Gayet ustten yazmissiniz. Satir arasi okuyabilen herkes anlar. Daha iyi bir sekilde nasil bir insan tipine bakmak ne demek? Belki ne aradiginizi dogru ifade ederseniz anlama sansiniz da artar.
Herhangi bir sekilde renjide etmeye calisiyormusum gibi bir algi yarattiysa yazim, özür dilerim (Türkiye'de yasamadigim icin ve günlük hayatta Türkceyi'de cok az kullandigim icin, bazen kelimeri belki farkli kullaniyor olabilirim; farkinda degilim). Öyle bir sey yok.
sizin yaşam tarzınızı benimseyen erkekler eline bir meslek diploması, iyi kötü bir maaş ya da neyse bir ev geçindirme imkanı (yaşağıdı yere ve kültüre göre) geçince evleniyor zaten
Tespitleriniz gayet dogru. Ama sunuda sormadan gecemeyecegim: Yani umrede tanismak kimin aklina geliyor? Yani ne bileyim, orasi ibadet edilen bir yer ya hani nerden geliyor aklina insanlarin tanismak?
Benim aklima gelmezdi.işte sizin "hedef kitlenizi" (!) oluşturan kesim orası ibadet yeri diye düşünmez normalde hatta ticaret vs. imkanlarını görür.Tespitleriniz gayet dogru. Ama sunuda sormadan gecemeyecegim: Yani umrede tanismak kimin aklina geliyor? Yani ne bileyim, orasi ibadet edilen bir yer ya hani nerden geliyor aklina insanlarin tanismak?
Ama ümitsizligede gerek yok diye düsünüyorum. Cok kolay bir durum olmadigi icin konu ettim zaten. :)
Inkar edemem, gercekten aklima gelmezdi. Enteresanmis. Öyle herhangi kutsal bir yerde öyle bir sey aklima gelmezdi sanirim (yani hangi dinin yeri olursa olsun). Her sey icin ayri bir yer var diye düsünüyorum. Sanirim herkes böyle algilamiyor dediginiz gibi.
Ver kurtul diyenlere bakmayın siz hep içinde ayhhh hpv oldum mu acaba korkusu ama pardon onun da aşısı çıktımıştı
valla ilk cinsellik yaşadığım erkek eşimdi o ten uyumunu çekim gücünü karşıdakinin cinsel isteği tepkisi hepsi flört döneminde anlaşılıyor o burada konu açanlar tanışma evresinde bir şeyleri göz ardı edip amannn bu saatten sonra ayrılırsam ele ne derim korkusuyla göz yumanlarBende her zaman insan kiminle cekim olup olmadigini gayet anliyor diye düsünüyordum (cünkü tanistigim, ciktigim veya sevgili oldugum kisilerde o sekilde his ediyordum; karsi tarafta öyle) ve hala öyle düsünüyorum. Insanin dogasinda olan bir sey bencede cok cok zor bir sey degildir.Ver kurtul diyenlere bakmayın siz hep içinde ayhhh hpv oldum mu acaba korkusu ama pardon onun da aşısı çıktımıştı
Anlayisli olup iletisim kurmak en önemli nokta bence. Haliyle herkesin fikri ayri. Ben bunu farkinda olarak actim konuyu ve gayet bu farkli bakis acilarina saygi duyuyorum. Umarim sizin gibi beni biraz anlayan olmustur . Ben sizi çok iyi anladım artık cinselliğe bakış açısı değişti siz ben veya başkaları bu adam yatakta nasıl diyerek her erkek arkadaşıyla cinsellik yaşamıyor bir adamın cinsellikle arasının iyi olup olmadığını anlamamak için ancak saf olmak lazım ya da bir şeyleri halı altına süpürüyor olmalı hadi diyelim cinsellikte mükemmel bir adam yahu evladı doğunca birçok erkek cinsellikten uzak duruyor burada bir sürü konu gösteririm size ee hani nerede kaldı yatakta süper adamBende her zaman insan kiminle ceki olup olmadigini gayet anliyor diye düsünüyordum (cünkü tanistigim ciktigim veya sevgili oldugum kisilerde o sekilde his ediyordum; karsi tarafta öyle). Insanin dogasinda olan bir sey bencede cok cok zor bir sey degildir.
Sizin düşünceniz sizin hayatiniz yargilayanlari almamak en doğal hakkiniz. Siz öyle uygun gormussunuz.Merhaba KK'nin güzel hanimlari,
beni bir kac gündür mesgul eden bir soru var ve burada her zaman gayet verimili fikirler okudugum icin, size sormak istedim: Son zamanlarda acaba benim gibi insan var mi diye düsünüyorum yada ben mir biraz farkliyim acaba diye düsünmeye basladim. Ikili iliskilerde genel olarak ben evlilige önem veren biriyim cünkü cinsellik gibi konularinin evlilige özel oldugunu düsünüyorum ve tutumum böyle. Sevgilimde olsa bu zamana kadar her zaman bu sekil oldugumu söyledim ve onlarda saygi gösterip, beraberligimizi öyle yürüttü. Hic bir sekilde temas etmem demiyorum, sarilip öpmek gibi, ama daha ilerisi olmasi icin, benim icin evlilik gerekiyor. Lütfen bu yorumumu kimse yargi gibi algilamasin. Ben her insanin bu konularda kendi istedigi gibi özgürce davranmasindan tarafim. Sadece kendi sahsim icin bu sekil konusuyorum.
Haliyle tanistigim erkekler benden hoslaninca genel olarak bu konularda aciliyor (sevgili olacagiz ya sonucta belki; saygili bir sekilde aciliyor konu yani). Bende tutumumu belirtince, genel olarak biraz sasiriyorlar. Sonra saygi duyuyorum sana ama ben evlenecegim kisiyle beraber yasamak isterim bir süre diyor cogu son zamanlarda ve ne kadar hoslansalarda benden (ve cok bariz sekilde acikca belli ediyorlar), bu konu sorun oluyor gibi geliyor bana cünkü iletisim kesiliyor. Yaslari hic fark etmiyor. 30 olanida öyle 45 olanida; yasla pek alakasi yok gibi yani (ben bu arada 37 yasindayim
Kendim görüntü olarak "kapali" biri degilim, saclarim acik, kiyafetlerimde cok dekolte yada kisa falan degil. Bilmiyorum böyle bir seyle alakasi var mi ama insanlari görüntüsüyle bir kaliba sokmak bana garip geliyor. Ön yargili olmamak gerekiyor diye düsünüyorum. Yani demek istedigim: Bu kadar iyi anlasabilirken biriyle, neden hele ki erkekler bu kadar kati yaklasiyor evlilik konularina? Anlamiyorum. Üstelik ben calisan bir insanim ve sonucta beraberde yasasan, bir eve tasinmak vesaire yine ayni hesap oluyor (maddi acidan bakarsak). Yani sadece para yüzündense garip gelir bana cünkü gayet kendi hayatim oldugunu biliyor hepsi. Ayaklarimin üzerinde duruyorum (akademisyenim). Avrupa'da yasamaklada alakasi olmadigini fark ettim, sanki her yerde böyle artik insanlar.
Benim dikkat ettigim konular daha farkli oluyor. Mesela biraz romantizm var bende, acaba ruhu ruhuma dokunur mu diye bakiyorum. Beraber gülebilyormuyuz, hayata ayni pencereden bakiyormuyuz falan filan iste.... :)
Zaten anlasacagim bir insanla ben sevgililik süresini uzun tutmak istemiyorum; sonucta bir iliski her acidan yasanilmasi gerekiyor ve ben su ata sözüne cok inaniyorum: Bir insani ya bir cati altinda yada bir seyyehatte tam olarak tanirsin. Birde insan evlenince birbirine köle degil ki. Baktin olmuyor, ne kadar cablarsan cabala, düzelmiyor bir iliski, medeni sekilde ayrilirsin. O yüzden bana, erkeklerin tanismasi dahi kesemesi, sadece bu konu yüzünden, garip geliyor. Sonucta insan anlasabiliyorsa, bence bu cok degerli bir sey ama bilmiyorum. Bu sekil düsünüyorum ben. :)
Simdi sizin fikirlerinizi duymak isterim: Benim gibi düsünenler mi nadir artik yoksa ortam mi cok degisti?
Biraz uzun oldu. Affiniza siginiyorum hanimlar. :)
Evet, tam püf noktasini anlamissiniz demek istedigim seyin. Yani evlilik öncesi süper uyumlu olan biride evlenince degisebilir (bunu etrafimdada yasayanlardan duydum). O zaman risk olarak görülen seyler zaten evlenmeden öncede demek ki olabiliyor. O zaman tek sorun görülen sey, yasal acidan bagimili olmak. Bunuda istemeyen bir insani tabi ki zorlamak yanlis olur ve olmamasi lazim.
Ben de evlenmeden önce iliski yaşamayı kendim açımdan uygun görmedim ( yapanlara bisey diyemem tercih meselesi) eşimle nisanlanana kadar dikkat ettik lakin nişandan sonra ister istemez konu oraya geliyordu mutlaka , yine de eşimi sabrından dolayı tebrik ediyorum çünkü şu zamanın erkekleri sabırsız ve herseyi anında elde etmek peşindeler , size tavsiyem bu konudaki hassasiyetlerinize uymayan kimseyle görüşmeyin derim , toplumsal bir yozlaşma var her anlamda bu ilişkilere de sirayet etmiş durumda , kimsenin beklemeye tahammülü yok , taviz vermediğinde direk başka seçeneklere yöneliyorlar, genç bir kadın olarak taviz vereceğiniz konuları iyi belirleyin sonradan pişman olmayın derim ...Merhaba KK'nin güzel hanimlari,
beni bir kac gündür mesgul eden bir soru var ve burada her zaman gayet verimili fikirler okudugum icin, size sormak istedim: Son zamanlarda acaba benim gibi insan var mi diye düsünüyorum yada ben mir biraz farkliyim acaba diye düsünmeye basladim. Ikili iliskilerde genel olarak ben evlilige önem veren biriyim cünkü cinsellik gibi konularinin evlilige özel oldugunu düsünüyorum ve tutumum böyle. Sevgilimde olsa bu zamana kadar her zaman bu sekil oldugumu söyledim ve onlarda saygi gösterip, beraberligimizi öyle yürüttü. Hic bir sekilde temas etmem demiyorum, sarilip öpmek gibi, ama daha ilerisi olmasi icin, benim icin evlilik gerekiyor. Lütfen bu yorumumu kimse yargi gibi algilamasin. Ben her insanin bu konularda kendi istedigi gibi özgürce davranmasindan tarafim. Sadece kendi sahsim icin bu sekil konusuyorum.
Haliyle tanistigim erkekler benden hoslaninca genel olarak bu konularda aciliyor (sevgili olacagiz ya sonucta belki; saygili bir sekilde aciliyor konu yani). Bende tutumumu belirtince, genel olarak biraz sasiriyorlar. Sonra saygi duyuyorum sana ama ben evlenecegim kisiyle beraber yasamak isterim bir süre diyor cogu son zamanlarda ve ne kadar hoslansalarda benden (ve cok bariz sekilde acikca belli ediyorlar), bu konu sorun oluyor gibi geliyor bana cünkü iletisim kesiliyor. Yaslari hic fark etmiyor. 30 olanida öyle 45 olanida; yasla pek alakasi yok gibi yani (ben bu arada 37 yasindayim
Kendim görüntü olarak "kapali" biri degilim, saclarim acik, kiyafetlerimde cok dekolte yada kisa falan degil. Bilmiyorum böyle bir seyle alakasi var mi ama insanlari görüntüsüyle bir kaliba sokmak bana garip geliyor. Ön yargili olmamak gerekiyor diye düsünüyorum. Yani demek istedigim: Bu kadar iyi anlasabilirken biriyle, neden hele ki erkekler bu kadar kati yaklasiyor evlilik konularina? Anlamiyorum. Üstelik ben calisan bir insanim ve sonucta beraberde yasasan, bir eve tasinmak vesaire yine ayni hesap oluyor (maddi acidan bakarsak). Yani sadece para yüzündense garip gelir bana cünkü gayet kendi hayatim oldugunu biliyor hepsi. Ayaklarimin üzerinde duruyorum (akademisyenim). Avrupa'da yasamaklada alakasi olmadigini fark ettim, sanki her yerde böyle artik insanlar.
Benim dikkat ettigim konular daha farkli oluyor. Mesela biraz romantizm var bende, acaba ruhu ruhuma dokunur mu diye bakiyorum. Beraber gülebilyormuyuz, hayata ayni pencereden bakiyormuyuz falan filan iste.... :)
Zaten anlasacagim bir insanla ben sevgililik süresini uzun tutmak istemiyorum; sonucta bir iliski her acidan yasanilmasi gerekiyor ve ben su ata sözüne cok inaniyorum: Bir insani ya bir cati altinda yada bir seyyehatte tam olarak tanirsin. Birde insan evlenince birbirine köle degil ki. Baktin olmuyor, ne kadar cablarsan cabala, düzelmiyor bir iliski, medeni sekilde ayrilirsin. O yüzden bana, erkeklerin tanismasi dahi kesemesi, sadece bu konu yüzünden, garip geliyor. Sonucta insan anlasabiliyorsa, bence bu cok degerli bir sey ama bilmiyorum. Bu sekil düsünüyorum ben. :)
Simdi sizin fikirlerinizi duymak isterim: Benim gibi düsünenler mi nadir artik yoksa ortam mi cok degisti?
Biraz uzun oldu. Affiniza siginiyorum hanimlar. :)
Tesekkürler yorumunuz icin.
Cok dogru. Bende bunu demeye calisiyorum: Tercih meselesi. Herkes gönlünce hareket edebilir. Ben bu sekil düsünüyorum. Kimseyi yargilamak veya tercihlerini sorgulamak bana zaten cok yanlis geliyor.
Tecrübe etmediğiniz bir konuda fazla keskin yorumlar yapıyorsunuz.Ver kurtul diyenlere bakmayın siz hep içinde ayhhh hpv oldum mu acaba korkusu ama pardon onun da aşısı çıktımıştı
hatta istekli olup cinsel sorunları da olabilir bu kişinin.Tecrübe etmediğiniz bir konuda fazla keskin yorumlar yapıyorsunuz.
Hayır cinsel uyum sevişmeden anlaşılmıyor maalesef. Aşırı hoşlandığınız, yükseldiğiniz, sevişmek için zor beklediğiniz, uygun zaman ve mekan kovaladığınız adamla seviştikten sonra “meh, bu muymuş, olmadı sanki bu” diyerek yüksekten çakıldığınız da olabiliyor. Ne güzel, eşinizle denk düşmüşsünüz ne mutlu size. Ama bu her zaman olan bir şey değil. Hatta sizin tecrübesizliğiniz, daha iyisini yaşamamış olmanız size çok iyi bir cinsel hayatınız olduğunu düşündürtüyor bile olabilir. Öyledir demiyorum ama olabilir.
Yani risk tabi ama herkes hayatına birilerini alırken ister evlilik öncesi cinsellik yaşasın, ister yaşamasın bir takım riskler alıyor. Hayatın her alanında olduğu gibi burda da risk var.
