- 19 Şubat 2020
- 689
- 802
- 18
- 31
Merhabalar,
Derdimi içime atmaktan yoruldum artık, sizlerle paylaşmak istiyorum.
Geçtiğimiz yıl henüz nişanlıyken, nişanlım akşam kardeşine düğün davetiyemizi bırakmak için çay saatinde evlerine uğrayacağımızı söyledi. Ben daha önce görümcemi sadece iki kez görmüştüm. Nişanıma da farklı şehirde olduğu için gelmemişti.
Akşam gittiğimizde çay içtik, çerez cips falan ikram etti , tabi ki hoş karşıladım son iki üç saat içinde haber verilmişti uğrayacağımız zaten. Üzerimde ilk kez gittiğim bir evde tanımadığım insanlarla olmanın çekingenliği vardı. Evde görümcem, eşi ben ve nişanlım vardık sadece. Arada sohbete katılmaya çalıştım. Oturduğum yerden hiç kalkamadan misarifliğin bitmesini bekledim.
Aradan bir iki saat geçtikten sonra görümcem koltuğa oturup suratını astı , nişanlım sordu neyin var noldu diye, o da bilmiyorum ya falan diye geçiştirdi. Ben de nişanlımı dürtüp hadi gidelim dedim. Rahatsız oluyor herhalde biz oturdukça diye düşündüm. Çünkü bunu hissettiriyordu malesef.
Sonradan öğrendim ki beni kayınvalideme şikayet etmiş bana hiç yardım etmedi diye. Kayınvalidem de eşime anlatmış seninki hiç yardım etmemiş diye.
Aradan bir ay geçti, düğün günümüzde bir saniye bile yanımıza gelmedi, sadece pistte gördüm bir iki kez oynadığını. Ne abisine ne bana selam hatır hiç bir şey sormadı. Zaten samimiyet yoktu arada diye bunu da normal karşıladım ve kimseye bir şey demedim.
Ertesi günlerde annem beni arayıp görümcemin düğünde farklı şehirden gelen ailemize bi hoşgeldiniz bile demediğini öyle suratlarına baktığını çok yadirgadigini söyledi. Belki yapısı öyle soğuktur dedim anneme. Annem de farklı kimseyle ilgili olumsuz yorum yapmamıştı. Konuyu kapattım.
İlerleyen aylarda eşime evimizi ziyarete gelmek istediğini belirten mesaj atmış görümcem. O sırada maddi durumumuz pek iyi değildi eve bir zigon sehpa bile alamamıştık çok çekindim çay ikram etsem nereye koyacak insanlar . Bu hafta sonu zigon alalım da haftaya çağıralım hemen dedim eşime. Öyle de yaptık, şehir dışındayız diyerek gelmediler. Bir kez daha çağırdık ilerleyen zamanda, müsait olmadıkları için gelmediler. Ben de tekrar çağırmadım. Sonra korona çıktı zaten.
Geçtiğimiz hafta eşimin erkek kardeşinin düğünü oldu. Eşim gidip kardeşleri ile merhabalaştı ben de selam verdim. Fakat sonrasında tüm düğün boyunca görümcem ve kocası eşimin suratına bakmadılar. Eşim konuşmaya istekliydi farkındaydım ama yok saydılar onu. Benimle konuşmak zorunda değiller zaten beklentim yoktu ama abisine nasıl aradan bu kadar zaman geçtikten sonra görüp de böyle tavır takınır çok üzüldüm.
Sanırım eltimi de dolduruşa getirmişler onunla hiçbir olay yaşamadım ama o da tavırlıydı bana ve eşime.
Dün eşim bana dedi ki belki senin yüzünden böyle yapıyorlar bana karşı.
Allah aşkına, ben bu insanları kaç kere gördüm de ne kötülük ettim sizler yorum yapar mısınız? İlk defa evinize gelen gelin bile olsa çekinmiş olamaz mı? Belki sonraki gidişlerde ondan çok ev işi yapacaktım.
30 senelik görümce annem bile gelinlere çay ikramında böyle yapmaz kendisi koyar çayı. Sofra değil ki bu iki parça bardak ve kase yani. Benim evime de ablam arkadaşım vb geldiğinde hiç yardım beklemem kendim yaparım işimi.
Eşime de çok darıldım. Belli ki kardeşleriyle yakın olmak için beni satmaya hazır.
Derdimi içime atmaktan yoruldum artık, sizlerle paylaşmak istiyorum.
Geçtiğimiz yıl henüz nişanlıyken, nişanlım akşam kardeşine düğün davetiyemizi bırakmak için çay saatinde evlerine uğrayacağımızı söyledi. Ben daha önce görümcemi sadece iki kez görmüştüm. Nişanıma da farklı şehirde olduğu için gelmemişti.
Akşam gittiğimizde çay içtik, çerez cips falan ikram etti , tabi ki hoş karşıladım son iki üç saat içinde haber verilmişti uğrayacağımız zaten. Üzerimde ilk kez gittiğim bir evde tanımadığım insanlarla olmanın çekingenliği vardı. Evde görümcem, eşi ben ve nişanlım vardık sadece. Arada sohbete katılmaya çalıştım. Oturduğum yerden hiç kalkamadan misarifliğin bitmesini bekledim.
Aradan bir iki saat geçtikten sonra görümcem koltuğa oturup suratını astı , nişanlım sordu neyin var noldu diye, o da bilmiyorum ya falan diye geçiştirdi. Ben de nişanlımı dürtüp hadi gidelim dedim. Rahatsız oluyor herhalde biz oturdukça diye düşündüm. Çünkü bunu hissettiriyordu malesef.
Sonradan öğrendim ki beni kayınvalideme şikayet etmiş bana hiç yardım etmedi diye. Kayınvalidem de eşime anlatmış seninki hiç yardım etmemiş diye.
Aradan bir ay geçti, düğün günümüzde bir saniye bile yanımıza gelmedi, sadece pistte gördüm bir iki kez oynadığını. Ne abisine ne bana selam hatır hiç bir şey sormadı. Zaten samimiyet yoktu arada diye bunu da normal karşıladım ve kimseye bir şey demedim.
Ertesi günlerde annem beni arayıp görümcemin düğünde farklı şehirden gelen ailemize bi hoşgeldiniz bile demediğini öyle suratlarına baktığını çok yadirgadigini söyledi. Belki yapısı öyle soğuktur dedim anneme. Annem de farklı kimseyle ilgili olumsuz yorum yapmamıştı. Konuyu kapattım.
İlerleyen aylarda eşime evimizi ziyarete gelmek istediğini belirten mesaj atmış görümcem. O sırada maddi durumumuz pek iyi değildi eve bir zigon sehpa bile alamamıştık çok çekindim çay ikram etsem nereye koyacak insanlar . Bu hafta sonu zigon alalım da haftaya çağıralım hemen dedim eşime. Öyle de yaptık, şehir dışındayız diyerek gelmediler. Bir kez daha çağırdık ilerleyen zamanda, müsait olmadıkları için gelmediler. Ben de tekrar çağırmadım. Sonra korona çıktı zaten.
Geçtiğimiz hafta eşimin erkek kardeşinin düğünü oldu. Eşim gidip kardeşleri ile merhabalaştı ben de selam verdim. Fakat sonrasında tüm düğün boyunca görümcem ve kocası eşimin suratına bakmadılar. Eşim konuşmaya istekliydi farkındaydım ama yok saydılar onu. Benimle konuşmak zorunda değiller zaten beklentim yoktu ama abisine nasıl aradan bu kadar zaman geçtikten sonra görüp de böyle tavır takınır çok üzüldüm.
Sanırım eltimi de dolduruşa getirmişler onunla hiçbir olay yaşamadım ama o da tavırlıydı bana ve eşime.
Dün eşim bana dedi ki belki senin yüzünden böyle yapıyorlar bana karşı.
Allah aşkına, ben bu insanları kaç kere gördüm de ne kötülük ettim sizler yorum yapar mısınız? İlk defa evinize gelen gelin bile olsa çekinmiş olamaz mı? Belki sonraki gidişlerde ondan çok ev işi yapacaktım.
30 senelik görümce annem bile gelinlere çay ikramında böyle yapmaz kendisi koyar çayı. Sofra değil ki bu iki parça bardak ve kase yani. Benim evime de ablam arkadaşım vb geldiğinde hiç yardım beklemem kendim yaparım işimi.
Eşime de çok darıldım. Belli ki kardeşleriyle yakın olmak için beni satmaya hazır.