- 13 Ağustos 2022
- 8.693
- 4.435
- 31
-
- Konu Sahibi kosantembelhayvan
- #61
Evi olmayıp yıllarca kirada oturanlar da var.İlla evlenir evlenmez ev şart mı? En güzel zamanlarınızı birbirinize ayırın.
Evi olmayıp yıllarca kirada oturanlar da var.İlla evlenir evlenmez ev şart mı? En güzel zamanlarınızı birbirinize ayırın.Ekonomi iyi demiyorum ev almak aşırı zorlaştı haklısınız ama kişi başı 30 bin kazanıp hayattan keyif almayacak şekilde mutsuz olmak da normal değil
Hem güzelce birikim yapıp hem tatil yapabiliyor olmanız gerekir
Hemen ev alacaksınız diye bir kural yok ki bu ülkenin %45 i kira da oturuyor
Geliriniz fena değil ayda 20 bin kenara atsanız bir süre sonra biraz borçlanır ev alırsınız zaten bankalar şu an kredi vermiyor olabilir ama hep böyle kalacak değildir illaki fırsatlar çıkar karşınıza
Yorgun oluyotuz yazmişim burda niye kimse konulari duzgun okumuyorHaftada en az 2 kere birlikte olun diyorlar.1 saat boş vaktiniz olmuyor hiç.
Arsaları gezmek için once araba almamiz gerekiyor. Şehir içinden arsa almaya gucumuz yok.Ben de kendimi aşırı plancı zannederdimbunu ben de çok yapıyorum maalesef, hem sürekli düşünmek hem de iş güç ders yoğunluğu aynı şekilde bende de kaygı bozukluğu yaratıyor. Ama sizinki gerçekten çok fazla etkiliyor sizi.
Maddi konuda daha iyi bir işe girmek veya yatırım yapmak dışında günlerce düşünüp plan yapacak bir şey yok. Yani elinizden gelecek bir şey yok. Bir süre para lafı etmeden iş arayışına devam edip, yatırım için de ufaktan altın arsa vs gibi girseniz? Geri kalan kısımda da al unut yapıp hiç düşünmeseniz? Yani ev sahibi çıkaracaksa çıkarır yapacak bir şey var mı?
Çocuk istemiyorum yazmışım zaten. Temel ihtiyaç olan barinma ihtiyaci konusunda güvensiz hissediyorum şuan yaşadiğim evim de sağlamlığına guveneiyorumÇocuk konusunda da ne aceleniz var ki kafaya takacak daha 28 yaşındasınız
Önce evlilik hayatınızı bi yoluna sokun seks hayatı düzelsin biraz doyun eşinizle birbirinize
Çocuk yapmak içim illa mülk edinmek da doğru değil bence depremde binlerce insan evsiz kaldı yarının ne getireceği belli değil
Çocuk yapmak için belli bir birikim yapmak ve iyi maaşlı iş yeterli illa önce ev alınsın sonra çocuk diye bir kural yok
Bu mesajda tamamen bizi gordum. En ufak bir masraf bizi zora sokuyordu; arabanin lastiklerinin degismesi, mucbir nedenle kayinvalidelerin zirayet edilmesi. Aldigim tereyaginin bile en ucuzunu almaya calsirdim. Ama sizden farkli yanim ben tum bunlara cok dikkat ederken gerekince dugunde takilan dandik bileziklerden bozdurdum avrupaya gittik. Bir sekilde ayarladim yaptik birseyler. Sonra sans oldu yurtdisina tasindinmk son derece plansiz bir sekilde. Cok sukur yedigimizi, ictigimizi hesaplamak zorunda kalmiyoruz.Esim sehirdisinda calisiyo. Ben de cogu zaman ek iş yapiyorum. Pozisyonlarimiz ekonomik krizden once güzel kazandiriyodu. Simdi yüzde 80lik zamlari sadece mavi yakalilara yaptilar beyaz yakali olarak 25 zamlandim. Haftasonlari da esimin aikesine gitsek sonra benim ailemle arayi acmis oluyoruz benim ailemle gorusmek gerekiyo ortalama iki haftada bir(ek iş olmazsa) birbirimize ozel program yapabiliyoruz. Bazen de doktorluk tamirlik alışverişlik yalnizcs haftasonu yapabiliceğimiz işler basimiza çikiyor. Temizlik zaten mütemadiyen.
Sen niye milleti tersleyip duruyorsun be.A aaaa. Sevişemediğin çok belli oluyor gerçekten.Evet kardeşim yapmıştı geçmişte o baskıları. Anne babalar da yaşlandılar artık, gelmeyince duygu somurusu yapıyor. Bunu ciddiye almamam gerek
Ahahaha yok ciddiye almıyorum dediğim şey duygu sömürülerini artık ciddiye almıyorum demek istemiştim:) ben konuyu açalı baya oldu bu arada eskiden bu yana neler değişmiş bakayım diye hortlattım konuyuSen niye milleti tersleyip duruyorsun be.A aaaa. Sevişemediğin çok belli oluyor gerçekten.
Ayy eski konu.hiç hatırlamadım da heee.pardon.Selamlar herkese,
Belki benim gibi benzer hikayeleri olan başka insanlar da buraya dertlerini ve bunlara dair buldukları çözümlerini yazar da içimi bir nebze rahatlatırım diye bu konuyu açmak istedim.
Travmatik çocukluk anılarımdan kurtulalı bir süre oluyor. Sanırım bu dertlerim varken eşimle beraber kurduğumuz hayatın sorunlarını düşünmeye çok fırsatım olmadı ya da artık sabrım taşıyor.
Eşimle iki yıldır evliyiz birbirimizi hala severiz, hala birbirimize sanki biraz sonra seks yapıcakmışız gibi sırnaşırız gün içinde flört ederiz ama ikimiz de anca haftada bir sevişiriz.(evlendiğimiz yıl çok daha yoğunken 2 haftada 1 yapıyoduk) en son uzun uzun ne zaman seviştiğimizi hatırlamıyorum zaten. İşimizi bitirip de günlük işlerimizi halledelim planı içindeyiz. İstekli olduğumuz birçok zamanda eşimin de benim de günlük kaygılardan dolayı yatakta yükselememe sorunu oldu. ikimiz de seksi seven insanlarken bazen sadece "yorucu bir haftaydı hadi stres atalım" niyetiyle yapıyor oluyoruz.
Hiçbir şeye yetişemiyoruz.
İşten eve geldiğimizde tepemize evin işleri kalıyor, günün sonunda bir filmi baştan sona bile bitiremeden ertesi gün erken kalkabilmek için yatağa giriyoruz su samurları gibi sırtımızı yatağa verip elele tutuşup gün içindeki konuları azcık konuşup uykuya dalıyoruz.
Parasal konuda çok kaygılıyız.
Piyasada iyi konumlarda çalışmamıza rağmen enflasyondan dolayı paramız cebimizde kalmıyor. Kirada kalıyoruz ev sahibi bazı dönemler evi satmaktan söz etti. arabamız yok, bazı dönemlerde ek işler yapıyoruz, sanırım bu hayattaki en büyük amacımız maddesel bişiye sahip olabilmek için para biriktirmek. hep birikimlerimizi nasıl arttırabiliriz konulu sohbetlerimiz oluyor. gün gelip kiradan kovulursak yeni bi kirada birikim yapamadan hayat sürmek beni çok korkutuyor. Tüm sülalem kendi evine sahip olduğu için de üzerimde görünmez büyük baskı var.
Tatillere çıkamıyoruz.
Balayımızdan sonra kaliteli bir tatil yapmamız mümkün olmadı. Bunun yerine cebimizden az paranın çıkacağı, yakın civarlara haftasonu gezilerinden başka bir yöntemimiz yok. bunun sebebi de yukarda belirttiğim gibi geleceğimizi görememe kaygısından dolayı paramızı köşeye koyma ihtiyacı.
Çevremde çocuk yapmamız için baskılar var.
Ama ben daha genç yaşımda(28) hiçbir yere gezip tozamamışken, eşimle birbirimize doyamamışken, ilerde çocuğumuza iyi bir hayat verecek birikime, mala mülke sahip olamamışken bunu nasıl yapayım? Eski konumda da çocuk yapmak istemiyorum yazmıştım bencillikle suçlanmıştım.
Niye fakirlik içinde büyüyen, annesi babası onu stresleriyle büyüten bir çocuk yapayım?
Ben dertsiz başıma dert mi arıyorum yoksa gerçekten bunlar kaygılanmadan hayatımı devam ettirebileceğim meseleler mi bilemiyorum. Sizin de hayatınızı dinlemeye yalnız olmadığımı düşünmeye ihtiyacım var.
……
Hanimlar duzgun okuyun hiçbir yerde gelirim yüksek dememişim saçma sapan yorumlar yazmayin. İki ayda bir otele kalmaya gidiyorum diye de çok şukur geçiniyorum diye şükredemem kusura bakmayın.
………
Güncelleme:
Yeni bir iş buldum. Çalıştığım yerden maaşım az diyerek çıktım patronum da isteseydin verirdik 10 bin lira üstünü versek şirket batıcak mıydı diye bana kızdı şaka gibi:) o günden bu yana araba aldık bireysel emeklilik hesabı açtım. Arabanın kazası belası derken bir türlü belimizi doğrultamadık ama sanırım insan bu saçmalıklarla yaşamaya alışıyor. İki yıllık evliyim yabancısı olduğum dertlerdi sanırım bunlar. Ay sonu eksilerde olsak da kaygılarım azaldı diyebilirim.
Eee nasil gidiyor.düzeldiniz mi?Ahahaha yok ciddiye almıyorum dediğim şey duygu sömürülerini artık ciddiye almıyorum demek istemiştim:) ben konuyu açalı baya oldu bu arada eskiden bu yana neler değişmiş bakayım diye hortlattım konuyu
Evet iyiye gidiyor sanırım. Eşimle bugün evlilik terapisine başlıyoruzEee nasil gidiyor.düzeldiniz mi?