How to install the app on iOS

Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.

Not: This feature may not be available in some browsers.

Günün Sözü ?

Ey dilim ! Sen benim hem servetimsin hem felaketim.Beni bahtiyar eden de sensin, berbat eden de..

| Hz. Mevlana |
 
Bir fincandaki kahve gibidir hayat. Bazen tatlı bazen değildir. Önemli olan kahvenin tadı değil zaten, onu kiminle içtiğinizdir.
 
"Dünyanın sonu geliyor" deseler,

"Aman zaten başını kaçırmıştım" deyip, üzülmeyecek kadar Umursamaz olmak lazım Bazen....
 
Yere düşen ekmeği yerden hızla alıp telaşla üç kere alınlarına koyan o çocuklar nereye kayboldular? Güzeldi o çocuklar.
İnsan o çocuklardan hep olsun istiyor. Ekmek öpen çocuk olsun istiyor. Çünkü ekmek öpen çocuk hala bir şeylere inanmamızı sağlıyor. Bizim buna ihtiyacımız var. Geri dönsün o çocuklar.
Bizim buna çookk ihtiyacımız var!!!
 
BanA atılan kazıkların hepsini saklıyorum. Gün gelirde kazık atanlar geri dönerse onları oturtacak bir yerim olsun
 
Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür.
Çocukçadır ve ondan dolayı saftır.
Yalansızdır.
Küsmek; ‘seni seviyorum’dur.
Vazgeçememektir.
Beni anlatır küsmek.
Kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
Küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
Küsmek, sevdiğini söyle demektir.. Hadi anla demektir.
Küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır.

Yani, diyeceğim o ki:
Ben sana küstüm.

Nâzım Hikmet Ran
 
Son düzenleme:
Asla pişman olmayın!
Eğer sonucu iyiyse, mükemmel.
Eğer sonucu kötüyse bu bir tecrübedir...

[Victoria Holt]
 
Benim kelime hazinem çok geniştir, derdim. Senin bir kelimene yetemedim; git, ne demekti sevgilim?
 
$554714_458969460810150_1696550308_n.jpg :17::17::17::17::17:
 
bilirsin kimsenin hakkı kimsede kalmaz .
ne bir mil ileri ne de bir mil geri.
tam beni kırdığın yerden kırarlar seni
 
''Her Zaman Yasadıklarınla Değil; Yaşattıklarınla Anılırsın. Ve Sakın Unutma, Ne Yaşattıysan Elbet Birgün Yaşarsın. . . !
 
“Analık nedir Annem?” derdim de anacığıma; “Ben ol da bil” derdi Mevlânaca..
Ben ol da bil!
“Sen” oldum annem bak!..
“Sen” oldum ve bildim neymiş bu işin yürekcesi..
Hani “köpekler bile “ana” olmasın” derdin ya hep, o ızdıraplı yüreğinle, o
engin şefkatinle..
Anlamazdık o zaman biz zamâneler..
“Zor kızım, çok zor analık” derdin ardından derin bir iç çekişle..
Zormuş anam..
Ana olmak “Hiç” ken “Hep” olmakmış meğer..Çoğalmakmış durmadan..
Dünyaya meydan okumak, mazi ve istikbâli sırtlamak, pervâsız bir gözü karalıkmış..
Zormuş Annem..Olduk, gördük, bildik bak..
Ana olmak meğer; kor ateşlerde üşümesi, kara kışlarda buz kesmesiymiş yüreğin..
Hep; “Ben!” derken, artık; “O”, “illâ O!” demesiymiş..
Hiç varmayacağı kapıları çalması, hiç ederek ömrünü, adanmasıymış..
Hiç kızmaması yüreğin, almayı hiç düşünmeden hep vermesiymiş..
Hep sarıp-sarmalaması, hiç hesap sormadan, hep dost hep yâr olmasıymış..
Zormuş Anam..
Meğer ölümüne bir kara sevdaymış analık..
Olduk, gördük, bildik
 
Back