Bebeğin hayırla gelsin ancak yazdığını başka birisi yazmış gibi tekrar okusan bir yerde yanlış yapmamış mısın? Ailen arkanda değil, mesela eşin şu durumda geleceksin kalacaksın benimle dese hadi abartalım sana şiddet uygulasa ne yapacaksın? Boşanmak istesen ilk oğlun büyümüş işe girer yoluna bakardın. Bilemiyorum bazen hayatı kendimize biz zorlaştırıyoruz. Konu dışı yazdım biliyorum ama şaşırdım.
Bana bir çıkış yolu bırakılmadı. Bende madem çocuğum var. Onu ne annesiz ne babasız bırakcam varsın ağlayan üzülen ben olayım evladım olmasın dedim. Arkada bir sığınakta yok. O zaman çocuklarımı büyütürüm onlar hayata tutunma vesilem olurlar onlar yanımda olurlar diyerekten düşündüm. İlk yanlışım bu ailenin içine girmem oldu. Çocuklarımı asla bir yanlış olarak görmedim şu hayatta. Aksine bu denli stres içinde tek gülümse sebeplerim diyebilirim
Eşiniz sorun etmediyse böylede olur ilerde laf edemezler cenazeye bile gelmedin gibisinden
Çok kararlı bir şekilde söyledim. Aynen gitcem başınız sağ olsun deyip hiçbirinin yüzüne bakmayıp muhabbet etmeyip yapmam gerekeni yapıp döncem.
O nasıl iş ya..Bu defa anneme de göndermeyecek madem rahatsızsın çıkmayacaksın evden diyecek
gidin akşama da dönün o ayrı. bebeğiniz de hayırla gelsin ama böyle bir evliliğin içinde oğlumu bu hayatta yalnız bırakmaya hakkım yok diye ikinciyi düşündüm nasıl bir düşünce? yarın öbür gün -ki belli ki hala çözülmemiş- sorunlar yine eskisi gibi gün yüzüne çıksa bir çocukla fazlalık olduğunuz eve iki çocukla dönmek zorunda kalacaksınız. ben tek çocuğum, bu hayatta hiç de yalnız hissetmiyorum kendimi. kardeş sadece dayanak olmayabiliyor insana bazen de imtihan oluyor.
Abartmıyor musunuz artık? Yok onları görüp gerilmek istemiyorum, evde sinir harbi yaşamak istemiyorum, aynı ortamda bulunmaya bile katlanamıyorum...İyi kötü adamın bir ailesi var ve her zaman olduğu gibi erkekler ailelerinden vazgeçemiyorlar. Barışırken asla görüşmeyeceklerini me inandınız? Maalesef daha bunu görmedim okumadım.
Yuva yıkılmasına hiç bir zaman tek başına eş ailesi sebep olmuyor yalnız. Bizzat eşin kendisi sebep oluyor. Karısı hamile diye amcasının cenazesine gitmeyecek adama yazıklar olsun denir. Gidip orada boy gösterilmiyor, gasilhaneden cenaze teslim alınıyor, mezarlıkta insanlar son görevini yapıp tabutu taşıyorlar. Amca baba yarısı deniyor, bütün yeğenleri çocukları orada son görevlerini yaparken benim eşim hamile de o yüzden gelemiyorum mu desin? Konu sahibi bile gitmesi gerektiğini belirtiyor.
Tipik "kendi tarafıma çektim" yanılgısı. Artık bir çocuğumuz olacak eşim mecbur benden yana olacak beklentisi. Halbuki sorun eskisinden daha büyük oluyor. Bebek doğduktan sonra hep kendi annesi ailesi olacak etrafta ve kocası ister istemez "benim ailemin de torunu niye göremesinler" diye isyan edecek.
Kocayı affedip ailesine sırt çevirmek de ayrı bir alem. Adamı almışsın geri,anasının babasının suçu ne diyorum ben hep. Suç varsa kocamdadır bendedir yani
Yoo değil.
Sizin araniz eşinizle düzelmemiş ki, bir de hamile kalmışsınız.
