- 18 Aralık 2016
- 415
- 488
- 37
-
- Konu Sahibi new_yorker
- #1
Gecen seneki yerimde de, bu senede hep oyle yaptim, yapiyorum zaten, parktan cikmiyorum ozellikle de yazin. Birileriyle tanisip ayakustu muhabbet oluyor bazen, bazen de olmuyor. Ama "arkadasim" seviyesine gelmiyor, gelmedi.Parklara takılın türklerin marketi büfesi dernegi var oralara sorun kreş çocuk oyun guruplrı var onlara bakın ev doktorunuza semtinizdeki çocuk ları olan ailelerle tanışmak istediğinizi yalnızlık çektiğinizi söyleyin kekinizi alın komsu kapıları çalın biraz zorlayın etrafı tanıdıgın tanıdığı şeklinde ilerlemeyi deneyin
Kac defa cagirdim kac defa.... Kac defa mesaj, arama, cay daveti, yemek, mangal partisi, dogumgunu partisi vs vs yaptim, hem misafirperver davrandim, hem gayet elibol, comert davrandim ama geri donus yok, olmuyor. Insanlar yiyip, icip ayriliyor ya da bazen davetime de gelmiyorlar ve geri donusu yok. Tabiki de birkac kez de bizim gitmisligimiz oldu ama ayrilinca tum muhabbet bitiyor, aylarca ne arama, sorma ne de muhabbet yine olmuyor.O kadar iyi anlıyorum ki sizi bizde aynı durumdayız iki fark bizim türkiyede olmamız ve çocuğumuzun olmaması
bir tane arkadaşı olmaz mı insanın ama yok işte insanlar ciddi manada görüşmek istemiyorlar ben buna kanaat getirdim artık yok ne yapsak ne kadar uğraşsak olmuyor ilk adımları atıyoruz tamam güzel ama karşıdan geri dönüş olmuyor ne yapacağımızı şaşırdık ki biz eşimle cidden hiç sosyal değiliz yani ev kuşuyuz tabiri caizse bu durumda bile insan arıyoruz siz sosyal olduğunuzu söylemişsiniz sizin için daha da zordur illaki.
Biz çözüm bulamadık maalesef sürekli insanların peşinden koşmakta istemiyoruz
sizin kadar olmasa bile benzer yaklaşımlarda bulunduk çok defa ama dediğiniz gibi insanlar anı yaşıyorlar sanki günü kurtarıyor gibiler yani bugünüde bunlarla geçirdik tamam yarın başka birşey ya da başka birileri olsun zihniyetindeler anladığım kadarıyla ha bunun yanında insanları davet edince herkeste bir şımarma yada sen beni çağırdın her türlü beni ağırlamalısın ben sana çok değerli vaktimden veriyorum sen bana muhtaçsın modu oluyor sanki öyle saçma bahaneler öne sürüyorlar ki insan bir daha görüşüp konuşmak istemiyor dediğiniz gibi biz artık vazgeçtik kendi kendimizi oyalama yolunu seçtikKac defa cagirdim kac defa.... Kac defa mesaj, arama, cay daveti, yemek, mangal partisi, dogumgunu partisi vs vs yaptim, hem misafirperver davrandim, hem gayet elibol, comert davrandim ama geri donus yok, olmuyor. Insanlar yiyip, icip ayriliyor ya da bazen davetime de gelmiyorlar ve geri donusu yok. Tabiki de birkac kez de bizim gitmisligimiz oldu ama ayrilinca tum muhabbet bitiyor, aylarca ne arama, sorma ne de muhabbet yine olmuyor.
Bir zaman sonra gercekten de boyle davranan kisilere karsi inanilmaz icim soguyor, aylar sonra bir mesaj yazsa bile cevap veresim gelmiyor. Bir daha bir daha cagirip illa da sartlari zorlamak icimden gelmiyor.
Ben de sizin gibi hissettim hani ben davet ediyorum ya sanki ben cok arkadas meraklisiyim, cok yalnizim, kendi halime asla yasayamiyorum da bu arkadaslari o yuzden davet etmisim gibi. Oysa amacim ortam olusturmak, ilk adimi atmak. Hani ben davet ederim, sonra o davet eder, sonra oteki, sonra beraber piknik yapariz, bir dogumgunu partisi de oteki yapar, diger yapar vs. derken arkadas ortami samimi ve mesafeli bir sekilde olusur. Cunku diger tasindigim yerlerde hep boyle oldu. Ben bir davet ettiysem bir dahakine digeri, oteki, bir digeri vs oyle gelisti olaylar ve gayet de muhabbetli hos ortamlarimiz oldu cok sukur. Anlamiyorum ya esimle 6 aile taniyorum, kac defa bir sekilde davet ettik, organizasyonlar yaptik, o andan sonrasi gelmiyor. Sadece "biri" - ki cok sukur diyorum o olmasa artik resmen insanliga karsi umudumu yitirecegim- ariyor, soruyor, davet ediyor, ayda bir gorusuyoruz ve de mesajlasiyoruz. Diger 5 ailenin 5 inin de hic davet etmemesi, her defasinda ayrilir ayrilmaz muhabbeti kesmesi normal mi?sizin kadar olmasa bile benzer yaklaşımlarda bulunduk çok defa ama dediğiniz gibi insanlar anı yaşıyorlar sanki günü kurtarıyor gibiler yani bugünüde bunlarla geçirdik tamam yarın başka birşey ya da başka birileri olsun zihniyetindeler anladığım kadarıyla ha bunun yanında insanları davet edince herkeste bir şımarma yada sen beni çağırdın her türlü beni ağırlamalısın ben sana çok değerli vaktimden veriyorum sen bana muhtaçsın modu oluyor sanki öyle saçma bahaneler öne sürüyorlar ki insan bir daha görüşüp konuşmak istemiyor dediğiniz gibi biz artık vazgeçtik kendi kendimizi oyalama yolunu seçtik
Bebek zaten uslu ve zararsiz ve zaten arkadas ekibimde de kizima arkadaslik yapacak birini ariyorum. Genelde zaten cok var 3-4-5 yaslarinda cocugu olanlar.Küçük çocuğum varken benden herkes kaçardı karşı komşu dahi asık surat yapardı bir iyiliğini görmedim o yaşlı cadının çocuklarınız küçük ya ondan olabilir
Iki cocukla boyle seylere hic fakir ayiramiyorum malesef. Ama kurslar, dernekler tarzi yerlere cocuksuz iken cok gittim, hem sosyalleseyim, hem arkadas falan bulayim, hem vakit gecirip kendimi gelistireyim diye de o zamanlar da olmadi. Gerci ilk zamanlar komsu arkadaslarim cok iyiydi cok sukur. Ahhh ahhh o gunler ve eski cevrem neredesiniz, keske yine toplansak... Hepimiz farkli yerlere dagildik is durumlari dolayisiyla.Garaj satısı falan gibi bişey yapsanız filmlerde hep öyle samimi oluyolar :)
Carsı pazar markette bişey alırken saga sola laf atsanız mesela ay bu xxx nasıldır acaba hic yaptınız mı falan gibi
Varsa derneklere üye olsanız
Kadınlar icin kurslara gitseniz
Ne bileyim
Hem turkiyedeyken hem de ABD deki ilk 4 yilimda hep guzel ve sosyal ortamlarim oldu, arkadaslarim, tandiklarim, aile dostlarim oldu. Yaptigim keki yalniz yesem bogazimdan gecmeyecek ortamlarim olduBiz de eşimle 1.5 yıldır yurtdışındayız ve aynı dertten muzdaribim. Yaşadığımız yerde zaten çok Türk yok, olanlar da kendi aleminde takılıyorlar. Türkiyede o kadar sosyal bir hayatımız vardıki, o günleri çok ama çok özlüyorum.
Süresiz mi oradasınız peki? Ufukta geri dönüş var mı? Biz eğitim için geldik, bitince döneceğiz. Resmen şafak sayıyorum şu anHem turkiyedeyken hem de ABD deki ilk 4 yilimda hep guzel ve sosyal ortamlarim oldu, arkadaslarim, tandiklarim, aile dostlarim oldu. Yaptigim keki yalniz yesem bogazimdan gecmeyecek ortamlarim olduOlmayinca olmuyor mu, kader mi, Allah in imtihanimi nedir bilemiyorum icinde bulundugum durumu.
Simdi kis oldugu icin gidemiyorum ama iki senedir tum yaz parktan cikmiyorum ben de. Gecen sene park sayesinde 2 arkadasim olmustu bu sene yine tasindik. Yine park sayesinde bir-iki arkadasim oldu bu yaz ama onlarin kendi arkadas ortamlari var, beni hic arayip sormuyorlar. Buradaki durumum yalnizlik ya da sevilmemek degil, tanistigim kisilerin kendi ortamlari zaten oldugu icin yeni tandiklari birine vakitleri ve kontenjanlari kalmiyor anladigim kadariyla.Abd de yaşayan bir yakınım çocuklarını alıp tüm gun parka gidiyormuş sabah 10 akşam 4 parktalarmis yemeklerini orada yiyor tüm gün orda takiliyorlarmis çocuklar oynarken oda çocuğunu getiren annelerle sohbet muhabbet derken o şekilde arkadaş edinmiş sizde bunu deneyebilirsiniz
Doktoralarimiz icin geldik ve donecektik. Sonra benim doktora yarim kaldi, esim de is buldu simdilik, malum biliyorsunuz hem ekonomik sartlarin iyi olmasi, hem egitim, yasam kosullari bizi simdilik burada tutuyor. Ozellikle de esim gitmeyi hic istemiyor su an, cunku tam kariyer basamaklarini yukselerek ciktigi donemde ve cok heyecanli. Arkadasim yok/yalnizim gibi durumlarla onu hayallerinden edemem. Zaten biraz ortam yapsam benim de gonlum olacak da yalnizlik, muhabbetsizlik bataklik gibi beni icine cekiyor. Yalnizliktan kactikca o kosar adimlarla bana geliyor.Süresiz mi oradasınız peki? Ufukta geri dönüş var mı? Biz eğitim için geldik, bitince döneceğiz. Resmen şafak sayıyorum şu an