Gurbette Nasil Arkadas Bulurum?

Bunu da ben yazdım sandım bir de insanların nazı niyazı bitmiyor hani ben onlarsız bir hiçmişim onlarla görüşmezsem nefes alamazmışım gibi bir tavırlar,davranışlar zerre umurumda değil kimse artık ki bizim burda kimsemizde yok eşim ve ben o kadar ama yine de az insan çok huzur
 
Gurbette değilim ama aynı durumdayım .iki küçük çocukla sanırım bu tarz ilişkiler pek mümkün olmuyor
 
Ozguvenim var cok sukur de iste nasil insanlar birilerini ya da birbirini buluyor anlamiyorum ya.
Sosyallesmek icin psikoloji videolari izliyorum, forumlar okuyorum, ortamlara giriyorum, ilk adimlar atiyorum, insanlari evime davet ediyorum, her davete gidiyorum.
ABD ye geldigim ilk sene cok yalnizdim, ne yapsam olmadi, davetler, kekler, borekler, asureler, binbir cesit sofralar havada ucustu, bir kisi de donmedi. Sonra o evden tasindik, tasindigimiz yerde bircok turk vardi ve gece gunduz bitmeyen oturmalar, muhabbetler, geziler, mangallar, ortamlar oldu. Ordan tasindik, yeni yerimizde bizim ev uzakti herkese ama bir ortam vardi zaten hemen ortama kaynadim, hemen telimde whatsapp gruplari, oturmalar, davetler, gelip gitmeler boldu. Oradan tasindik 2 yil boyunca iki arkadas vardi tasindigimiz yerde, onlarin da kimsesi yoktu, cok calistim arkadas olmaya ama bir turlu olmadi. Bir araya geliyoruz, guzel vakit geciriyoruz,hep goruselim vs laflari havada ucusuyor, ayrilinca aradan 3 ay gecse kimseden ses cikmiyor yine. Sonra iste yine tasindik. Yine ugrasiyorum ortam yapmak icin de olmuyor su an. Sorun can sikintisi degil, gercekten canim sikilmiyor, zaten iki cocuk herseye ancak yetisiyorum, ama bir tanidik, bir arkadas, bir mesaj, bir cay ictigim birisi ya da birileri yok.
 
Kelimesi kelimesi benim durumumu ve cevremdeki insanlari anlatmissiniz. Ailecek gayet muhabbet edebildigimiz, gorustugumuz arkadaslarimiz vardi, bir araya gelince ya da mangala vs gidince hersey cok guzeldi ama var ya binbir nazla, zorla zorla gelen ve giden tipler. Hani biz sanki cok muhtaciz ya. Bir yere gidilecegi zaman da son dk iptaller falan, iyice moralimiz bozuluyordu esimle donup de geri oturdugumuzda. Yani zaten 2-3 cocuklu, 30lu yaslarda, gurbet ellerde yasayan insanlariz, kimse kimsenin hasretinden ve sevgisinden catlamiyor, amacimiz bir araya gelip 2-3 saat hosca muhabbet edip, coluk cocuk oynatip ayrilmak, bu neyin kafasi, bu neyin soguklugu, bu neyin nazi niyazi???

"Onlar beni cagirana kadar bi daha cagirmayacagim kimseyi dedim."
Yani sonsuza dek :)
 
Canim haklisin katiliyorum az insan cok huzur da, su an resmen "sifir" insan modundayim. Herkesin bir aile dostu, arkadasi, misafiri, misafirlige gittigi, hosca vakit gecirdigi, telde haberlestigi, gorustugu birileri olur ya. Olmayanlar da kendisi istemiyor zaten. Ama isteyenin oluyor.
 
olmayanlar kendisi istemiyor değil bana göre biz misal çok istiyoruz gidelim gelelim gülelim vs vs ama yok tıkanıyor bir yerde ya da seni kullanmaya çalışıyor karşı taraf o yüzden geri çekiliyorsun mecburen
 
Paylaşımlarım 40 like alıyor ne alaka, ona takıldım ? Arkadaşı gerçekten zaman geçirip paylaşacak bir şeyler olsun diye mi istiyorsunuz like için mi ? Bunu düşünün.
 
Artık çoğu ilişki sosyal medya mecrasında yaşandığı için insanlar yüzyüze görüşmeye vakit ayiramiyor maalesef. Açıkçası ise dönmeden önce iki çocukla Türkiye'de bile sizinle aynı durumdaydım. Hatta yakın bir arkadaşımla sürekli WhatsApp dan konuşuyorduk sadece. Geçen bulunduğum şehre geleceğini öğrendiğimde ohh be ne güzel yüzyüze görüşecez diye bir araya geldik abartmiyorum ilk bir saat cidden ritmi bulamadık. Sonrasında alıştık konuştuk ama içten içe biliyorum ki telefondan konuşma yaparken ki halımızı daha çok sevdik. Böyle versiyonuda var

Dediğim gibi bence bir YouTube kanalı düşünün. Temizlik ve yemek üzerine olabilir. Bir el yeteneğiniz varsa onun üzerine. Çok kitap okuyorsunuz okuduğunuz kitap yorumları şeklinde.
 
Paylaşımlarım 40 like alıyor ne alaka, ona takıldım ? Arkadaşı gerçekten zaman geçirip paylaşacak bir şeyler olsun diye mi istiyorsunuz like için mi ? Bunu düşünün.
Onu esprisine soyledim, sosyal medyada oyle aman aman cok like alayim diye iddiasi olan birisi degilim. Ama bir cevrem olsa, sevdiklerim olsa ya da onceden de olsa bari sosyal medyada takiplesiriz. Hani o bile yok. Uzaktan, sosyal medyadan takiplestigim ve karsilikli begenilestigim birileri bile yok.
 
olmayanlar kendisi istemiyor değil bana göre biz misal çok istiyoruz gidelim gelelim gülelim vs vs ama yok tıkanıyor bir yerde ya da seni kullanmaya çalışıyor karşı taraf o yüzden geri çekiliyorsun mecburen
Isteyenin oluyor derken, cevremde gordugum, arkadas yapmak isteyen kisilerden bahsediyorum. Gelip-gitmeyi, oturmayi, kalkmayi, konusmayi seven herkesin bir cevresi mutlaka var. Ben de istiyorum ve bu konuda gayet de girisken oldugumu dusunuyorum ama yok yok yok. Gunubirlik geciyor su andaki ortamlarim. Millet geliyor ve gittikten sonra tum iletisim sifir. 3 ay-5 ay yoklar. Ya da yeni tasindigim yerdekiler. Ben cagiriyorum 1, o cagiriyor 2 ve sonrasi yok, kendi gruplarina geri donuyor insanlar ve orada takiliyorlar. Yoruldum
 
Ben de AmerikadYim ve Bende çok sıkılıyorum. Bizim çevremiz çok geniş eşim sağolsun ama benim sorunum kafa dengi kimse yok.
 
Buradaki Türkler neden böyleler ben anlayabilmiş değilim
Bakın Arkadaş olmayı geçtim, kütüphanede çocuğumla Türkçe konuştuğumu duyuyor, kendisi telefonla Türkçe konuşuyor. Ama dönüp bir selam vermiyor, gülümsemiyor .
Hastanede bir karı koca karşımızdan geliyor , Türkçe konuştuğumuzu duydular . Birbirlerine Aa bunlar da Türk minvalinde birşeyler söylüyorlar, selam sabah vermek yerine :)
Eşimin, iş arkadaşlarının hanımları ortamında, önce bizim bir gurubumuz var , sen de gelir misin diyen hanım. Grup çok kalabalıklaşmış gibi birşeyler söyledi sonra da Bir daha aramadı. Benim kendileri ile ayni dini guruba mensup olmadığımı öğrenmiş :)
Çok da önemli değil ben zaten gidip geleyim dost edineyim diye üzülmüyorum fakat ciddi manada bu kendi hemşerisinden bir selamı sakınan insanları anlayamadım cidden . Hiç umudum kalmadı Türklerden .
Umarım siz de eski güzel ortamınızı yeniden kurarsınız.
 
illa türk mü olmak zorunda arkadaş?

değilse komşulardan çevrelerden başlayın yerel etkinliklere katılın oranın belediyesine gönüllü yardımcı olun mutlaka vardır bir şeyler. ben koşarken bile gözüme kestirdiklerimle muhabbet açıyorum orda belki daha soğuktur insanlar ama siz pozitif olursanız tersleneceğinizi sanmıyorum.
 
BNDE GURBETTEYİM GERÇEKTEN ZOR AMA TELEFONLA BİLE YALNIZLIK HİSSİ GİDEBİLİYOR BAZEN ARAYIP KONUŞMAK ÇOK İYİ GELİYOR TANIŞMAK İSTERSEN BURDAYIM
 
Türkiyede benzer bir hayat yaşıyorum bir süredir. Arkadaşlıklar eskiden gelmiyorsa, belli bir yaşta kurulmuyor malesef. Yani demek istediğim olmayınca Türkiyede de olmuyor. Ve burda da ilişkiler dönüşmeye, insanlar yalnızlaşmaya başladı, gördüğüm bu.
 
Biriyle arkadaş oldunuz mu devamı geliyor ki zaten onunda cevresi oluyor kaynasip gidiyorsunuz yani ben italyaya geldim esimin iş arkadaşlarının eşleri ile görüştük şuan da 10 ev varız neredeyse ve ayda bir günlerimiz oluyor birbirimize gidip geliyoruz arada yani siz sadece biriyle arkadaş olsanız devamı gelecek bence
 
Facebookta göçmen kadınlara üye olun ve konumunuzu söyleyerek gönderi paylaşın. Yakın olan kişilerle tanışmak istediğinizi belirtin eminim birileri çıkacaktır
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…