• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamileyim ,Boşanmak istiyorum ama çocuk var, napmalıyım ??

o kadar bunaldım kı napmalıyım bılmıyorum arkadaşlar?
2 yıllık evlıyım, evlılık oncesı 4-5 sene arkadaslıgımız olmustu ama her evlılıkte oldugu gıbı ' evlılık cok başka çıkmak bambaşkaymıs' bunu malesef yaşayarak anladım.evlenırken aılem hıc ıstemedı evlenmemızı, ama sırf ben ıstıyorum dıye kırmamak ıcın kabul ettıler. esımın aılesı kultursuz , egıtım gormemıs, dogru duzgun mesleklerı yok, bı gun bır yerde başka gun baska yerde calısan egıtımsız ınsanlar ( her anlamda egıtımsız ) bı okumus esım ıste ünv mezunu. bızımde değıl aıle , sulalede egıtımsız okumamıs yada belırgın bır ısı meslegı olmayan hıc kımse yoktur. çok sukur durumumuzda ıyı tum aılemızın.zaten onun anne baba ayrı, aıle kavramları yok, maddı olarak hıc bır seylerı yok, evlenırken bana hıc bır sey takmadılar bı nısanda ıncecık bır bılezık bıde dugunde ıncecık bılezık o kadar. aılesının ortaklasa bır evı var kırada ( bı varlıgı o,bı evı var kendıde kırada ) onu evlenırken oglu ıstedı 1-2 sene oturalım sonra ev alırız cıkarız vs dıe kabul edılmedı. benım aıleme hep hakaretler ettıler bız onları asagılıyormusuz , hakır goruyormusuz dıye. sonucta sorunlu bır sekılde evlendık malesef. aılemın dahası sulalemın tum karsı çıkmalarına rağmen ben evlendım.
ama şımdı cok pışmanım, aıleler tamamıyle çok farklı, onların tarafı bır gun sormuyor napıyorsuuz bı sıkıntınız varmı hıc bır sey sormuyorlar hanı onlara bır sey cıkmasın, aman onlardan bır sey ıstenmesın dıye, hıc konu bıle acılmıyor, ıslerı guclerı eglence dogumgunlerı, dugun dernek gezme. başka hıc bır sey bılmıyorlar. aıleler zaten gorusmuyor, dunurluk olayı yok, bayram seyran bıle bılmezler. benım aılemde bıraz gelenekselcıdır klasık bır aıleyız ama malesef kaderlerı tek kızlarının evlenmesı bıle olaylı oldu, ne dunurluk ılıskısı ne akrabalık ılıskısı var.esımın çalıştıgı ıste maası dusuk ,cok yuksek değil, ama sureklı arıyorlar bunu al sunu al dıye onlara sureklı esya alıyor. yada dogum gunum yok anneler gunum dıe tacız edıyorlar. esımde onların agzına bakıyor. her dedıklerını yapıyor. ama bız onlardan hıc bır konuda maddı manevı yardım gormuyoruz. 2 senelık evlılıkte 2 kere evımıze geldıler oda esımın zoruyla , ama başka her yere dugune , yardıma, hastaya vb gıdılıyor.ben hamıleyım bır kere bana gelmedı- sormadı da bır seye ıhtıyacın varmı dıye, yada ne yapılcak ne alındı bu cocuga , sız nerde dogum yapıcaksınız paranız varmı vs hıc bır sey sorulmuyor bıle aksıne ,onceden soylemıste ben cocuğa bakmam bana guvenmeyın ben hastayım vb dıye. bı tek cocukla ılgılı soyledıklerı bu olmus. tum bunlara ragmen esım hala onların her dedıgını yapıyor.
çok sukur benım maasım ıyı, ımkanmlarım ıyı ama ısımı sevmıyorum. sırf evlendım dıe sonrada bu cocuk oldu dıye ısten ayrılamadım. ozel sıgortam falan var ozel hastenelerde en ıyı sekılde bakılıyorum. esım sagolsun hıc elını cebıne atmıyor tabıkı. cocuga esya alıncak hep ben alıyorum. tamam maası az anlıyorum ama onda bır ıstekte yok.o bı tek kıra ıle faturaları oduyor, ben dıger seylere bakıyorum.benım hıssettıgım bunun maası yuksek bu yapsın, benım aldıgım maas ortada dıye dusunuyor bence. evlendıgımızden berı dıyorum işini degıstır dıye adam ıstemıyor, rahatını bozmuyor, 'ısını sevıyormus' ben sırf evlendım dıye ardındanda bu cocuk var dıye her gun nefret ettıgım ısıme gıdıyorum, nıye maası ıyı- olanakları ıyı dıe , bı aılem var dıye kı ben baba evınde olsam calısmam bıle hıc bır zorunlulugum yok.ama beyfendı bunu yapmıyor. o bekar olsada mecbur calıscak evlı olsada yıne calıscak. burda sıkıntıya gıren tum sorumlulukları alan benım .cocuk buyudunmude emınım tum maddı sorumlulugu bende olcak, aldıgı maas bellı cunku, de ben ne kadar bu ısı tek basıma goturebılırımkı? eg madem tek basımaysam burda nıe bu adamı bıde beslıyım.he dıyceksınız o zaman ne cocuk yaptın dıye ama cocuk nasıl oldu bızde anlamadık, korunurken cocuk oldu kı benım cocugum olma ıhtımalıde dusuktu bazı saglık nedenlerımden oturu. ogrenınce aldırmayı dusundum, dunya basıma yıkıldı ama sonra gunah dedım, ılk cocuk dedım, bıde bole sorunum varken bu mucıze dedım ama sımdı cok pışmanım. keske aldırsaydım da bundan boşansaydım.cocuk olunca bu kısı nasıl rol model olucak cocuga, nasıl bır gen tasıycak, dahası bu kısı nasıl egıtım verıcek, her seyı kendı aılesınde gordugu gıbı olcak , kaldıkı ben çok sukur her ne kadar dını gorevlerımı yerıne getıremesemde ınanclı bırıyım, mevluttur kurandır, cuma gunudur ramazandır bılırım. ama bunların hıc bırı esımde yok,ne kandıl bılır ne cuma gunu bılır ne oruc bılır. boyle bır ıkılık olan bır evde nasıl cocuk buyur?

napcam bılmıyorum, bu ısın sonu yok bugun olmasa yarın boşancaz bu bellı yanı, ama ıste boşanıp cocuklu bır sekılde eve donmek ıstemıyorum, bıde tum aılem karsı cıkmasına ragmen ben dırendım evlenıcem dıye onunda bı ezıklıgı olucak. hadı cocuk olmasa hıc sorun olmaz ama bıde cocukla baba evıne donenem. napcam bılmıyorum. kac kere dua ettım allahım su cocuk düşşün dıye, hemen bosanıcam bundan dıe ama olmadı.(bılıyorum gunah ama o kadar caresızımkı ):5:

Herşeyi görerek,bilerek,kabul ederek evlenip neden sonra şikayet ediyorsunuz bende bunu anlamıyorum.Üstelik ailenizde karşı çıkmış.Zaten aile istemiyorsa bence fazla ısrar edilmemeli çünkü sonra mutlaka bir pürüz çıkıyor.Maddi durumları olmayan insanların size pırlanta setler takmasıda beklenemez değil mi? Kusura bakmayın ben sizi fazla haklı bulmadım.
 
o kadar bunaldım kı napmalıyım bılmıyorum arkadaşlar?
2 yıllık evlıyım, evlılık oncesı 4-5 sene arkadaslıgımız olmustu ama her evlılıkte oldugu gıbı ' evlılık cok başka çıkmak bambaşkaymıs' bunu malesef yaşayarak anladım.evlenırken aılem hıc ıstemedı evlenmemızı, ama sırf ben ıstıyorum dıye kırmamak ıcın kabul ettıler. esımın aılesı kultursuz , egıtım gormemıs, dogru duzgun mesleklerı yok, bı gun bır yerde başka gun baska yerde calısan egıtımsız ınsanlar ( her anlamda egıtımsız ) bı okumus esım ıste ünv mezunu. bızımde değıl aıle , sulalede egıtımsız okumamıs yada belırgın bır ısı meslegı olmayan hıc kımse yoktur. çok sukur durumumuzda ıyı tum aılemızın.zaten onun anne baba ayrı, aıle kavramları yok, maddı olarak hıc bır seylerı yok, evlenırken bana hıc bır sey takmadılar bı nısanda ıncecık bır bılezık bıde dugunde ıncecık bılezık o kadar. aılesının ortaklasa bır evı var kırada ( bı varlıgı o,bı evı var kendıde kırada ) onu evlenırken oglu ıstedı 1-2 sene oturalım sonra ev alırız cıkarız vs dıe kabul edılmedı. benım aıleme hep hakaretler ettıler bız onları asagılıyormusuz , hakır goruyormusuz dıye. sonucta sorunlu bır sekılde evlendık malesef. aılemın dahası sulalemın tum karsı çıkmalarına rağmen ben evlendım.
ama şımdı cok pışmanım, aıleler tamamıyle çok farklı, onların tarafı bır gun sormuyor napıyorsuuz bı sıkıntınız varmı hıc bır sey sormuyorlar hanı onlara bır sey cıkmasın, aman onlardan bır sey ıstenmesın dıye, hıc konu bıle acılmıyor, ıslerı guclerı eglence dogumgunlerı, dugun dernek gezme. başka hıc bır sey bılmıyorlar. aıleler zaten gorusmuyor, dunurluk olayı yok, bayram seyran bıle bılmezler. benım aılemde bıraz gelenekselcıdır klasık bır aıleyız ama malesef kaderlerı tek kızlarının evlenmesı bıle olaylı oldu, ne dunurluk ılıskısı ne akrabalık ılıskısı var.esımın çalıştıgı ıste maası dusuk ,cok yuksek değil, ama sureklı arıyorlar bunu al sunu al dıye onlara sureklı esya alıyor. yada dogum gunum yok anneler gunum dıe tacız edıyorlar. esımde onların agzına bakıyor. her dedıklerını yapıyor. ama bız onlardan hıc bır konuda maddı manevı yardım gormuyoruz. 2 senelık evlılıkte 2 kere evımıze geldıler oda esımın zoruyla , ama başka her yere dugune , yardıma, hastaya vb gıdılıyor.ben hamıleyım bır kere bana gelmedı- sormadı da bır seye ıhtıyacın varmı dıye, yada ne yapılcak ne alındı bu cocuga , sız nerde dogum yapıcaksınız paranız varmı vs hıc bır sey sorulmuyor bıle aksıne ,onceden soylemıste ben cocuğa bakmam bana guvenmeyın ben hastayım vb dıye. bı tek cocukla ılgılı soyledıklerı bu olmus. tum bunlara ragmen esım hala onların her dedıgını yapıyor.
çok sukur benım maasım ıyı, ımkanmlarım ıyı ama ısımı sevmıyorum. sırf evlendım dıe sonrada bu cocuk oldu dıye ısten ayrılamadım. ozel sıgortam falan var ozel hastenelerde en ıyı sekılde bakılıyorum. esım sagolsun hıc elını cebıne atmıyor tabıkı. cocuga esya alıncak hep ben alıyorum. tamam maası az anlıyorum ama onda bır ıstekte yok.o bı tek kıra ıle faturaları oduyor, ben dıger seylere bakıyorum.benım hıssettıgım bunun maası yuksek bu yapsın, benım aldıgım maas ortada dıye dusunuyor bence. evlendıgımızden berı dıyorum işini degıstır dıye adam ıstemıyor, rahatını bozmuyor, 'ısını sevıyormus' ben sırf evlendım dıye ardındanda bu cocuk var dıye her gun nefret ettıgım ısıme gıdıyorum, nıye maası ıyı- olanakları ıyı dıe , bı aılem var dıye kı ben baba evınde olsam calısmam bıle hıc bır zorunlulugum yok.ama beyfendı bunu yapmıyor. o bekar olsada mecbur calıscak evlı olsada yıne calıscak. burda sıkıntıya gıren tum sorumlulukları alan benım .cocuk buyudunmude emınım tum maddı sorumlulugu bende olcak, aldıgı maas bellı cunku, de ben ne kadar bu ısı tek basıma goturebılırımkı? eg madem tek basımaysam burda nıe bu adamı bıde beslıyım.he dıyceksınız o zaman ne cocuk yaptın dıye ama cocuk nasıl oldu bızde anlamadık, korunurken cocuk oldu kı benım cocugum olma ıhtımalıde dusuktu bazı saglık nedenlerımden oturu. ogrenınce aldırmayı dusundum, dunya basıma yıkıldı ama sonra gunah dedım, ılk cocuk dedım, bıde bole sorunum varken bu mucıze dedım ama sımdı cok pışmanım. keske aldırsaydım da bundan boşansaydım.cocuk olunca bu kısı nasıl rol model olucak cocuga, nasıl bır gen tasıycak, dahası bu kısı nasıl egıtım verıcek, her seyı kendı aılesınde gordugu gıbı olcak , kaldıkı ben çok sukur her ne kadar dını gorevlerımı yerıne getıremesemde ınanclı bırıyım, mevluttur kurandır, cuma gunudur ramazandır bılırım. ama bunların hıc bırı esımde yok,ne kandıl bılır ne cuma gunu bılır ne oruc bılır. boyle bır ıkılık olan bır evde nasıl cocuk buyur?

napcam bılmıyorum, bu ısın sonu yok bugun olmasa yarın boşancaz bu bellı yanı, ama ıste boşanıp cocuklu bır sekılde eve donmek ıstemıyorum, bıde tum aılem karsı cıkmasına ragmen ben dırendım evlenıcem dıye onunda bı ezıklıgı olucak. hadı cocuk olmasa hıc sorun olmaz ama bıde cocukla baba evıne donenem. napcam bılmıyorum. kac kere dua ettım allahım su cocuk düşşün dıye, hemen bosanıcam bundan dıe ama olmadı.(bılıyorum gunah ama o kadar caresızımkı )

Öncelikle bir gelin olarak şunu belirteyim canım, eşinin ailesi asla senin ailen gibi olamaz. Beklentilerini ona göre düşünmelisin. Bu iki iki daha dört: Ne sen onların kızı ne onlar senin annen baban gibi olur. Senin iyiliğini de düşünseler sen yanlış anlarsın. Zira annen gibi olmuyor keza sen de onlara bir iyilik etsen onlar da kızı gibi iyi yönde düşünemeyebilirler. Bu böyle gelmiş böyle gider. Buna binaen maddi manevi yardım bekleme. Yaparlarsa Allah razı olsun, yapmazlarsa canları sağ olsun de geç git, kafaya takma. Valla öyle oluyor ki kırk kat yabancı düşünüyor da görümcen düşünmüyor kendi bacısını düşündüğü gibi... Bu insanın zoruna gidiyor ama hayat böyle...

Hepten onlara yüklenme. Hamilesin hassassın beklentilerin fazla evet ama benim tavsiyem kendi işini kendin görmeye alışman. Öyle zor bir şey de değil bu. Zaten işin var, paran var ihtiyacın yok ki...

Bazı eşler ailelerine anlamsız düşkün oluyor ya katlanacaksın ya çekip gideceksin onu değiştiremezsin. Doğumdan sonra her şey daha güzel olur diye umut ediyorum. Onlar torunlarını görünce değişir daha bir önemserler seni.
Sabret bence öyle hemen ayrılmak olur mu? Sizin hiç mi iyi gününüz olmadı? Eşin sana karşı nasıl? Kaba saba bir adam mı? Zorla elinden paranı mı alıyor? Ben burada ne hikayeler okudum bacım, öyle kocalar var ki eşinin elinden parasını aldığı gibi bir de hesap soruyor nereye harcıyosun diye! Kadının kendi parası nereye harcarsa harcar. İşte beterin beteri var sen kendiden iyilerine bakma bir de bunları düşün.

Ayrılınca emin ol her şey senin sırtına binecek. Bir sürü laf da cabası... Hiç de zaten her şey benim sırtımda deme. Uzaktan güllük gülistanlık görünür ama yalnızlık hele hele çocuklu biri için çok zor.
Sabret ve dua et. Bebek evin neşesi olur inşallah..
 
Konunu hayretler içinde okudum.
Başkasının çocuğundan bahseder gibi sürekli "bu çocuk" diye bahsetmişsiniz bebeğinizden.
Çok garipsedim bu durumu.
Eşiniz konusuna gelince kimse sizi zorlamamış siz istemişsiniz ve eğitim durumunu da en baştan biliyormuşsunuz.
Şu tavrınıza pek anlam veremedim.
Ayrıca bir aile bu kadar küçümsenip yerin dibine sokulabilirdi.
 
Konunu hayretler içinde okudum.
Başkasının çocuğundan bahseder gibi sürekli "bu çocuk" diye bahsetmişsiniz bebeğinizden.
Çok garipsedim bu durumu.
Eşiniz konusuna gelince kimse sizi zorlamamış siz istemişsiniz ve eğitim durumunu da en baştan biliyormuşsunuz.
Şu tavrınıza pek anlam veremedim.
Ayrıca bir aile bu kadar küçümsenip yerin dibine sokulabilirdi.

Kesinlikle katılıyorum :46:
 
Kusura bakmayın ama asıl görgüsüz sizsiniz eğer eğitimli olsaydınız o insanları kucumsrmezdiniz insanlar aldıkları eğitimle adam olamiyo görgülü olamiyo..benim dayım gitmedigi ülke kalmamış iki uni mezunu cok iyi pozisyonlarda çalıştı ama adam olamadı.eğitimle olmuyo yani herşey..esinizden bi şiddet gormemussiniz bi aldatma yok hemen bosanicam..bu kaar basit mi ya...o yavrudan daha doğmadan nefret etmişsiniz..kv size bakmak veya yemek yapmak zorunda değil kendi anneniz yapsin..he sunada karşıyım hep iste hiç verme oda olmaz...siz nasıl davranıyorsunuz eşinizin ailesine...herşey para pul değil veya diploma değil...önemli olan evinizdeki huzur..bence siz küçümsemeyi bırakın evliliginizi kurtarmaya çalışın başka bi gözle bakin...rabbim hakkınızda hayirlisini versin..
 
Konunu hayretler içinde okudum.
Başkasının çocuğundan bahseder gibi sürekli "bu çocuk" diye bahsetmişsiniz bebeğinizden.
Çok garipsedim bu durumu.
Eşiniz konusuna gelince kimse sizi zorlamamış siz istemişsiniz ve eğitim durumunu da en baştan biliyormuşsunuz.
Şu tavrınıza pek anlam veremedim.
Ayrıca bir aile bu kadar küçümsenip yerin dibine sokulabilirdi.

Benim tek bidigim masum bebegi uzup karninizda onu aglattiginiz sizin her duygu ve dusuncenizden haberdar. dogmadan ona duygusal yoksunluk yasatiyorsunuz
 
Aradaki sevgi bitti de artık olan biten herşey sizi rahatsız ediyor gibi geldi bana. Sevseydiniz maddi konular bu kadar gözünüzü tırmalamazdı . Ama ikinci bir evliliğin mükemmel olacağının garantisi yok . Hakkınızda hayırlısı olsun ama iyi düşünün
 
o kadar bunaldım kı napmalıyım bılmıyorum arkadaşlar?
2 yıllık evlıyım, evlılık oncesı 4-5 sene arkadaslıgımız olmustu ama her evlılıkte oldugu gıbı ' evlılık cok başka çıkmak bambaşkaymıs' bunu malesef yaşayarak anladım.evlenırken aılem hıc ıstemedı evlenmemızı, ama sırf ben ıstıyorum dıye kırmamak ıcın kabul ettıler. esımın aılesı kultursuz , egıtım gormemıs, dogru duzgun mesleklerı yok, bı gun bır yerde başka gun baska yerde calısan egıtımsız ınsanlar ( her anlamda egıtımsız ) bı okumus esım ıste ünv mezunu. bızımde değıl aıle , sulalede egıtımsız okumamıs yada belırgın bır ısı meslegı olmayan hıc kımse yoktur. çok sukur durumumuzda ıyı tum aılemızın.zaten onun anne baba ayrı, aıle kavramları yok, maddı olarak hıc bır seylerı yok, evlenırken bana hıc bır sey takmadılar bı nısanda ıncecık bır bılezık bıde dugunde ıncecık bılezık o kadar. aılesının ortaklasa bır evı var kırada ( bı varlıgı o,bı evı var kendıde kırada ) onu evlenırken oglu ıstedı 1-2 sene oturalım sonra ev alırız cıkarız vs dıe kabul edılmedı. benım aıleme hep hakaretler ettıler bız onları asagılıyormusuz , hakır goruyormusuz dıye. sonucta sorunlu bır sekılde evlendık malesef. aılemın dahası sulalemın tum karsı çıkmalarına rağmen ben evlendım.
ama şımdı cok pışmanım, aıleler tamamıyle çok farklı, onların tarafı bır gun sormuyor napıyorsuuz bı sıkıntınız varmı hıc bır sey sormuyorlar hanı onlara bır sey cıkmasın, aman onlardan bır sey ıstenmesın dıye, hıc konu bıle acılmıyor, ıslerı guclerı eglence dogumgunlerı, dugun dernek gezme. başka hıc bır sey bılmıyorlar. aıleler zaten gorusmuyor, dunurluk olayı yok, bayram seyran bıle bılmezler. benım aılemde bıraz gelenekselcıdır klasık bır aıleyız ama malesef kaderlerı tek kızlarının evlenmesı bıle olaylı oldu, ne dunurluk ılıskısı ne akrabalık ılıskısı var.esımın çalıştıgı ıste maası dusuk ,cok yuksek değil, ama sureklı arıyorlar bunu al sunu al dıye onlara sureklı esya alıyor. yada dogum gunum yok anneler gunum dıe tacız edıyorlar. esımde onların agzına bakıyor. her dedıklerını yapıyor. ama bız onlardan hıc bır konuda maddı manevı yardım gormuyoruz. 2 senelık evlılıkte 2 kere evımıze geldıler oda esımın zoruyla , ama başka her yere dugune , yardıma, hastaya vb gıdılıyor.ben hamıleyım bır kere bana gelmedı- sormadı da bır seye ıhtıyacın varmı dıye, yada ne yapılcak ne alındı bu cocuga , sız nerde dogum yapıcaksınız paranız varmı vs hıc bır sey sorulmuyor bıle aksıne ,onceden soylemıste ben cocuğa bakmam bana guvenmeyın ben hastayım vb dıye. bı tek cocukla ılgılı soyledıklerı bu olmus. tum bunlara ragmen esım hala onların her dedıgını yapıyor.
çok sukur benım maasım ıyı, ımkanmlarım ıyı ama ısımı sevmıyorum. sırf evlendım dıe sonrada bu cocuk oldu dıye ısten ayrılamadım. ozel sıgortam falan var ozel hastenelerde en ıyı sekılde bakılıyorum. esım sagolsun hıc elını cebıne atmıyor tabıkı. cocuga esya alıncak hep ben alıyorum. tamam maası az anlıyorum ama onda bır ıstekte yok.o bı tek kıra ıle faturaları oduyor, ben dıger seylere bakıyorum.benım hıssettıgım bunun maası yuksek bu yapsın, benım aldıgım maas ortada dıye dusunuyor bence. evlendıgımızden berı dıyorum işini degıstır dıye adam ıstemıyor, rahatını bozmuyor, 'ısını sevıyormus' ben sırf evlendım dıye ardındanda bu cocuk var dıye her gun nefret ettıgım ısıme gıdıyorum, nıye maası ıyı- olanakları ıyı dıe , bı aılem var dıye kı ben baba evınde olsam calısmam bıle hıc bır zorunlulugum yok.ama beyfendı bunu yapmıyor. o bekar olsada mecbur calıscak evlı olsada yıne calıscak. burda sıkıntıya gıren tum sorumlulukları alan benım .cocuk buyudunmude emınım tum maddı sorumlulugu bende olcak, aldıgı maas bellı cunku, de ben ne kadar bu ısı tek basıma goturebılırımkı? eg madem tek basımaysam burda nıe bu adamı bıde beslıyım.he dıyceksınız o zaman ne cocuk yaptın dıye ama cocuk nasıl oldu bızde anlamadık, korunurken cocuk oldu kı benım cocugum olma ıhtımalıde dusuktu bazı saglık nedenlerımden oturu. ogrenınce aldırmayı dusundum, dunya basıma yıkıldı ama sonra gunah dedım, ılk cocuk dedım, bıde bole sorunum varken bu mucıze dedım ama sımdı cok pışmanım. keske aldırsaydım da bundan boşansaydım.cocuk olunca bu kısı nasıl rol model olucak cocuga, nasıl bır gen tasıycak, dahası bu kısı nasıl egıtım verıcek, her seyı kendı aılesınde gordugu gıbı olcak , kaldıkı ben çok sukur her ne kadar dını gorevlerımı yerıne getıremesemde ınanclı bırıyım, mevluttur kurandır, cuma gunudur ramazandır bılırım. ama bunların hıc bırı esımde yok,ne kandıl bılır ne cuma gunu bılır ne oruc bılır. boyle bır ıkılık olan bır evde nasıl cocuk buyur?

napcam bılmıyorum, bu ısın sonu yok bugun olmasa yarın boşancaz bu bellı yanı, ama ıste boşanıp cocuklu bır sekılde eve donmek ıstemıyorum, bıde tum aılem karsı cıkmasına ragmen ben dırendım evlenıcem dıye onunda bı ezıklıgı olucak. hadı cocuk olmasa hıc sorun olmaz ama bıde cocukla baba evıne donenem. napcam bılmıyorum. kac kere dua ettım allahım su cocuk düşşün dıye, hemen bosanıcam bundan dıe ama olmadı.(bılıyorum gunah ama o kadar caresızımkı ):5:


cümleleriniz çok itici.... çocuğunuzdan bu çocuk, şu çocuk diye bahsetmişsiniz, belli ki içinizde zerre sevgi yok, yazık çocuğa... ayrıca ailesi onları aşağıladığımızı düşünüyor demişsiniz, ama evet aşağılıyorsuınuz.. yok eğitimsizler, yok incecik bilezik taktılar vs. diye... imkanları yoktur takamamışlardır...bilerek evlenmediniz mi? ben evlenirken ailelerden özellikle bişey istememeyi düşünüyorum,sonuçta çalışan insanlarız...ailelere yük olmanın ne manası var..kendin almak,kendin yapmak daha güzel...

aileler hiç sormuyor bi sıkıntın var mı diye? demişsiniz... o nasıl bir beklentidir ya? SİZİN BAKIŞ AÇINIZDA BİRİSİ tam tersi durumda da eminim çok karışıyorlar bize, bizimle çok uğraşıorlar derdi...

ben sizin haklı olduğunuz tek konunun, eşinizin iş değiştirmemkteki tutumu olduğunu düşünüyorum..sorumluluk almalı elbette. ama bunların dışında siz haksızsınız ve hem kendinize hem onlara eziyet ediyorsunuz.. bence de boşanın.
 
Son düzenleme:
o kadar bunaldım kı napmalıyım bılmıyorum arkadaşlar?
2 yıllık evlıyım, evlılık oncesı 4-5 sene arkadaslıgımız olmustu ama her evlılıkte oldugu gıbı ' evlılık cok başka çıkmak bambaşkaymıs' bunu malesef yaşayarak anladım.evlenırken aılem hıc ıstemedı evlenmemızı, ama sırf ben ıstıyorum dıye kırmamak ıcın kabul ettıler. esımın aılesı kultursuz , egıtım gormemıs, dogru duzgun mesleklerı yok, bı gun bır yerde başka gun baska yerde calısan egıtımsız ınsanlar ( her anlamda egıtımsız ) bı okumus esım ıste ünv mezunu. bızımde değıl aıle , sulalede egıtımsız okumamıs yada belırgın bır ısı meslegı olmayan hıc kımse yoktur. çok sukur durumumuzda ıyı tum aılemızın.zaten onun anne baba ayrı, aıle kavramları yok, maddı olarak hıc bır seylerı yok, evlenırken bana hıc bır sey takmadılar bı nısanda ıncecık bır bılezık bıde dugunde ıncecık bılezık o kadar. aılesının ortaklasa bır evı var kırada ( bı varlıgı o,bı evı var kendıde kırada ) onu evlenırken oglu ıstedı 1-2 sene oturalım sonra ev alırız cıkarız vs dıe kabul edılmedı. benım aıleme hep hakaretler ettıler bız onları asagılıyormusuz , hakır goruyormusuz dıye. sonucta sorunlu bır sekılde evlendık malesef. aılemın dahası sulalemın tum karsı çıkmalarına rağmen ben evlendım.
ama şımdı cok pışmanım, aıleler tamamıyle çok farklı, onların tarafı bır gun sormuyor napıyorsuuz bı sıkıntınız varmı hıc bır sey sormuyorlar hanı onlara bır sey cıkmasın, aman onlardan bır sey ıstenmesın dıye, hıc konu bıle acılmıyor, ıslerı guclerı eglence dogumgunlerı, dugun dernek gezme. başka hıc bır sey bılmıyorlar. aıleler zaten gorusmuyor, dunurluk olayı yok, bayram seyran bıle bılmezler. benım aılemde bıraz gelenekselcıdır klasık bır aıleyız ama malesef kaderlerı tek kızlarının evlenmesı bıle olaylı oldu, ne dunurluk ılıskısı ne akrabalık ılıskısı var.esımın çalıştıgı ıste maası dusuk ,cok yuksek değil, ama sureklı arıyorlar bunu al sunu al dıye onlara sureklı esya alıyor. yada dogum gunum yok anneler gunum dıe tacız edıyorlar. esımde onların agzına bakıyor. her dedıklerını yapıyor. ama bız onlardan hıc bır konuda maddı manevı yardım gormuyoruz. 2 senelık evlılıkte 2 kere evımıze geldıler oda esımın zoruyla , ama başka her yere dugune , yardıma, hastaya vb gıdılıyor.ben hamıleyım bır kere bana gelmedı- sormadı da bır seye ıhtıyacın varmı dıye, yada ne yapılcak ne alındı bu cocuga , sız nerde dogum yapıcaksınız paranız varmı vs hıc bır sey sorulmuyor bıle aksıne ,onceden soylemıste ben cocuğa bakmam bana guvenmeyın ben hastayım vb dıye. bı tek cocukla ılgılı soyledıklerı bu olmus. tum bunlara ragmen esım hala onların her dedıgını yapıyor.
çok sukur benım maasım ıyı, ımkanmlarım ıyı ama ısımı sevmıyorum. sırf evlendım dıe sonrada bu cocuk oldu dıye ısten ayrılamadım. ozel sıgortam falan var ozel hastenelerde en ıyı sekılde bakılıyorum. esım sagolsun hıc elını cebıne atmıyor tabıkı. cocuga esya alıncak hep ben alıyorum. tamam maası az anlıyorum ama onda bır ıstekte yok.o bı tek kıra ıle faturaları oduyor, ben dıger seylere bakıyorum.benım hıssettıgım bunun maası yuksek bu yapsın, benım aldıgım maas ortada dıye dusunuyor bence. evlendıgımızden berı dıyorum işini degıstır dıye adam ıstemıyor, rahatını bozmuyor, 'ısını sevıyormus' ben sırf evlendım dıye ardındanda bu cocuk var dıye her gun nefret ettıgım ısıme gıdıyorum, nıye maası ıyı- olanakları ıyı dıe , bı aılem var dıye kı ben baba evınde olsam calısmam bıle hıc bır zorunlulugum yok.ama beyfendı bunu yapmıyor. o bekar olsada mecbur calıscak evlı olsada yıne calıscak. burda sıkıntıya gıren tum sorumlulukları alan benım .cocuk buyudunmude emınım tum maddı sorumlulugu bende olcak, aldıgı maas bellı cunku, de ben ne kadar bu ısı tek basıma goturebılırımkı? eg madem tek basımaysam burda nıe bu adamı bıde beslıyım.he dıyceksınız o zaman ne cocuk yaptın dıye ama cocuk nasıl oldu bızde anlamadık, korunurken cocuk oldu kı benım cocugum olma ıhtımalıde dusuktu bazı saglık nedenlerımden oturu. ogrenınce aldırmayı dusundum, dunya basıma yıkıldı ama sonra gunah dedım, ılk cocuk dedım, bıde bole sorunum varken bu mucıze dedım ama sımdı cok pışmanım. keske aldırsaydım da bundan boşansaydım.cocuk olunca bu kısı nasıl rol model olucak cocuga, nasıl bır gen tasıycak, dahası bu kısı nasıl egıtım verıcek, her seyı kendı aılesınde gordugu gıbı olcak , kaldıkı ben çok sukur her ne kadar dını gorevlerımı yerıne getıremesemde ınanclı bırıyım, mevluttur kurandır, cuma gunudur ramazandır bılırım. ama bunların hıc bırı esımde yok,ne kandıl bılır ne cuma gunu bılır ne oruc bılır. boyle bır ıkılık olan bır evde nasıl cocuk buyur?

napcam bılmıyorum, bu ısın sonu yok bugun olmasa yarın boşancaz bu bellı yanı, ama ıste boşanıp cocuklu bır sekılde eve donmek ıstemıyorum, bıde tum aılem karsı cıkmasına ragmen ben dırendım evlenıcem dıye onunda bı ezıklıgı olucak. hadı cocuk olmasa hıc sorun olmaz ama bıde cocukla baba evıne donenem. napcam bılmıyorum. kac kere dua ettım allahım su cocuk düşşün dıye, hemen bosanıcam bundan dıe ama olmadı.(bılıyorum gunah ama o kadar caresızımkı ):5:


evet yaşadıkların üzücü Allah yardımcın olsun ancak bebeğinden hep bu çocuk ve şu çocuk şeklinde bahsetmen dikkatimi çekti ne olursa olsun ailesinin canı cehenneme sen eşinle mutlumusun bak çok şükür çalışıyormuşsunda benimde iki çocuğum var bende çalışıyorum çıkma işinden ai,lesi zaten evinize gelmiyormuş huzursuzluk çıkarmıyor en azından aranızı bozmaya çalışmıyorlar sanırım boşver onlar senden uzaksa sende onlardan uzak ol benimde çocuklarıma ne anneanne ne babaanne bakıyor varsın bakmasınlar canım bunlarla üzme kendini birde şunu söylemek istiyorum evlilik öncesi 4-5 yılllık arkadaşlığımız oldu demişsin az çok biliyordun aile yapılarını ..doğacak çocuk onların genlerini taşıyacak ne demek o senin bebeğin onu benimse annesi sensin sen nasıl yetiştirirsen öyle olacak inan bende işime sevmeden gidip geliyorum hepimizin sorumlulukları var beterin beteri var maşallah bak ne güzel ayaklarının üzerinde durabilen bir insansın Allah ağız tadı versin eşinle bebeğinide sağlıcakla kucağına alırsın inşaallah
 
Böyle uzun konuları okumazdım ama okudum.
O çocuk şu çocuk dediğiniz sizin çocuğunuz, keşke aldırsaydın diyorsunuz. Yanlış yapıyorsunuz allah ağızdan çıkan her kelimeyi yaşatır, sonra çok üzülürsünüz. Çocuk olunca ayrılınmaz diye bir kural yok, bunu çok kültürlü eğitimli sizler daha iyi bilirsiniz.
Eşinizin ailesi doğru düşünmüş onları beğenmiyor eziyor ve aşağılıyorsunuz. Bence bu kadar fikir ayrılığı varken yürümez zaten. İnsanların da gururu ezilmesin, siz de boşuna seviyenizi düşürmeyin. Ayrılın kurtulsun herkes
 
bılmıyorum sız evlımısınız ama cıkarken kımse aılesını gormuyor pek, bı tek ıkınız oluyorsunuz genelde. evlenınce aıleler ısın ıcıne gırıyor. en bastan dedım ya zaten malesef bende yasayarak gordum evlılık baska cıkmak bambaşkaymıs dıye.

Burada çok konu açılıyor, "arada resmiyet yok, ailesi ile tanışmalıyım", hatta bir ara bir bayan yazmıştı "arada resmiyet yok ama sevgilimin ailesi beni yemeğe davet etti, gideyim mi?" diye anam anam burada ki pek çok kadın "sakın gitme arada resmiyet yok, ileride evimize kadar geldi diye dedikodu yaparlar" , "yok işte gitme , arada resmiyet yok şimdiden bulaşma" diye yazdı. Sadece ben yazdım, git tanı diye. Kimse laf edemez, ileride işler ilerlediği zaman anlarsın o zaman geç olur diye, herkes bana saldırmıştı.Çünkü ben sevgiliyken bile ailesinin içindeydim. Siz Türkiye'de ekstra bir örneksiniz diye.

İşte sırf bu sebeplerden ciddi ilişki içerisinde olan insanların daha işler resmiyete dökülmeden aileleri tanıması çok önemli. İleride çıkacak sorunları, aileler arası kültür farklarını, adet farklarını önceden bilmek ve ona göre kesin karar vermek gerek. Çünkü evlilik sadece 2 kişiden oluşmuyor, aileler evleniyor. Siz onun ailesi ile o sizin aileniz ile.

Konu sahibini yargılamıyorum, yetişme tarzınız, aldığınız aile kültürü ve eğitim maalesef bu kişilerle bir arada olmanıza engel. Bir kere hayata bakış açılarınız farklı bu insanlarla. Aynı açıdan bakmıyorsunuz dünyaya, bu şekilde huzurlu ve mutlu bir yaşam sürmeniz imkansız gibi görünüyor. Ben gerçekçi konuşmayı tercih ediyorum sakın kusuruma bakmayın. Ya bu şekilde kabullenerek devam edecek ve muhtemelen bir ömür mutsuz olacaksınız yada ailenize döneceksiniz. Bir anne mutluysa çocuğu da mutlu olur. Mutsuz bir annenin, mutsuz bir yuvanın mutlu bir çocuk yetiştirmesi bana göre imkansız. Zaten psikolojik yapısı bozuk çocukların çoğu "çocuğum babasız büyümesin diye katlandım" diyen mutsuz annelerin mutsuz çocukların. Evet siz bir anne adayısınız ama önce kendinizi düşünmek zorundasınız, kendiniz ne kadar huzurlu ve mutlu iseniz yavrunuz da o kadar huzurlu ve mutlu olacaktır.

Uçağa bindiniz mi bilmiyorum ama, uçak yolculuğunun başında hostes kemeri ve oksijen maskesini nasıl kullanacağınızı anlatır. Oksijen maskesini anlatırken de şunu söyler "anneler önce kendi maskelerinizi sonra çocuklarınızın maskelerini takmalıdır"

Ben size yok prenses gibi büyümüşsünüz yok eşinizin ailesi için cahil diyorsunuz gibi eleştiriler yapmayacağım. Siz böyle yetişmişsiniz , eğitimli bir aileden belli bir kültür almışsınız, ben size boşanın yada boşanmayın diyemem ancak kesin olarak söyleyebileceğim tek şey bu aile ile bir arada mutlu olmanız imkansız.
 
Bu çocuk ne yaw?
Dugununuzu tabiki kendiniz yapacaksınız. Baska kim yapsin?
Anasi babası buyutmus okutmus yeter zaten. Yardim etmeleri zorunlu degil.
Kaldi ki dugun yapacak durumunuz yoksa nikah kiyip otursaydiniz evinizde.
Son olarak siz deyiminizle cahil ve gorgusuz oldugunu bildiginiz aileyi simdi elestirmenin anlami ne?
 
benim de ailem tamamen okumuş... doktorundan avukatına her insan var... ben bir okulda müdür yardımcısıyım.kardeşim öğretmen... babam subay...

sevgilimin ailesi de klasik kürt ailesi... inşaat işçileri ya da tarla, hayvancılık vs ile ilgileniyorlar.. maddi durumları ancak kendilerini geçindirecek kadar.. sevgilim 2 yıllık üni mezunu ve şuanda işi yok... olsa bile muhtemelen maaşı benim aldığım maaşın yanına yaklaşamayacak...

ama insanlığını seviyorum... dört dörtlük bir aile.. sevgilim de öyle.. evlerine gidince ne var ne yok önüne koyarlar... misafirperverler, dedikodu yapmazlar, kalp kırmazlar...

şimdi ben bu adamla hem evlenip hem ailesi kültürsüz,,, yok maaşı az.... yok kültürlerimiz, düşünce yapımız farklı... yok bana incecik bilezik taktılar dersem.... e o zaman nie evlendin derler adama.... bile bile evlendiyseniz bişey demeye hakkınız yok... önemli olan insanları meslekleri, ünvanları, paraları değildir,,, insanlık önemlidir...

madem maaşın fazla.. durumunuz iyi... düğününü kendin yapacaksın elbette.. insanlardan olmayan parayı istemenin alemi ne? gerçekten hayata ve insanlara bakışınız çok kibirli ve küstahça... beğenmedim:(
 
ovvvv bu ne kadar sert aşağılayıcı bir yazı böyle
senden büyük Allah var unutma
madem eşinin bu kadar para vermesinden rahatsızsın
sende maaşının hepsini verme evine
ihtiyaç kadarını verirsin..
 
bak arkadaşım; tutumun çok yanlış.
1. eşin ailesiyle değil seninle yaşıyor ve siz bir ailesiniz. sen de kendi ailenle yaşamıyorsun sonuçta.
2. eşinle çıktığınız dönemde ailesini tanımıyordun tamam ama kişilerin size tutumu da çok tuhaf gelmedi bana sen şu yazında bile sayısız kere aşağılamışsın onları ki kişiler sana nasıl yanaşsın gözünün bakışından anlamışlardır aşağılandıklarını.
3. burda birsürü gelin kaynanasının sürekli evlerinden çıkmadığından dert yanıyor ki haklı sebepleri de var. senin kv gelmemiş sıkıntı da vermemiş ne güzel işte.
4. kendi aileni övmüşsün sürekli ama ben aileni birde eşinin ağzından dinlemek isterdim belki onlar da eşini küçük görüyorlardır kim bilir.
5. kv başında kocası yok diyorsun. bu kadın kimden yardım istesin kimden bişey istesin tabi ki annesinden istiycek bu çok doğal. o kadın onu ne şartlarla büyüttü kim bilir. herkes sizin bizim gibi pamuklara sarılarak büyütülmüyor ki eşiniz de annesine karşı sorumlu hissediyordur kendini.
6. işinizi sevmiyorsanız bırakın. evi geçindirme görevi sizde değil eşinizde. isterse işini değiştirsin isterse 2.bir iş bulsun bu sizin değil onun sorunu.
7. eşine ve ailesine sahip çıkması gereken sizsiniz. her ilişki özen göstermeyi gerektirir. sakin olun. hamileliğinizin de "yavrunuzun" da kıymetini bilin. eşinize bazı şeyleri kırmadan dökmeden anlatabilirsiniz.
8. tv de bir dizi var küçük ağa diye orda da kızın ailesi erkeği ve ailesini kabul edemiyor aşağılıyor ve boşanıyorlar. sonra pişman oluyor kadın ama adam başkasını buluyor hemen çocuk da olduğu halde. sonradan pişman olacağınız bir duruma düşürmeyin kendinizi.
9. bebeğiniz olacakmış ne güzel bu sizin ailenizi daha çok kaynaştıracak bir durum. siz artık eşiniz ve bebeğinizle bir ailesiniz ne kendi ailenizi ne de eşinizin ailesini evinizdeki duygusal atmosfere sokmayın. tabi görüşün tabi saygıda kusur etmeyim ama hayatınızı 3 kişilik yaşayın artık.
10. eşinizin kıymetini bilin. size şiddet uygulamamış. başkasını bulup aldatmamış. size bir saygısızlığı yok. işine gelip gidiyor. alienize bir saygısızlığı olmamış. sanki eşinizden ayrılınca daha mı iyi olacak hayatınız? o adamı mı besliycem diyorsunuz ya siz çalışmasanız o sizi beslemekten gocunmazdı heralde değil mi? bu hayat müşterek. siz çalışmasanız da yaşarsınız. belki kaloriferli değil sobalı evde olursunuz. belki haftada bir değil ayda bir et yersiniz ama yaşarsınız. lütfen ailenize sahip çıkın ve doğumunuz da yaklaşmış bu zamanlarınızın kıymetini bilin.
 
Keşke çok yakın bir vakitte kucağınıza alacağınız yavrunuza karşı tutumunuz bu olmasaydı. Tüm konuyu okudum ama yüreğime dokunan bu oldu. İçim cız etti nedense....

Eşimin aile, kültürü, eğitimsizliği,parasızlığı demişsiniz hep. Eşinizle siz bunlar dışında iyimisiniz. Bırak nasıllarsa öyle kalsınlar. Hem görüşmüyormuşsunuz da. Yılda 1 sefer evinize uğrayan insanların bu durumu ile bu kadar ilgilenmeyin. İhtiyacınız da yoksa hiiç ellemeyin. Bırakın nasıl başladıysa öyle gitsin. Bu saatten sonra o insanları değiştiremezsiniz.

Eşinize doğacak bi çocuğunuzun olduğunu bu şartlarda kimseye yardım edemeyeceğinizi anlatın. Siz evladınıza verdiğiniz değeri eşinize yansıtırsanız o da elbette ki anlayacaktır.
 
o kadar bunaldım kı napmalıyım bılmıyorum arkadaşlar?
2 yıllık evlıyım, evlılık oncesı 4-5 sene arkadaslıgımız olmustu ama her evlılıkte oldugu gıbı ' evlılık cok başka çıkmak bambaşkaymıs' bunu malesef yaşayarak anladım.evlenırken aılem hıc ıstemedı evlenmemızı, ama sırf ben ıstıyorum dıye kırmamak ıcın kabul ettıler. esımın aılesı kultursuz , egıtım gormemıs, dogru duzgun mesleklerı yok, bı gun bır yerde başka gun baska yerde calısan egıtımsız ınsanlar ( her anlamda egıtımsız ) bı okumus esım ıste ünv mezunu. bızımde değıl aıle , sulalede egıtımsız okumamıs yada belırgın bır ısı meslegı olmayan hıc kımse yoktur. çok sukur durumumuzda ıyı tum aılemızın.zaten onun anne baba ayrı, aıle kavramları yok, maddı olarak hıc bır seylerı yok, evlenırken bana hıc bır sey takmadılar bı nısanda ıncecık bır bılezık bıde dugunde ıncecık bılezık o kadar. aılesının ortaklasa bır evı var kırada ( bı varlıgı o,bı evı var kendıde kırada ) onu evlenırken oglu ıstedı 1-2 sene oturalım sonra ev alırız cıkarız vs dıe kabul edılmedı. benım aıleme hep hakaretler ettıler bız onları asagılıyormusuz , hakır goruyormusuz dıye. sonucta sorunlu bır sekılde evlendık malesef. aılemın dahası sulalemın tum karsı çıkmalarına rağmen ben evlendım.
ama şımdı cok pışmanım, aıleler tamamıyle çok farklı, onların tarafı bır gun sormuyor napıyorsuuz bı sıkıntınız varmı hıc bır sey sormuyorlar hanı onlara bır sey cıkmasın, aman onlardan bır sey ıstenmesın dıye, hıc konu bıle acılmıyor, ıslerı guclerı eglence dogumgunlerı, dugun dernek gezme. başka hıc bır sey bılmıyorlar. aıleler zaten gorusmuyor, dunurluk olayı yok, bayram seyran bıle bılmezler. benım aılemde bıraz gelenekselcıdır klasık bır aıleyız ama malesef kaderlerı tek kızlarının evlenmesı bıle olaylı oldu, ne dunurluk ılıskısı ne akrabalık ılıskısı var.esımın çalıştıgı ıste maası dusuk ,cok yuksek değil, ama sureklı arıyorlar bunu al sunu al dıye onlara sureklı esya alıyor. yada dogum gunum yok anneler gunum dıe tacız edıyorlar. esımde onların agzına bakıyor. her dedıklerını yapıyor. ama bız onlardan hıc bır konuda maddı manevı yardım gormuyoruz. 2 senelık evlılıkte 2 kere evımıze geldıler oda esımın zoruyla , ama başka her yere dugune , yardıma, hastaya vb gıdılıyor.ben hamıleyım bır kere bana gelmedı- sormadı da bır seye ıhtıyacın varmı dıye, yada ne yapılcak ne alındı bu cocuga , sız nerde dogum yapıcaksınız paranız varmı vs hıc bır sey sorulmuyor bıle aksıne ,onceden soylemıste ben cocuğa bakmam bana guvenmeyın ben hastayım vb dıye. bı tek cocukla ılgılı soyledıklerı bu olmus. tum bunlara ragmen esım hala onların her dedıgını yapıyor.
çok sukur benım maasım ıyı, ımkanmlarım ıyı ama ısımı sevmıyorum. sırf evlendım dıe sonrada bu cocuk oldu dıye ısten ayrılamadım. ozel sıgortam falan var ozel hastenelerde en ıyı sekılde bakılıyorum. esım sagolsun hıc elını cebıne atmıyor tabıkı. cocuga esya alıncak hep ben alıyorum. tamam maası az anlıyorum ama onda bır ıstekte yok.o bı tek kıra ıle faturaları oduyor, ben dıger seylere bakıyorum.benım hıssettıgım bunun maası yuksek bu yapsın, benım aldıgım maas ortada dıye dusunuyor bence. evlendıgımızden berı dıyorum işini degıstır dıye adam ıstemıyor, rahatını bozmuyor, 'ısını sevıyormus' ben sırf evlendım dıye ardındanda bu cocuk var dıye her gun nefret ettıgım ısıme gıdıyorum, nıye maası ıyı- olanakları ıyı dıe , bı aılem var dıye kı ben baba evınde olsam calısmam bıle hıc bır zorunlulugum yok.ama beyfendı bunu yapmıyor. o bekar olsada mecbur calıscak evlı olsada yıne calıscak. burda sıkıntıya gıren tum sorumlulukları alan benım .cocuk buyudunmude emınım tum maddı sorumlulugu bende olcak, aldıgı maas bellı cunku, de ben ne kadar bu ısı tek basıma goturebılırımkı? eg madem tek basımaysam burda nıe bu adamı bıde beslıyım.he dıyceksınız o zaman ne cocuk yaptın dıye ama cocuk nasıl oldu bızde anlamadık, korunurken cocuk oldu kı benım cocugum olma ıhtımalıde dusuktu bazı saglık nedenlerımden oturu. ogrenınce aldırmayı dusundum, dunya basıma yıkıldı ama sonra gunah dedım, ılk cocuk dedım, bıde bole sorunum varken bu mucıze dedım ama sımdı cok pışmanım. keske aldırsaydım da bundan boşansaydım.cocuk olunca bu kısı nasıl rol model olucak cocuga, nasıl bır gen tasıycak, dahası bu kısı nasıl egıtım verıcek, her seyı kendı aılesınde gordugu gıbı olcak , kaldıkı ben çok sukur her ne kadar dını gorevlerımı yerıne getıremesemde ınanclı bırıyım, mevluttur kurandır, cuma gunudur ramazandır bılırım. ama bunların hıc bırı esımde yok,ne kandıl bılır ne cuma gunu bılır ne oruc bılır. boyle bır ıkılık olan bır evde nasıl cocuk buyur?

napcam bılmıyorum, bu ısın sonu yok bugun olmasa yarın boşancaz bu bellı yanı, ama ıste boşanıp cocuklu bır sekılde eve donmek ıstemıyorum, bıde tum aılem karsı cıkmasına ragmen ben dırendım evlenıcem dıye onunda bı ezıklıgı olucak. hadı cocuk olmasa hıc sorun olmaz ama bıde cocukla baba evıne donenem. napcam bılmıyorum. kac kere dua ettım allahım su cocuk düşşün dıye, hemen bosanıcam bundan dıe ama olmadı.(bılıyorum gunah ama o kadar caresızımkı ):5:

İlerisinin olmadigini dusunuyorsan cocugnla yeni hayat kur byle yasayan cok insan var ve bordaha allahim dussun diye dua etme senin canndan bir parca o onu engel olarak gormemelisin

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
:53:
şaşkınlıkla okudum. içinizde hiç mi sevgi yok çocuğunuza karşı. düşsün diye dualar etmişsiniz.
ailesinin durumu belliyse hala o aileden maddi beklentiler içinde olmanız anlamsız.
önemli olan ne biliyomusunuz önce sağlık sonra huzur.
para vs yeri gelince önemli ama siz bu şekilde giderseniz mutsuzluğunuzu kendiniz hazırlıyorsunuz.
biraz şükredin durumunuza.. bekar olsaydım çalışmak zorunda değilim demişsiniz, sevmediğiniz işinizde çalışıyormuşsunuz, merak etmeyin kimse işine bayılmıyor. herkes mecburiyetten çalışıyor..
eşinizin ailesi size doğum için paranız var mı yokmu diye sormak zorunda değil bence. evlenecek cesareti bulan bunları zaten göz önünde bulundurur.
ayrıca eşinizin ailesine de biraz saygılı olun, aşalayarak yazmışsınız yazık
 
Back