- 24 Ocak 2021
- 9.944
- 22.393
-
- Konu Sahibi marmelat92
- #21
Boşanın lütfen, memursunuz ne güzel ne çekiyorsunuz bunları, çekilecek gibi değiller...
Boşanın lütfen, memursunuz ne güzel ne çekiyorsunuz bunları, çekilecek gibi değiller...Merhabalar. Kafam çok karışık. Buraya ilk kez yazıyorum çünkü paylaşacak kimse yok. Kamuda çalışıyorum iki çocuğum var. Eşimde kamuda memur. 12 yıllık evliliğimiz var. Ama artık kimsenin kimseye tahammülü kalmadı. Ne yapsa batıyor çünkü kendinden nefret ettirtti. Bana asla saygı duymuyor. Dediğimi yapıyor fakat bin tane şey söylemek ya da surat asarak ya da asla konuşmayarak. Hep benim dediğim oluyormuş. Mesela ev tutma sürecindeyiz ev bakıyoruz. Yükseklik korkum var ikinci katın üstünde oturamıyorum. Üçüncü kattaki eve baktırıyor sonra emlakçının yanında bana diyor ki alışırsın bir şey olmaz. Milletin yanında beni zorluyor. Mesela iki çocuğumla kayınvalidemin beşinci kattaki evinde kalmak istemediğimi söylüyorum, onun yerine yine kayınvalidemlerin düz ayak yazlık yerinde kalalım diyorum bana trip yapıyor. Sen hiçbir yerde rahat edemiyorsun diyor, yok oradaki arkadaşlarımı hiç görmedim kalsak ne olur diyor. O evde de bekar kardeşi var, eve yayılmış durumda kıyafetler bir yerde eşyaları başka bir yerlerde. Her gittiğimde etrafı düzeltip iki çocuğuma yaşam alanı açıyorum resmen. Ama o benim rahat edemememi keyfi zannediyor. Geçen eşimin teyzesi geldi, yine o evde kalma muhabbeti geçerken ben istemiyorum dedim. Teyzesi de bana hak verdi çocuklar yazlıkta daha mutlu orda eve kapanıyorlar falan dedi. İşte o zaman bana hak verdi eşim. Başkaları destekleyince benim isteklerimi ciddiye alıyor. 12 yıldır her yaz bir ay ya da daha fazla kayınvalidemlerleyiz. Bu sene iyice yüz göz olmaya başladı. Çeşit çeşit emrivakiler yapmaya başladı. Eski buzdolabımızı ve çeşitli eşyalarımızı satıp yeni ev kurarken eksiklerimizi gidermek için sattığımız eşyaların parasından yararlanacaktık. Dün yazlığa ikinci buzdolabı şartmış öyle dedi benim yanımda. Ama neymiş ikinci elçiden değil değiştiren birinden almak lazımmış. Bana olta atıyor. Eşim orda yoktu direkt ağzıyla isteyemedi. Yine o gün o akşam misafirler var eşim var konuyu yine açtı. Ben de eşimi uzaklaştırmak için bebeğin biberonuna su koy gel dedim içerden. Kaynanam hemen dedi ki burda var burdan doldur. Sonra direkt konuyu açıp eşime dedi ki siz değiştireceksiniz zaten buraya getirin. Getirir misin yok, benden icazet alan yok. Kararı kendi kendine verdi. Eşimi de biliyor yok diyemez parmağında oynattığını zannediyor küçük beyniyle. Eşim tamam dedi. Yemeğimi zor yiyip yukarı çıktım elim ayağım titriyor. Eşim anladı tabi hemen yanıma zıpladı. Ağlayarak derdimi anlatmaya çalıştım dedim en az 6 binimiz çöp mü olsun yeni ev kuracağım halısı perdesi bir sürü şey lazım olacak, almak istesem zaten binbir türlü şeyle alacağım o eksikleri (yani eşim için halı perde çok gereksiz şeylerdir yıllanmış olsa da eskileri kullanmalıyızdır) ben zaten aldırmak için mücadele vereceğim bir de parasal anlamda darbe yiyoruz. Ve kayınvalidemin işgüzarlığı yüzünden. Evinde büyük boy derin dondurucusu var buzdolabı var bir de kırk yılın başı yazlık üç dört gün kalabalık oluyor diye benim buzdolabımı istiyor üstelik evde yer de yok kömürlüğe koyacakmış. Neyse geldi eşim ben yukarı çıkınca, neymiş beş altı bin için mi ağlıyormuşum. Ben böyle bir insan mıymışım (evimiz yok barkımız yok memuruz tatbiki böyle küçük hesaplar peşinde koşacağım.) bu yaptığımı ölse unutmayacakmış her şey bitmiş. Ben defalarca ayrılalım anlaşamıyoruz diyordum her seferinde beni kandırıp bir hafta düzgün davranıp sonra unutuyordu eski haline geri dönüyordu. İnsanlık olarak çok iyidir ama evlilik asla ona göre değil. 9 yaşında kızımla kedi köpek gibiler. Çocuk gibi hareketler, her şeyi uzatır ya da kestirip atar. Oturup asla muhabbet edemeyiz. 12 yıllık evliliğimizde paylaştığımız tek şey yatak odasıdır. Ne bir film izlemişizdir ne başka bir şey yapmışızdır. Ara sıra tatillere de gider gelirdik ama o da çocuğu eğlendirme amaçlı zaten hep birileri tavsiye eder bir yerleri biz öyle gideriz. Kendiliğinden beğenip de yaptığım bir şey yok. Çift arkadaşlarımızla gideriz mesela ç. Onların eşleri seçmiş olur orayı. Biz asla risk almayız. Hayatta herkes eşimi kandırmaya çalışıyor hayatta her şey eşime göre çok pahalı. Çok yoruyor beni bunlar inanılmaz yoruyor. Anlatmadığım nice şeyler var. Sizden de fikir almak istiyorum. Buraya kadar okuyan herkese çok teşekkür ederim
Siz bile El ne der derseniz, okumamış etmemiş cahil insanlar napsın, kolaysa "el "gelip çeksin derdini, bu hayatta kafama takacağım en son şey el ne der saçmalığıdır, ay ananem de hep el ne der deyip durdu yıllarca, nerede bu el bir ben göremedimEşimle nişanladığımda daha üniversiteyi bile kazanmamıştım o destek oldu kazandım evlendik üniversite okudum dört yıl sonra çocuk oldu KPSS ye hazırlanamadım, 3 yıl bekledim kreş yaşı geldi kreşe verdim sonra oturdum ders çalıştım. O aşamada da hep destek oldu. Yani şimdi bizi tanıyan herkes bizim için beni okuttu büyüttü diye laf atar şakasına. Ben de bunların hayrına her hatasını görmezden geldim vicdan yaptım ama artık katlanamıyorum. Aramızda 11 yaş var ve onu bırakıp gitmek bana tüm yaptığı iyiliklerden sonra ihanet olacakmış gibi geliyor. Nankör olmakla suçlanıyordum zaten ama şimdi herkes beni kötü bilecek. Evliliğin içimde neler yaşanıyor kimse bilmiyor. Bir de çevrem hep eşimin tanıdıkları ve arkadaşlarından oluşuyor. Kendime ait çok azdır. Onları kaybetmekten de korkuyorum. İki çocuğumla hem çalışıp hem evi yönetmek ev kurmak çok zor geliyor. Büyük kızım okula gidiyor ama küçüğü bakıcıya muhtaç olacak. Maddi anlamda her ne kadar maaşım olsa da ev kirası ve bakıcı derken diğer ayı zor getireceğim. Aile desteği de yok maalesef. Bunları beni alıkoyuyor. Her şeyi geçtim beni okutması destek olması beni ona borçlu bırakıyor. İşin içinden çıkamıyorum.
Bir çift terapisine gitmeyi denediniz mi ? Eşiniz ona da pahalı der diye tahmin ediyorum ama çok işe arıyor cidden.Merhabalar. Kafam çok karışık. Buraya ilk kez yazıyorum çünkü paylaşacak kimse yok. Kamuda çalışıyorum iki çocuğum var. Eşimde kamuda memur. 12 yıllık evliliğimiz var. Ama artık kimsenin kimseye tahammülü kalmadı. Ne yapsa batıyor çünkü kendinden nefret ettirtti. Bana asla saygı duymuyor. Dediğimi yapıyor fakat bin tane şey söylemek ya da surat asarak ya da asla konuşmayarak. Hep benim dediğim oluyormuş. Mesela ev tutma sürecindeyiz ev bakıyoruz. Yükseklik korkum var ikinci katın üstünde oturamıyorum. Üçüncü kattaki eve baktırıyor sonra emlakçının yanında bana diyor ki alışırsın bir şey olmaz. Milletin yanında beni zorluyor. Mesela iki çocuğumla kayınvalidemin beşinci kattaki evinde kalmak istemediğimi söylüyorum, onun yerine yine kayınvalidemlerin düz ayak yazlık yerinde kalalım diyorum bana trip yapıyor. Sen hiçbir yerde rahat edemiyorsun diyor, yok oradaki arkadaşlarımı hiç görmedim kalsak ne olur diyor. O evde de bekar kardeşi var, eve yayılmış durumda kıyafetler bir yerde eşyaları başka bir yerlerde. Her gittiğimde etrafı düzeltip iki çocuğuma yaşam alanı açıyorum resmen. Ama o benim rahat edemememi keyfi zannediyor. Geçen eşimin teyzesi geldi, yine o evde kalma muhabbeti geçerken ben istemiyorum dedim. Teyzesi de bana hak verdi çocuklar yazlıkta daha mutlu orda eve kapanıyorlar falan dedi. İşte o zaman bana hak verdi eşim. Başkaları destekleyince benim isteklerimi ciddiye alıyor. 12 yıldır her yaz bir ay ya da daha fazla kayınvalidemlerleyiz. Bu sene iyice yüz göz olmaya başladı. Çeşit çeşit emrivakiler yapmaya başladı. Eski buzdolabımızı ve çeşitli eşyalarımızı satıp yeni ev kurarken eksiklerimizi gidermek için sattığımız eşyaların parasından yararlanacaktık. Dün yazlığa ikinci buzdolabı şartmış öyle dedi benim yanımda. Ama neymiş ikinci elçiden değil değiştiren birinden almak lazımmış. Bana olta atıyor. Eşim orda yoktu direkt ağzıyla isteyemedi. Yine o gün o akşam misafirler var eşim var konuyu yine açtı. Ben de eşimi uzaklaştırmak için bebeğin biberonuna su koy gel dedim içerden. Kaynanam hemen dedi ki burda var burdan doldur. Sonra direkt konuyu açıp eşime dedi ki siz değiştireceksiniz zaten buraya getirin. Getirir misin yok, benden icazet alan yok. Kararı kendi kendine verdi. Eşimi de biliyor yok diyemez parmağında oynattığını zannediyor küçük beyniyle. Eşim tamam dedi. Yemeğimi zor yiyip yukarı çıktım elim ayağım titriyor. Eşim anladı tabi hemen yanıma zıpladı. Ağlayarak derdimi anlatmaya çalıştım dedim en az 6 binimiz çöp mü olsun yeni ev kuracağım halısı perdesi bir sürü şey lazım olacak, almak istesem zaten binbir türlü şeyle alacağım o eksikleri (yani eşim için halı perde çok gereksiz şeylerdir yıllanmış olsa da eskileri kullanmalıyızdır) ben zaten aldırmak için mücadele vereceğim bir de parasal anlamda darbe yiyoruz. Ve kayınvalidemin işgüzarlığı yüzünden. Evinde büyük boy derin dondurucusu var buzdolabı var bir de kırk yılın başı yazlık üç dört gün kalabalık oluyor diye benim buzdolabımı istiyor üstelik evde yer de yok kömürlüğe koyacakmış. Neyse geldi eşim ben yukarı çıkınca, neymiş beş altı bin için mi ağlıyormuşum. Ben böyle bir insan mıymışım (evimiz yok barkımız yok memuruz tatbiki böyle küçük hesaplar peşinde koşacağım.) bu yaptığımı ölse unutmayacakmış her şey bitmiş. Ben defalarca ayrılalım anlaşamıyoruz diyordum her seferinde beni kandırıp bir hafta düzgün davranıp sonra unutuyordu eski haline geri dönüyordu. İnsanlık olarak çok iyidir ama evlilik asla ona göre değil. 9 yaşında kızımla kedi köpek gibiler. Çocuk gibi hareketler, her şeyi uzatır ya da kestirip atar. Oturup asla muhabbet edemeyiz. 12 yıllık evliliğimizde paylaştığımız tek şey yatak odasıdır. Ne bir film izlemişizdir ne başka bir şey yapmışızdır. Ara sıra tatillere de gider gelirdik ama o da çocuğu eğlendirme amaçlı zaten hep birileri tavsiye eder bir yerleri biz öyle gideriz. Kendiliğinden beğenip de yaptığım bir şey yok. Çift arkadaşlarımızla gideriz mesela ç. Onların eşleri seçmiş olur orayı. Biz asla risk almayız. Hayatta herkes eşimi kandırmaya çalışıyor hayatta her şey eşime göre çok pahalı. Çok yoruyor beni bunlar inanılmaz yoruyor. Anlatmadığım nice şeyler var. Sizden de fikir almak istiyorum. Buraya kadar okuyan herkese çok teşekkür ederim
Ya şimdi bu tarz şeylerin peşine düşerseniz çok yipranirsiniz altı üstü bir buzdolabı siz biraz her işi ayyuka yapanlardan olabilirsiniz sessiz sedasız kendiniz beğenin buzdolabı sonra da eskisini hemen elden çıkarın çok dillendirmek doğru dehl hiçbir adımı hani biz araba aldık örneğin aldıktan sonra haberleri oldu arabaya bakmaya giderken bile söylemedik gezmeye çıktık dedik hiçbir şeyinizi çok fazla anlatmayınEvet siz de haklısınız. Ben de yaşıyorum yazlıkta fakat senede sadece 2 gün yoğun oluyor o da kendi akrabaları falan geliyor o nedenle. Ayrıca benim kızdığım nokta kayınvalidemin işgüzarlığı ve eşimin bunu normal kabul etmesi
Yazlığa gidip 1 ay kalıp eski dolabınızı mı vermek istiyorsunuz?
1 haftalık ortalama otel tatili 100 bin TL, siz bedava tatil yapıyorsunuz farkında mısınız?
İki memur insan 6 bin TL kavgası da hiç hoş değil, 3 akşam dışarda yemek yeseniz 5 bin TL eder zaten.
Kv küçük beyin ifadesi, siz ne kadar büyük insansınız dedirtti bana.
Evliliğinizde sorunlar olması kaçınılmaz, değer yargılarınızı gözden geçirin, gönlü yüce insan olmaya çaba harcayın derim.
İnanın ben 12 yıldır eşime bunu anlatıyorum. Her şeyi sessiz sedası yapıp çıkalım işin içinden diyorum ama o gitmiş ocağımızı kelepir fiyata arkadaşına satmış, herkes bize evden neleri satacağımızı soruyor saçma bir şeyin içinde bulduk kendimizi sayesinde. Baştan söyledim ama dinleyen kim kiYa şimdi bu tarz şeylerin peşine düşerseniz çok yipranirsiniz altı üstü bir buzdolabı siz biraz her işi ayyuka yapanlardan olabilirsiniz sessiz sedasız kendiniz beğenin buzdolabı sonra da eskisini hemen elden çıkarın çok dillendirmek doğru dehl hiçbir adımı hani biz araba aldık örneğin aldıktan sonra haberleri oldu arabaya bakmaya giderken bile söylemedik gezmeye çıktık dedik hiçbir şeyinizi çok fazla anlatmayın
Yok o öyle olmaz. bir kere sizi okuttu vs gibi minnetlere girmeyin siz ortak paydada bir hayat paylaşıyorsunuz. O çalıştı ise sizde evde çalıştınız,yemek,çamaşır evi idame ettiniz. Kpss bende çalıştım bilirim ne denli zor bir yol olduğunu. O okuttu diye bir şey yok sonuçta siz çocuklara baktınız evi idame ettiniz. Ayrıca ders çalışmak çok zor ve yorucu bir süreç.Eşimle nişanladığımda daha üniversiteyi bile kazanmamıştım o destek oldu kazandım evlendik üniversite okudum dört yıl sonra çocuk oldu KPSS ye hazırlanamadım, 3 yıl bekledim kreş yaşı geldi kreşe verdim sonra oturdum ders çalıştım. O aşamada da hep destek oldu. Yani şimdi bizi tanıyan herkes bizim için beni okuttu büyüttü diye laf atar şakasına. Ben de bunların hayrına her hatasını görmezden geldim vicdan yaptım ama artık katlanamıyorum. Aramızda 11 yaş var ve onu bırakıp gitmek bana tüm yaptığı iyiliklerden sonra ihanet olacakmış gibi geliyor. Nankör olmakla suçlanıyordum zaten ama şimdi herkes beni kötü bilecek. Evliliğin içimde neler yaşanıyor kimse bilmiyor. Bir de çevrem hep eşimin tanıdıkları ve arkadaşlarından oluşuyor. Kendime ait çok azdır. Onları kaybetmekten de korkuyorum. İki çocuğumla hem çalışıp hem evi yönetmek ev kurmak çok zor geliyor. Büyük kızım okula gidiyor ama küçüğü bakıcıya muhtaç olacak. Maddi anlamda her ne kadar maaşım olsa da ev kirası ve bakıcı derken diğer ayı zor getireceğim. Aile desteği de yok maalesef. Bunları beni alıkoyuyor. Her şeyi geçtim beni okutması destek olması beni ona borçlu bırakıyor. İşin içinden çıkamıyorum.
Bakin size bir örnek verebilirim benim kayinvalidem asla adımını belli etmez kimseye kendisi önceden gider beğenir bakar pazarlık eder sonra hiçbirini yapmamış gibi arıyorum ya şuraya bir halı mi kestirmek lazım acaba der kayinbabam git bak yarın sor der gider alır gelir örneğin ben de biraz öyleyim eşim de öyle. Simdi eşiniz öyle değilse nasıl düzelir bilemedimİnanın ben 12 yıldır eşime bunu anlatıyorum. Her şeyi sessiz sedası yapıp çıkalım işin içinden diyorum ama o gitmiş ocağımızı kelepir fiyata arkadaşına satmış, herkes bize evden neleri satacağımızı soruyor saçma bir şeyin içinde bulduk kendimizi sayesinde. Baştan söyledim ama dinleyen kim ki
Sakin terapi ise yaramaz demeyin biz terapi desteği aldık ve çok iyi geldi evliliğimize terapi bambaşka bir boyut denemeye değer ama içinizden devam etmek gelmiyorsa bu evliliğe bilmiyorum anlattıklarının çok büyük sorunlar değil geneli maddi gibi duruyor yani ufak hesaplar ama büyük sorunmus gibi geliyor yukarıda birisi yazmış 3 gece disarida yesen 5 bin zaten cok doğru hani dolap için falan üzülmeyin değmez çocukların masrafları dolayısı ile zaten memur maaşı ile nereye kadar gidebilirsiniz elbet bir yerde tıkanacak siz bence eşinizle olan sorununuzu çözmeye çalışın evli iken maddi sorun var diye ağlayan boşanmış şekilde maddi sorunlarla boğusamaz gibi geliyor banaBildiğinden vazgeçmeyen biri olduğu için terapi alsak da değişen bir şey olacağını sanmıyorum. Beni anladığınız için çok teşekkür ederim. Bazen burda nasıl olsa kimse kimseyi tanımıyor diye kaba konuşmalar olabiliyor. Kibarlığınız için ayriyeten teşekkür ederim
Biz de eşimle ikimiz de memuruz ama bu ay eski buzdolabını sattık ve ilaç gibi geldi çok ihtiyacımız olan bir dönemdeyiz çünkü.. zaman zaman böyle dönemler olabiliyor, ki konu sahibinin de evi yok. Kira fiyatları uçmuş gidiyor. O 6 bine gerçekten de ihtiyaç duymuş olabilirAçıkçası eşya konusunda haksizsiniz ikiniz de memurmussunuz
Mihrimah bugün de bir aileyi boşandırdı çok şükürBoşanın lütfen, memursunuz ne güzel ne çekiyorsunuz bunları, çekilecek gibi değiller...
Geçen kayın aile ile oturuyorduk eşim de dedi ki kızım doktor olacak inşallah, ben de ne desem beğenirsinMihrimah bugün de bir aileyi boşandırdı çok şükürboşanma avukatı olsan parayı kırardın hee
Merhabalar öncelikle çok teşekkür ederim. Öğretmeniz ve bir ay bir ay şeklinde kalıyoruz aslında. Ama kayınvalidemlere deniz yakın olduğu için orda daha fazla vakit geçiriyoruzEşinizin eşya konusunda size danışmaması çok kırıcı ben burada size hak verdim. Biz de bundan daha fazlasını yaşıyoruz birkaç yıldır. Eşim beni çok kırdı çok yoksaydı onu bu konularda affedemiyorum açıkçası. Ama bu tek başına bir boşanma nedeni olmasın bence bunu başka türlü halledin. Kızınızla olan sorunda kızınızın öğretmeni ya da rehber öğretmeni de yardım edebilir size bu durumun çocuğun ruh sağlığını nasıl etkileyeceğini anlatsın. Kayinvalide ile olan sorununuz için araya mesafe koyabilirsiniz o size nasıl yaklaşıyorlar siz de ona göre yaklasabilirsiniz ya da duygularınızı direk kendisine ifade edebilirsiniz. Bir de neden bütün tatili kayimvalidenizin yanında geçiriyorsunuz sizin aileniz yok mu?
Eşimle nişanladığımda daha üniversiteyi bile kazanmamıştım o destek oldu kazandım evlendik üniversite okudum dört yıl sonra çocuk oldu KPSS ye hazırlanamadım, 3 yıl bekledim kreş yaşı geldi kreşe verdim sonra oturdum ders çalıştım. O aşamada da hep destek oldu. Yani şimdi bizi tanıyan herkes bizim için beni okuttu büyüttü diye laf atar şakasına. Ben de bunların hayrına her hatasını görmezden geldim vicdan yaptım ama artık katlanamıyorum. Aramızda 11 yaş var ve onu bırakıp gitmek bana tüm yaptığı iyiliklerden sonra ihanet olacakmış gibi geliyor. Nankör olmakla suçlanıyordum zaten ama şimdi herkes beni kötü bilecek. Evliliğin içimde neler yaşanıyor kimse bilmiyor. Bir de çevrem hep eşimin tanıdıkları ve arkadaşlarından oluşuyor. Kendime ait çok azdır. Onları kaybetmekten de korkuyorum. İki çocuğumla hem çalışıp hem evi yönetmek ev kurmak çok zor geliyor. Büyük kızım okula gidiyor ama küçüğü bakıcıya muhtaç olacak. Maddi anlamda her ne kadar maaşım olsa da ev kirası ve bakıcı derken diğer ayı zor getireceğim. Aile desteği de yok maalesef. Bunları beni alıkoyuyor. Her şeyi geçtim beni okutması destek olması beni ona borçlu bırakıyor. İşin içinden çıkamıyorum.
Bizde sadece ben öğretmenim ama ikisi de öğretmen olan ailelerde yaz tatilleri biraz daha yorucu olabiliyor bazı ailelerde. Bence yaz tatillerini hepsini ailelerin yanında geçirmek yerine çekirdek aile olarak ayrı bir şeyler de yapın. Ben bütün sene evimi özlüyorum o yüzden yazın tatilin bir kısmını evimde geçiriyorum.Merhabalar öncelikle çok teşekkür ederim. Öğretmeniz ve bir ay bir ay şeklinde kalıyoruz aslında. Ama kayınvalidemlere deniz yakın olduğu için orda daha fazla vakit geçiriyoruz
Merhabalar. Bütün kış bunun planını yaptık. Beyaz eşyalarımın hepsini toplu olarak sattığımda 20 bin para ediyor. Evim yok iki çocuğum var. Bir birikimim yok. Kayınvalidemin evinde benim almaya cesaret edemediğim o malum marka düdüklü tencereden üç adet var boy boy. Ayrıca beni ağlatan şeyin yüzde yetmişli kısmı kayınvalidemin beni hiçe sayarak eşimin yanında sorması ve oldu bittiye getirmesi
Bence biraz rahatlayın sakinleşin evet o paraya ihtiyacınız olabilir ama çok kafaya takmayın biraz stres yapmışsınız eşiniz ile de sakin tatlı tatlı konuşun orta yolu bulun dediğim gibi tabi sizin kayınvalidenizi tanımıyorum ama ben verirdim yazında gidince kullanırdımMerhabalar. Bütün kış bunun planını yaptık. Beyaz eşyalarımın hepsini toplu olarak sattığımda 20 bin para ediyor. Evim yok iki çocuğum var. Bir birikimim yok. Kayınvalidemin evinde benim almaya cesaret edemediğim o malum marka düdüklü tencereden üç adet var boy boy. Ayrıca beni ağlatan şeyin yüzde yetmişli kısmı kayınvalidemin beni hiçe sayarak eşimin yanında sorması ve oldu bittiye getirmesi