canımcım üzülme normal malesef.. bende yaklaşık 2 aylıkken bebeğim bana hiç bakmıo neden die dert edinmiştim. öncesinde bana bakıp gülüodu uyandıgında olsun severken olsun. annem vardı ozaman yanımızda 1 haftalına gitmişti. o ara bana hiç pas vermedi annem geldi bi hafta sonra. ona güldüğünü görünce amaniinn ben bi başladım salya sümük ama nasıl ağlıyorum beni sevmio bana bakmıoo bana gülmüoo küstü bana die.. anneme gülüyoda bana nasıl gülmes die.. o günden sonra tekrar gülmeye başladı üzüldüğümümü hissetti.. yada tesadüfmü bilemem ama şu varki.. bize alıştıkları için olabilir artık etraftaki şeylerr objeler her türlü şey daha çok tikkatlerini çekiyor , merakla onlara bakıolar ve bize daha az yoğunlaşıolar galiba direk göz göze olarak. tabi hiç olmuo diğil bizimle oynaşıp sıkılınca etrafa geçiolar. geçici bi durumdur üsülme yani :)
hihoyyyt senin kayra fanatik galiba. benim oğlum da fanatik beşiktaşlı. demek ki bu fanatikler taş fırın erkeği biraz ondan yüz vermiyolar bize. yazılanlar doğru biraz abartıyo olabilirim ama geçen bize arkadaşlar ourmaya geldi. arkadaşın oğlu annesinin gözlerine nasıl bakıyo gülüyo şımarıyo annesine.. onu kıskandım ben aslında. hoş o oğlan benimkinden 2 ay büyük
sevgili arkadaşlar benim oğlum 40 günlük. uzun zamandır kafama takılan bişey var. bebeğim beni sevmiyor galiba. çoğu zaman gözlerini benden kaçırıyo. biraz soğuk davranıyo bana. ağlayınca kucağıma alıyorum hemen memeye saldırıyo. beni memeden ibaret görüyo galiba. babası kucağına alınca onda rahat rahat duruyo, gözlerine tatlı tatlı bakıyo, gülüyo eşime. ama bana oyle davranmıyo. sizce bunun sebebi ne? halbuki ben ona türküler, ninniler söylüyorum. konuşup ilgileniyorum. ama böyle oluyo. hastanede mi karıştı acaba diyorum. ama bu imkansız. nolur beni aydınlatın tecrübelerinizle...
sevgili arkadaşlar benim oğlum 40 günlük. uzun zamandır kafama takılan bişey var. bebeğim beni sevmiyor galiba. çoğu zaman gözlerini benden kaçırıyo. biraz soğuk davranıyo bana. ağlayınca kucağıma alıyorum hemen memeye saldırıyo. beni memeden ibaret görüyo galiba. babası kucağına alınca onda rahat rahat duruyo, gözlerine tatlı tatlı bakıyo, gülüyo eşime. ama bana oyle davranmıyo. sizce bunun sebebi ne? halbuki ben ona türküler, ninniler söylüyorum. konuşup ilgileniyorum. ama böyle oluyo. hastanede mi karıştı acaba diyorum. ama bu imkansız. nolur beni aydınlatın tecrübelerinizle...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?