- 7 Haziran 2018
- 73
- 53
- 8
Hanımlar merhaba. Uzun zamandır siteyi takip ediyorum ama ilk kez yazma ve kendimi anlatma gereği duydum.
Şu an 36 haftalık hamileyim. İlk bebeğim olacak kısmetse ve çok zor bir gebelik geçirdim. Başlarda kanamalar, sona doğru yüksek tansiyon sorunu yaşadım. Geçen haftadan beri tansiyonum yine yükseldi. Öyle ki 17-10 gibi bile oluyor. Bu haftaki kontrolde doktor eğer böyle devam ederse bebeği haftaya alırım ama küveze girer çok küçük dedi. Neden yükseldi stres mi diyordu ki ben de ev temizliğini söyledim ama kesin istirahat verdi. Kalkmadan yatacaksınız dedi hatta bunu eşim de duydu. Gelelim dert Faslı’na.
Kv ve görümcem evde. Görümcem bekar ve bana 5 dakika mesafede yaşıyorlar. Kendi annem babam maalesef hayatta değil ve yaşadığım şehirde bana yardımcı olacak akrabam yok. Bebekten önce kardeşim bizimle yaşıyordu ama o da sağolsun üniversitede öğrenci ve kavga çıkarıp kendine ev tuttu ve gitti. Henüz hiçbir şeyim hazır değil bebeğin yatağı dahil. Bugün kv ile görüştüm. Bana öyle yatarak olmaz yavaş yavaş yap temizliğini dedi. İşte almamız gerekenler de var dedim, onlarda araba var çünkü bana mübarek günde dışarı çıkamayız ki dedi. Önceden bana temizlik yardımına geleceklerini söylemişlerdi ama Çan’ları sağolsun kendi yardımcıları gelmeyecekmiş sürekli bizim ev de temizlenecek bize kaldı deyip duruyorlar. Ben de bu riskli halde kalkıp detaylı iş yapamıyorum. Ağlamaktan bittim. Bu eve bebek getirmek içime sinmiyor. Kadın, şirket hepsi dolu. Yemek yapmaya mecalim yok tansiyonum çıkıyor. Çok yalnız hissediyorum kendimi. Eşimin yardımı da ne kadar olursa artık diyorum. Allah’a havale ettim, candan evlattan kıymetli değil diyorum. Bilmiyorum, ama ben mi duygusallıktan abartılı düşünüyorum.
Uzun oldu okuyanlar hakkını helal etsin. İçimi dökmek istedim.
Şu an 36 haftalık hamileyim. İlk bebeğim olacak kısmetse ve çok zor bir gebelik geçirdim. Başlarda kanamalar, sona doğru yüksek tansiyon sorunu yaşadım. Geçen haftadan beri tansiyonum yine yükseldi. Öyle ki 17-10 gibi bile oluyor. Bu haftaki kontrolde doktor eğer böyle devam ederse bebeği haftaya alırım ama küveze girer çok küçük dedi. Neden yükseldi stres mi diyordu ki ben de ev temizliğini söyledim ama kesin istirahat verdi. Kalkmadan yatacaksınız dedi hatta bunu eşim de duydu. Gelelim dert Faslı’na.
Kv ve görümcem evde. Görümcem bekar ve bana 5 dakika mesafede yaşıyorlar. Kendi annem babam maalesef hayatta değil ve yaşadığım şehirde bana yardımcı olacak akrabam yok. Bebekten önce kardeşim bizimle yaşıyordu ama o da sağolsun üniversitede öğrenci ve kavga çıkarıp kendine ev tuttu ve gitti. Henüz hiçbir şeyim hazır değil bebeğin yatağı dahil. Bugün kv ile görüştüm. Bana öyle yatarak olmaz yavaş yavaş yap temizliğini dedi. İşte almamız gerekenler de var dedim, onlarda araba var çünkü bana mübarek günde dışarı çıkamayız ki dedi. Önceden bana temizlik yardımına geleceklerini söylemişlerdi ama Çan’ları sağolsun kendi yardımcıları gelmeyecekmiş sürekli bizim ev de temizlenecek bize kaldı deyip duruyorlar. Ben de bu riskli halde kalkıp detaylı iş yapamıyorum. Ağlamaktan bittim. Bu eve bebek getirmek içime sinmiyor. Kadın, şirket hepsi dolu. Yemek yapmaya mecalim yok tansiyonum çıkıyor. Çok yalnız hissediyorum kendimi. Eşimin yardımı da ne kadar olursa artık diyorum. Allah’a havale ettim, candan evlattan kıymetli değil diyorum. Bilmiyorum, ama ben mi duygusallıktan abartılı düşünüyorum.
Uzun oldu okuyanlar hakkını helal etsin. İçimi dökmek istedim.