çok ilginç hikayeler var gerçekten, okurken hem sevindim hem de hüzünledim...
Bizim kuzumuz - ya da kuzularımız uzuun yollardan geldi... hamilelik müjdesi verme gibi bir durumum olmadı malesef... bütün süreçleri eşimle birlikte yaşadık. zaten geç evlenmiştik ama yinede ilk sene çocuk istemedik, sonra korunmayı bıraktık ama aylarca her ay hüsrana uğradık.. ben o kadar emindimki hemencik hamile kalacağımdan insan konduramıyor olumsuzluğu nedense kendisine, kendi başına geleceğine inanmıyotrsun bir türlü... herneyse baktık olmuyor ööce ben gittim doktora, muayeneler tetkikler herşey normal, sonra eşim gitti veeee, sperm problemleriyle yüzleştik... bi süre bekledik sonra varikosel amelyatı oldu, bekledik gene 6 ay,i sonra aşılama yapıldı yine negatif, yine bekledik bi süre sonra polip aldırdım, sonrasında tüp bebek denedik, yine negatif... bir sene sonra donrurulmuş embriyolarımızdan iki tanesi 15 şubatta transfer edildi... beklemeye başladık... 12 gün yani 27 şubatta kan verdim sonucu faxlamalarını bekledim ... ve geldi.. beta hcg: 38,7 ... çok düşüktü çok hayal kırıklığına uğramıştım.. bir önceki denemede 100 olmasına rağmen iki gün sonra 0 a düşmüştü ve 38 le hiç şansım yoktu bana göre... eşime söyledim o da üzüldü... bekleyelim bakalım belki yükselir hemen panik yapoma dedi... ve bekledik... 2 gün sonra 62 oldu bi iki gün sonra 173 3 gün sonra da 440....
bütün sonuçlar bütün süreçleri telefonla paylaştık... sürpriz falan olmadı yani... geçtiğimiz cuma eşimle birlikte doktora gittik ultrasonla baktı 4 haftalık falan daha çok minik haftaya cuma gene gelin dedi... iki hafta sonra falanda kalp atışı duyulabilirmiş... tabi bizim yüreğimiz ağzımızda... bekleme halindeyiz sürekli, aileler bütün süreci biliyor kal atışını duymadan inanamayacağız biz bu hamileliğe... bu arada doktor sanki bi tane dha kese var kaç embriyo koydurmuştunuz dedi!!! ikiz olabilir yaniii.. bu cumayı iple çekiyoruz yine birlikte giricez ultrasona... ne olur bizim için dua edin