Konuşmanıza sevindim çünkü bence de ayrılık noktasında değildiniz. Siz biraz maddi konularda salın kendinizi, biraz da eşiniz ilgi konusunda çalışsın. Umarım sadece sizin değil kendi hatalarını da söylemiştir.
Ben sadece eleştirel yaklaşmamaya çalıştım ama ilk adımı attığında da çok çabaladı ben zaten ilk konuşmada da beni umursamadığını hatta gözden çıkardığını düşünmüştüm o kısmı da en üzüldüğüm yerlerden biriydi . İlk adımı onun atması boşanmayı asla hiç bir zaman istemeğini bunun bebekle bile alakalı olmadığını beni sevdiğini vazgeçmeyeceğini söyledi bir kadın olarak bunları duymak özellikle bu süreçte bana kendimi daha değerli hissettirdi . Devamında da bende onun bana yaptığı eleştirilere bu sayede daha yapıcı yaklaşabildim . Yani karşılıklı ve hiç birbirimizi yargılamadan bir konuşma oldu . Yoksa bende gerçekten bir ay sonra doğum yapacak olmama rağmen artık gözden çıkarmaya başlamıştım evliliğimi .
Benim eşimle aramda hem maddi hemde diğer her konuda aramdaki anlaşmazlıklar giderek büyüyor . Ben hoşuma gitmeyen şeylerde açıklamada yaparak eşime tavır aldığımda artık aramızı düzeltmek için çabalamıyor bile . Birkaç kez de farklı tartışmalarımızda boşanacağım senden dedi bana . Hep bir şekilde orta yolu bulduk ama ben daha fazla çabalayan taraf oldum. Şuan hamileyim doğumuma yaklaşık bir ay kaldı ve eşimle tartışmamızda yine boşanma imâsında bulundu bana bende kabul ettim. Ancak şöyle bir durum var ben eşime çalıştığım için 3 hafta kadar burda evimde kalıp işime gidip geleceğimi 3 hafta sonra da izne ayrılıp doğumu da artık boşanmaya karar verdiğimiz için ailemin yanında yapacağımı yani evden de ayrılacağımı belirttim . Bana hayır boşanmayalım demedi sadece doğum için başka yere gitmeni istemiyorum ben nasıl göreceğim çocuğu dedi bende sende babasının ama madem boşanacağız bende burda tek ve desteksiz kalmak istemiyorum ailemin yanına gidip onlardan destek almak istiyorum sende ben doğumu nerede yaparsam oraya gelirsin dedim tamam dedi . Bu konuşmanın üzerinden yaklaşık 4 gün geçti ve biz evde tüm iletişimi kestik herkes kendi odasında ve bir adım asla atmıyoruz birbirimize . Ama ben aileme henüz durumu açmadım nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum aileme anlatıp doğuma yakın gerçekten gitsem şuan doğum stresim ile boşanma stresim iyice birbirine karışacak eşim hastaneye gelse belki benim ailemle de orda tatsız bir ortam olacak . Hayır hiç birşey yokmuş gibi davransam da eşimin boşanma restine göz yummuş olacağım . Ne yapmalı nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum .
Kıyamam ya sağlıkla kucağınıza alın lütfen uzulmeyın inanın bende aynı durumu yasadım ama bebegı gorunce Hersey degıstı ınsallah degısır sizinde suan oncelıkle bebeğiniz onu dusunun o sızı hısedıyor
Kıyamam ya sağlıkla kucağınıza alın lütfen uzulmeyın inanın bende aynı durumu yasadım ama bebegı gorunce Hersey degıstı ınsallah degısır sizinde suan oncelıkle bebeğiniz onu dusunun o sızı hısedıyor