Eşimle 8 aylık evliyiz birbirimizi severek evlendik ailelerimiz anlaşıyor bizi de seviyorlar, 2 hafta önce hamile olduğumu öğrendim eşim hiç mutlu olmadı çünkü tam iflas ettiğimiz zamana denk geldi eşim çocuğu istemediğini aldırmak istediğini söyledi bu beni aşırı üzdü sonra eşim dediklerinden pişman olduğunu söyledi ve özür diledi. Dün maddi konulardan yine ufak bir tartışma yaşadık ne kadar sıkıntıda olduğunu ve endişeli olduğundan bahsetti bu yüzden çocuğumuz olduğuna sevinemediğini söyledi. Ailelerimizin durumu çok iyi ama kimse yardım eli uzatmıyor “inşallah düzelcek inşallah iyi olacak” demekten başka hiç bir icraat içine girmiyorlar maddi bir destekleri yok. Ben ilk zamanlar çok sevindim çocuğum olacağına hep çocuğumun olmasını isterdim ama psikolojim o kadar bozuldu ki şu an çocuğu istemiyorum ve bunu her düşündüğümde ağlama krizine giriyorum her ağladığımda çocuğun hissettiğini düşünüp daha kötü hissediyorum onu istemediğimi söylediğime bile inanamıyorum kendime ve bunu hissedeceğini düşünüp tekrar ağlıyorum böyle bir döngü içindeyim ama eşimde bende bir cana kıymaya kıyamıyoruz bu parasızlıkla kendimize bakamıyorken nasıl çocuğa bakacağız bilmiyorum bana akıl verin