İlk hamilelikte ilk aylar iğrenç bir psikoloji oluyor ama o sonra geçiyor. bir de bebeğiniz şekillendikce usg fotolarını gordukce alışveriş yaptıkça kendinizi iyi hissedersiniz. İyi olmaya çalisin hamilelikteki psikoloji bebegin huyuna da etki ediyor çünküŞimdi bile mıncırasım geliyor ama depresyonum yakama tutuştu bırakmıyor
Ben seneler öncede uzun süren bir depresyon dönemi geçirmiştim aslında iyileştim ama bugünlerde kendimi çok kötü hissediyorum.
Ay sacmasapan konuşmayın ya.mMesajın neresinde var benim yaşadıklarımı sizde yaşayın diye bisey.Yasadiklarimi yazdım ben.Hosunuza gitmediyse cevap vermeyin.Ne çok meraklısınız boş konuşmaya.
Hahah
Ben sizi hatırladım, riskliydi değil mi ?
Çok şükür almışsınız kucağınıza.
Kızım 40 günlükken biraz uyuyordu, şimdi hiç uyumuyor
benimki 16 aylık ve fazlası var eksiği yok.14 aydan selamlar bizimki yürümeyi öğrendi. Evde dagilmadik hic bi yer yok cekmece icleri dolap icleri ne varsa acip indiriyor asagi arkasindan koşarken bi hal oluyorum. Divana cikiyor iniyor dusecek diye aklim cikiyor. Buzdolabini aciyor ama tutmayi beceremiyor kapak kapandıkça deliriyor aglarken. Emziksiz uyumuyor evin heryerinde agzinda emzik dört donerken o emzigi kaybediyor ve biz butun aile fertleri o emziği aramaktan helâk oluyoruz.
Bende rahatla oturup bi kahve icmenin yolunu gozler durumdayim
O gücü bulursam açarım belki söz vermeyeyim şimdi
AboooO geçer laflarına da ayarim
Benim kv 40i çıksın rahatlarsın derdi bakti geçmedi 6ay olsun geçer dedi o da olmadı 1yasindan sonra rahatlarsıniz annelik kolay değil dedi. O da olmadı 2ye ümit bağladık sonra yavaş yavaş duzeldi
zira ben de farkli bir durumda değilim şuan. Biz de 4. Ayimizi doldurduk. Elime kahvemi biskuvimi alıp netflix de zaman oldurdugum günler, şimdi neredesiniz
6 aylık oldu
gaz değil derdi kucak. Kucağa geldiği an çok mutlu.
Dimiii. Yaşayan bilir. Ama ben artık gülüyorum. Sanırım kıvama geldim…
Uykusuzluk anneyi en çok yoran şey. 20 dişi tamamlanınca yani 2 yaş civarı uykular düzene girecektir, sabır
Kore dizisi izleyen kadından emzikçi anneye dönüşmek :/ hayat işte bu kadar acımasız. Aman öyle demeyin gayet içen içiyormuş14 aydan selamlar bizimki yürümeyi öğrendi. Evde dagilmadik hic bi yer yok cekmece icleri dolap icleri ne varsa acip indiriyor asagi arkasindan koşarken bi hal oluyorum. Divana cikiyor iniyor dusecek diye aklim cikiyor. Buzdolabini aciyor ama tutmayi beceremiyor kapak kapandıkça deliriyor aglarken. Emziksiz uyumuyor evin heryerinde agzinda emzik dört donerken o emzigi kaybediyor ve biz butun aile fertleri o emziği aramaktan helâk oluyoruz.
Bende rahatla oturup bi kahve icmenin yolunu gozler durumdayim
ben kızımı bir yere bağlayıp ancak öyle içebilirim sanırım. Onda da kızım kendini ağlayarak boğar
Sakın moral bozmayın.
Gözlerini bağlamak lazım bunların
geçen markete gittik bunu market arabasına koyayım dedim. Anam rafta ne bulduysa bi anda çekti :/
Hemen gidin konumdan3,5 yaştan selamlar. Alerjik bebeğim var hala uyumaz, inanılmaz zor bir çocuk. Üstelik birde anneyle inatlaşmalar vs tam bir facia dönemindeyz
3,5 yaşş mı 
ya ama biz o yaşta kızımlaaaa pastaneye filan gidip , pasta limonata şeysi yapacaktık 
Kendimi nene gibi hissediyorum. Anası senmisin diyenlere yok nenesi diyorum gülüyorlarSize kocaman sariliyorum
Öncelikle çocuk büyütmek maddi manevi fiziksel ruhsal her türlü çok çok zor. Varlıklarına şükürler olsun elbette, isteyerek yaptık sonuçta. Ailemizin neşesi evimizin bereketi onlar. Ama annelik zor zanaat. Fedakarlık, uykusuzluk, yorgunluk hepsini geçtim, sürekli bir endişe ve kaygı hali oluyor insanı tüketen. Ben aynaya bakıyorum, resmen o cıvıl cıvıl hallerim gitmiş, yaşlanmışim. Çocuğun ozbakimini yapmaktan emdi emmedi derdinden uyutmaktan kakasinin rengine kafayı takmaktan anneliğin tadıni çıkaramadım.
Ne zaman baslayacak o güzel günler? Ben de bekliyorum hasretle..
halbu ki ciddiyim ben.
