Hastayim,henuz yeni doktordan geldim.Paylasmak istiyorum arkadaslar.

canım...
neler yaşadığını hatırlıyorum,zor günler geçirdin gerçekten(eşinle ilgili olan kısımlar)

kendini bu kadar koyverme,bak her şeyin farkındasın,sorunun kaynağını da sana yansımalarının da farkındasın.eminim hislerini kontrol altında tutman daha kolay olacak bu sebeple.

kendini topla,hastayım hastayım deyip durma,bir süre sonra buna alışacak ve aşmayı başaracaksın mutlaka

arkadaşımın da benzer bir rahatsızlığı var
facete falan kendi rahatsızlığı için açılan sayfayı takip ediyor
orada kendisiyle aynı/benzer sorunları yaşayan kimselerle paylaşımları, dostlukları oluyor
süreci daha kolay geçiriyor
tavsiye ederim

bende yaygın anksiyete var panik bozukluğu depresyon.üff üffffffff
bu hale gelene kadar nerdeymişiz.şimdi kontrolden çıktık.iyileşmek için daha beter çaba gerek.iyleşir mi?muamma.2 aydır ilaç kullanıyorum kalbim güm güm çarpıyor.sanki bi şey var.yatkınız,duyalıyız,hiperaktiviz neye sayarsan.yatkınız.genlerimize kadar uzanabilir bu iş.ben çözümü hayatıma bir amaç bularak yapıcam.henüz bulamadım ama.çalışmak müzik kursuna gitmek.birde doğaya yakın olmak.hep çare arıcaz.ilaçlarda bir ...yok.birde beni üzen kişi ve olaylara uzak durucam.işe yararsa.geçmiş olsun.kendi kendimizin doktoru olucaz.ben her gün 1 saat yürüyorum 5 kilo verdim.en azından moralim düzeldi.sakın alkol alma senin hastalıkta tehlikeli.

asude_bahar .!.:

arkadaşımın da benzer bir rahatsızlığı var
facete falan kendi rahatsızlığı için açılan sayfayı takip ediyor
orada kendisiyle aynı/benzer sorunları yaşayan kimselerle paylaşımları, dostlukları oluyor
süreci daha kolay geçiriyor
tavsiye ederim

Genişletmek için tıkla...

derneğide var diye biliyorum ben iyileşmede yol alanlara kulak vermek lazım.

canım, üzülme.. Allah çaresiz dert vermesin. önemli olan senin bu durumu kabullenip tedaviye açık olman. anneannen de iyi olur inşallah. geçmiş olsun..

Canım geçmiş olsun öncelikle. Çok zor bi durum. Ben bipolar bozukluğu çok araştırdım. Amcamın eski eşi bipolardı ve alt katımızda oturduğu için yaşadığı heşeyi gördüm.

Öncelilkle şunu söyleyeyim ilaçlarını asla aksatma! Bir çok hasta mani döneminde kendilerini çok iyi, enerjik ve mutlu hissettikleri için ilaç kullanmazlar. Bu durum da atak sıklıklarını arttırır ve seni çıkılmaz bir yola sürükler. O yüzden ilaçlarını her dailm al, seni ne kadar uyutsalar bile.

Hastalığını evliysen eşinle, değilsen erkek arkadaşın varsa onunla, ailenle paylaş. Sakın saklama. İçinde olduğun durumdan utanma.

Sana bir de bir kitap önereyim. Bir çok hasta bu kitap sayesinde epey şeyin farkına varmışlar. Ben de okudum. Muhakkak almanı öneririm. Kay redfield jamison un durulmayan bir kafa isimli kitabı. Kitap bir anı/biyografi kitabı. Bipolar olan bir psikolog yazmış bu kitabı.

Tekrar geçmiş olsun canım...

magnum_opus .!.:

Canım geçmiş olsun öncelikle. Çok zor bi durum. Ben bipolar bozukluğu çok araştırdım. Amcamın eski eşi bipolardı ve alt katımızda oturduğu için yaşadığı heşeyi gördüm.

Öncelilkle şunu söyleyeyim ilaçlarını asla aksatma! Bir çok hasta mani döneminde kendilerini çok iyi, enerjik ve mutlu hissettikleri için ilaç kullanmazlar. Bu durum da atak sıklıklarını arttırır ve seni çıkılmaz bir yola sürükler. O yüzden ilaçlarını her dailm al, seni ne kadar uyutsalar bile.

Hastalığını evliysen eşinle, değilsen erkek arkadaşın varsa onunla, ailenle paylaş. Sakın saklama. İçinde olduğun durumdan utanma.

Sana bir de bir kitap önereyim. Bir çok hasta bu kitap sayesinde epey şeyin farkına varmışlar. Ben de okudum. Muhakkak almanı öneririm. Kay redfield jamison un durulmayan bir kafa isimli kitabı. Kitap bir anı/biyografi kitabı. Bipolar olan bir psikolog yazmış bu kitabı.

Tekrar geçmiş olsun canım...

Genişletmek için tıkla...

Erkek arkadasimla ayrildik. O depresyona girmisti pek cok sebepten ve bende girdim ayni donemde. 3 hafta once oluyor sonra benden ayrildi bu depresyon kisminda ve ben ustune gittim geri kazanmaya yardima calistim. Neyse sen Turkiye ye git dusunucem dedim. Sonra benim depresif durumum dahada artti ve ikimizde kotu seyler soyledik. Arama benle iletisime gecme dedikce ben kurtaricam sanarak dahada ustune gittim. O boyle yaptikca icine kapandi ve olaylar cozumsuz hal aldi. Simdi beni istemiyor ben ise nefret duyuyorum. Bana gelmesen daha iyi bile olur dedi ki o kim oluyor benim hayatimi yonlendirecek? Amerika ya geri donup donmeme o karar veremez ki. Bu depresif donemim artti ve kotu seyler yaptim ona karsida. Simdi neden yaptigimi anladim kaybetme korkusuyla depresif doneme gecis yapmistim banada dedi zaten sen normal degilsin birseyler var sende diye.Neyse benle gorusmek bile istemiyor su anda ben ona desem ki manik depresifim uzun bir tedavi sureci bekliyor beni vs vs.. anlatsam sanmam ki anlayis gosterir beni affeder. Zaten dedi sen sevioyurm hatta sans verelim ama o deli gibi oldugun anlari ilerde gene bana yasatirsin sen ben bunu istemiyorum dedi. Anlayis gostercegini sanmiyorum yardim edeceginide. Simdi birde hastaligin arkasina siginiyor diyecek. Ben zaten diyordum bakin cok kotuyum ustume gelmeyin yapmayin. Erkek arkadasimda anneside sen herseyi cok dramatize ediyorsun vs sacmaliyorsun diyerek dahada beni cildirttilar. Kontrolden ciktim. Oysa farkedemediler ki ben hastayim. Simdi soylemem cunku soylesem sanmam ki anlayis gostersin her ikiside. YASAMAYAN bilemez. Icimde firtinalar kopuyr.

MonalisaSmile .!.:

canım, üzülme.. Allah çaresiz dert vermesin. önemli olan senin bu durumu kabullenip tedaviye açık olman. anneannen de iyi olur inşallah. geçmiş olsun..

Genişletmek için tıkla...

Anneannem duzelmez, 93 yasinda ve altina surgu koyuyoruz, yasliliktan bu tum sorunlar ve artik yuruyemiyor bile. Etrafinda ona bakan akrabalarimiz herkes bile artik onun olmesini diliyor.Artik o da aci cekmesin hem bakana hem yasiyana zor diyorlar. Herkes kabullenmis tabiki ben anneannemi hic boyle gormedigim yasayip onlarin cektigini cekmedigim icin kabullenemiyorum. Olmesini istemiyorum ama ayni zamanda bu yasamak degil acida cekmesini istemiyorum.

Merhaba Missplayful

Epeydir okuyorum yazdıklarını, çok güçlü olduğunu biliyorum. Yaşadığımız dünyada inan hepimizin ruhsal problemleri var. Kimimiz farkındayız, kimimiz değiliz. Sen tedaviye başlayarak kocaman bir adım atmışsın zaten, sakın peşini bırakma.

Kendini hastayım diye telkin etme, bunun geçecek bir sıkıntı olduğuna şartla kendini ve hep doktorunla irtibat halinde ol

Şu forumda neler yazdık, neler yaşandı, neler geçti, bu da geçecek. Atlatabilecek güçte olduğuna inanıyorum. Bu işlerde önemli olan farkındalık, sorunu saptadın mı çözmesi de gelir arkadan. Sen ki bir hayli yol almışsın. Bu arada Carl Gustav Jung - Anılar Düşler Düşünceler kitabını tavsiye ederim. Dualarım seninle

Sevgilerimle

yıllarca psikolojik sorunlar yaşamış ve kullanmadığı ilaç kalmamış,hala bir sorunların varlığından emin olan biri olarak bununla baş etmenin nasıl ruhen yorduğunu yıprattığını bilirim.ben de yapı olarak depresyona bunalıma obsesyona intihara meyilli bir insanım ve belki de daha bilmediğim nelerim var:)
ama sakın tedavini aksatma, bipolar bozukluk tedavi edilmezse ve ilerde bir olayla tetiklenirse şizofreniye çevirebiliyor çünkü.ama tedavi olduğun sürece korkmana gerek yok..

ATTRAENTE .!.:

Merhaba Missplayful

Epeydir okuyorum yazdıklarını, çok güçlü olduğunu biliyorum. Yaşadığımız dünyada inan hepimizin ruhsal problemleri var. Kimimiz farkındayız, kimimiz değiliz. Sen tedaviye başlayarak kocaman bir adım atmışsın zaten, sakın peşini bırakma.

Kendini hastayım diye telkin etme, bunun geçecek bir sıkıntı olduğuna şartla kendini ve hep doktorunla irtibat halinde ol

Şu forumda neler yazdık, neler yaşandı, neler geçti, bu da geçecek. Atlatabilecek güçte olduğuna inanıyorum. Bu işlerde önemli olan farkındalık, sorunu saptadın mı çözmesi de gelir arkadan. Sen ki bir hayli yol almışsın. Bu arada Carl Gustav Jung - Anılar Düşler Düşünceler kitabını tavsiye ederim. Dualarım seninle

Sevgilerimle

Genişletmek için tıkla...

Canim cok tesekkur ederim inan ki beni cok duygulandirdin. Belkide duygulandiracak birsey bile yazmamis olabilirsin bilemiyorum ama benim kalbime dokundun sanki.

Benim en cok uzuldugum sey etrafimdaki insanlarin beni dramatik biri olarak adlandirmasi. Mesela benim bir sorunum olursa herhangi normal bir insandan daha cok etkileniyorum ve depresif duruma gecebiliyorum. Bu durumda normal bir insan benim hasta oldugumu bilmiyor hemen aman ne cok abartiyor,normal degil , cok dramatik... hep boyle yorumlar aliyordum. Oysaki diyordum uyariyordum bakin gercekten kotu hissediyorum bildiginiz gibi degil ama ne oldugunu adlandiramiyordum.Simdi diyorum keske boyle bir sorunum olmasa insanin beyninde, ruhunda olan bozukluk gercekten kolay duzelmiyor. Bazen cok mutlu olup bazen kendimi oldurecekmis gibi hissetmek benden cok sey aldi goturdu. Ben duzelmek isterim tabiki ama nasil duzelirim hic bir bilgim yok hastalik hakkinda da bilgim yok. Nedir ne degildir buraya bir yazi gonderen arkadas sayesinde fikrim oldu.Ayrica ilaca bagimli bir hayatim olacak bu da uzucu bir durum.

Tsk ederim yorumlarin icin.

çok geçmiş olsun cnm...allah dermansız dert vermesin...
bu arada bu hastalık hakkında fazla bişey duymadım ben:yani açar mısın biraz?nerden anladın bipolar olduğunu?

missplayful .!.:

Anneannem duzelmez, 93 yasinda ve altina surgu koyuyoruz, yasliliktan bu tum sorunlar ve artik yuruyemiyor bile. Etrafinda ona bakan akrabalarimiz herkes bile artik onun olmesini diliyor.Artik o da aci cekmesin hem bakana hem yasiyana zor diyorlar. Herkes kabullenmis tabiki ben anneannemi hic boyle gormedigim yasayip onlarin cektigini cekmedigim icin kabullenemiyorum. Olmesini istemiyorum ama ayni zamanda bu yasamak degil acida cekmesini istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

seni o kadar iyi anlıyorum ki. benim de babaannem aynı durumda. bizi babaannem büyüttü. annemden farksızdır benim için. eskiden onun ölmesinden çok korkardım. kaç gece rüyamda öldüğünü görüp ağlaya ağlaya uyandığımı bilmem. hem çok güçlü hem de çok titiz bi kadındı. şimdi her türlü bakıma muhtaç. artık ölüme iyice yaklaştığını kabullenme durumu bile ruhumu yaralıyor. o çok zo bi çıkmaz gerçekten. onu o halde görmek istemiyorum ama ölmesini de istemiyorum.

Ben doktoruma ilk gittigimde bir bilgilendirme gorusmesi yapildi. Doktorumun tedavi sureci cok degisik. Benimle birlikte 20 yasinda bir kiz ile girdik ve 3 saat surdu biz dinledik doktorumuz ruh sagligi,anne karnindan biz buyuyene kadar ki yasanilan travmalar, hatiralar , insan egosu,anti depresanlar bu konuda yanlis bilinenler, ilaclarin nasil etki ettigi beyini ne sekilde uyardigi, ilac bagimliliklari,taciz,yas tutma ve sevilen birini kaybetme, toplum baskisi... boyle pek cok konudan aciklamalar ve tespitler yaparak bize guven ortami hazirladi. Bugun gittigim ilk gercek gorusmeydi ve acilabildigim kadar acildim.Ayin 14 unde 2 saatlik bi terapim daha olacak. Ve ben bir an once gitmek istiyorum.

Doktorum gercekten cok iyi biri keske onceden gitseymisim bu kadar vakit kaybetmeseydim. Umarim bana care bulur yardim eder.Sabir gerekiyor.

Ayrica doktorumun bir bacagi sakat, cocuk gelci gecirmis ve bu ozur-sakatlik konulari hakkinda da bize bir bilgi vermisti. Mesela kendisi disarda yururken cok piril piril bir yasli cift gormus ve bu cift doktorumuza bakip sukur yarabbim demisler. Oysaki o kadar incitici birsey ki bu. Arkadaslar biz farkina varmiyoruz bile yaptigimiz ama bazen sukur isleminin bile icimizden yapilmasi gerekir. Bir ozurlu insan gordugumuzde sukretmek guzeldir fakat sesli sukredip bu insanlara ozrunu hatirlatmak da o kadar agir birseydir ki artik bazi insanlari intihara bile surukluyor.Benimde gozumde gorme tembelligi var doktorumla cok ortak yan buldum. Bana tek soyledigi bu kadar kendine ozguvenli gozuken bir kiz, giyimi kusami duzgun, Amerika lara gitmis cesur bir insan nasil olur da bir insanin gozunun icine bakarken gozlerini kacirir demistim ama cevabini bulamamistim dedi.

Sanirim buymus goz tembelligin gozunun bir tanesinin fonksiyonunun dusuk olmasiymis simdi bize bir isik tuttun iste dedi. Ben gercekten bu doktordan umutluyum. Su anda fiziksel ozurume birde ruhsal olan eklendi. Eger ki etrafinizda fiziksel veya ruhsal ozurlu biri gorurseniz rica ediyorum icinizden sukredin. Disinizdan sukretmek bize ozrumuzu hatirlatiyor.

missplayful .!.:

Erkek arkadasimla ayrildik. O depresyona girmisti pek cok sebepten ve bende girdim ayni donemde. 3 hafta once oluyor sonra benden ayrildi bu depresyon kisminda ve ben ustune gittim geri kazanmaya yardima calistim. Neyse sen Turkiye ye git dusunucem dedim. Sonra benim depresif durumum dahada artti ve ikimizde kotu seyler soyledik. Arama benle iletisime gecme dedikce ben kurtaricam sanarak dahada ustune gittim. O boyle yaptikca icine kapandi ve olaylar cozumsuz hal aldi. Simdi beni istemiyor ben ise nefret duyuyorum. Bana gelmesen daha iyi bile olur dedi ki o kim oluyor benim hayatimi yonlendirecek? Amerika ya geri donup donmeme o karar veremez ki. Bu depresif donemim artti ve kotu seyler yaptim ona karsida. Simdi neden yaptigimi anladim kaybetme korkusuyla depresif doneme gecis yapmistim banada dedi zaten sen normal degilsin birseyler var sende diye.Neyse benle gorusmek bile istemiyor su anda ben ona desem ki manik depresifim uzun bir tedavi sureci bekliyor beni vs vs.. anlatsam sanmam ki anlayis gosterir beni affeder. Zaten dedi sen sevioyurm hatta sans verelim ama o deli gibi oldugun anlari ilerde gene bana yasatirsin sen ben bunu istemiyorum dedi. Anlayis gostercegini sanmiyorum yardim edeceginide. Simdi birde hastaligin arkasina siginiyor diyecek. Ben zaten diyordum bakin cok kotuyum ustume gelmeyin yapmayin. Erkek arkadasimda anneside sen herseyi cok dramatize ediyorsun vs sacmaliyorsun diyerek dahada beni cildirttilar. Kontrolden ciktim. Oysa farkedemediler ki ben hastayim. Simdi soylemem cunku soylesem sanmam ki anlayis gostersin her ikiside. YASAMAYAN bilemez. Icimde firtinalar kopuyr.

Genişletmek için tıkla...

eğer böyle şeyler yaşandıysa, böyle birisiyse bitsin zaten çünkü o kişi seni daha fazla depresif ataklara sürükler ve sana hiç iyi gelmezdi. Belli ki bu insanlar sana zarar veriyorlarmış. Sen en önemlisi ilaçlarını aksatma çünkü ilaçlar senin mani ve depresif ataktarını sonlandıracak ve kendini bu kadar kötü hissetmeyeceksin. İlaçlar senin yoğun duygudurumlarını normale döndürecek ve normal bir hayat süreceksin. Kendine ufak tefek uğraşlar bul. İlgini çeken bir şeyin kursuna gidebilirsin ya da evde el işi, örgü yapabilirsin. Mani döneminde zaten sosyal olursun ama bunu depresif dönemlerinde de hayata geçir. En azından bir dostun olsun çünkü anlattıkça rahatlarsın.

Ve kesinlikle sadece ilaçla olmaz. Psikoterapi al. Doktorun bu konuda bir şey söylemediyse bile sen almak istediğini söyle. Yardımcı olurlar.

Almanyali1987 .!.:

çok geçmiş olsun cnm...allah dermansız dert vermesin...
bu arada bu hastalık hakkında fazla bişey duymadım ben:yani açar mısın biraz?nerden anladın bipolar olduğunu?

Genişletmek için tıkla...

Inanki bende bilmiyordum. Doktora gittim 3 saatlik bir konferans verdi sirf kendi konustu biz dinledik orda bizim tepki verdigimiz yanlari aklina not etmis. Zaten amacta belli konular gectiginde yuz ifadelerimiz vucut dilimizin verdigi tepkiler oluyormus. Boylelikle ilerki birebir gorusmelerde doktora hastalar hakkinda ipucu oluyormus bu ilk konferans gorusmesi. Bugun ilk kez birebir gozukup olaylari anlattim ve bana bipolar iki uclu duygu durum bozuklugu teshisi koyuldu. Daha once 10 yil evvel gittigim cocuk psikiyatrisindeki gecmis oyku ve kullanilan ilaclarda tespitte yardimci oldu. Hastalik hakkinda bilgim yok henuz bugun ogrendim.

magnum_opus .!.:

eğer böyle şeyler yaşandıysa, böyle birisiyse bitsin zaten çünkü o kişi seni daha fazla depresif ataklara sürükler ve sana hiç iyi gelmezdi. Belli ki bu insanlar sana zarar veriyorlarmış. Sen en önemlisi ilaçlarını aksatma çünkü ilaçlar senin mani ve depresif ataktarını sonlandıracak ve kendini bu kadar kötü hissetmeyeceksin. İlaçlar senin yoğun duygudurumlarını normale döndürecek ve normal bir hayat süreceksin. Kendine ufak tefek uğraşlar bul. İlgini çeken bir şeyin kursuna gidebilirsin ya da evde el işi, örgü yapabilirsin. Mani döneminde zaten sosyal olursun ama bunu depresif dönemlerinde de hayata geçir. En azından bir dostun olsun çünkü anlattıkça rahatlarsın.

Ve kesinlikle sadece ilaçla olmaz. Psikoterapi al. Doktorun bu konuda bir şey söylemediyse bile sen almak istediğini söyle. Yardımcı olurlar.

Genişletmek için tıkla...

Canim haklisin ama forumda kucuk bir arastirma yaptim konular acilmis... iste biriyle tanistim ama bipolarmis iliskiye devam edeyim mi vs...cogu kisi birak oyel biriyle olmaz demisler. Bir uyede evet benimde arkadasim bipolardi cok iyi biriydi ama o depresif donemden korkup ayak uyduramadim arkadasligimi kestim demis. Benimde ilerideki gelecegim bu iste. Ne artik birine sevgili ne es olabilirim. Benim bu halim insanlari itecek maalesef.

missplayful .!.:

Canim haklisin ama forumda kucuk bir arastirma yaptim konular acilmis... iste biriyle tanistim ama bipolarmis iliskiye devam edeyim mi vs...cogu kisi birak oyel biriyle olmaz demisler. Bir uyede evet benimde arkadasim bipolardi cok iyi biriydi ama o depresif donemden korkup ayak uyduramadim arkadasligimi kestim demis. Benimde ilerideki gelecegim bu iste. Ne artik birine sevgili ne es olabilirim. Benim bu halim insanlari itecek maalesef.

Genişletmek için tıkla...

asla böyle düşünme elbette seni seven, hayatını paylaştığın bir adam olacak. Tedavini devam ettirdiıin sürece hiçbir sorunun olmayacak ki. Duyguların düzelecek. Sen sedece mutluluğu ve mutsuzluğu biraz yoğun yaşıyorsun hepsi bu.. Doktora gidip, durumunu ve tedaviyi kabul etmen de kocaman bir adım. Yani sen aslında yendin bu hastalığı ilaçlarını kabul ederek. Bir kere şanssız bir ilişki yaşamışsın. Bu herkesin başına gelebilir. Ama bu durum senin hayata küsmene, kendini yeni ve doğru ilişkilere kapatmana neden olmamalı. Bu durumda olan ve tedavisini devam ettiren nice nice mutlu insan var. Bu durumda olan insanların dernekleri var. Oralara git. Konferanslara katıl, onlar sohbet, çay toplantıları yapıyorlar. Oralata katıl. Yanlız olmadığını ve o insanların ne kadar mutlu olduklarına tanıklık et. Bu saa çok iyi gelecek. Emin ol..

magnum_opus .!.:

asla böyle düşünme elbette seni seven, hayatını paylaştığın bir adam olacak. Tedavini devam ettirdiıin sürece hiçbir sorunun olmayacak ki. Duyguların düzelecek. Sen sedece mutluluğu ve mutsuzluğu biraz yoğun yaşıyorsun hepsi bu.. Doktora gidip, durumunu ve tedaviyi kabul etmen de kocaman bir adım. Yani sen aslında yendin bu hastalığı ilaçlarını kabul ederek. Bir kere şanssız bir ilişki yaşamışsın. Bu herkesin başına gelebilir. Ama bu durum senin hayata küsmene, kendini yeni ve doğru ilişkilere kapatmana neden olmamalı. Bu durumda olan ve tedavisini devam ettiren nice nice mutlu insan var. Bu durumda olan insanların dernekleri var. Oralara git. Konferanslara katıl, onlar sohbet, çay toplantıları yapıyorlar. Oralata katıl. Yanlız olmadığını ve o insanların ne kadar mutlu olduklarına tanıklık et. Bu saa çok iyi gelecek. Emin ol..

Genişletmek için tıkla...

Tsk ederim zahmet edip yazdigin icin. Yazmak zorunda bile degildin oysaki. Tskler.

missplayful .!.:

Tsk ederim zahmet edip yazdigin icin. Yazmak zorunda bile degildin oysaki. Tskler.

Genişletmek için tıkla...

rica ederim olur mu öyle şey. Ne zaman istersen bana yazabilirsin :)