Merhaba herkese, biraz uzun yazacağım. Umarım birilerine yardımcı olur yazdıklarım. En azından yalnız olmadıklarını hatırlatırım birilerine. Yıllardır, yani hemen hemen 10 yıldır anksiyete ve hastalık hastalığı ile uğraşıyorum. Çok da şiddetli yaşıyorum. İlk olarak hastalık kaygısı ile başladı, daha sonra yaygın anksiyete bozukluğu da eklendi. Artık kontrol edemediğim her şeyden korkuyorum ve çok kontrolcüyüm, bu beni çok yoruyor. Tabi ki hastalık anksiyetesi hep baş rolde. Ben yıllardır çok fazla terapi aldım, birçok ilaç kullandım. Aslında en sonunda bana iyi gelen ilacı da buldum ama düzenli kullanamadım hem bebek istediğim için hem de ilacın bazı yan etkilerinden dolayı. Ben daha benim kadar şiddetli hastalık hastalığı yaşayan biriyle karşılaşmadım. Önceden doktora gittiğimde bir süre rahat ederdim ama artık o da kalmadı. Rahatlama sürem yarım günü buluyor bulmuyor. Bu hastalıkta internetten semptom ve hastalık araştırmak yapacağınız son şey bile olmasın.
Tekrar söylüyorum, hastalığın başında olanlara;; büyük harflerle tekrarlıyorum; sakın! Sakın! Sakın! İnternetten hastalık araştırmayın. Bunu rahatlamak için yapıyorsunuz biliyorum, iyi bir şey okumak ümidiyle. Ama bundan yol yakınsa eğer yol yakınken dönün. Ben dönemedim, durumum içler acısı.
İlaç kullanın veya kullanmayın, terapi alın veya almayın, doktorlardan şimdiye kadar öğrendiğim birkaç şeyi eklemek istiyorum;
Sadece ilaç kullanmak tek başına bazen yetmeyebiliyor. Uzun zaman aralıksız ilaç kullandıktan sonra ilacı bıraktım ve bir süre sonra hastalık geri geldi ve daha artmış şekilde. Doktora dedim ki neden böyle oldu. İlaç her zaman tek başına yetmez, yanında davranışlarınızı ve beyninizi de eğitmeniz gerekiyor. İlaç da aslında buna yardımcı oluyor bir yandan. İlaç kullanırken yine aynı davranışlarınıza devam ederseniz muhtemelen yol alamazsınız.
Diyelim ilaçsız baş etmeye çalışıyorsunuz, durum bu kez biraz daha zor. Mesela vücudunuzda bir şişlik farkettiniz, beyin hemen başlıyor düşünce üretmeye ve konuşmaya, ya şuysa ya buysa.. ve beyin kendini tehlikede sanıyor, siz de ona diyorsunuz ki; tamam hemen durumu kontrol edeceğiz, güvende olup olmadığımızdan emin olacağız. Ve hemen internete bakıyorsunuz, çok büyük ihtimalle kötü hastalıkları görüyorsunuz ve kendinizi doktorda buluyorsunuz. İşte bu davranış şekli alışkanlık haline geliyor. Bir çeşit obsesiflik oluyor aslında. Evet o an için rahatlıyorsunuz ama ileri vadede rahatsızlığınızı arttırıyorsunuz. Bir sonraki krizde hastalık size karşı daha eli güçlenmiş şekilde uğruyor. Güvendiğiniz tek 1 doktor olsun. Bir şikayetiniz olduğunda ona danışın, hemen ulaşabileceğiniz biri. Eğer size derse ki atıyorum 1 ay bekle, geçmezse şu bölüme git. Onu dinleyin. O iğrenç duyguları, kaygıları, bayılacak noktalara gelmeyi, iştahsızlığı, uyuyamamayı veya sürekli uyumayı, her şeyi göğüsleyip o 1 ayı bekleyin. Veya başka bir örnek vereyim, çocuğunuza takıksınız, sürekli başına kötü bir şey geleceğini düşünerek gün içinde 10 defa arıyorsunuz, sabredip aramamayı başarmaya çalışın. Bunları peş peşe başardığınızda ve sonucunda kötü şeyler olmadığını gördüğünüzde artık iyileşmeye başlayacaksınız. Yani kendinizi rahatlatmaya odaklı olmak yerine, korkuların üzerine gitmektir bu. Ben başarabiliyor muyum, hayır. Ama uğraşıyorum. Allah herkesin yardımcısı olsun.