:1no2:kızlar biraz uzun olcak ama yaşadığım şeyleri anlatcam size lütfen bana yanılıp yanılmadığımı söyleyin ben 1.5 yıllık evliyim eşim ailesine çok düşkün Allah var hiçbi kötülüklerinide görmedim ama sürekli onlara gitmek mecburiyeti beni çıldırtıyor zaten günlük 2 saat yol gidip geliyorum çalışıyorum çokta enerjik biri olmadığımdan yorgun hissediyorum kendimi ama cuma günleri gelince eşim başlıyor bide akşam yemeğine filan gidiyoruz çağrılmadan iftarda bile böyle yapıyoruz buda bana çok ters kişiliğime güya samimiyet ama hiçte öle değil yani gittiğimde aman hoşgeldin yavrun kızım filan nerde zaten çok soğuktur kayınvalidem birazda o yüzden gitmek istemiyorum ama gitmeyelim dediğim anda eşimin surat 5 karış konuşmuyor konuşsada kavga.üstüne üstlük eltim var evi ayrı çalışmıyoda ama haftanın 3-4 günü onlarda yani her gittiğimda mutlaka orda oda ayrı bi dert zaten her gittiğimde değişik şekillerde sin,r,mi bozmayı başarıyor ki ben elimden geldiğince herkese samimi davranmaya çalışan bi insanım yani bende isterdim hakkaten samimi olalım ama nerde günlük telde konuşurlar eşimle iş yerinden biliyorum .ama beni hiç aramazlar görümcem bile iftara çağırırken direkt abisini aramış halbuki evin hanımı aranmazmı böle şeylerde yani kendimi bu ailenin içine girmiş hissedemiyorum bi türlü ben yakın davranmaya çalışıom ama ne yalan söyleyim onlardan böle bi elektrik alamayınca içimdende gelmiyor aramak bile :çok üzgünüm: