Gitmek mümkün olsa gitsem uzaklara...

ketniss

Herkesin hayatına kimse karışamaz
Kayıtlı Üye
14 Şubat 2011
1.142
1.006
333
37
Merhaba hanımlar,
Her yönden dertliyim bu aralar kendi ailemden, eşimin ailesinden, bitmek bilmeyen misafirlerden.
Benim ailemle aynı şehirde birkaç saat mesafede oturuyoruz.
Eşimin ailesi ile de 5-10 dklık mesafede oturuyoruz.
2 tarafında bize gelin bize gelin baskılarından bıkmış usanmış durumdayım.
Eşimin ailesine hafta içi bir akşam muhakkak uğrarız ve bunun yanı sıra her hafta sonuda uğrarız.
Bıkmış durumdayım gitmesek telefonlar susmaz yok niye gelmediniz yok niye etmediniz.
Gittiğimiz zamanlarda da ben pek rahat olamıyorum rahat hareket edemiyorum kendimi kısıtlanmış hissediyorum.
Büyük görümcem k.validemin yan apartmanında oturuyor o, kocası , 2 çocuğuda sürekli orda tabi ki gitsinler ama onlar 4 kişi 2 kaynım 1 bekar görümcem k.validem ve k.babam 3 kişide biz 12 kişi
Kızım zaten başka bir ortama girince sürekli ağlıyor, birinin çayı bile bitse kimse çocukla uğraşıyor demez hemen hizmet bekler hizmet etmek bişey değil de sürekli gelin hizmet etmeli anlayışına gıcık oluyorum elimden geldiğince zaten yapıyorum.
Annemlere gittiğimiz zaman annem babam kızkardeşim abim yengem abimin 2 çocuğu 3 kişide biz bide ablam eniştem ve 3 yiğenimde gelse 15 kişide orda yine kızım sürekli ağlıyor tabi abimin kızı sürekli kızıma vurma canını acıtma derdinde hadi o çocuk bunları görüpte görmezden gelen söylendiğinde değil imasında bile küsen yengeme kızıyorum ben asıl bunları yapan çocuğa değil...

Evde olduğumu varsayalım sürekli misafir birgün evim boş durmaz. Misafir ağırlamaktan , hazırlık yapmaktan, temizlik yapmaktan eşime kendime kızıma vakit ayıramıyorum.
Bu eve taşınmadan önce bu kadar yoğun bir misafirimiz yoktu şu an oturduğumuz yer tüm akraba arkadaşlara orta mesafede oturuyoruz. Daha doğrusu yine eşimin akrabaları ve arkadaşlarına. Ve her eşimin akrabaları geldiğindede k.validem ve görümcemlerde toplanıp geliyorlar sanki onlar olmadan olmazmış gibi.
Benim tüm akrabalarım arkadaşlarım hepsi uzaktalar maalesef.
Bir de sürekli yatıya misafirim geliyor. 2+1 evim var ya görümcem çocuklarıyla gelir. Ya k.validem gelir. Ya bekar görümcem gelir. Yada abim yengem çocukları.
Çok sıkıldım bu kalabalıktan koşturmadan curcunadan uyumayı özledim sakinliği özledim.
Her hafta sonu benim ailem der bize gelin eşimin ailesi der bize gelin hiçmi kendimize ait bir yaşantımız olamaz mı bizim ya.
Bir keresinde hafta sonu 2 günlüğüne şehir dışına tatile gittik şehir dışı dediğimde yakın bir şehir yine bu yüzden iki tarafta bir afralar bir tafralar sanki hala bebekleriyiz.
Hafta sonlarını arkadaşlarımızla yada başbaşa planladığımız zaman 2 taraftanda aynı laflar ne var yani bize gelseniz, tabi bize gelince vaktimiz yok diyin arkadaşlarınızla gezin vb.

Bir de en büyük sıkıntım annem beni çok geriyor.
Sürekli eşim hakkında konuşuyor ki eşim bugüne kadar en ufak bir saygısızlık aileme yapmamıştır.
Eşimin yüzüne karşı olmadık imalarda bulunuyor.
Sürekli ay siz bu evi aldınız kredi çektiniz bakalım ödeyebilecekmisiniz.
Yok efendim niye şu bazayı aldın niye bu halıyı serdin
Uyku setini niye serdin o tabaklar çeyizindendi niye çıkardın.
Her şeyime karışıyor her geldiğinde evimdeki eşyaların düzenini değiştirmek istiyor.
Ayşe teyze kızını taaaa bilmem hangi memleketten İstanbul'a taşımışta evini dizmiş istediği gibi kızı sesini çıkarmamışta ben neden onun dediği gibi yapmıyormuşum.
Bişey demiyorum istediği gibi yapsın gönlü olsun annem gidince ben eskş haline getiririm diyorum annem evine döndü ben o halıyı ordan kaldırdım başka yere serdim diyelim.
Bazen görüntülü görüşme yapıyoruz hemen dikkatini çekiyor niye kaldırdın öyle yap onu buraya koy şunu şurdan getir. YORULDUM....
Burası benim evim ben nasıl rahat ediyorsam evimi öyle düzenlerim .
Geçen geldiğinde mutfakta bardaklarımın yerini değiştirmek istedi uğraşma anne boşver yanlış bile olsa bana o dolap kolay gelmiyor bardak sık kullanılan birşey ve bizim için bu raf uygun dedim amaaaannn sanki küfrettim bir surat bir afra bir tafra...

Çok sıkıldım ne yapabilirim diye düşün düşün içinden çıkamadım bir ara o kadar bunalmışımki yurt dışındaki arkadaşlarımı aradım biz oraya nasıl yerleşebiliriz mümkün mü böyle bişey diye düşünün yani...

Ne yapıcam ben bu durumlardan kurtulmak için ne olur bana fikir verin. Şimdiden hepinize çok teşekkürler...
 
Eşimde benim gibi arada kaldı kimin gönlünü yapacağımızı şaşırdık kendimize vakit ayıramıyoruz ayırsak sorun oluyor

Bu durumda etraftan gelebilecek kötü yorumları tepkileri göze alıp gelecek misafirleri geri çevirmelisiniz...Söylenen sözleri kulak ardı edip en azından iki haftada bir evinizde geçirmelisiniz hafta sonunu...Bırakın anneniz afra tafra yapsın istemediğinizi eşyaların yerlerini değiştirmemesini söyleyin...Muhtemelen şu an siz alttan aldığınız değiştirmesine izin verdiğiniz için destek alıyordur kendince...Ne kadar süredir evlisiniz çocuğunuz kaç yaşında...
 
Canim ne yalan söyliyim konuyu gözlerim ucarak öyle tam okumadan okudum,

ama seni cok bunaltan böyle kendi hayatini sen kendin yasayamaman!

yok misafir yok annen karisiyor yok hizmet edilmeli aile kalabalik vs vs

belki anneligi bile aslinda sonralarda tatmak isterdin...

sen önce kendini bulmak ve hayatta bir amaca sarilmak istiyorsun yani tabi yavrun haric yani tamamen baska,sen angelseda olmak istiyorsun iliklerine kadar...


yasin kac?
 

4 yıllık evliyim kızım 2 yaşında her ne kadar hayır desemde herkes benim evim üzerimde söz sahibi nedense benmi çok yumuşak davranıyorum karşımdakiler mi hayır dan anlamıyor bilmiyorum
 
4 yıllık evliyim kızım 2 yaşında her ne kadar hayır desemde herkes benim evim üzerimde söz sahibi nedense benmi çok yumuşak davranıyorum karşımdakiler mi hayır dan anlamıyor bilmiyorum

Bana kalırsa etrafındakilere kıyasla çok dişli değilsin sanırım onlar daha baskın geliyor sana karşı...Sürekli bahaneler üretebilirsin çağırdıklarında ya da misafir gelmek istediğinde çalışmayı düşündün mü...
 

24 yaşındayım kızım ve eşim hayatımda iyi ki varlar annelikle ilgili sorunum yok benim sorunum hayatıma sürekli sağdan soldan üstten alttan müdahale edilmesi.
Hizmet etmekte sorun değil konuyu açarkende yazmıştım sadece ille gelin hizmet etmeli herşeyi ondan bekleyelim anlayışı beni geriyor.
Kızıma yada kendime bir kıyafet yada evime bir eşya aldığım zamanlar bile müdahale ediliyor ve bu genelde annem tarafından oluyor ve ben bu durumdan çok sıkılıyorum
 

Evet pek dişli olduğum söylenemez aslında bunlar benim kendi kendime başıma açtıklarımmı acaba diyorum sürekli aman kimse darılmasın kimse gücenmesin dedim dedim al başına belayı sonrada
Kızım doğana kadar çalıştım zaten 3 yaşını doldurduğunda bir kreşe verip yeniden işe başlamayı düşünüyorum
 

O zaman ya tırnaklarını çıkarıp kendini gösterceksin ya da bir sene daha dayanıp işe başlayıp rahatlamayı bekleyeceksin
 
O zaman ya tırnaklarını çıkarıp kendini gösterceksin ya da bir sene daha dayanıp işe başlayıp rahatlamayı bekleyeceksin

İşe başlasamda durum aynı değişeceğiniz sanmıyorum ki çünkü daha önce çalıştığım zamanlarda böyleydi.
Yani maalesef çalışıyor olmam çözüm değil ne varmış canım herkes çalışıyormuş ama ailesini ihmal etmiyormuş misafirini ağırlıyormuş
 

Sözün bittiği andır bu benim için...Bence sizin kendizi göstermenin zamanı gelmişte geçiyor...
 



canim bak ama öyle uctan bucaktan okumama ragmen biraz anlamisim (pardon sinirlerim bozuk biraz........)

seni anlamaya calisiyorum kendimi yerine koymaya calisiyorumda evet ya zirt pirt misafir eee size ne zamani kaliyor aile olarak,yani sen esin yavrun..

ya canim benim bizim toplumda cekilinir aman ayip misafirdir denilir,ama yinede birazcikta olsa misafirede mesafe koymaya calis,sonucta inan bana senin yuvan ve huzurun daha önemli,ve insanla bize saygi duyamiyorsa özelimize,bizide onlarin ne düsündürdügü fazla alakadar etmemeli.

annende hala seni ufacik cocuk görüyor,ama alistirma derim,düsünceni söyle ve ona göster :anne benim artik bir yuvam var ve bu kadar karisma lütfen islerime, birak hatalarda yapayim birakta ben görüp düzelteyim bu hatalarimi yoksa kücük kizin hic birzaman büyüyemeyecek annecim,bende anneyim,seni anliyabiliyorum ama lütfen beni üzüyorsun böylece,kendime olan güvenim azaliyor..seni kirmak istemem ama beni anlamaya calis annecigim,kizin büyüdü artik.....

 
Bence bütün aile bir araya geldiğinizde hiç düşünmeden istediğini söyle.Biz biraz kendi halimize bırakın de.Eğer yumuşak yüzlü olmaya devam edersen hiç bir şey değişmez.

Benim annemde söylenir arada hiç umursamam he he der geçerim.kayınvalidemlere gittik demin 1 saatliğine canım ne man sıkılıırsa eşime hemen diyorum hadi kalk.Gene gelin arayın sorun diyolar aman hiç işim olmaz..




Ya kendi hayatın,eşin çocukların,Ya da seni köle gibi kullanan kendi hayatlarına göre yaşamanı isteyen insanlar....Elini masaya vurup bir durun demek zamanın çoktan geçmiş bence...Ki çocuğundan önce tutuyorsun onları ne önemli senin çocuğundan??????
 

Rica ederim cevap verdiniz ya o önemli benim için.
Kaç kez uyardım ama anlatamadım bu seferde saygısız oldum tamam büyükler hürmet etmek lazım bizi bu yaşımıza getirdiler ama insanlar birbirlerinin özel hayatına saygı duymalı...
Ama kime diyorum boşluğa konuşuyorum sanki...



Bir keresinde konu tam oraya gelmişti annemlerde söylemiştim benim hayatıma müdahale edilmesini onaylamadığımı ben ne yapmam gerektiğini bilecek akıl ve yaşta olduğumu ama kime söylüyorum ki.
Çok haklısınız hayatta hiçbir şey benim kızımdan eşimden önemli değil olamaz ama bilmiyorum neden bu gidişata kesin bir dur diyemiyormuyum yoksa karşımdaki insanlar mı dur dan anlamıyor bilmiyorum...
 
Bir keresinde konu tam oraya gelmişti annemlerde söylemiştim benim hayatıma müdahale edilmesini onaylamadığımı ben ne yapmam gerektiğini bilecek akıl ve yaşta olduğumu ama kime söylüyorum ki.
Çok haklısınız hayatta hiçbir şey benim kızımdan eşimden önemli değil olamaz ama bilmiyorum neden bu gidişata kesin bir dur diyemiyormuyum yoksa karşımdaki insanlar mı dur dan anlamıyor bilmiyorum...
[/QUOTE]

Kendinden çok emin ol ve çok iyi ifade etmeye çalış.Eşinide al yanına.Olmazsa kızımı doktora götürdük çok kalabalıga girmesin bir süre çocuğun tek kalması gerekiyormuş falan de.Ama ne olursa olsun çok kararlı ol aileni düşün...
 

Kendinden çok emin ol ve çok iyi ifade etmeye çalış.Eşinide al yanına.Olmazsa kızımı doktora götürdük çok kalabalıga girmesin bir süre çocuğun tek kalması gerekiyormuş falan de.Ama ne olursa olsun çok kararlı ol aileni düşün...[/QUOTE]

Bir ara gerçekten kızımın kalabalıktan uzak kalması gerekiyordu ve bunu öğrendiğimiz günün akşamına hepsi eve doldular çocuğun başından ayrılmadılar.
O gece sabaha kadar ben eşim ve kızım çektik bunun acısını ve bunu o akşam kızım öksürmeye kusmaya başlayınca kalabalıktan oluyor doktor söylemişti dediğimde beni onları evden kovmuş durumuna getirdiler.


Off okurken ben yoruldum. Allah yardımcınız olsun.

Amiiinnnn.... Allah razı olsun...
 
Herkesi aynı anda mutlu etmeniz mümkün değil. Kimseyi kırmak istemediğinizi çok iyi anlıyorum. O yüzden birden değil ama aşamalı olarak çekin kendinizi. Hafta sonu tatillerinizde şehir dışına gitmeyi sıklaştırın. Bırakın tavır yapsınlar, umursamayın. Benim canım annemde biraz müdahalecidir. İyi olduğumuz zamanlar anlatıyorum bazen, bak annecim ben böyle rahat ediyorum, ikimiz bir değiliz ki diyorum. Bazen de maalesef tartışıyoruz. Evet zor oluyor ama nasılsa bir süre sonra barışıyoruz. Tartışarak da olsa istediğimi anlatmış oluyorum. Bazı şeyleri alın göze, yoksa daha çok yorulacaksınız.
 

Benim annemle maalesef konuşabilmek imkansız...
Keza k.validem de öyle...
Daha ağzımızı açmadan tamam ben zaten kime yaranabildim ki, bu yaşa getir gördüğümüz muameleye bak vb. vb. vb.
Diyelim ki konuştuk tartıştık kesinlikle en büyük saygısız biz oluruz özür mü diledik bundan sonra ki müdahalesinde hayır dediğimizde geçende beni üzmüştün bak pişman oldun.
Yani büyüğümüz olduğu için değilde sanki o haklı olduğu için özür dilediğimizi düşünüyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…