Hayatımın hatasını yaptım.

İster cahilliğime verin ister gerizekalı diyin neden yaptım bilmiyorum inanın bilmiyorum. Yeni evliyim. Nişanlıyken şimdiki eşimin mesajlarını yakaladım bi erkek arkadaşına yazmış bi kızla ilgili pis mesajlar. inkar etti arkadaşıma hava atmak için yazdım öyle bi kızı tanımıyorum cart curt dedi inandımmı? zerre inanmadım tabiki. ayrıldım ortalık ayağa kalktı annesi devreye girdi o yazmaz eminim dedi ve ben o kadar gerizekalıyımki o kadına inandım bu kadar canla başla savunuyosa ağlıyosa demekki bi bildiği vardır dedim..

nişanı atmayı çok düşündüm anneme söyledim kesin bi şekilde. aldığım cevap elalem ne der oldu. o zaman hiç nişanlanmıcaktın oldu.. bu konuda asla affedemiyorum annemi keşke kızım gel nolursa olsun herşey hallolur ama bu yara içinde kalır at nişanı ben senin arkandayım deseydi..

Herneyse şu an evlliyim ama diken üstündeyim geçer sandım hiçbişey geçmedi geçmicek biliyorum. ben beni üzen bi adamla evlenip hayatımın hatasını yaptım. Nişanlıyken çaışıyodum özel sektörde şimdi de bi yandan iş bakıyorum bi yandan kpss ye hazırlanıyorum.. bilmiyorum sonrasında değişir mi düşüncem ama şu an boşanmak istiyorum kendıme bi hayat kurmak istiyorum arada bi ailemi gördüğüm hiçkimsenin beni yaralamasına izin vermediğim kendi kendime yaşadğım işimde gücümde olduğum küçük bi ev küçük bi hayat.. bu yüzden asla çocuk da düşünmüyorum. tabiki anne olmak isterdim ama bu adamla hiçbişeyden emin değilken hayatımın ikinci hatası olur.

kabul edip niye evlendin niye şimdi boşanıcam diyosun derseniz sebebi ailemin yanına dönemem nişanlıyken bile o diyaloglar olmuştu boşansam sahip çıkmaz kimse çıksa da sürekli başıma kakar. en iyisi kendi ayaklarımın üzerinde durup kimseye eyvallah dememek. iş bulamıyorum şu an tek engel bu.

eşim yeminler etti evlenmeden önce söz veriyorum asla üzmücem dedi tamam en azından su an ihanet yok ailesiyle ilgili konularda arkamda duruyo ama yetmiyo. mesela normalde sevgililer gününe falan asla takılmam ama bu adam rahat davranıyo üzdüm gönlünü almalıyım kafasında değil. ben olsam ben bu kadını geçmişte yeterince yıprattım bundan sonra mutlu etmem lazım diyip her fırsatı değerlendiririm kasttettiğim maddi hediye falan değil. beni yaşayan kadınlar anlamıştır bence.

tavsiyeleriniz varsa alırım. sürekli bu ruh halinde değilim zaman zaman kendimi kandırıyorum geçmişte bırak bi kere evlendin unut kendini üzme evliliğine bak diyorum. bazen de hazmedemiyorum düşündükçe mahvoluyorum Allah seni kahretsin dünyanın en gurursuz kadınısın sen seni üzen bi adama muhtac yasıyosun diyorum..

Özellikle iş konusunda tavsiye verirseniz sevinirim işsizlik var biliyorum ama :KK43: yüksek mühendisim aslında garsonluk falan da düşündüm geçici olarak ama beceremem gibi gelio bugüne kadar hep kendi alanımla ilgilendim ne bileyim..

Benden küçükler varsa da şunu yazayım ders alın. Mehmet aslantuğun bi sözü varya; "Hiçbir kadın üretimden çekilip bütün istikbalini bir adamın vicdanına, aşkına, günün sonunda bir gün aklının karışmasına bırakmamalı.” dünyanın en güzel cümlesi.
hmm nişanlıyken kabul etmiş konuyu kapatmışsınız
evliyken bi ihanet şiddet söz konusu değil siz kendinizi doldurmuşsunuz
ya da bu adamı sevmiyor ayrılmak için bahane arıyorsunuz
 
Ayrılmaya karar verdin ama işi bekliyorsun gibi geldi bana

Bu şekilde zaten mutlu olamazsın ki

Başka bir hatası oldu mu ?

Olmasıysa biraz salıp başka şeylere odaklansanız.

Zaten öyle bir niyeti varsa bağlasanız durmaz.
 
Benim anlamadıgim: O mesajda sizinle beraberken o kızla birşeyler yaşadığını mi yazmış? Yani sizi aldatmış mi?
Inkar ediyo ama mesajlarda kiz beni cagirmis falan diye böyle seyler yazmis yani cumlelerine bakilirsa kizla sevgili degil cinsellik olarak gorusmus gorustuyse. Gorustu mu bilmiyorum eger gorustuyse zaten amaci ne olursa olsun aldatmis sayiyorum. Gerci gorusmese bile beni yoksayip o mesajlari yazması adilik.
 
Başlığa istinaden: evlenerek mi? O hatayı ben de yaptım.
Konunuza gelince, normal hayatınızda da böyle obsesif davranışlarınız var mı? Yoksa eşinize karşı mı sadece?
 
İster cahilliğime verin ister gerizekalı diyin neden yaptım bilmiyorum inanın bilmiyorum. Yeni evliyim. Nişanlıyken şimdiki eşimin mesajlarını yakaladım bi erkek arkadaşına yazmış bi kızla ilgili pis mesajlar. inkar etti arkadaşıma hava atmak için yazdım öyle bi kızı tanımıyorum cart curt dedi inandımmı? zerre inanmadım tabiki. ayrıldım ortalık ayağa kalktı annesi devreye girdi o yazmaz eminim dedi ve ben o kadar gerizekalıyımki o kadına inandım bu kadar canla başla savunuyosa ağlıyosa demekki bi bildiği vardır dedim..

nişanı atmayı çok düşündüm anneme söyledim kesin bi şekilde. aldığım cevap elalem ne der oldu. o zaman hiç nişanlanmıcaktın oldu.. bu konuda asla affedemiyorum annemi keşke kızım gel nolursa olsun herşey hallolur ama bu yara içinde kalır at nişanı ben senin arkandayım deseydi..

Herneyse şu an evlliyim ama diken üstündeyim geçer sandım hiçbişey geçmedi geçmicek biliyorum. ben beni üzen bi adamla evlenip hayatımın hatasını yaptım. Nişanlıyken çaışıyodum özel sektörde şimdi de bi yandan iş bakıyorum bi yandan kpss ye hazırlanıyorum.. bilmiyorum sonrasında değişir mi düşüncem ama şu an boşanmak istiyorum kendıme bi hayat kurmak istiyorum arada bi ailemi gördüğüm hiçkimsenin beni yaralamasına izin vermediğim kendi kendime yaşadğım işimde gücümde olduğum küçük bi ev küçük bi hayat.. bu yüzden asla çocuk da düşünmüyorum. tabiki anne olmak isterdim ama bu adamla hiçbişeyden emin değilken hayatımın ikinci hatası olur.

kabul edip niye evlendin niye şimdi boşanıcam diyosun derseniz sebebi ailemin yanına dönemem nişanlıyken bile o diyaloglar olmuştu boşansam sahip çıkmaz kimse çıksa da sürekli başıma kakar. en iyisi kendi ayaklarımın üzerinde durup kimseye eyvallah dememek. iş bulamıyorum şu an tek engel bu.

eşim yeminler etti evlenmeden önce söz veriyorum asla üzmücem dedi tamam en azından su an ihanet yok ailesiyle ilgili konularda arkamda duruyo ama yetmiyo. mesela normalde sevgililer gününe falan asla takılmam ama bu adam rahat davranıyo üzdüm gönlünü almalıyım kafasında değil. ben olsam ben bu kadını geçmişte yeterince yıprattım bundan sonra mutlu etmem lazım diyip her fırsatı değerlendiririm kasttettiğim maddi hediye falan değil. beni yaşayan kadınlar anlamıştır bence.

tavsiyeleriniz varsa alırım. sürekli bu ruh halinde değilim zaman zaman kendimi kandırıyorum geçmişte bırak bi kere evlendin unut kendini üzme evliliğine bak diyorum. bazen de hazmedemiyorum düşündükçe mahvoluyorum Allah seni kahretsin dünyanın en gurursuz kadınısın sen seni üzen bi adama muhtac yasıyosun diyorum..

Özellikle iş konusunda tavsiye verirseniz sevinirim işsizlik var biliyorum ama :KK43: yüksek mühendisim aslında garsonluk falan da düşündüm geçici olarak ama beceremem gibi gelio bugüne kadar hep kendi alanımla ilgilendim ne bileyim..

Benden küçükler varsa da şunu yazayım ders alın. Mehmet aslantuğun bi sözü varya; "Hiçbir kadın üretimden çekilip bütün istikbalini bir adamın vicdanına, aşkına, günün sonunda bir gün aklının karışmasına bırakmamalı.” dünyanın en güzel cümlesi.
son yazdığınız ne kadar doğru bir cümle...
umarım işleri yoluna koyarsınız..
 
Affedip evlenmissin simdi neyin stresi pes. Ayrica sacma sapan bir sevgililer gunu olayi artik gercekten insani hayattan soguyor. Ne sevgililer gunu ne hediyesi Allahaskina? Şu an bosanacak sebeplerin yok herhalde evde oturmaktan can sikintisi seninkisi.
 
Bence mesele sevgi eksikliği. O olayla ilgili veya değil ona olan sevginiz tükenmiş ve bu şekilde evlenmişsiniz. Her insan hata yapar önemli olam sonrası eğer affettiyseniz bu şekilde düşünmeniz lazım. Erkekler geçmişe dönük yaşamıyorlar bizler gibi. Yani her dk sizin gönlünüzü almayı düşünmüyor çünkü onun için o konu çoktan kapandı
 
Madem evlendiniz ona göre davranın. Kendinizi biraz eşinizin yerine koymayı denediniz mi? Geçer sandım geçmedi diyerek siz çıkmışsınız işin içinden ama eşinizin açısından bakınca karışı onu boşamak için fırsat kolluyor haberi yok onun ve evliliğine devam ediyor bu arada. Sevgililer gününe takılmam demişsiniz ama bir şeyler beklediğinize göre takılmışsınız. Boşanmayı düşündüğünüz adamdan ne gönül alması bekliyorsunuz? Eşinize göre evlenmişsiniz mesele kapanmış siz affetmişsiniz onun için bir problem yok ki ortada neden gönlünüzü alsın? Eğer ayrılmak niyetindeyseniz bahanelerin arkasına saklanmayın ayrılın.
 
keşke nişanı atsaymışsınız , istedikleri kadar küssün aileniz nişan attı diye evlat mı silinir illa ki kabul edeceklerdi. Çalışıyormuşsunuz da aileniz sizi kabul edene kadar ayrı eve çıkardınız bir ömür boyu şüphe ile yaşamaktan iyidir.
Ayrıca affedip evlenmişsiniz bana biraz da sevdiğiniz için konunun üstünü örtmek istediniz gibi geliyor , güvenmek istediniz sadece. Takıntılı da biriyseniz üstünü örttüğünüz o konu her kötü olayda aklınıza düşmeye başlamıştır. En güzeli çalışmaya başlayın ilginizi başka yöne kaydırmış olun bir süreliğine ve evliliğinize göz gezdirin. Zaten mutlu değilseniz diken üstündeymiş gibi hissediyorsanız boşanıp kendinize farklı bir hayat çizersiniz.
 
Ben şeyi hiç anlamadım, kendi ayakları üzerinde duranlar evlenemiyor mu? Evliliği kendinize baktırmak olarak mı görüyorsunuz?
umuyorum yanlış anlamışımdır..
Evlilik kendine baktırmak değildir, hayatı paylaşmaktır.
Konu sahibi zaten kendi kendine yapamadığı için, ailesinin eline bakıyor diye onu aldatan bir adamla evlenmiş, şimdi kocasının eline bakıyor diye de boşanmıyor.
Kendi ayaklarının üzerinde durmak tamam maddi gücü içerir ama cesarette içerir. Elalemden bana ne deyip kendini mutsuz bi evlilikten kurtarması lazımdı.
 
Yaşadıklarınizi yaşamamış olsam da duygularınızı ve acinizi hissedebiliyorum. Biz kadınlar bize yaşatılan duyguları unutamiyoruz. Siz de o yüzden bunları yaşıyorsunuz. Benim size öncelikli tavsiyem eğer başka sorunlar yoksa bir uzmandan destek almak ve işe girip çalışmak. Bir de bunu deneyin boşanmayı ondan sonra deneyin.
 
Yok annesi söyle dedi yok annem böyle dedi o yüzden evlendim demeyin. Adamin yanlisini bile bile evlendiniz, bu evliligin olmamasi gerekirdi. Ama artik cok gec bu durumdan en az hasarla cikmanin yollarino arayin
 
Başlığa istinaden: evlenerek mi? O hatayı ben de yaptım.
Konunuza gelince, normal hayatınızda da böyle obsesif davranışlarınız var mı? Yoksa eşinize karşı mı sadece?
Normal hayatımda dusununce asiri bisey yok ama mesela su ara kpss yi dusunup dusunup kendimi bunaltiyorum. Sanirim bana evde oturmak iyi gelmiyo is ariyorum bulamadikca takintili hale geliyorum.
Yaşadıklarınizi yaşamamış olsam da duygularınızı ve acinizi hissedebiliyorum. Biz kadınlar bize yaşatılan duyguları unutamiyoruz. Siz de o yüzden bunları yaşıyorsunuz. Benim size öncelikli tavsiyem eğer başka sorunlar yoksa bir uzmandan destek almak ve işe girip çalışmak. Bir de bunu deneyin boşanmayı ondan sonra deneyin.
Evet bunu da zaman zaman düşünüyorum antidepresan tarzi bisey kullansam bi psikiyatra gitsem diye.
Evet evde oturmaktan nefret ediyorum belki onun verdigi bi duygu yillarca hep calisan kadin olmak istedim simdi is bulamiyorum köseye sıkısmıs gibi hissediyorum
 
Normal hayatımda dusununce asiri bisey yok ama mesela su ara kpss yi dusunup dusunup kendimi bunaltiyorum. Sanirim bana evde oturmak iyi gelmiyo is ariyorum bulamadikca takintili hale geliyorum.
Bazı insanlar stresi daha sert karşılar, yani fazla etkilenir. Sınav stresinden veya başka bir durumdan dolayı düşündükçe kuruyorsunuz muhtemelen.
Anlattığınıza göre eşiniz bazı şeylerin idrakına varmış, ona göre davranıyor. Size %100 inanın diyemem. Bence kimse kimseye bu kadar güvenmemeli zaten. Ancak ilerde ya bir gün geriye bakınca "keşke bir şans verseydim." derseniz?
Çok yara aldım ama hayat mottom bellidir, keşke demek yerine yaşarım, düşerim sonra kalkar dizlerimi silkeler yoluma devam ederim. En azından ömrümce aklımda kalmaz. Ben de takıntı geliştiririm çünkü.
Gidip bir uzman yardımı almayı deneyin. Geçmiş yaralar kolay iyileşmiyor. Eğer hala aynı fikirde kalırsanız, ayağa kalkın dizlerinizi silkeleyin ve yolunuza yalnız devam edin.
 
X