- 15 Nisan 2017
- 3.429
- 8.924
- 158
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #1
Psikolog fikri benimde uzun zamandir aklimda ama bir turlu cesaret edemiyorum. Gittigimde ne soyleyecegim kendimi dogru ifade edebildcekmiyim bilmiyorum. Cok samimi oldugum kimsem yok ne yazikki yani var ama cok uzaktalarYazınızdan ruh haliniz o kadar yansıyor ,o kadar yaşayarak yazmışsınız ki...
Çok üzüldüm . Bir psikolog ile görüşmek sizi ferahlatacaktır. Eminim.
Yakınlarda olan bir dost ya da arkadaşınız varsa 1 gün onunla görüşseniz.
Bu pazar eşinizle birlikte yayla gibi bi yere gitseniz. Gezmek için.
Ya da çok güzel,sürükleyici bir roman tavsiye edeyim. Okuyun
Insallah gecer dediginiz gibi. Ogluma yansitmamaya calisiyorum ama elimde olmuyor ya. Bir anda hem memeden kestim hem bulantilarim basladi eskisi gibi ilgilenemiyorum bunun verdigi bir vicdan azabida var. Bazen durduk yere anne diye kosuyor yanima sokuluyor sariliyor birsey anlatmaya calisiyor sanki.İlk 3 4 ay sıkıntı gebeliklerde genelde. Geçer merak etmeyin ama salmayın da kendinizi. İki yaşında bile değil daha sakın oğlunuza yansıtmayın o da minicik bebek.
Gercekten yardimci olmak icinmi yazdiniz bilmiyorum ama o sureclerden bende gectim o kardeslerin neler yasadigini gayet iyi biliyorum.Bence siz ne yapın biliyor musunuz?
Kadınlar kulubünde burası gibi bir kaç yer daha var... Özellikle Aşılama, Tüp bebek gibi aramalar yaparsanız çıkar. Biraz oradaki kardeşlerimizi okuyun. Neler yaşıyorlar, neler hissediyorlar görün. Hemen çıkarsınız bence depresyondan.
Gercekten yardimci olmak icinmi yazdiniz bilmiyorum ama o sureclerden bende gectim o kardeslerin neler yasadigini gayet iyi biliyorum.
ah kıyamam ben ona..Insallah gecer dediginiz gibi. Ogluma yansitmamaya calisiyorum ama elimde olmuyor ya. Bir anda hem memeden kestim hem bulantilarim basladi eskisi gibi ilgilenemiyorum bunun verdigi bir vicdan azabida var. Bazen durduk yere anne diye kosuyor yanima sokuluyor sariliyor birsey anlatmaya calisiyor sanki.
Yazdiklarimin sukursuzlukle bir ilgisi yok hanimefendi. Hergun Allaha sukrediyorum ben oglum icin dogacak olan cocugum icin. Allah olmayanlarada versin isteyen herkese evlat sevgisini tattirsin emin olun onlari cok iyi anliyorum ama sizin kalkip benim icinde bulundugum durumu sukursuzluge baglamanizi anlayamiyorum dogrusu.Gerçekten yardımcı olmak istemesem yazmam. Şükür sebebi vereyim istedim şu mübarek günde.
Aslinda hemen birakmadim emzirmeyi bir kac hafta devam ettim emzirmeye ama baktim cok halsiz ve bitkin dusuyorum mecburen biraktim artik. O donemlerde yataktan cikamiyordum hic ve acayip usume krizleri tutuyordu vucudumu. Ya aslinda o kadar masumlarki su minikler. Cocuk anneyle aciyor gozunu anne demek onun dunyasi demek. Ve o kadar acizlerki. Herseyiyle anneye baglilar acikmasi susamasi bezi banyosu o acizlik karsisinda insanin ici burkuluyor. Allah hic bir yavruyu annesiz hic bir anneyide yavrusuz birakmasin.ah kıyamam ben ona..
Keşke emzirmeyi bırakmasaydınız. Bir diyetisyenle hem emzirip hem gebeliğinizi sağlıklı devam ettirmek içşn işbirliği yapabilirdiniz.
Anne kuzusu o da. Bebeklerde 2 yaşına kadar benlik algısı olmazmış, 2 yaşına kadar anneyi kendileri gibi algılarlarmış. Ben bundan çok etkilenmiltim, size de yardımcı olur belki.
Yazdiklarimin sukursuzlukle bir ilgisi yok hanimefendi. Hergun Allaha sukrediyorum ben oglum icin dogacak olan cocugum icin. Allah olmayanlarada versin isteyen herkese evlat sevgisini tattirsin emin olun onlari cok iyi anliyorum ama sizin kalkip benim icinde bulundugum durumu sukursuzluge baglamanizi anlayamiyorum dogrusu.
amin inşallah.. O meleklere layığıyla annelik babalık vazifelerimizi yerine getirebiliriz inşallah..Aslinda hemen birakmadim emzirmeyi bir kac hafta devam ettim emzirmeye ama baktim cok halsiz ve bitkin dusuyorum mecburen biraktim artik. O donemlerde yataktan cikamiyordum hic ve acayip usume krizleri tutuyordu vucudumu. Ya aslinda o kadar masumlarki su minikler. Cocuk anneyle aciyor gozunu anne demek onun dunyasi demek. Ve o kadar acizlerki. Herseyiyle anneye baglilar acikmasi susamasi bezi banyosu o acizlik karsisinda insanin ici burkuluyor. Allah hic bir yavruyu annesiz hic bir anneyide yavrusuz birakmasin.
Ayyy kıyamam yaa benim ilk 3 ayım geldi aklıma. Aynııııı durumdaydım. Bulantı, kusma ve kokular yüzünden hayattan soğumuştum. Kusmaktan boğazım ağrıyordu sürekli. Çok zor hamile kalmış olmama rağmen hamilelik çok zormuş ikinciyi istemem deme modundaydım. Ya kusarsam korkusuyla hiç bi yere gidemiyordum. Berbat bir psikoloji amaaa geçti. 3.aydan sonra azalarak tüm sıkıntılar gitti. 4.ay yeniden doğmuş gibi oldum çok şükür. Sizin de inşallah geçecek. Askerlerin şafak saydığı gibi gün sayıca 14.haftaya az kalmış, o zamandan sonra büyük ihtimal azalır. Çevrenizde size yardım edebilecek kim varsa faydalanın. Canınız ne istiyorsa onu yapın, bütün gün yatmak iyi geliyorsa fırsat buldukça yatın. Normal bir süreç geçecek inşallahMerhaba hanimlar biraz dertlesmeye ihtiyacim var. 11 haftalik hamileyim birde oglum var 20 aylik. Hamile kalmadan oncede uzerimde bir karamsarlik vardi zaten ama gebe oldugumdan beri ciddi anlamda bunalima girdim. Bunun birebir dogacak olan bebekle alakasi yok hani bebek dogunca iki cocugu nasil idare edecem filan bu tarz dusunceler yuzunden degil icinde bulundugum ruh hali. Hormonlardinmi yoksa bulantilarimdan dolayi herseyden tiksiniyor olmamdanmi bilmiyorum ama baya depresyonda gibi hissediyorum kendimi. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor hic birsey azda olsa mutluluk katmiyor bana. Oglumun bakimina beslenmesine ve iftar icin yemeklere yetiyorum ancak geri kalan diger butun hususlarda saldim kendimi. Hamile oldugumdan beri evim kabir gibi geliyor bana ruhum daraliyor nefes alamiyorum icinde. Disari cikmaya kalksam temiz bir muhitteyim ama icimi acacak bir yesillik bir park yok heryer yol bina. Soyle rahat rahat nefes alabilecegim hic bir yer yok sanki. Herseyden koku aliyorum aldigim her kokudan midem allak bullak oluyor. Ogluma bile yaklasamiyorum fazla. Altini degisterene kadar canim tirnaklarima geliyor sanki cok kotu oluyorum. Bunu yazarken icim aciyor ogluma ama elimde degil. Ne yapapacagim nasil kurtulacagim bu ruh halindenBulantilarim gectiginde gecermi aceba uzerimdeki bu karamsarlik. Boyle devam edersem dogumdan sonra lohusa depresyonuna girmekten korkuyorum. Bir sekilde kendimi toparlamam lazim ama bu gucu kendimde bulamiyorum Boyle bir durum yasayan oldumu nasil atlattiniz. Varmi tavsiyeleriniz?
Haklisiniz aslinda ama benim cocuk sahibi olmam pek kolay olmadi. Senelerce bekledik ilac tedavisi asilama tedavisi gordum sonuc vermedi sonra mucizevi bir sekilde hamile kaldim. Oglum dogduktan sonra icimde yine olmazsa korkusu vardi bu yuzden esimle korunmaya sicak bakmadik hic. Ikinci bir cocuk icin sansimiz varsa bunu kacirmamaliyiz diye dusunduk cunku tek cocuk olmak zor oglum icin ona arkadas olacak yoldas olacak bir kardes olsun cok istedik. Allaha sukur olduda. Ikinci dogumdan sonra uzun bir muddet onlem almayi dusunuyorum ama o ayri bir konu :)Oğlunuz zaten daha çok küçük anneye çok ihtiyacı var kardeş için erken değil mi ? Bundan da bu modda olabilirsiniz bebeğiniz doğunca evde daha çok ilgi bekleyen bir bebek daha olacak birde koca olayı var bunun ağırlığı basmış olabilir
Ben ilk hamileliğimde koku hassasiyetini; ikinci de de sıkkınlık, halsizliği,iştahsızlığı,tiksinmeyi çok fena yaşadım. 3/4 ayı atlatınca hepsi de geçti. İnşallah sizin de geçer. Dişinizi sıkın, geçici bir süreç. Allah kolaylaştırsın.
Cok tesekkur ederim yazdiklariniz cok moral oldu.Ayyy kıyamam yaa benim ilk 3 ayım geldi aklıma. Aynııııı durumdaydım. Bulantı, kusma ve kokular yüzünden hayattan soğumuştum. Kusmaktan boğazım ağrıyordu sürekli. Çok zor hamile kalmış olmama rağmen hamilelik çok zormuş ikinciyi istemem deme modundaydım. Ya kusarsam korkusuyla hiç bi yere gidemiyordum. Berbat bir psikoloji amaaa geçti. 3.aydan sonra azalarak tüm sıkıntılar gitti. 4.ay yeniden doğmuş gibi oldum çok şükür. Sizin de inşallah geçecek. Askerlerin şafak saydığı gibi gün sayıca 14.haftaya az kalmış, o zamandan sonra büyük ihtimal azalır. Çevrenizde size yardım edebilecek kim varsa faydalanın. Canınız ne istiyorsa onu yapın, bütün gün yatmak iyi geliyorsa fırsat buldukça yatın. Normal bir süreç geçecek inşallah
Allah sağlıkla kucağınıza almayı büyütmeyi nasip etsin..Haklisiniz aslinda ama benim cocuk sahibi olmam pek kolay olmadi. Senelerce bekledik ilac tedavisi asilama tedavisi gordum sonuc vermedi sonra mucizevi bir sekilde hamile kaldim. Oglum dogduktan sonra icimde yine olmazsa korkusu vardi bu yuzden esimle korunmaya sicak bakmadik hic. Ikinci bir cocuk icin sansimiz varsa bunu kacirmamaliyiz diye dusunduk cunku tek cocuk olmak zor oglum icin ona arkadas olacak yoldas olacak bir kardes olsun cok istedik. Allaha sukur olduda. Ikinci dogumdan sonra uzun bir muddet onlem almayi dusunuyorum ama o ayri bir konu :)
Siz konuyu cok baska yere cekmissiniz bu yuzden daha fazla cevap yazmayacagim size.Nedeni açıklayayım o zaman anlaşılan bilmiyorsunuz.
Şükür sabrı, sabır şükrü doğurur. Allah yardımcınız olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?