Merhabalar. Arkadaşlar duygularımın dahil olmadığı her kişiye karşı ve her ortamda çok özgüvenli, çok güçlü yapıda biriyim. Fakat işin içine duygularım karışınca öyle bir özgüvensizliğim var ki.. Herhangi birine karşı ayrıcalıklı yakınlık hissettiysem, hemen içimdeki korkular ve özgüvensizlik açığa çıkıyor. Tepkisel değilim ama kendi içimde rahatsızlık hissediyorum. Örneğin, bir arkadaşım var ve bu kızı gerçekten çok ama çok seviyorum. Kız kardeşim gibi. Fakat başka bir arkadaşından bahsedince, çok sevdiğini söyleyince o özgüven dolu, neşeli, hoşsohbet kadın gidiyor, yerine çok düşünen, içine kapanan biri çıkıyor. Şöyle de istemiyorum bu arada, başka kimseyle arkadaş olmasın gibi değil. Ama sanırım onun için farklı, çok daha kıymetli bir yerde olduğumu hissetmek istiyorum. Bir kez bu arkadaşımla aramızda baya sorun olmuştu ve konuşarak çözmüştük. Fakat bu benim bütün ilişkilerimde var.. Sorum sadece bu arkadaşım için değil. Genel olarak benim için büyük bir sorun teşkil ediyor bu. Bunun istemeden yansıtıyorum karşı tarafa, hatta sırf bu yüzden bitirdiğim ve sonrasında çok pişmanlık hissettiğim arkadaşlıklarım var. Sonra geri dönüp özür de dileyemiyorum, açıklayamıyorum. İyice gururum incinir ve çok zayıf karakterli olduğumu düşünür ve hepten kıymet vermez diye. Bunu nasıl düzeltebilirim