27 Yaşında bir görümceyim. Evliyim. Bir de görümceye sahibim.. Belki sıkıcı bir yazı olacak. Sıkıcı olsa da dile getirmezseniz sevinirim. Bi de siz yapmayın :)
Arkadaşlar merhaba. Yaklaşık 10 yıl önce görümce oldum. Bekar ve imkanları bol olan bir görümce… Gelinimiz de zorluklarla büyümüş kendi kardeşi de zorluklarla büyüyen biri. Asla küçümsemiyorum. Bizim gelinimiz oldu artık. Benden çok benim ailemi temsil edecek olan birisi….
Abim ise kime sorsan iyidir sabırlıdır.. saygılıdır.. yorumlarını duyacağınız birisi… vur enseye al lokmayı… işinde başarılı… ortalamanın üzerinde geliri olan… karısına evlendiği ay sıfır araba alan.. modelini atlatır her iki yılda bir Sıfır araba alır.. bir abi.. bir eş… sürekli eşiyle ilgilenmeye çalışan. İşten yorgun gelse de idare etmeye çalışan…
Ben lise sonlardayken görücü usulü nişanlanan abim, sanki bambaşka birisi oldu. Diğer abilerimi de seviyorum. Ama bi kardeşinizle aranızdaki bağ farklı olur ya benim de bu abimle farklıydı. Ta ki nişanlandı ağzı dili bağlandı. Benim ise iyice şaşırdığım bir dönem oldu. Bana da bi şeyler oldu evet psikolojik diyeceksiniz ama abimle alakasız kendi kişisel hayatıma da hakim olamıyorum. Sanki sürükleniyordum biri yönetiyordu beni. İyice tükenmiştim. Aslında artık abimi düşünmüyordum yani abim yüzünden böyleyim diye hiç aklıma gelmiyordu. Artık bambaşka biri olmuştum. Kendime komut veremez oldum. Kendimi tutamıyordum. Nefsim sanki hep kazanıyordu.örneğin Namazlarımı kılamıyordım bi türlü.
Neyse
Aracı bize gelip kızı kaçırmayın Üniversitesi son sene bitiyor isteyenler var. Bizi aceleye getirdi böyle diyerek. Ninem öldüğünde kırkı çıkmadan düğün istediler.
Annem de kusursuz değil ama başlarda gelin annemi sürekli arayıp sorarken annem de sürekli anlayışlı olurken bir zaman sonra annem o aileye karşı sürekli ezik durmaya ve dili tutulmaya başladı. Tamam demek zorunda kaldı. Çok üzüle üzüle. Ne deseler eziliyoruz. Evet sınıf farkı yok ama gerçekten aile ile aramızda uçurumlar var olabilir.
Ama abimi çok eziyor. Nişanlı ve evlilerken kendi kardeşini(bekar) çağırırdı gezerlerdi. Şehirdışına giderlerdi. Abim kardeşim( ben de bekardım) de gelsin diyemezdı. Ben ağlardım. Çok yıkılmıştım. birgün abim aradı. Ben bitirdim. Annesi evimizden çıkmıyor elinde anahtar gece gündüz demeden geliyor dedi ve geldi anneevine. Aslında çok üzülmüştüm. Çünkü bebeği yeni doğmuştu. Bizden birileri eşyalarını toplamaya gitti. Buna inanan var inanmayan var bu detay hakkında bi şey diyemem. (Hani bizden olsa biri koyarken öteki görür vs. ) Evde muskalar, garip yazılı kağıtlar. Bulundu. Ve sadece o abime değil, ailemiz adına ve sirayet uğraması en zayıf olan ben ve küçük abime (aslında bekar kardeşiyle evlendirmek istedikleri diye tahmin ediyorum -ama küçük abim fazla samimi olmayarak soğuk ve ilgisiz biri olarak bilindi-) olmuş.
Ben bilmeden bu bilgiyle yıllarca yaşadım. O yüzden bu bilgi yüzünden böyleyim vah tüh diyecek bi düşüncem yoktu arkadaşlar. Ayrıca bilsem de modumu düşürecek biri değilim bu konuda. Çünkü Allah’ın dilediği kadar olur her şey.
doğanın kanunu evlenen gider ve seninle de ilgilenmek zorunda değil dedim ve kabul etmiştim.
(Gelinin kardeşini alıp geziyolar ne şanslı kız diye düşündüğüm zamanlardı. )
Üniversite sınavı zamanlarımın telaşına geçmiştim. Asla gelinimize laf sokma, laf söyleme yorum yapma gibi huylarım olmadı.
Annemin hele hiç. Bebek olmadan Şehir dışına kardeşi ile (sözde) sınava gittiği gün Ona sürpriz yapmak için abimle yemek hazırladık. Yorgun gelir vs. Diye. ( Ama sürekli de şehir dışına gittiği için gezmeye hani gezme amacı olunca artık o da alıştı biz de. )
Kendi Kardeşiyle Eve gelince bu(yani görümcesi olan ben) niye geldi.
Ben yorgunum. Deyip odasına geçip yattığı bir gün. Yemicem atın yemeği dedi biz de attık. Ve o gün abimin bi şey dememesi. ( demesini bekleyemem zaten ben gidince tartışacaklar, tartışma derecesi yükselmesin abimi üzmesin diye abimden hiç beklentim olmadı.)
Abim bi baktı geldi daha sonra
Biz de abi kardeş tv izledik içerde. Acıktık pizza söyledik vs. Gece böyle geçti. Evet ben yine alınmadım. Kötü düşünemedim. Yorgundur dedim geçtim. Aslında yer bildirdiğinde gezmeli yerleri de bildirmişti kardeşiyle. Hiç sorun değil dedim. Kardeşinin bu kadar imkanı yok abimin parasını yiyebilir sonuçta onun da abisi oldu dedim.
Ama bizi hala üzüyor. Eltisi oldu bu sefer eltisiyle uğraşıyor. Eltisi zengin diye onu daha çok sevdiğimizi düşünüyor.
Sürekli annemi eziyor. Annem asla cevap vermiyor. Bana laf sokuyor.
Başka konularda da Ona mı ? kendime mi ?cevap veremeyişime mi ? donup kalmama mı? bilmem ama Çok kırgınım. Anneme babama karşı çok sert cevaplar veren birisi. Bana ve kendi kocasına diğer abime.. biz ona inanın bi şey yapmadık. Tekrar barıştılar küserlerken ailecek etmedikleri küfür kalmadı yüzümüze ama hala çağırdıklarında evlerine gideriz hediyesiz gitmeyiz. Kişisel şeyler söylemeyiz. Anneme üzülüyorum. Belki annemle aramda sizlerin annelerinizle olan samimi bir bağım olmasa da çatışmalarım bol olsa da o benim annem. İyi günlerim de oluyor. Çok kırgınım üzgünüm ağlıyorum. En son gidişimizde de çok eziyet etti. ( kendisi davet etti bu arada) gitmesek yine binbir laf..
biraz önce yani yine bir sürü kırıcı şeyler yaşanıyor. Sanki kendi egosunu tatmin etmek için bizi çağırıp laf sokup gönderiyor gibi. Biz de cevap vermiyoruz tabii. Çocuklarla ilgileniyor gibi yapıyoruz. Uzaklaşıp annem kalkıp kovalamaca oynuyor çocuklarla.
Atamıyorum içimden. Arkadaşlar çok konuştum. Çok yorgunum buraya yazmak istedim. Sizler de buraya kadar okuduysanız hakkınızı helal edin. Biliyorum daha ne dertli olanlarınız vardır. Rabbim önce sizin kalbinizi feraha ulaştırsın. Daha sonra bizim.
Arkadaşlar merhaba. Yaklaşık 10 yıl önce görümce oldum. Bekar ve imkanları bol olan bir görümce… Gelinimiz de zorluklarla büyümüş kendi kardeşi de zorluklarla büyüyen biri. Asla küçümsemiyorum. Bizim gelinimiz oldu artık. Benden çok benim ailemi temsil edecek olan birisi….
Abim ise kime sorsan iyidir sabırlıdır.. saygılıdır.. yorumlarını duyacağınız birisi… vur enseye al lokmayı… işinde başarılı… ortalamanın üzerinde geliri olan… karısına evlendiği ay sıfır araba alan.. modelini atlatır her iki yılda bir Sıfır araba alır.. bir abi.. bir eş… sürekli eşiyle ilgilenmeye çalışan. İşten yorgun gelse de idare etmeye çalışan…
Ben lise sonlardayken görücü usulü nişanlanan abim, sanki bambaşka birisi oldu. Diğer abilerimi de seviyorum. Ama bi kardeşinizle aranızdaki bağ farklı olur ya benim de bu abimle farklıydı. Ta ki nişanlandı ağzı dili bağlandı. Benim ise iyice şaşırdığım bir dönem oldu. Bana da bi şeyler oldu evet psikolojik diyeceksiniz ama abimle alakasız kendi kişisel hayatıma da hakim olamıyorum. Sanki sürükleniyordum biri yönetiyordu beni. İyice tükenmiştim. Aslında artık abimi düşünmüyordum yani abim yüzünden böyleyim diye hiç aklıma gelmiyordu. Artık bambaşka biri olmuştum. Kendime komut veremez oldum. Kendimi tutamıyordum. Nefsim sanki hep kazanıyordu.örneğin Namazlarımı kılamıyordım bi türlü.
Neyse
Aracı bize gelip kızı kaçırmayın Üniversitesi son sene bitiyor isteyenler var. Bizi aceleye getirdi böyle diyerek. Ninem öldüğünde kırkı çıkmadan düğün istediler.
Annem de kusursuz değil ama başlarda gelin annemi sürekli arayıp sorarken annem de sürekli anlayışlı olurken bir zaman sonra annem o aileye karşı sürekli ezik durmaya ve dili tutulmaya başladı. Tamam demek zorunda kaldı. Çok üzüle üzüle. Ne deseler eziliyoruz. Evet sınıf farkı yok ama gerçekten aile ile aramızda uçurumlar var olabilir.
Ama abimi çok eziyor. Nişanlı ve evlilerken kendi kardeşini(bekar) çağırırdı gezerlerdi. Şehirdışına giderlerdi. Abim kardeşim( ben de bekardım) de gelsin diyemezdı. Ben ağlardım. Çok yıkılmıştım. birgün abim aradı. Ben bitirdim. Annesi evimizden çıkmıyor elinde anahtar gece gündüz demeden geliyor dedi ve geldi anneevine. Aslında çok üzülmüştüm. Çünkü bebeği yeni doğmuştu. Bizden birileri eşyalarını toplamaya gitti. Buna inanan var inanmayan var bu detay hakkında bi şey diyemem. (Hani bizden olsa biri koyarken öteki görür vs. ) Evde muskalar, garip yazılı kağıtlar. Bulundu. Ve sadece o abime değil, ailemiz adına ve sirayet uğraması en zayıf olan ben ve küçük abime (aslında bekar kardeşiyle evlendirmek istedikleri diye tahmin ediyorum -ama küçük abim fazla samimi olmayarak soğuk ve ilgisiz biri olarak bilindi-) olmuş.
Ben bilmeden bu bilgiyle yıllarca yaşadım. O yüzden bu bilgi yüzünden böyleyim vah tüh diyecek bi düşüncem yoktu arkadaşlar. Ayrıca bilsem de modumu düşürecek biri değilim bu konuda. Çünkü Allah’ın dilediği kadar olur her şey.
doğanın kanunu evlenen gider ve seninle de ilgilenmek zorunda değil dedim ve kabul etmiştim.
(Gelinin kardeşini alıp geziyolar ne şanslı kız diye düşündüğüm zamanlardı. )
Üniversite sınavı zamanlarımın telaşına geçmiştim. Asla gelinimize laf sokma, laf söyleme yorum yapma gibi huylarım olmadı.
Annemin hele hiç. Bebek olmadan Şehir dışına kardeşi ile (sözde) sınava gittiği gün Ona sürpriz yapmak için abimle yemek hazırladık. Yorgun gelir vs. Diye. ( Ama sürekli de şehir dışına gittiği için gezmeye hani gezme amacı olunca artık o da alıştı biz de. )
Kendi Kardeşiyle Eve gelince bu(yani görümcesi olan ben) niye geldi.
Ben yorgunum. Deyip odasına geçip yattığı bir gün. Yemicem atın yemeği dedi biz de attık. Ve o gün abimin bi şey dememesi. ( demesini bekleyemem zaten ben gidince tartışacaklar, tartışma derecesi yükselmesin abimi üzmesin diye abimden hiç beklentim olmadı.)
Abim bi baktı geldi daha sonra
Biz de abi kardeş tv izledik içerde. Acıktık pizza söyledik vs. Gece böyle geçti. Evet ben yine alınmadım. Kötü düşünemedim. Yorgundur dedim geçtim. Aslında yer bildirdiğinde gezmeli yerleri de bildirmişti kardeşiyle. Hiç sorun değil dedim. Kardeşinin bu kadar imkanı yok abimin parasını yiyebilir sonuçta onun da abisi oldu dedim.
Ama bizi hala üzüyor. Eltisi oldu bu sefer eltisiyle uğraşıyor. Eltisi zengin diye onu daha çok sevdiğimizi düşünüyor.
Sürekli annemi eziyor. Annem asla cevap vermiyor. Bana laf sokuyor.
Başka konularda da Ona mı ? kendime mi ?cevap veremeyişime mi ? donup kalmama mı? bilmem ama Çok kırgınım. Anneme babama karşı çok sert cevaplar veren birisi. Bana ve kendi kocasına diğer abime.. biz ona inanın bi şey yapmadık. Tekrar barıştılar küserlerken ailecek etmedikleri küfür kalmadı yüzümüze ama hala çağırdıklarında evlerine gideriz hediyesiz gitmeyiz. Kişisel şeyler söylemeyiz. Anneme üzülüyorum. Belki annemle aramda sizlerin annelerinizle olan samimi bir bağım olmasa da çatışmalarım bol olsa da o benim annem. İyi günlerim de oluyor. Çok kırgınım üzgünüm ağlıyorum. En son gidişimizde de çok eziyet etti. ( kendisi davet etti bu arada) gitmesek yine binbir laf..
biraz önce yani yine bir sürü kırıcı şeyler yaşanıyor. Sanki kendi egosunu tatmin etmek için bizi çağırıp laf sokup gönderiyor gibi. Biz de cevap vermiyoruz tabii. Çocuklarla ilgileniyor gibi yapıyoruz. Uzaklaşıp annem kalkıp kovalamaca oynuyor çocuklarla.
Atamıyorum içimden. Arkadaşlar çok konuştum. Çok yorgunum buraya yazmak istedim. Sizler de buraya kadar okuduysanız hakkınızı helal edin. Biliyorum daha ne dertli olanlarınız vardır. Rabbim önce sizin kalbinizi feraha ulaştırsın. Daha sonra bizim.
Son düzenleme: