorsun ama cok baska bir sebep olabilir arkasinda. Bu kadar kafana takma...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…