Evet Türkiye'de yaşıyorum, ailemden farklı bir şehirde okuyordum o yüzden bir süre haberleri olmadı, söylediğim zamanda bir süre bana küs kaldılar, hamileliğimde ve doğumumda yalnızdım. Torunlarına dayanamadılar sonra tabi, barıştık. Ama ben hastanede doğum sancıları çekerken yanımda arkadaşımdan başka kimsenin olmaması ve bu süreci yalnız yaşadığım için onları affetmedim tabi ama neyse.Cesur bir karardı ama kızım doğduktan sonra doğru kararı verdiğimi anladım. Çocuğum benim soyadımı taşıyor.türkiye’de mi yaşıyorsunuz bizim ülke için fazla cesur bir kararaileniz naptı nasıl ayakta kaldınız çocuğunuzu kim nüfusuna aldı. hem merak hem de benzer durumdaki insanlara kılavuz olabilir amacıyla soruyorum. farklı bir süreç
çünkü
Bu ilişkide başından beri önemsenmemişsiniz zaten. Aşktan başınız dönmüş, durumu kabul etmek istememişsiniz. Olabilir hepimiz gençken aşık olup saçmaladık kendimize kötü davrandık filan. Şimdi artık gerçek inkar edemeyeceğiniz kadar ortada. Ayrılın adamdan, hamileliğinizi de geç olmadan sonlandırın. Biraz üzülür sonra ayağa kalkar devam edersiniz. Geçmiş olsunDoğurmayı düşünmüyorum, sağlık sorunlarım var zaten ayrıca. Ben buna yakın bir cümle dahi kurmadım zaten, testi yaptım, çağırdım, bu şekilde bir tavır aldı anne olmaya isteğimi bildiği için. Ama ben bir çocuğu keyfime göre dünyaya getirip vebalini de, sorumluluğunu da alamam.
Beni şoke eden, kıran şey tavırları. Nasılsın bile demeden bağırıp çağırması. Hiç böyle hayal etmemiştim ilk deneyimimi. Zaten beklemiyor olmanın şaşkınlığı, korkusu…
Okudum, ne kadar sıkıntı vermeyecek insan var gözünüzü boyamak için onlarla tanıştırmış.İnsan içine gayet çıktığımız, insanlarla buluşup eve davet ettiğimiz bir yaşamımız vardı. Ailesinden saklıyordu, tek başına bununla yargılayamıyordum.
Bugün doktor, prezervatif kayabiliyor iyi kullanılamıyor, çok karşılaşıyoruz dedi. Ki korunduğumu biliyordu doktorum, enfeksiyon nedeniyle takipli hastaydım.
Bu korkuyla kimse sevişmez artık.Ya ben sizin yaşadıklarınızı yaşamış biri olarak anlatayım. 22 yaşında hem prezervatif hem doğum kontrol hapıyla korunmama rağmen hamile kaldım ve o zamana kadar okullarımızı bitirdikten sonra evlenelim diyen adam, hamile olduğumu öğrendikten sonra beni terketti. Ben bebeğime kıyamadım, iyikide kıyamamışım. Kızım benim en yakın arkadaşım oldu.
Tam olarak böyle başladı. Gerekirse ailemi reddederim, mücadele ederim dedi ben bu farklılıkları dile getirdikçe. Korunma konusunda dikkatsiz davrandığını söyleyemem ama verdiği sözleri bir başkası verdi sanki. Of.
Tanıştığımızda ben 18, o 27 yaşındaydı. Ortak arkadaşlarımız, sektörel benzerliklerimiz var. Ben iş için Ankara’ya geldiğimde iletişimimiz vardı. Ama evlendiğinde de boşandığında da çok sonra öğrendim ben.Konunuzu birkaç yıl farkla anlattığınızı düşünüyorum. Tanıştığınız zaman ki yaşlarınızın 25 ve 33 olması daha akla yatkın geliyor.
Siz 18 adam 26 iken hangi ortak çevreyi paylaşıp tanıştınız ve kendisine aşık oldunuz ? Adam ne ara evlenip , ayrılmış ? Siz İstanbul , adam Ankara da yaşarken kendisiyle iletişime neden ve nasıl devam ettiniz ?
Bahsettiğiniz rahatsızlıklara sahipken ve ailenizle İstanbul da yaşarken; aileniz bir anda evden ayrılmanıza , ajansı kapamanıza , bir adamın yanına taşınmanıza hiç itiraz etmediler mi ? Hele de pandemi dönemi sonrası.
Konunuzda çok fazla tutarsızlık var.
Konuda kesin olan tek şey , adamla beraber olmak istemişsiniz olmuşsunuz ; adam gerçekten hamile olmanıza dahi ihtimal vermemiş ki doktor randevunuzda bu durumu sorgulamış.
Tanıştığımızda ben 18, o 27 yaşındaydı. Ortak arkadaşlarımız, sektörel benzerliklerimiz var. Ben iş için Ankara’ya geldiğimde iletişimimiz vardı. Ama evlendiğinde de boşandığında da çok sonra öğrendim ben.
Yok yok sevişin sizBu korkuyla kimse sevişmez artık.
Cidden miYa ben sizin yaşadıklarınızı yaşamış biri olarak anlatayım. 22 yaşında hem prezervatif hem doğum kontrol hapıyla korunmama rağmen hamile kaldım ve o zamana kadar okullarımızı bitirdikten sonra evlenelim diyen adam, hamile olduğumu öğrendikten sonra beni terketti. Ben bebeğime kıyamadım, iyikide kıyamamışım. Kızım benim en yakın arkadaşım oldu.
Yok yok özeli falan kalmadı artık 15 yıl geçti aradanCidden mi
Peki sonra o adam kızınızı hiç arayıp sormadımı aileniz ne tepki verdi
Eğer özel değilse tabii
Olabilir.Okudum, ne kadar sıkıntı vermeyecek insan var gözünüzü boyamak için onlarla tanıştırmış.
Evet gördün şimdiYok yok özeli falan kalmadı artık 15 yıl geçti aradan
Üst kısımlarda cevaplarını yazdım hepsinin.
Teşekkür ederimEvet gördün şimdiçok güçlü bir kadınsınız bence
Peki sonra evlendiğimizde eşiniz ne dedi eşiniz bekarmıydı
Üzüldüm ciddenTeşekkür ederim
Eşim hiç evlenmemişti, ilk zamanlarda kızıma iyi babalık yaptı ama oğlumuz doğduktan sonra ilgisi ona kaydı, kızımı ihmal etti. Sonrada bazı sorunlar yaşayıp boşandık zaten.
33 yaşında koca kazığın ailesinden deli gibi korkmasına nasıl anlayış gösterdiniz o da tuhaf.Bazı arkadaşlar beni takıntılı, sülük gibi görmüş olacaklar ama ben sadece ailesinden korkan, çekinen birine anlayış gösteriyordum. Başka konularda, ne kendi hayatım ne de ilişkideki söz hakkımdan taviz vermedim. Bugün bu noktaya gelmiş olması ne benim ezikliğim, ne de sülüklüğüm. Hemcinsleri daha zalim oluyor, ama iyi oldu bu yorumlar da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?