Ya o koku hassasiyeti ne fenadır bilirim. Ev taşıdım ben hamileyken o yüzden evime giremiyodum. Eşim eve gelmesin isterdim kokardı ama değişik bişey. Herşey inanılmaz kokuyodu. Rulo havlunun kokusunu öteki odadan alırdım. Hiç geçmicekmiş gibi oluyo ama 6.aydan sonra düzelmişti.Merhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Aynisi bana olduMerhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Ben nazara inanırım birilerinin kötüMerhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Ben nazara inanırım birilerinin kötü
Kıskanç düşünleri sizi etkilemiş olabilir dua edin bol bol ve inanir misiniz bilmem ama nazar a en güzel gelen şey sirke damlatin başınıza düş alırken aksın gitsin . Pskolojik de iyi hissedebilirsiniz
Bence evlenirken öyle olmuştum.
Sizi cok iyi anliyorum .. siz de benim gibi yurtdisindan Türkiyeye gelin giden Hanimefendiydiniz dimi hatta pek alisamamistiniz yanlis hatirlamiyorsam ? Belki bulundugunuz ortam bu ortama alisamamakta bunda bi etki olabilir .. bende hamileyim ve neredeyse ayni seyleri yasiyorum hamilelik piskolojisi ve aileden uzakta dogup büyüdügün ülkeden uzakta bunlar toplaninca böyle bunalimlar cikiyor ben buna bagliyorum birazda .. ama InsAllah arkadaslarin dedigi gibi gececek InsAllah bu günler bol bol dua edin.. Allah büyükMerhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Günaydın sizi çok anlıyorum. 10. Haftanın içerisindeyim her sabah mutsuz uyanmalar sürekli geçmek bilmeyen bir depresyon, hep bir endişe hali sürekli bir stres ki anne olmayı ne kadar çok istedim, bunun şükürsüzlükle alakası yok yorumlara takılmayın.Hormonlardan kaynaklı doktorum eşime ilk muayenede artık sevdiğin ve tanıdığın Kadın değil o demişti çok da haklıymış ve İnan bir çok kadın aynısını yaşıyor. Bir an önce geçmesi ümidiyleMerhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Yasamayanin anlayabileceği birşey değil şu an içinde bulunduğun durum!! Kolun kanadın kalkmıyor ama gözünün içine bakan sana muhtaç da bir kuzun var.Allah yardımcın olsun güzelim.Yazdiklarimin sukursuzlukle bir ilgisi yok hanimefendi. Hergun Allaha sukrediyorum ben oglum icin dogacak olan cocugum icin. Allah olmayanlarada versin isteyen herkese evlat sevgisini tattirsin emin olun onlari cok iyi anliyorum ama sizin kalkip benim icinde bulundugum durumu sukursuzluge baglamanizi anlayamiyorum dogrusu.
Evet o benim. Ya sormayin o zaten apayri bir konu ama dediginiz gibi onunda ruh halimin uzerinde cok etkisi var. Zaten bir yanlizlik hissi var hamile olunca hormonlardanmi artik insan daha bir duygusallasiyor. Allah sizinde yardimciniz olsun insallah gececek bebeklerimizi mutlulukla kucagimiza alacagiz.Sizi cok iyi anliyorum .. siz de benim gibi yurtdisindan Türkiyeye gelin giden Hanimefendiydiniz dimi hatta pek alisamamistiniz yanlis hatirlamiyorsam ? Belki bulundugunuz ortam bu ortama alisamamakta bunda bi etki olabilir .. bende hamileyim ve neredeyse ayni seyleri yasiyorum hamilelik piskolojisi ve aileden uzakta dogup büyüdügün ülkeden uzakta bunlar toplaninca böyle bunalimlar cikiyor ben buna bagliyorum birazda .. ama InsAllah arkadaslarin dedigi gibi gececek InsAllah bu günler bol bol dua edin.. Allah büyük
Amin InsAllah hepimiz icin gecici bir süre bu cok Sükür ki .. sabir .. gercekten cok zor heleki bizim gibi ülke degistirip alisamamak üstüne hamilelik piskolojisi tuz biber .. ben kac kez esime hadi Ülkeme geri dönelim dedigimi hatirliyorum o derece bunalim gecirdim ama gececek InsAllah diyerek avutuyoruz kendimizi .. sizin her istediginize annenizle konusma firsatiniz var mi ? Varsa cok iyi cünkü Annemle konusmak vana her zaman cok iyi geliyorduEvet o benim. Ya sormayin o zaten apayri bir konu ama dediginiz gibi onunda ruh halimin uzerinde cok etkisi var. Zaten bir yanlizlik hissi var hamile olunca hormonlardanmi artik insan daha bir duygusallasiyor. Allah sizinde yardimciniz olsun insallah gececek bebeklerimizi mutlulukla kucagimiza alacagiz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?