Ben de konuşmanın ilk 5 dakikası nerdeyse kesin okumuş diye bakıyordum ama bazı şeylere şaşırdı, raporlu iken yüksek lisans tezini tamamlamaya gitmesine falan, "o Zaman sen dememiş miydin ben işe gidicem evde olmayacağım istersen burda kal diye" dedi. Ben de iyi de sen 3. Günde ayağa kalktın zaten bakıma ihtiyacın yoktu ki , ayağa kalkınca kendi isteğinle gelebilirdin yanıma benim talebim olmadan dedim.. Face olayını da hiç gündeme getirmemiş olduğumdan ona da şaşırdı. Konuşmaların tamamı bana ait değildi Nasıl inandırayım seni buna dedi..
Zaman göstericek artık.. Zaten gitmesine en az 3-4 ay var hatta belki de 9 ay. O zamana kadar samimi olup olmadığı anlaşılır muhakkak..
Evet daha düşük olacak yarıya inecek ve deli gibi yoğun olucam kazanırsam.. Tabi belirli bir süre, bikaç sene.. Zaten şu an ev taksidi ödediğimden ayrılmam imkansız en erken taksit bitişi ayrılabilirim, o da 2018 ocakHer şeyi tek tek söylemeniz iyi olmuş.
Sizin işi bırakıp sınava çalışmanız o zaman mı olacak? Yani 3-4 veya 9 ay sonra mı? Dediğim gibi, umarım sözünde durur. O zaman artı puan toplar işte. Bir de sınavı kazandığınızda çalışacağınız işin maaşı daha düşük mü olacak? Öyle ise bunu desteklemesi de pozitif bir şey olur.
o zaman üzeri örtülen ve kabul edilen facebook konuları temcit pilavı gibi bahane olarak önüne çıkmamalı adamın. bir arkadaşınıza ya da tanıdığınuza da yazmış olsa cinsel içerikli şeyler, onları kabul ettiniz ve geçmişte kaldı. Bitti yani. Bu defterler kapatılmış kabul etmişsiniz. Zaten adam evlendikten sonra bir şey yapmıyormuş telefon dökümlerine kadar bakmışsınız. Ki bence bu normal değil. Telefon dökümlerini deşmek falan.. Bir diğer husus şifrelerin kırılması. Kimse de dememiş ki kardeşim bu adamın sosyal medya hesaplarına nasıl izinsiz girersin? Bunlar normal olarak geçiştirilen ama normal olmayan şeyler. kazandığınız para ile kredi çekilmiş ev alınmış, şimdi bunların çetelesini eşinize karsı tutmanız acı. Hayat müşterektir. Kazanclarınızı bilerek evlendiniz. Ben siz işi bıraksanız da sorun etmeyeceğini düşünüyorum. Denemeden paramı yiyor gibi demenin vahlamanın anlamı yok. herkes sevilmek istiyor, ama onu hangi dili kullanarak nasıl istediğiniz de önemli. Ben suçlu ya da suçsuz olmadığını bir iletişim problemi olduğunu düşünüyorum.
İçindekileri ,düşündüklerini buradakileri kendine yakın bulup dertleşmek istemişsin ,belki anlatacak kimsen yok,anlatıp rahatladın,olumsuz yazılar seni üzmesin ,sorununun aslında kendini değerli hissetmemen,sevgiyi hissetmemiş olman olduğunu çoğumuz anladık.evet bu da bir bakış açışı ama bu konuşmalar olmadan önce hiç de bu açıdan bakmak kolay değildi... ha bu arada eşim biz flörte başlar başlamaz facei kapattı şüphelendim başkası mı var hayatında benim öğrenmemden mi çekindi acaba diye, ve şehir dışında idi bahsettiğim gibi sadece 13 gün yüzyüze geçirdiğimiz bir ilişki idi ve ben güvenemediğim için yaptım, çok da haksız olduğumu düşünmüyorum, hele ki bulduklarımdan sonra.. ayrıca öyle programla falan kırmadım gizli sorusunu öğrendim laf arasında, dikkatli olsaydı o da söylemeseydi
temcit pilavı gibi çıkarmış olsam 3 senedir, bu konuyu kafama takmama şaşırmazdı herhalde bu kadar.
denemeden paramı yiyor olayına gelince, böyle bir söylemim olmadı benim! ayrıca denedik, ben evlendiğimizde işten ayrılacaktım ve bir sene çalışmayacaktım, sonuç apar topar istenen ve istemediğimiz küçük bir şehre çıkan tayin! farkında isen ne eşimin gelirinden şikayetim oldu ne de benim paramı yiyor gibi bir söylemim oldu. bunlar da senin hayal gücün olmuş
kazandığım para ile ev alınmasından şikayetçi olduğum nerede yazıyor?? arkadaşlar sordu ben söyledim şu an mevcut ödemeyi, hatta ev benim isteğimle alındı diye belirttim.. bu ne uslüp anlamadım sizi hiç
iletişim konusunda bu kadar başarısız olan birinden iletişim dersi aldığım da iyi oldu, teşekkür ediyorum
Mune @Margarikotin konumu kapatabilir miyiz? yorum yapan fikir veren herkese çok teşekkürler
Özet: eşimin sevgisini hissedemiyorum, bu tek başına boşanma sebebi mi karar veremiyorum....
Not: son durum sayfa 22 de
nerden başlasam bilemiyorum kızlar... eşimle alakalı bazı sorunlardan bahsetmiştim daha önce. gittikçe uzaklaştığımı hissediyorum kendisinden. evlendiğimizden beri benden uzaklaşmak için hep bahane aradı sanki..
eşimin bazı mide bulandırıcı durumlarını da nikahımız yapıldıktan sonra faceinin şifresini kırarak öğrendim, o zaman başımdan aşağı kaynar sular aktı bu nasıl bir adam böyle diye.. o konuyu da bilenler var.. ama işte basiret bağlanması mı ne , "benden önce olmuş hepsi" dedim ve kapattım konuyu o zaman, nikah yapılmamış olsa sevgili olsak trilyon kere ayrılırdım ondan eminim... O olayla eşimin aşk sevgi adamı olmadığını anladım, kadınlara yaklaşımı maalesef ki berbat durumda...
evlendik evimize gideli 1 hafta olmadan ısrar kıyamet annesini çağırdı yanımıza (ailesine hiç düşkün biri değil oysa) , 1 hafta 10 gün kalır döner diye sesimi çıkarmadım ama annesi gitmek istedikçe hele dur daha yeni geldin dedi durdu. 20. gün ben "benden bu kadar çabuk mu sıkıldın niye göndermiyosun anneni" diye ağlama krizine girince "yaa ayıp olur diye göndermedim niye sıkılayım senden" dedi ve sonraki gün ben annesini de alıp memlekete döndüm , tayin için evrakları bahane ederek, ve sonra tekrar eşimin yanına gittim.
evliliğimiz aşırı hızlı oldu bilenler var, tanıştık 5 ay sonra nikahımız yapılmıştı tayin işi için, nikahtan 3 ay sonra da düğün oldu zaten. eşimi flört ve nişanlılık döneminde sadece günde yarım saatlik tlf konuşmalarından tanıyorum , onlar da "seni çok özledim keşke yanımda olsan"lardan ibaretti. ben o dönem de hep şikayetçi idim durumdan. seni hiç tanımıyorum bırakalım bu özledim sevsem öpsem muhabbetlerini başka konu yok mu konuşacak, paylaşımımız yok hiç diye şikayet ederdim , eşim "evlenince zaten herşeyi senle paylaşıcam merak etme" diye konuyu kapatıyordu.
eşimi tanımıyordum, o da beni tanımıyordu hiç. bu da bende benle acaba maddiyatı düşündüğü için mi evlenmek istiyor sorusunu ister istemez düşündürttü. ki keza arkadaşlarına "nasıl biri ?" diye sordurttuğum arkadaşlarım hep "maddiyatçı , çıkarcı, bencil, eşşeği alnından öpüyorsun" diye tarif ettiler eşimi. (bu arada ben de holding sahibi falan değilim sadece benim maaşım onunkinin 3 katı) ben de bunlar üzerine eşimin yaklaşımını anlamak için "evlendikten sonra 1-2 sene işten ayrılmayı düşünüyorum, sınava hazırlanıp şansımı deneyeceğim" dedim. eşim de "sen bilirsin ben sana çalış da diyemem çalışma da diyemem, çalışmazsan her türlü ihtiyacını da elimden geldiğince karşılarım" tarzı konuştu ve ben de "nasıl böyle kötü düşünebildim ne kadar ayıp ettim" diye kendi kendimi yedim. tayin istedim çıkarsa çalışayım yea , çıkmazsa da sınava çalışırım bir sene diye düşündüm. o dönem sülalesinin yüreğine iniyordu, annesi babası sanki çok vahim bir olaymış gibi vah vah tüh tühlerini eksik etmedi ve eşim tayinimin çıkması için bakanlıkların kapısında saatlerce koşturdu, araya birilerini sokmaya çalıştıben şok içerisinde izledim sadece ve tayinim onun yanına çıkmayınca ortak nokta olarak avuç kadar bir şehre geldik ikimizde....
ve eşim buraya yerleşir yerleşmez ticarete atılma heveslerine kapıldı. ben istifa edicem zaten yük olmayayım ona diye evlenirken hiçbir talepte bulunmadığım gibi mobilyalarımı inanılmaz uygun fiyatlara aldım. perdelerimi pazardan seçtim düşünün! eşim alelacele girdi ticarete , benim bir senelik maaşı kredi çektirdi bana, dükkan ödeyecek borcu hiç düşünme dedi. benden gizli de gitti kredi çekti, yakaladım, kavga gürültü... o dönem 6 ay bir sene kadar her boş saniyesinde dükkana koştu, avuç kadar şehirde ne arkadaşım var ne arkadaş edinebileceğim bir çevrem var ne de bir sosyal aktivitem.. kafayı yiyordum. her ay eşşek gibi gidip maaşımı yatırdım dükkanın kredisine! o ise kendi işi yeterince yoğun değilmiş gibi dükkana koştu her fırsatta.. bahanesi de boş bırakırsak çalışanlar para çalar vs idi.. neyse dükkan konusu zaten hayatımın en berbat olayı... sonunda ortağından kazık yedi yatırdığımız paranın yarısını alabildik devrettik ve ordan ilçeye tayin istedim ben geldik buraya...
bu sefer eşim sınava hazırlanıcam dedi, yıllık iznini aldı memlekete gitti ders çalışcam diye, sesimi çıkarmadım kazanamazsa bana patlamasın diye.. oysa evde çoluk çocuk yok pek rahat çalışabilirdi evde, ben zaten sabah 8 akşam 5 işteyim ev boştu...
o bitti çocuk konusu ile ilgili ameliyat oldu 20 günlük raporunu yine memlekette geçirdi bensiz(3. günde ayağa kalkmıştı öyle yatak döşeklik durumu yoktu) burda da bahanesi yüksek lisansımı tamamlayacağım olmuştu(oysa evlenmeden önce bana yüksek lisansını bitirdiğini söylemişti)
memlekete ne zaman gitsek, birlikte gezme teklifinde bulunsam ,bir saatin var ona göre derdi, sonra dakika sayardı 43 dakikan kaldı haberin olsun gibi.. benim bütün hevesim kaçar , git sen deyip yollardım arkadaşlarının yanına..
benden her fırsatta kaçtı , uzaklaştı... bin kere benle zaman geçirmekten hoşlanmıyorsan bitsin diye boşanmayı teklif ettim asla razı olmadı. ve ben şu anda zerrece sevildiğimi hissetmiyorum... hiç umrunda değilim onun sanki... kendi halinde yaşıyor... bu arada ne yüksek lisansı bitirdi, ne sınavı kazandı o dönemlerde. şimdi yeniden sınav açılmış ve her boş anında ders çalışcam diye gidiyor yanımdan.. izinler kapalı ama açıldığında ilk fırsatta izin alıp ders çalışcam diye gideceğinden de eminim...
bu sevgisizlik hissi her geçen gün daha çok evliliğimi sorgulatıyor.. yatakta da hissediyorum bunuhani şöyle bir bakış olur aşk dolu, ne bileyim bir okşayış, bir kokumu içine çeksin... yok böyle şeyler... afedersiniz film çekiyor sanki!! İlişkiden sonra kendimden bile nefret ediyorum o kadar aşktan sevgiden uzak oluyor ki...
Şimdi düşünüyorum işte.. Bu evliliği neden devam ettireyim ki diye... Yuva kurmak zor yıkmak kolay tamam da ben evliliğimi yuva olarak tarif edemiyorum ki...
Eşimin iyi huyları da var yemek temizlik olayına evde ise %80-90 yardım eder, eğer ki evde yoksa ve ben yapmamışsam hiç dert etmez niye yemek yok yada niye ev dağınık diye.. Ütüsünü kendi yapar, ailesi için benle hiç tartışmaya girmedi, ailesine para yedirme derdi yok, kıskanç yada kısıtlayıcı değil, sadakatsizliğini yakalamadım...
Kafam çok ama çok karışık
Kızlar son durumu yazayım, bugün geldi eşim 12 ye doğru, ben yatmıştım yatak odasından tableti aldı gitti hiç konuşmadı, debelendim durdum yatakta uyuyamayınca kalktım gittim yanına yok mu sence bir sorun dedim, senin yine kafanda kurduğun bişeyler var kaç gündür belli dedi.. Başladık konuşmaya... Hiç bu kadar anlayabileceğini düşünmemiştim..
Her maddeyi daha ben söylemeden o anlatmaya başladı bir ara cidden burayı okuduğunu düşündümsonra ben evlendiğimizden beri sana ufacık bir sadakatsizliğim olmadı, içkiye para yatırmadım, kumarım yok, ailene saygısızlığım yok, işsiz güçsüz değilim dedi. Ben araya girip "işte yetiştirilme tarzın bu , bu maddeleri sayman boşanmaya gerek olmadığını ıspatlamak için herhalde , beni de dövmeye kalkmadın onu da ekle" dedim. Sonra da benim için boşanma sebepleri bu kadar değil sadece dedim, ben senle birbirimizi sevelim mutlu olalım diye evlendim, senin sevgini hissetmemek de benim için tek başına boşanma sebebi dedim ve ordan Nasıl bağladı isem bilmiyorum (demekki bilinç altımda asıl yatan buymuş ki burda artık ağlamamı durduramadım) "annemle ilişkimi biliyorsun az çok ama bu ilişkinin bende Nasıl bir yara olduğunu bilmiyorsun herhalde, o kadar sevgisiz büyüdüm ki.. Ama annemi ben seçmedim abimi de ben seçmedim, babamı da ben seçmedim.. Onların yıllarca sevgi göstermemesini kabul ettim ama seni ben seçtim, bana sevgi göstermeme hakkın yok dedim salya sümük..
Giden parayı hiç dert etmedim ben şimdiye kadar, yada evlenmeden önce yaptıklarının konusunu açmadım, ama benle evli iken bensiz yaşamaya çalışmana benden kaçar gibi davranmana dayanamıyorum yada yatakta bile bencil olmana dayanamıyorum dedim. İstersen ayrılalım ikimizin de kaybedeceği bişey yok falan...
O sırada geldi sarıldı , ben seni lisede çok beğeniyordum doğru ,evlenirken de çok severek evlendim ama o Zaman 10 seviyorsam şimdi milyon seviyorum, sen benim ailemsin, canımsın diyerek sarıldı...
Arada daha birsürü şey konuştuk.. Yatak odası olayında ise korunmaya karar vermemi destekledi, düşükleri sen yaptın sen kürtaja girdin takipleri sen yaptın ve eminim ki benden çok daha fazla olumsuz etkilendin bu süreçten, cinsellik konusunda senin açından işlerin yolunda gitmemesi çocuğa çok odaklandığın için bence dedi.. Bana kızıp korunmaya karar vermişsin ama aslında bizim için en doğrusu bu olacak dedi
Ankaraya gittiğimizde evin borcu bitsin çalışmak istemiyorsan çalışma , sen böyle söyledikçe ben üzülüyorum seni zorluyor gibi durmaktan dedi. İster sınava çalış ister dersaneye git ister evde otur dedi.
Ben senin hangi konuda bu kadar hassas olduğunu anlayamamışım bundan sonra daha dikkat edicem dedi...
Ümitlendim yine yaaa... Daha anlatmadığım çok şey var da benim için en temel maddeler bunlar oldu.. İnşallah düzelir bundan sonra diyorum ve beklemeye geçiyorum
iyi de burada 'bana kredi çektirdi', 'her ay eşşek gibi gidip maaşımı ytırdım', sözlerinize istinaden dedim. Kredi ortaktır. Ama siz 'benim maaşım' demişsiniz. bu 'ben' dilini görerek yazdım yazımı. Ayrıca ben suçlu ya da suçsuz yok iletişim problemleri var dedim. Şahsınıza söylenmiş bir şey yok. Son olarak benim ahlaki değerlerime göre birinin izni olmadan kişisel hesaplarına girmek suçtur. vicdani olarak belki sizi rahatsız etmez ama kanuni olarak suçtur. Benim yanımda sürekli arkamdan benden gizli bana dair bir şeyler araştıran biri olsa huzursuz ve mutsuz olurum bunları dile getirdim. Bana neden kızdınız anlamadım açıkçası?
Umut veren bir konuşma. Beklemeye değer canım. Bir de cidden burayı okumuş olabilir mi :)
Inşallah her şey güzel olur senin için. Kendini duzeltmeyi başarır..
Gelişmeleri yazdığın satırları okurken gözyaşlarımı bende tutamadım...Tıpkı senin gibi anne tarafından sevgisiz büyüyen, kararlarımı sadece duygusal veren bir insan olarak, ne kadar aç olduğumu bir kez daha anladım.....Benim sana tek diyebileceğim şey;umarım herşey gönlünce olur!o boşluğu inan bana bir eş isterse az da olsa doldurur!Ben bunu eşime anlatmıştım en baştan,bana bu boşluğu dolduracağına söz vermişti ve çok şükür ki; yapısı da buna müsait olduğu için doldurdu!Ha her zaman bir yara gibi sızlar ama destek veren,duygularını çözebilen bir bir adamsa mutlaka seni anlar!Elbette bu zorlama ile olmaz ama isterse daha güzel olur herşey!Sana şu tespitimi söylemek istiyorum,bizim gibi anne sevgisini gerektiği yerlerde hissedememiş kadınlar, genelde daha ketum durmaya çalışıyor acaba sende böyle biri misin?yani biraz daha ihtiyacım yok havasında olabilir misin?Bunu sevgi dilenciliği olarak görme eğer öyleyse,hepimiz sevgiyi hakediyoruz....Buna ihtiyacımız olduğunu bilmelerinin bir sakıncası yok,her fırsatta eşime beni kırdığı zamanlarda anneme benzeme dedim,sanırım işe yaradı!Yanlış ta düşünüyor olabilirim ama inan 3,5 sene çocuk yolu beklemenin de bizleri çok fazla karamsarlığa ve mutsuzluğa ittiğini ,bebeğim olduktan sonra daha iyi anladım...Dediğim gibi herşey gönlünce olsun!canım en büyük adım da "dükkan başlı başına bir hata idi kabul ediyorum " demesi oldu, biliyorsun daha önce de bahsetmiştim hiç pişmanlığı yoktu... ben ordan kar ederdim senin yüzünden acele devrettim gibi şeyler söylemişti... bunu kabul etmesi bile çok büyük bir adım. inşallah düzelir bundan sonra...
burayı okuduğunu başta ben de düşündüm ama daha en başında face olayını yazmıştım, face konusu açılınca çok şaşırdı, hala kafanda o mu var senin, ben yazmadım hepsini yemin ederim ki, nasıl inandırabilirim seni bilmiyorum diye şaşırması ile okumadığına inandım..
herkesin bir boşvermişlik dönemi olmuştur hayatta o ara arkadaş yazıyordu ben de çok yakındım , amannnn be havasına girdim, kimse umrumda değildi. hiçbirinde ciddi değildik tabiki falan dedi. lisede ünide ben mülayim bir çocuktum lisedeki halimi sen de biliyorsun dedi..
Gelişmeleri yazdığın satırları okurken gözyaşlarımı bende tutamadım...Tıpkı senin gibi anne tarafından sevgisiz büyüyen, kararlarımı sadece duygusal veren bir insan olarak, ne kadar aç olduğumu bir kez daha anladım.....Benim sana tek diyebileceğim şey;umarım herşey gönlünce olur!o boşluğu inan bana bir eş isterse az da olsa doldurur!Ben bunu eşime anlatmıştım en baştan,bana bu boşluğu dolduracağına söz vermişti ve çok şükür ki; yapısı da buna müsait olduğu için doldurdu!Ha her zaman bir yara gibi sızlar ama destek veren,duygularını çözebilen bir bir adamsa mutlaka seni anlar!Elbette bu zorlama ile olmaz ama isterse daha güzel olur herşey!Sana şu tespitimi söylemek istiyorum,bizim gibi anne sevgisini gerektiği yerlerde hissedememiş kadınlar, genelde daha ketum durmaya çalışıyor acaba sende böyle biri misin?yani biraz daha ihtiyacım yok havasında olabilir misin?Bunu sevgi dilenciliği olarak görme eğer öyleyse,hepimiz sevgiyi hakediyoruz....Buna ihtiyacımız olduğunu bilmelerinin bir sakıncası yok,her fırsatta eşime beni kırdığı zamanlarda anneme benzeme dedim,sanırım işe yaradı!Yanlış ta düşünüyor olabilirim ama inan 3,5 sene çocuk yolu beklemenin de bizleri çok fazla karamsarlığa ve mutsuzluğa ittiğini ,bebeğim olduktan sonra daha iyi anladım...Dediğim gibi herşey gönlünce olsun!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?