Hastalık Hastalığı Beni Bitiriyor

anksiyetelikiz

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
16 Ocak 2020
15
10
26
Hanımlar Merhaba
Son çareyi artık bu sitede arıyorum. Derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. Hanımlar bende inanılmaz bir kanser korkusu var. Bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. Öyle boyutlara ulaştı ki vücuduma dokunmaktan korktuğum oluyor elime bir şişlik vs gelecek diye. Psikiyatra gittim, yoğun anksiyete ve panik bozukluk teşhisi koydu fakat ben şu “antidepresanlar bağımlılık yapıyor” söylentisi nedeniyle verdiği ilacı içmedim. Doktor doktor gezen biri değilim doktorlar kötü bir şey söyleyecek korkusuyla hastanelerden çıkmama gibi bir durumum da yok. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa dahi panik atak krizleri geçiriyorum. Allah göstermesin gerçekten kendimi o hastalığa yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini, kendimi kel hayal ediyorum. Henüz yirmi bir yaşındayım şehir dışında ailemden ayrı tek başıma yaşıyorum okul için. Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
 
Bende benzerini yaşıyorum.Devamlı dr.a gidiyorum.Her dr.a inanmıyorum da...panik atak,anksiyete ilaçları kullanıyorum.Ama daha faydasını görmedim,yada görmüş halim bu...Çok zor.Psikiyatriye gidip geliyorum.Hayatı kabusa çeviren bir durum.Başa çıkamadım.İlaçlar bağımlılık yapmaz,düzelince dr.zaten yavaş yavaş bıraktırıyor.
 
Bende benzerini yaşıyorum.Devamlı dr.a gidiyorum.Her dr.a inanmıyorum da...panik atak,anksiyete ilaçları kullanıyorum.Ama daha faydasını görmedim,yada görmüş halim bu...Çok zor.Psikiyatriye gidip geliyorum.Hayatı kabusa çeviren bir durum.Başa çıkamadım.İlaçlar bağımlılık yapmaz,düzelince dr.zaten yavaş yavaş bıraktırıyor.
Bende benzerini yaşıyorum.Devamlı dr.a gidiyorum.Her dr.a inanmıyorum da...panik atak,anksiyete ilaçları kullanıyorum.Ama daha faydasını görmedim,yada görmüş halim bu...Çok zor.Psikiyatriye gidip geliyorum.Hayatı kabusa çeviren bir durum.Başa çıkamadım.İlaçlar bağımlılık yapmaz,düzelince dr.zaten yavaş yavaş bıraktırıyor.
Çok sağol cevap vermen bile yetti ama çok kötüyüm uyku falan kalmadı nasıl geçecek bilmiyorum
 
Çok sağol cevap vermen bile yetti ama çok kötüyüm uyku falan kalmadı nasıl geçecek bilmiyorum
bende öyleyim.Kendin başa çıkamıyorsan,yardım almalısın.Psikiyatri ye gitmenin daha iyi olacağını düşünüyorum.Daha da ilerleyebilir,çok farklı şekillerde de devam edebiliyor.Ben de başlangıçta çabaladım,ama yapamadım ,ilerledi,Hergün atak geçiriyor oldum.Yeni ilacım dan umut bekliyorum...Çok zor çok:KK43:((
 
Maalesef hemen hemen ayni seyleri yasiyoruz.. Ben 32 yasindayim, 20lerimin ortasina dogru arada bas gosterirdi, ufak tefek seyleri kafamda buyutur hayatimin sonuna geliyorum derdim. 28 yasinda ikinci kez anne oldum, hamileyken korkularim sıklastı, ustesinden gelebilsemde bazen uzun araliklarla geri geliyordu. Gecen yil kasimda ucuncu kez anne oldum, hamileligimin cok baslarinda elinde buyudugum amcam beyin kanamasi gecirdi ve felc kaldi. Bu olay beni oyle etkilediki korkularim geri donduler.. ilk once meme kanseri korkusuyla solugu once aile hekiminde sonra hastanede aldim. Sonuclar iyi ciksada bu korku aylarca ruhumu kemirdi. Dogumdan sonra bir kac ay toz pembe bi bulutun uzerinde gezdim, kendimi oyle hissediyordumki!! Korkularim yok olmustu, 3 tane dunyalar tatlisi evladim var, dunya guzel, hersey yolunda.. sonra nisan’in sonlarina dogru ne oldu bilmiyorum ama ordan bugune kadar icimde kanser korkusu olmadan gecirdigim bir gun olmadi. Girtlak kanseri, agiz, ciger, cilt hepsi icin aile hekimime kac defa gittim bilmiyorum. Yasadigim ulkede kolay kolay antidepresan vermiyorlar, psikologa sevk edildim onunda faydasini daha goremedim. Korkularim anneliktenmi, gecmiste yasadigim kayiplar, travmalar yuzundenmi bilmiyorum ama bilmeni isterimki bizim gibi yasayan oyle cok insan varki, kendini asla yalniz ve caresiz hissetme. Ben mutlaka bir gun gececegine inaniyorum, dogru yontemi henuz bulamadim ama Allah’a sigin arkadasim. Ihtiyac duyarsan bana mesaj atabilirsin.
 
Hanımlar Merhaba
Son çareyi artık bu sitede arıyorum. Derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. Hanımlar bende inanılmaz bir kanser korkusu var. Bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. Öyle boyutlara ulaştı ki vücuduma dokunmaktan korktuğum oluyor elime bir şişlik vs gelecek diye. Psikiyatra gittim, yoğun anksiyete ve panik bozukluk teşhisi koydu fakat ben şu “antidepresanlar bağımlılık yapıyor” söylentisi nedeniyle verdiği ilacı içmedim. Doktor doktor gezen biri değilim doktorlar kötü bir şey söyleyecek korkusuyla hastanelerden çıkmama gibi bir durumum da yok. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa dahi panik atak krizleri geçiriyorum. Allah göstermesin gerçekten kendimi o hastalığa yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini, kendimi kel hayal ediyorum. Henüz yirmi bir yaşındayım şehir dışında ailemden ayrı tek başıma yaşıyorum okul için. Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
Şuan bende aynı durumdayım 2 yıllık evliyim sureklı kanser olacagım korkusuyla yasıyorum bir hafta meme kanseri 1 hafta lösemi 1 hafta başka bişey sureklı
Hanımlar Merhaba
Son çareyi artık bu sitede arıyorum. Derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. Hanımlar bende inanılmaz bir kanser korkusu var. Bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. Öyle boyutlara ulaştı ki vücuduma dokunmaktan korktuğum oluyor elime bir şişlik vs gelecek diye. Psikiyatra gittim, yoğun anksiyete ve panik bozukluk teşhisi koydu fakat ben şu “antidepresanlar bağımlılık yapıyor” söylentisi nedeniyle verdiği ilacı içmedim. Doktor doktor gezen biri değilim doktorlar kötü bir şey söyleyecek korkusuyla hastanelerden çıkmama gibi bir durumum da yok. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa dahi panik atak krizleri geçiriyorum. Allah göstermesin gerçekten kendimi o hastalığa yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini, kendimi kel hayal ediyorum. Henüz yirmi bir yaşındayım şehir dışında ailemden ayrı tek başıma yaşıyorum okul için. Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
Bende suan aynı durumdayım sureklı kanser oldugumu düşünüp hayatı kendıme aileme zehir ettim ben doktor doktor gezıyorum ama doktorlara inanmıyorum uyku uyuyamıyorum aglama atakları gecıroyorum bu durumdan bende kurtulmak istiyorum pskatriye gidicem
 
Merhaba arkadaşlar ben de kanser değil de heo ölüm korkusu vardı. Ben hic ilac kullanmadım . Çünkü ilacı yatağa dusmedikce gerekli gormeyenlerdenim kendimi bildim bileli sevemedim ilacı. Simdi bende psikiyatriste gitsem kendimi biliyorum verdiği ilaçları çöpe aticam. Keske ilaçların icine yan etkisi yok yazsalar belki bakışım degisir onlara karşı.

Ölüm korkusuna gelecek olursak ben de 27 yaşındayım çocukluğumdan bu yana ölmek isterdim . Hani derler ya çocuk ölenler cennete gider. Ben sanırım cenneti merakimdan ve arzuladigimdan isterdim yoksa yaşamak dan da keyif alırdım. Bu sekilde büyüdüm evlendim sonra çocuklarım oldu yine ölüm çok gelir oldu aklıma ben ölürsem ne olur diye düşünüyorum sonra yarına çıkar miyim acaba eşime bakıyorum o ölürse ben ne yaparım onsuz hayat çok zor olur annem ölürse babam ölürse.... bu böyle devam ediyor. Sadece kendimin değil herkesin sevdiklerimin ölümü geliyor aklıma.

Simdi duzeldim paylasmak için yazdim bunları. Simdi hayattan zevk almaya odaklandim. Amaan demeyi öğrendim. Olecez diye hayatımı zindan mi edicem. Diyorum. Sevmeyi çok seviyorum herkesi seviyorum kendimi seviyorum. Herkese emanet gözüyle bakıyorum gideceklerse de benim de gideceğim yere gidecekler diyorum. Oyle öyle rahatlattim kendimi.

Bir de youtube da telkin videolari bana cok iyi geldi
Bir psikolog sunu soyluyordu:
Içinizdeki kötü düşünceler sizin hayatınızı yönlendirecek güce sahip değildir. Oyle düşündünüz diye hasta olmazsınız başınıza o düşünceden dolayı bir sey gelmez o düşünce yüzünden kimse ölmez. Yani bu düşünceleri bizler kafamızda bu kadar büyüttük.
Azaltmak da bizim elimizde.

Hepinize acil şifalar diliyorum.
 
Bende varım bikac sene önce kanser ve verem korkusuyla yataklara düştüm ama öyle böyle değil baygın şekilde yatakta yatıyordum sıkıntıdan üzüntüden yikilmistim dusunebiliyormusun? 1ay boyunca hergun doktorlardaydim emin olabilmek için...doktorda begenmiyordum pratisyenlerin falan bişey yok demelerine inanmayıp uzman yada profesör ariyordum..sonuçları beklerken de yataklara düşüyordum...Allah'ım neydi o...hiç ubutmucam..çok saçma ama bir okadar da gerçek gibi yaşattı bana beynim bunu.....canım bu durumlar geçici olarak rahatlamış gibi yapsada ömür boyu bırakmayacak bizi...tek çaresi bu kimyası bozulmuş beyni tedavi ettirmek...bu sene de farklı bir durum için ki hastalık korkusunun kat ve kat daha beter bir korkusu için yataklara düştüm ve apar topar psikiyatride gittim hemen tedavi başlattılar ve gerçekten iyi geldi...daha mantıklı düşünüyorsun...beynin öyle bir hale geliyorki..olmayan bir şey için uzulemem deyip hayatına bakıyorsun...tam da bizim yapmamız gereken şey...ama bu ilaç tedavisiyle mümkün..bağımlılık yapmıyor ..ilaçları belirli aralıklarla düşürüp biraktitiuorlar ...sonra kontorl ediyorlar eğer beyin yeniden kimyası bozulmaya başlarsa yeniden tedavi ediliyor hepsi bu...ilaçsız rahat edemezsin...
 
Sağolun kızlar :KK43: ben rüyalarımda bile kaçamıyorum kötü düşüncelerden uykumda dahi rahat yok bana :KK43: allah yardımcımız olsun nasıl atlatıcam hiç bilmiyorum
 
Eski bir konu ama bende yazmak istedim.yaklasik 4 yil öncesine kadar hastaliğın "H"sini aklima getirmeyen bir insandim.Ama yasadiklarim beni hastalik hastasi etti.Öncelikle çocuklugumda ergenliktede depresyon geçirdim.Bir dönem Antidepresan kullandim.Bende Küçük yaşta ağir şeyler yasadim.(O da ayri bir konu.)Evliyim iki kizim var.2016 da Annem 54 yasindayken kalp krizi geçirdi 5 defa kalp şoku ile zorla kalbini çalistirdilar.Çok tehlikeli bir ameliyat gecirdi.Hamdolsun o şuan yasiyor.Tam onu toparladik derken Babam 55 yasindayken 2017 yilinda penis Kanseri oldu. Penisini kestiler bir kac ay öyle yaşadi.Sonra elimizden geleni yaptik çok mucadele verdik ailecek kurtaramadik.20 gün icinde gözümün önünde yavaş yavaş eridi.Bunlari yasarken bu arada ultra düzeyde maddi sıkıntilarimda vardi.Sonra Teyzem akciger kanserinden babamdan 5 ay önce vefat etti.Sonra babam gitti.Derkenn...Bu kayiiplar sonrasi ilk 1 yil iyiydim.Acim vardi ama hastalik hastaligi yoktu.Sonra bacagim mikrop kapti yara oldu uzun sure iyilesmedi oooo kiyametleri kopardim cilt kanserimi oldum diye.Ardindan 20 lik diş apse yapti sol taraf bogaz lenf nodu şisti 5 tane doktora gösterdim 4 defa ultrason cekildi temiz reaktif lenf nodu olarak cikti ben yine kiyametleri kopardim Lenfoma oldum diye.En son Aralikta smear testi yaptirdim bu defa HPV 16 virusu cikti ileri boyutta olmayan yine çok kötü oldum.(Bu defa biraz daha hakliydim korkmakta)Rahim umrumda degil takip altindayim zaten ilerlerse Rahim alinir diye düşünüyorum.Ama Aklim hala 1 yildir gecmeyen ama 5 doktorun önemsiz dedigi lenf nodunda.Kan tahlillerim temiz .Ama beyin kilitli elim hala bogazimda.Bu arada Psikatrye gittim tabi beni tıpışlayip gönderdi resmen.Umursamadi bana akil verdi güya yolladi.Bir dahada gitmedim.O yüzden yanliz degilsiniz birde şükredin ki siz yine benim.kadar kötü şeyler yaşamamışsınıź .Allah korusun
 
Merhaba. Aynı şeyleri bende yasıyorum diyebilriim. İnanılmaz hasta olcam korkusu yasıyorum. Bunu baskılayıp kendimi rahatlatmaya calıssamda beceremıyorum. Mesela basım agrıyor düşündükçe suandasa ensemden yukarı sağ tarafta ağrı oluyor tansiyonum normal cıkıyor kas gevsetici sürdüm ama ben internetten arastırmaya başladım beyin tümörü falan elim ayağım titredi. Mesela kardeşim o kdr rahatki bası ağrısa gidip emar bile cektırıyor. Varsa problem erken teşhis diyor. Ben neden öyle olamıyorum. Suan psıkologa gitsem kesın antidepresan ilaç verir. Onlarıda hiç kullanmadım ama bazen kullanmam gerektiğini düşünüyorum. Ben korkmak istemiyorum. Rahat olup hastaneye korkmadan gitmek istiyorum. Bunu nasıl yenebilriim. Benim gbı olanlar varmı. Eşim ve 4 yasında kzıım var. Eşim cok evhamlısın dio oda tam tersim. Az bişeyde gider doktora. Doktora gidip hastaneye girdimmi zaten bayılacak gbı oluyorum. Elim ayağım boşalıyor. Bir test olim sonuçlar cıkana kdr kötü bişe var die kendi kendimi zaten bitirmiş oluyorum. Ne olur yardım edin neden böyleyim
 
Merhaba. Aynı şeyleri bende yasıyorum diyebilriim. İnanılmaz hasta olcam korkusu yasıyorum. Bunu baskılayıp kendimi rahatlatmaya calıssamda beceremıyorum. Mesela basım agrıyor düşündükçe suandasa ensemden yukarı sağ tarafta ağrı oluyor tansiyonum normal cıkıyor kas gevsetici sürdüm ama ben internetten arastırmaya başladım beyin tümörü falan elim ayağım titredi. Mesela kardeşim o kdr rahatki bası ağrısa gidip emar bile cektırıyor. Varsa problem erken teşhis diyor. Ben neden öyle olamıyorum. Suan psıkologa gitsem kesın antidepresan ilaç verir. Onlarıda hiç kullanmadım ama bazen kullanmam gerektiğini düşünüyorum. Ben korkmak istemiyorum. Rahat olup hastaneye korkmadan gitmek istiyorum. Bunu nasıl yenebilriim. Benim gbı olanlar varmı. Eşim ve 4 yasında kzıım var. Eşim cok evhamlısın dio oda tam tersim. Az bişeyde gider doktora. Doktora gidip hastaneye girdimmi zaten bayılacak gbı oluyorum. Elim ayağım boşalıyor. Bir test olim sonuçlar cıkana kdr kötü bişe var die kendi kendimi zaten bitirmiş oluyorum. Ne olur yardım edin neden böyleyim
AHhhh beni anlatmissiniz nasil basa cikacagiz bu lanet seyle ya :KK43:. Hayattan sogudum artik
 
Hanımlar Merhaba
Son çareyi artık bu sitede arıyorum. Derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. Hanımlar bende inanılmaz bir kanser korkusu var. Bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. Öyle boyutlara ulaştı ki vücuduma dokunmaktan korktuğum oluyor elime bir şişlik vs gelecek diye. Psikiyatra gittim, yoğun anksiyete ve panik bozukluk teşhisi koydu fakat ben şu “antidepresanlar bağımlılık yapıyor” söylentisi nedeniyle verdiği ilacı içmedim. Doktor doktor gezen biri değilim doktorlar kötü bir şey söyleyecek korkusuyla hastanelerden çıkmama gibi bir durumum da yok. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa dahi panik atak krizleri geçiriyorum. Allah göstermesin gerçekten kendimi o hastalığa yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini, kendimi kel hayal ediyorum. Henüz yirmi bir yaşındayım şehir dışında ailemden ayrı tek başıma yaşıyorum okul için. Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
Ayni seyleri bende yasiyorum korona korkusu kanser korkusu 1 aydir kendimi yedim. Psikiyatri ye gittim ilac verdi kullanamadim yan etkileri cok fazlaydi. O kadar zormus ki kafayi yemek uzereyim Allah yardimcimiz olsun insallah kurtulalim tez zamanla :KK43:
 
Ayni seyleri bende yasiyorum korona korkusu kanser korkusu 1 aydir kendimi yedim. Psikiyatri ye gittim ilac verdi kullanamadim yan etkileri cok fazlaydi. O kadar zormus ki kafayi yemek uzereyim Allah yardimcimiz olsun insallah kurtulalim tez zamanla :KK43:
AMin tek dilegim bu surekli kendime teshis koyuyorum... delirmemek mumkun degil bende knedime ne teshisler koydum bilseniz :KK43: nolacak boyle bilmiyorum pskiyatr giderim de ilac verip gönderecekler normal hayatima devam edemiyorum artık
 
AMin tek dilegim bu surekli kendime teshis koyuyorum... delirmemek mumkun degil bende knedime ne teshisler koydum bilseniz :KK43: nolacak boyle bilmiyorum pskiyatr giderim de ilac verip gönderecekler normal hayatima devam edemiyorum artık
Aynen ben gittim dinledi sagolsun ama ilac verdi. 1 sene korun dedi. Cocugum olmasini cok istiyorum. Ama ben bu koronadan sonra daha kotu oldum atak olarak . Napicaz bilmiyorum nasil atlatacagiz :KK43:
 
Aynen ben gittim dinledi sagolsun ama ilac verdi. 1 sene korun dedi. Cocugum olmasini cok istiyorum. Ama ben bu koronadan sonra daha kotu oldum atak olarak . Napicaz bilmiyorum nasil atlatacagiz :KK43:
Hic bir fikrim yok bazen dua okumak iyi geliyor bazen kitap okumak ama anlik cozumler kendimle kalinca yine hastalık arastirmaya devam... cok yoruldim yemeden icmeden kesildik sıkıntıdan
 
Aynen ben gittim dinledi sagolsun ama ilac verdi. 1 sene korun dedi. Cocugum olmasini cok istiyorum. Ama ben bu koronadan sonra daha kotu oldum atak olarak . Napicaz bilmiyorum nasil atlatacagiz :KK43:
Bİlmiyorum her gun yeni bir teshis koyuyorum kucuk capli bir hava degisimi vs iyi gelebilir kafamizi dağıtabilir ama o da ne kadar mumkun tartışılır allahim kurtarsin bizi
 
X