Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
tek kelimeyle haklısın
ama haklı olmak yetmiyorrrrr:1no2:
eşine rahatsızlıklarını onuntolere edebileceği bir uslüp ile anlatmayı denedin mi??:uhm:
zor bir durum
eltine gelince müsade etme seni rencide etmesine
hani sen el kızıysan o evin kızı değil yaniiii
herkes haddini bilecekklava:
bilmeyene bildirmekde farzdırrr bence
ama seviyeyi muhafaza edip çizgiden çıkmadan:1closedeyes:
ne diyimm Allah kolaylık versinnn
:1no2:kızlar biraz uzun olcak ama yaşadığım şeyleri anlatcam size lütfen bana yanılıp yanılmadığımı söyleyin ben 1.5 yıllık evliyim eşim ailesine çok düşkün Allah var hiçbi kötülüklerinide görmedim ama sürekli onlara gitmek mecburiyeti beni çıldırtıyor zaten günlük 2 saat yol gidip geliyorum çalışıyorum çokta enerjik biri olmadığımdan yorgun hissediyorum kendimi ama cuma günleri gelince eşim başlıyor bide akşam yemeğine filan gidiyoruz çağrılmadan iftarda bile böyle yapıyoruz buda bana çok ters kişiliğime güya samimiyet ama hiçte öle değil yani gittiğimde aman hoşgeldin yavrun kızım filan nerde zaten çok soğuktur kayınvalidem birazda o yüzden gitmek istemiyorum ama gitmeyelim dediğim anda eşimin surat 5 karış konuşmuyor konuşsada kavga.üstüne üstlük eltim var evi ayrı çalışmıyoda ama haftanın 3-4 günü onlarda yani her gittiğimda mutlaka orda oda ayrı bi dert zaten her gittiğimde değişik şekillerde sin,r,mi bozmayı başarıyor ki ben elimden geldiğince herkese samimi davranmaya çalışan bi insanım yani bende isterdim hakkaten samimi olalım ama nerde günlük telde konuşurlar eşimle iş yerinden biliyorum .ama beni hiç aramazlar görümcem bile iftara çağırırken direkt abisini aramış halbuki evin hanımı aranmazmı böle şeylerde yani kendimi bu ailenin içine girmiş hissedemiyorum bi türlü ben yakın davranmaya çalışıom ama ne yalan söyleyim onlardan böle bi elektrik alamayınca içimdende gelmiyor aramak bile :çok üzgünüm:
:1no2:kızlar biraz uzun olcak ama yaşadığım şeyleri anlatcam size lütfen bana yanılıp yanılmadığımı söyleyin ben 1.5 yıllık evliyim eşim ailesine çok düşkün Allah var hiçbi kötülüklerinide görmedim ama sürekli onlara gitmek mecburiyeti beni çıldırtıyor zaten günlük 2 saat yol gidip geliyorum çalışıyorum çokta enerjik biri olmadığımdan yorgun hissediyorum kendimi ama cuma günleri gelince eşim başlıyor bide akşam yemeğine filan gidiyoruz çağrılmadan iftarda bile böyle yapıyoruz buda bana çok ters kişiliğime güya samimiyet ama hiçte öle değil yani gittiğimde aman hoşgeldin yavrun kızım filan nerde zaten çok soğuktur kayınvalidem birazda o yüzden gitmek istemiyorum ama gitmeyelim dediğim anda eşimin surat 5 karış konuşmuyor konuşsada kavga.üstüne üstlük eltim var evi ayrı çalışmıyoda ama haftanın 3-4 günü onlarda yani her gittiğimda mutlaka orda oda ayrı bi dert zaten her gittiğimde değişik şekillerde sin,r,mi bozmayı başarıyor ki ben elimden geldiğince herkese samimi davranmaya çalışan bi insanım yani bende isterdim hakkaten samimi olalım ama nerde günlük telde konuşurlar eşimle iş yerinden biliyorum .ama beni hiç aramazlar görümcem bile iftara çağırırken direkt abisini aramış halbuki evin hanımı aranmazmı böle şeylerde yani kendimi bu ailenin içine girmiş hissedemiyorum bi türlü ben yakın davranmaya çalışıom ama ne yalan söyleyim onlardan böle bi elektrik alamayınca içimdende gelmiyor aramak bile :çok üzgünüm:
tabik, kaç defa anlattım hiç sesini çıkarmadan dinldi sonra yine aynı durum
:1no2:
bende giderim kayınvalideme ama eşimin talebiyle değil...
onun öyle bir beklentisi olmadı hiç...işten çıkınca uğrarım ben haberi bile olmaz...
hani kayınvalideme gider gibi değil arkadaşıma uğrar gibi gider görürüm....
severim kayınpederimle sohbet etmeyi, kayınvalidemle dedikodu yapmayı..
komşuları gelir birde akşamları altın kızlar gibi...
bazen dışarı çıkarırım onları oooo çok severler beni...
ya içimden geliyor benim eşim deseydi yapmazdım sanırım...
ama bu bizim hayatımız referans alınarak yapılacak bir değerlendirme değil...
siz sevmiyor olabilirsiniz bu tür şeyleri...
konuşacaksınız o nedenle...
görüşmek istemediğiniz için mi yoksa gerçekten vaktiniz olmadığı için mi bu düşünceleriniz var onu kendiniz bulacaksınız..
bende giderim kayınvalideme ama eşimin talebiyle değil...
onun öyle bir beklentisi olmadı hiç...işten çıkınca uğrarım ben haberi bile olmaz...
hani kayınvalideme gider gibi değil arkadaşıma uğrar gibi gider görürüm....
severim kayınpederimle sohbet etmeyi, kayınvalidemle dedikodu yapmayı..
komşuları gelir birde akşamları altın kızlar gibi...
bazen dışarı çıkarırım onları oooo çok severler beni...
ya içimden geliyor benim eşim deseydi yapmazdım sanırım...
ama bu bizim hayatımız referans alınarak yapılacak bir değerlendirme değil...
siz sevmiyor olabilirsiniz bu tür şeyleri...
konuşacaksınız o nedenle...
görüşmek istemediğiniz için mi yoksa gerçekten vaktiniz olmadığı için mi bu düşünceleriniz var onu kendiniz bulacaksınız..
:1no2:kızlar biraz uzun olcak ama yaşadığım şeyleri anlatcam size lütfen bana yanılıp yanılmadığımı söyleyin ben 1.5 yıllık evliyim eşim ailesine çok düşkün Allah var hiçbi kötülüklerinide görmedim ama sürekli onlara gitmek mecburiyeti beni çıldırtıyor zaten günlük 2 saat yol gidip geliyorum çalışıyorum çokta enerjik biri olmadığımdan yorgun hissediyorum kendimi ama cuma günleri gelince eşim başlıyor bide akşam yemeğine filan gidiyoruz çağrılmadan iftarda bile böyle yapıyoruz buda bana çok ters kişiliğime güya samimiyet ama hiçte öle değil yani gittiğimde aman hoşgeldin yavrun kızım filan nerde zaten çok soğuktur kayınvalidem birazda o yüzden gitmek istemiyorum ama gitmeyelim dediğim anda eşimin surat 5 karış konuşmuyor konuşsada kavga.üstüne üstlük eltim var evi ayrı çalışmıyoda ama haftanın 3-4 günü onlarda yani her gittiğimda mutlaka orda oda ayrı bi dert zaten her gittiğimde değişik şekillerde sin,r,mi bozmayı başarıyor ki ben elimden geldiğince herkese samimi davranmaya çalışan bi insanım yani bende isterdim hakkaten samimi olalım ama nerde günlük telde konuşurlar eşimle iş yerinden biliyorum .ama beni hiç aramazlar görümcem bile iftara çağırırken direkt abisini aramış halbuki evin hanımı aranmazmı böle şeylerde yani kendimi bu ailenin içine girmiş hissedemiyorum bi türlü ben yakın davranmaya çalışıom ama ne yalan söyleyim onlardan böle bi elektrik alamayınca içimdende gelmiyor aramak bile :çok üzgünüm: