- 30 Ocak 2012
- 503
- 84
- 118
- Konu Sahibi ayse_firuzemm
-
- #1
selam dostlar;
öyle çok bunaldım ve SIKILDIMKİ yaşadıklarımdan
benim eşimin annesi eşim bebekken vefat etmiş(Allah rahmet eylesin)
ve anlatılanlara göre çok osmanlı bir kadınmış asla yalan konuşmaz ve dedikodu yapmazmış.
bunları neden yazıyorum çünkü şimdilerde üvey kaynanam ve en çok da görümcelerden çektiklerim
bana keşke öz kaynanam yaşasaydı dedirtiyor:26:
aslında hikayem uzun ve 10 yıllık evliyim fakat fazla detaya girmeden size kısaca anlatmak istiyorum
benim 7 tane görümcem var ve kv ile beraber ve her gidişimde bana bir fırsatını bulup sürekli laf sokuyorlar.
ve ben her seferinde susup kalıyorum.
yanlarında yaşamıyoruz ayrı şehirler ancak sık sık bir araya geliyoruz.
kv lere gittiğimde bana kimse hatır sormaz, benimle kimse muhatap olmaz,suratları beş karış ve kendi aralarında kaynaşıp beni görmezden gelirler.
eşim zaman zaman beni anlasa ve savunsa da ne hikmetse oraya gidince 180 derece değişip o da beni görmezden geliyor.
en son gidişimde bana bahçeye çıkıp dolaşcam dedi meğer büyük görümcemle markete gitmiş benim haberim yok.
bazende babasıyla köye gidiyor yine benim haberim yok.
tabiki ailesi bir şey demiyorum babasıdır giderler gezerler ancak eşim bana en azından hanım biz şuraya gidiyoruz yada sende gelmek istermisin desin istiyorum.
eşime bunleri söylediğimde sadece haklısın deyip susuyor o kadar tekrar gittiğimizde aynı şeyleri de yapıyor.
eşim ailesinin yanında benle hiç ilgilenmiyor ve konuşmuyor.sadece işi düşerse orada ben kendimi çok garip ve dışlanmış hissediyorum.
mesela en son gittiğimde bu eşimle benden habersiz markete giden görümcem bana her fırsatta laf sokup durdu.
ve bana şunu yap bunu yap emir verir gibi tavırlar ve ben de ezik gibi her seferinde ne derse kalkıp yapıyorum.
aman tatsızlık çıkmasın yada o anda ne cvp verip nasıl davranacağımı da bilemiyorum açıkcası ve sonradan aklıma geliyor
şunu deseydim bunu deseydim kendimi suçlayıp günlerce neden cvp veremedim kendimi ezdirdim diye günlerce kendimi yiyorum.
kafanızı ağrıttım sizce ne yapmalıyım beni hiç sevmiyorlar hatta nefret ediyorlar eşimin ailesi.
ve sadece bana değil eltimede aynılar ama o benim gibi kafasına takmıyor amaan boşver diyor ben onlardan çok çektim konuşmak dahi istemiyorum diyor bana.
bu arada eltim benden büyük.
arakadaşlar yerimde olsanız ne yapardınız?
hiç gitmesem diyorum ama sonuçta eşimin ailesi ve onuda üzmek istemiyorum.gerçi o ailesini görünce değişip beni üzsede.
ah ah ne diyim ki herkesde var bunlar bence onların eline kendini düşürme kalkıpta yapma insan gibi sölemedikleri sürece kimsenin kölesi yok senden büyüklermi peki bunlar sen kaç yaşındasın bilmiyorum ama eğer bu şekildeyse gitme eşine de söyle sen elinden geleni yapmışın eşinle konuş zaten uzaklarmış bu yönü iyi kaynana olsa mecbursun derdim annedir derdim yapıcak bişey yok derdim ama görümcen kimki saygı göstermek zorunda değilsin madem kocanda orda değişiyor bunları da sölersinn onlar için sakın kendini üzme huzurunuda kaçırma.
yazdıkların çok yerinde gerçekten aynen bazen cinnet geçireceğim geliyor.her seferinde moralimi bozup ağlatıp üzüyorlar ne hakları var ki buna üstelik ben bu kadar güler yüzlü tatlı dilli ve iyi niyetli davranırken onlara.hiç birisi benim iyi niyetimi haketmiyor maalesef.sürüsüne bereket
eşin bildiği halde davranışları değişmiyor. kayınpederin varlıklı mı?
eşin sanki miras kalacakmış gibi davranıyor gibi de...değilse de eğer eşin cidden sorunlu, sanki onların arasına bırakıp '' saldırın '' der gibi, seni orada sahıpsız bırakıyor. yok yoookk var bence ciddi anlamda bir çıkarı.
bişi diyen olursa çekinme yapıştır lafını, asla esirgeme. sen deli olacagına onlar olsun.
eşini 7 tane bacanagın arasına atıcaksın işte o zaman anlayacak seni.
gelen lafı sokcak, giden enseye çakacak.
illa tenhada birini sıkıştırıp yolacan, ondan anlar bunlar.
deveyi diken, adamı s.k.n yaranırmış
ne doğru bir söz.
bir cinnet her şeyi halleder
Eskilerimiz bosuna dememis görümce görümce görmeyim seni ömrümce
Allah sabir versin..
aslında bu en güzeli olur çünkü benim onlarla baş etmem mümkün değil çok duygusal hassas ve iyi niyetliyim yani onların tam tersi.en iyisi onlarla hiç bir araya gelmemek.ama başarabilirmiyim bilemiyorum.ve eşimin en son gittiğimdeki ailesinin yanında bana tavırlarından sonra fazlasıyla haketti eşim bunuSık sık bir araya gelmek zorunda değil kimse eşin cok meraklıysa kendısı gitsin eşinede bana saygı duymayan insanlarla ben bir araya gelmek istemiyorum de ve onu da göndermemeye çalış...aranızı aç sizede gelmelerine müsaade etme bahane uydur...eşin de her gelmek istediklerinde yada gideceginizde huzursuzluk çıkar ki kendi yuvasını dagıtmak istemesin...yoksa birgün öfke patlaması yasarsın...
aynen öyle eşim bir ara benim için hepsine rest çekmişti ve inanın hepsi süt dökmüş kediye dönmüşlerdi.hiç birisi bana bulaşamıyordu.ama eşim tutarlı davaranamayıp yüzlerine dayanamayıp yelkenlerini indirince yine eski hallerine geri döndüler.10 yıllık eşiniz sizi nasıl görmezden gelir,diğerleri neysede eşinizin yaptığı hepsini bastırır.zaten o öyle davranmasa aileside öyle davranamazdı.bence eşinizle ciddi şekilde konuşmalısınız.
ikili oynamakda değil ama tutarlı davranamıyor eşim ne de olsa ailesi kötü de olmak istemiyor ailesiyle.ama ailesinin bana olan yaklaşımlarını da görmezden geliyor zaman zaman.yine kötü olmasın ama en azından beni anlasın ve bana değer versin onların yanında istiyorum zaten beni sevip değer verdiğini devamlı gösterebilse onlarda bu kadar yüz bulmazlardı herhalde.eşinize cok kızdım ne demek aılesının yanında sızınle ılglenmıyor konusmuyor,yanlız olunca haklısın dıyor.resmen ıkılı oynuyor esınız
gorumce muhabetıne gelnce bende öyleyım yuz vermıcem muhatab olmıcam derım gene emırler verır bende ezık gıbı kalkar yaparım surat asamam trip atamam boyle salak salak sırıtırım sonrada gunlerce kendımı yerım ne kdr salağım dıye.nefret edıyorum bu halımdenama bıdaha yapmıcam
Ben senin yerinde olsam 3 gideceğime 1 giderim.Gittiğim zaman da suya sabuna dokunmam.
Bu kadar görümce ordusuyla kolay kolay başaçıkamazsın:)
Uzak olmak,nadiren görüşüp ses çıkarmamak en iyisi.
Çocuğunuz var mı bilemiyorum,eğer yoksa çocuk olunca düzeni değiştirebilirsin.
Çocukla zor oluyor,uzun yol,başka ev vs bahane bulursun.
Eşin çok zorlarsa,"zaten bana meraklı değiller,hatırımı bile soran yok,neden geleyim" dersin.
Suçun bir kısmının eşinde olduğuna katılıyorum.Eşin seni onların yanında saysa,onlar da farklı davranırdı.
Ama eşini de zamanında ezmişler belli ki ses çıkarmıyor.
yazdıkların çok yerinde gerçekten aynen bazen cinnet geçireceğim geliyor.her seferinde moralimi bozup ağlatıp üzüyorlar ne hakları var ki buna üstelik ben bu kadar güler yüzlü tatlı dilli ve iyi niyetli davranırken onlara.hiç birisi benim iyi niyetimi haketmiyor maalesef.
yok kayınpeder zengin değil ve eşiminde bir çıkarı yok ama eşimin yüzü çok yumşak ve onların haksız olduklarını da biliyor ama yüzlerini görünce de dayanamıyor.bende eşime çok kızıyor ve kırılıyorum aslında.
evde benim dizime yatmayan adam en son gidişimizde o bana en çok laf sokan görümcemin dizine yatıp saçını kaşıttırdı.
tamam kardeşi olabilir ama beni görmezden gelirken onlara bu tarz yaklaşımları beni çok incitiyor gerçekten hani arada da bana laf atsa ve halimi sorsa özellikle onların yanlarında belki bu kadar şımaramazlar.ama eşimde çok şımartıyor onları ve iyice tepeme çıkıyorlar
canım, insanlara ne kadar iyi olursan en kötüsü sen olursun unutma.
peki eşin haksızlığa göz yumuyor anladık, senı neden onların yanında korumuyor? madem yumuşak huylu bu huyu nıye sana göstermıyor?
neden yumuşaklık ayrımı var?
bence bu yumuşak olmak değil, onları tepeye çıkarırken senın üstüne basıyor
kendıne gelsın eşin, sen onun ailesisin unutmasın.
sen o cinneti geçir bence
gerçekten yazdıklarınız ve tespitleriniz çok yerinde mükemmel.
aynen öyle ne kadarda güzel özetlemişsiniz.
valla cinneti bilmem ama
iyi niyetimi bozasım geliyor bazen.
keşke bana kötü olana bende kötü olabilsem biraz cadı olsam,hazırcevap olabilsem.herkese değil tabiki sadece haksız yere beni üzenlere karşı dik durabilsem ve hakettikleri gibi davransam onlara.
haksızlık karşısında kendini ezdirmeyenlere hayran kalıp imreniyorum gerçekten ben neden bu kadar iyi ve eziğim ki
selam dostlar;
öyle çok bunaldım ve SIKILDIMKİ yaşadıklarımdan
benim eşimin annesi eşim bebekken vefat etmiş(Allah rahmet eylesin)
ve anlatılanlara göre çok osmanlı bir kadınmış asla yalan konuşmaz ve dedikodu yapmazmış.
bunları neden yazıyorum çünkü şimdilerde üvey kaynanam ve en çok da görümcelerden çektiklerim
bana keşke öz kaynanam yaşasaydı dedirtiyor:26:
aslında hikayem uzun ve 10 yıllık evliyim fakat fazla detaya girmeden size kısaca anlatmak istiyorum
benim 7 tane görümcem var ve kv ile beraber ve her gidişimde bana bir fırsatını bulup HAKSIZ YERE sürekli laf sokuyorlar.
ve ben her seferinde susup kalıyorum.
yanlarında yaşamıyoruz ayrı şehirler ancak sık sık bir araya geliyoruz.
kv lere gittiğimde bana kimse hatır sormaz, benimle kimse muhatap olmaz,suratları beş karış ve kendi aralarında kaynaşıp beni görmezden gelirler.
eşim zaman zaman beni anlasa ve savunsa da ne hikmetse oraya gidince 180 derece değişip o da beni görmezden geliyor.
en son gidişimde bana bahçeye çıkıp dolaşcam dedi meğer büyük görümcemle markete gitmiş benim haberim yok.
bazende babasıyla köye gidiyor yine benim haberim yok.
tabiki ailesi bir şey demiyorum babasıdır giderler gezerler ancak eşim bana en azından hanım biz şuraya gidiyoruz yada sende gelmek istermisin desin istiyorum.
eşime bunleri söylediğimde sadece haklısın deyip susuyor o kadar tekrar gittiğimizde aynı şeyleri de yapıyor.
eşim ailesinin yanında benle hiç ilgilenmiyor ve konuşmuyor.sadece işi düşerse orada ben kendimi çok garip ve dışlanmış hissediyorum.
mesela en son gittiğimde bu eşimle benden habersiz markete giden görümcem bana her fırsatta laf sokup durdu.
ve bana şunu yap bunu yap emir verir gibi tavırlar ve ben de ezik gibi her seferinde ne derse kalkıp yapıyorum.
aman tatsızlık çıkmasın yada o anda ne cvp verip nasıl davranacağımı da bilemiyorum açıkcası ve sonradan aklıma geliyor
şunu deseydim bunu deseydim kendimi suçlayıp günlerce neden cvp veremedim kendimi ezdirdim diye günlerce kendimi yiyorum.
kafanızı ağrıttım sizce ne yapmalıyım beni hiç sevmiyorlar hatta nefret ediyorlar eşimin ailesi.
ve sadece bana değil eltimede aynılar ama o benim gibi kafasına takmıyor amaan boşver diyor ben onlardan çok çektim konuşmak dahi istemiyorum diyor bana.
bu arada eltim benden büyük.
arakadaşlar yerimde olsanız ne yapardınız?
hiç gitmesem diyorum ama sonuçta eşimin ailesi ve onuda üzmek istemiyorum.gerçi o ailesini görünce değişip beni üzsede.
Ya gitmeyecesiniz,yada soktukları lafları ağızlarına sokacaksınız.
Yoksa ömür boyu aklınıza gelip,gelip sinir hastası olursunuz.
Olan size olur o görümcelere birşey olmaz.onlar içinde tutmak yerine laflarını zaten kusuyorlar.
Değmeyen insanlar için kendinizi kasmayın.
ezik değilsin sadece sana savaşla gelene susuyorsun
sen zaten istemesende bir gün patlayacaksın, şuan bardak dolmak üzere analadıgım kadarıyla, taşmasına da az kalmıs gibi.
bilirsin bardak taşınca masa ıslanır ve masayı sılmek zorunda kalırsın, bir daha hep o bardağa bakarak suyu doldurursun.
eşinin vicdanında ciddi anlamda ayrımlar var, yerıne ve adamına göre muamele yapıyor.
sende haddını bilmesini sağla.
hep yanında olan sensin, azıcık ınsan ol de eşine.
kendını sevıyorsan asla susma. tepkılerını yerınde ver. sana alaf soktuysa cevap ver ve bırak olay kavgaya dönüşsün
ondan sonra herkes söyledıklerıne dıkkat edecektır emın ol.
tavizi verdikçe daha fazlasını yaparlar sana.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?