- 12 Temmuz 2012
- 641
- 135
- 123
- Konu Sahibi kahveduskunu
- #21
Canım ben ailemin hiç istemediği bir adamla evlendim. O dünyamın merkeziydi, herşeyimdi, onun için ailemden ve tüm arkadaşlarımdan, mesleğimden, işimden vazgeçtim. Sakın yanlış anlama o da üniversite mezunu iyi bir işi olan bir insan. Bir evlilik yapmış ve boşanmıştı. Hayatımda o olsun da gerisini boşver diyorum. Evlendim. Uzunca bir süre tanıdık kimseyle konuşmadım.
Yaklaşık bir yıl sonra farkettim ki ailemi ve çevremi o kadar çok özlemiştim ki..O kadar yalnızdım ki.. Sadece eşle olmuyor. Şimdi bir kızım var, evlendikten 4 yıl sonra oldu. O kadar o kadar zor ki yalnız bebek bakmak. Ailesiyle gelinlik seçmeye, bebek alışverişine gidenlere o kadar özeniyorum ki anlatamam sana. Bense hep yalnızdım.
Çevrendeki bebekler, sevdiğin adamdan bebek sahibi olmak fikri çok çok güzel lafım yok..Ama doğduktan sonra o kadarrr o kadaaar zor. Kanatlarının altına girecek, üzerindeki ciddi yükü artık paylaşacak bir anne arıyorsun..Annenin kıymetini anne olduktan sonra anlıyorsun.
Bence bekle. İkiniz de hazır oluncaya kadar bekle. Evliliğe hazır olmamasını anlıyorum sevgilinin. Ama evliliğe hazır olmayan birinden babalığa ve babalığın ciddi sorumluluklarına hazır olmasını bekleme. Çok üzülürsün. Çok kırılırsın, çok yorulursun.
Aileni ne kadar üzeceğini düşün. ve çok istediğin bebeğinin belki o da kız olacak, sana aynısını yaptığını düşün. Daha zamanın var, bekleyebilirsin. ben 31yaşımdayım 10 aylık bir kızım var. Artık herkes çok geç doğuruyor. Çünkü bebek için malesef uzunca bir müddet kendinden, gezmekten, sinemadan, kuaförden:) vazgeçmen gerek. Bence sevgilinle yaşamın biraz tadını çıkar.
Zaten o, sen hayatına ve ruhuna işledikçe evlenmek isteyecek.. İşte o zaman en doğru zaman:)))
Sadece sabır.
Geri dönme sansım olsaydı ben kesinlikle ailemin rızası olmadan evlenmezdim.
Yaklaşık bir yıl sonra farkettim ki ailemi ve çevremi o kadar çok özlemiştim ki..O kadar yalnızdım ki.. Sadece eşle olmuyor. Şimdi bir kızım var, evlendikten 4 yıl sonra oldu. O kadar o kadar zor ki yalnız bebek bakmak. Ailesiyle gelinlik seçmeye, bebek alışverişine gidenlere o kadar özeniyorum ki anlatamam sana. Bense hep yalnızdım.
Çevrendeki bebekler, sevdiğin adamdan bebek sahibi olmak fikri çok çok güzel lafım yok..Ama doğduktan sonra o kadarrr o kadaaar zor. Kanatlarının altına girecek, üzerindeki ciddi yükü artık paylaşacak bir anne arıyorsun..Annenin kıymetini anne olduktan sonra anlıyorsun.
Bence bekle. İkiniz de hazır oluncaya kadar bekle. Evliliğe hazır olmamasını anlıyorum sevgilinin. Ama evliliğe hazır olmayan birinden babalığa ve babalığın ciddi sorumluluklarına hazır olmasını bekleme. Çok üzülürsün. Çok kırılırsın, çok yorulursun.
Aileni ne kadar üzeceğini düşün. ve çok istediğin bebeğinin belki o da kız olacak, sana aynısını yaptığını düşün. Daha zamanın var, bekleyebilirsin. ben 31yaşımdayım 10 aylık bir kızım var. Artık herkes çok geç doğuruyor. Çünkü bebek için malesef uzunca bir müddet kendinden, gezmekten, sinemadan, kuaförden:) vazgeçmen gerek. Bence sevgilinle yaşamın biraz tadını çıkar.
Zaten o, sen hayatına ve ruhuna işledikçe evlenmek isteyecek.. İşte o zaman en doğru zaman:)))
Sadece sabır.
Geri dönme sansım olsaydı ben kesinlikle ailemin rızası olmadan evlenmezdim.
kızarlar biliyorum istemezler... offf o kadar yakından hissediyorumki yazdıklarını... şu içimdekileri dokebilmek için kaç terapist kaç yaşam koçu gezdim anlatamıyorum uzgunum deyip cıkıyorum... giden vakit, para... ve sonunda içimi kaplayan suçluluk duygusu... nefesim kesilıyor bazen...
