Merhabalar herkese, derdimi anlatacak kimsem olmadığı için üye oldum. Benim durumumda bir insan ne yapmalı bilmiyorum. Konuya geçeyim. Sevgilim başlıktaki cümleyi söyledi bana. Hayallerini,umutlarını yıkmış gibi hissediyorum dedi. Çok üzgünüm çok kötüyüm vs dedi. Sebebi ise bu zamana kadar rahmetli annesi beni istemiyormuş, annesi vefat ettikten sonra itiraf etti. Annesi vefat edeli 7 ay oldu. Biliyordum bir tuhaflık olduğunu ama bana detaylı açıklama yapmazdı ben de üzerine gidince of puf ederdi. Sonradan öyle şeyler öğrendim ki istenmemek ve bu yüzden beni keriz yerine koyması acayip zoruma gidiyor. Ablaları yaşımla ilgili "18 yaşından büyük mu bari "demisler, sevgilimden küçük olunca. Bir de tanistigimizda ben üni son sınıftım,öğrenci olunca umursamamislar beni. Şimdi çalışıyorum gerçi, 2.5 yıldır birlikteyiz o Ankara'da yaşıyor ben Antalya'da. Ben 27 yasindayim o 33 yaşında. 1 ay sonra doğumgünü var. Rahmetli annesi, o zamanlar 'kapalı değilim, uzak memlekettenim, kendi tanıdığı çevreden değilim sevgilimle aynı meslekten değilim' diye istememiş beni. Sevgilime de "seni ben okuttum ben olmasam okumayamazdin "vs gibi konusurmus. Tabi evde annesi böyle diyormis meğer ama benim yanımda evlilik hayalleri satıyordu bana. Nisan'da tayin isteyeceğim yanına gelince evlenme işleri hızlanır vs ben evlenmek istiyorum artık bilmem ne.. okul biter bitmez yüzük tacakmis da vs.. aslında o sözleri hep palavraymis. Annesi hastanede yatarken yanına gitmek istiyordum önce gel dedi bana sonra gelme dedi sevgilim. AAnneme dedim Ankara'ya gideceğim diye. Annem de kendini çok kaptiriyosun demişti. Bu sözüne çok kızmıştım annemin ama haklı çıktı...megersem istenmiyormusum ruhum duymamış. Şimdi düşününce ben hayaller aleminde yaşamışım gibi geliyor. Ben bir dönem Ankara'da kaldım orda çalışmaya başladım okul bitince. Aynı şehirdeyiz diye çok mutluydum o zamanlar ama o ben kadar mutlu değil gibime geliyordu. Ben ordayken beni ailesiyle tanıştırır diye umutlanmistim ama olmadı. Sonra işler ters gitti ben iş yerinden ayrıldım ve Ankara'da iş bulamadım, İstanbul'da bir yerden dönüş aldım. Şimdi home officedeyim o yüzden Antalya'dan çalışıyorum ama ofis İstanbul'da aslında. Ben bugünlere gelmek için çabaladım ama annesi mesleğimi de beğenmemiş bir kalemde silmiş atmış. Buluşmak da zor oldu son 1 yıldır pandemiden dolayı. 3 ay gorusemedigimiz zamanlar oldu. 2 yıldır buluşma dediğim şey haftasonu görüşüp oturmak hasret gidermekti sadece. Diğer insanlar gibi sevgilimle şunu yaptım bunu yaptım diyebileceğim bir ilişki yaşayamadık. Kendi ablasi, mesela Amerika'ya gitmiş eşiyle bekarken evlenmeden önce gezmisler nisanliyken. Herkesin kendi kızı kiymetli ama el kızı olunca çöp. Benimle haftasonu buluşmasına bile çok istekli degillermis ne yapican Antalya'ya gidip vs diyorlarmış. Ayda 1 kere gorusurduk zaten haftasonu. Buluşunca da karşımda uyukluyor bir şey anlatmiyor yoldan geçen evli çocuklu insanlar görünce bı ufak hayal kırıklığı yaşıyorum. Ne biliyim duygularım alt üst durumda. Bir de bana sen gibisini bulamam, sen çok neşelisin cıvıl cıvılsin der. Ama hep ben bir şeyler anlatırım o pek konuşmaz vs.. sıkıldım hayallerim kirik. Bugün gelecekti güya ama daha sormadım mesaj atmadım.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Hayallerini çalmış gibi hissediyorum dedi. Ne yapayım ki şimdi buna?
- Konu Sahibi felicies
- Başlangıç Tarihi
- 26 Mart 2018
- 28.435
- 127.914
Çok üzüldüm gerçekten. Bu adam daha fazla emeği hal etmiyor. Daha gençsiniz, sizi mutlu edecek biri çıkacaktır karşınıza. Evlenseniz de mutlu olmazsanız
- 22 Aralık 2020
- 3.022
- 9.829
Anne ölümü oldugunda erkek kişisi cokca takar söylenenlere annesinin isteklerine istediklerine..
Ölmüs olsa bile onun yoluna adarlar adeta isteklerini yerine getirmek icin kendilerini..
Oysa rahmetli kendince sebepleri ile bencil bencil sizi istememis tanımadan etmeden..sevgilinizin görmesi lazimdi illa seviyor diye annesinin düşünceleri dogru ya da mantıklı mı oluyor.?gorumce adaylarini hiccc umursamıyorum onlar hepten goygoylamıs..
Beyefendi o kadar emin ki cok sevildiğinden ve sizin hep onda kalacaginizdan..Baksaniza hala hayallerini calmis hissediyorum derken bile adeta olaylardan sonra bu cumlesinde bunu hissettim.
Gecen 2.5 sene öldü ise sadece sizin icin ölmedi oysa? Karsi tarafında 2.5 senesi gitti:)
Cok zor belki biliyorum ama hislerinizi artik belli etmeden yeterince istemissiniz siz adimlarinizi atmissiniz birakin o atacaksa atsin.Zaman icinde eminim cark eder ona.
Ölmüs olsa bile onun yoluna adarlar adeta isteklerini yerine getirmek icin kendilerini..
Oysa rahmetli kendince sebepleri ile bencil bencil sizi istememis tanımadan etmeden..sevgilinizin görmesi lazimdi illa seviyor diye annesinin düşünceleri dogru ya da mantıklı mı oluyor.?gorumce adaylarini hiccc umursamıyorum onlar hepten goygoylamıs..
Beyefendi o kadar emin ki cok sevildiğinden ve sizin hep onda kalacaginizdan..Baksaniza hala hayallerini calmis hissediyorum derken bile adeta olaylardan sonra bu cumlesinde bunu hissettim.
Gecen 2.5 sene öldü ise sadece sizin icin ölmedi oysa? Karsi tarafında 2.5 senesi gitti:)
Cok zor belki biliyorum ama hislerinizi artik belli etmeden yeterince istemissiniz siz adimlarinizi atmissiniz birakin o atacaksa atsin.Zaman icinde eminim cark eder ona.
Evet bu şekilde evlensem de mutlu olamam biliyorum.. zaten evlenmeye niyeti de yok da. Büyük bir boşlukta hissediyorum kendimi. Bütün ilişkilerim hep böyle 2 3 yıl görüşüp görüşüp bitiyor. Evlenen nasıl evleniyor anlamıyorum nerde yanlış yapıyorum ..
Evet kendi ağzıyla da derdi, kadınlar genelde daha açık konuşup yol yakınken ayrılmışlar bundan. Birisi yakışıklı değilsin demiş biri evlilik yoksa görüşmek de yok demiş vs vs.. ilk kez biri bana değer veriyor der hep. Mesela bugün Ankara'dan gelecek ama görüşmeye gitmek istemiyorum. O kadar kötüyüm şu an. Bana karışacak insan kalmadı artık diyor ama inanmıyorum ablaları ve babası da istemiyor ama onları açıkça itiraf edemedi.
- 3 Eylül 2012
- 21.820
- 57.254
- 22 Aralık 2020
- 3.022
- 9.829
Cok enteresan bir aile sonradan istenmeyen gelin olarak yasamaktansa simdiden bakın caresine cok istiyorsa ailesini alsin karsisina konussun ne istedigini bilmeyen adam yorar..
Acısa da öldürmez net olun siz görsün kaybettigini anlasin
Bunu desem asla kabullenmez yok öyle bir şey der. Halbuki annesinin verdiği ogutler kafasını karıştırıyor biliyorum. Evlenmeye cesareti yok. Çünkü bazen beni başka arkadaşlarının eşleriyle kıyaslardiı. Onlar çok para harcıyormiş ya da eşine karisiyormus vs sen öyle değilsin diye onay veriyordu kafasında kendince sanırım. 2 yıldır karar veremedi doğru kişi olup olamadigima
Onun ayrılacağı yok ailesinden korkusuna bir şey yapacağı da yok. O yüzden gitmeyeceğim bugün görüşmeye ne olacaksa olsun..
Hayal kiriklikliklarimdan uzun zamandır görmemiş olmam bile etkilemedi beni. Hep duygu sömürüsü yapıyor gelme diyorum, o da ben gelirim sen istersen gelme görüşmeye diyor. Benim geleceğimi biliyor. Ankara'dan geldim sen iki dklik yere gelmedin diye suçlu duruma düşecek olan ben oluyorum. Hiçbir şekilde korku yaşamıyor.Üzgünüm ama bitirmelisiniz. Görüşmede konuşun ya da hiç gitmeyin görüşmeye
- 22 Aralık 2020
- 3.022
- 9.829
Ben olsaydım gider herşeyi yüzüne söyler icimde bir keşke birakmazdim.
33 yaşında bir adam yav? Aile tabiki onaylamali ama bencillik bunlarda ki.
- 23 Ağustos 2019
- 374
- 1.571
- 34
Çünkü sizden emin kendince. Kaybetme korkusunu tattırmak en mantıklısı olur.
Şeyi anlamadım annesi vefat etmiş dediniz. annesi sağ iken sizi istemiyormuş tamam şimdi ciddileşmemesinin sebebi neymiş? Sizi istemiyor aslında suçu annesine mi atıyor acaba. 2.5 yıl birliktelikte de ayda bir haftasonu görüşmek sıkıntılı. Üstelik aynı ülkedesiniz. Farklı ülkelerde bile daha sık görüşüyor insanlar. Bu insanla birlikte olup eziyet etmeyin kendinize. Bir yerde emek vermeyi bırakmak lazım. Aslında çok da bir şey paylaşmamışsınız düşününce. Çok yaşanmışlığınız yok. Belki atlatmanız daha kolay olur
- 24 Ekim 2014
- 59.307
- 330.707
Ayrılmak zor gibi ama o zamandan bile arkanızda durmamış. Çok karışık bir durum. Devam edebilecek misiniz
En fazla yasanmisligimiz İstanbul'a haftasonu gidip gezmek oldu ben ogrenciyken. Onun dışında hep haftasonlari dışarda buluşup oturmaktan ibaretti. Şu an onu tutan şey ne ben de bilmiyorum, hem artık seni istemeyecek kimse yok diyor hem de bekliyor boş boş . Bence o alismis bekarlığa biirriyle aynı evde yasama korkusu var gibime geliyor, işine karisilmamasini istiyor. Mesela buraya gelecekti normalde bugün gorusecektik. Bana fotokopici nerde var orda dedi, ben de söyledim ne çıkaracaksın dedim onu bile söylemedi her işi gizli saklı,tersledi beni. Şimdi geldi mi bilmiyorum bile geceden beri yazmadım..
Yani 33 yaşında bir insan hala liseli gibi ayda 1 kez dışarda kafede buluşmaya razı ise bundan şikayet edip durumu değiştirmek için bir şey yapmıyorsa bu illa nişanlanmak falan değil yani atıyorum sizi yanına çağırmıyorsa size bilet almıyorsa sizi hayat planlarına bir şekilde dahil etmiyorsa sıkıntı var bence. Herkes evliliğe aynı yaklaşmıyor bazısı evlilikten korkuyor bazısı prensip olarak uygun bulmuyor ama evli olmadan da size verdiği değeri gösterebilir sizi hayatına dahil etmeye çalışabilir. Bunu da yapmıyormuş demekki siz onun hayatında figüran gibi birisiniz. Bence kendi hayatınızda başrol oynamanız daha sağlıklı.
Bu şekilde daha ne kadar devam edeceğim bilmiyorum. Aynı yere gidip aynı yerde birkaç saat oturmaktan sıkıldım, gelince hep konuşacağız ciddi meseleleri diyor ama geldiğinde aileme ne dicem neden meslektasin değil dicekler ne dicem diyip diyip gidiyor. Pisirik işte. Sıkıldım artık hiçbir şey yapamamaktan. Zaten sevgiliyken bir şey yasamamisken evlensem nolcak bununla.
Teşekkür ederim sağolun görüşleriniz için, biraz olsun kendime geldim buradaki arkadaşların yorumları ile. Ankara'dayken ne arkadaş cevresine dahil etti ne ailesine. İş yerine bile yaklaştırmadi. Böyle diyince de gerek duymadım aklıma gelmedi bilmem ne. Ne diyeceğini de ezberledim artık.
Benzer Konular
