- 28 Kasım 2010
- 41.699
- 138.203
- 798
Yilin yorumu bence bu:) tebrikler never
Yilin yorumu bence bu:) tebrikler neverEvli olsaydık babamı yanıma getiridim demek, simdi bakicim hizmetcim yok ondan getiremiyorum demek.
Bence çok gereksiz olmuş böyle bir durumda bal böyle hastalık olayları olursa ben evimde ağırlamam etmem lafları hiç yakışık değil hele hele ben aileni sevmem sadece saygı gösteririm falan hiç olmamış niye sevemeyeceksiniz ki onlarda eşinin ailesi ve bir sorununuz da yok tutup sizinle yaşayacak halleri yok sizin o laflarınız üzerine sinirlenip öyle demiş yani. Adam ameliyat olacak nişanlınızın morali bozuk baştan konuşalım falan ne kadar gereksiz. Hem baştan hüküm veriyorsunuz yok 1 ay kalırlarsa istemezmişsiniz falan. Siz öyle durup dururken konu açarsanız o da ailesini tutar kim olsa tutar o da oğulları yani şimdi evleneceği insan ben sevemem ben evimde istemem derse ne yapacak. Diyelim sizin anneniz ağır bir ameliyat geçirdi kızı olarak senin bakman lazım eşin evde istemedi ne yaparsın. Bir de ezik demişsiniz ya lütfen evleneceğin insanları seçim yapmak zorunda bırakmayın ne zaman bu kadar vicdansız olduk biz. Şimdiki gençler istiyor ki kapımı kapatayım kimse gidip gelmesin hasta da olsalar banane ben bakmam. Yarın bir gün sizde ebeveyn olacaksınz değerlerimizi mi yitiriyoruz 1 ay hasta bakmak evliliğiniz aşınmaz o da çok aileci olmaz. Anne bana çocuklarına ne şartlarda büyütüyor da erkekler evlenince kapısını kapatıp banane diyecek çok enteresan ayrıca gayette izin alıp gidebilirdiniz. Siz bence sapsız üzüm bulun ailesi olmayan.
Başta değildi ama sonra hanzonun önde gideni olduğunu fark ettim..
Kızlar bir nişanlı kızce savaşından düğüne 2 ay kala yine bir sorun ve yine merhaba hepinize.
Biliyorum üstüme gelen kişiler benim iyiliğim için. Ama ciddi anlamda son yaşadıklarımı anlatmak istiyorum.
Yüzüğü çıkardım Kargoya verdim bulunduğu şehre.
Artık burama kadar geldi..
Babası ameliyat oluyor bugün.
Kendisi başka şehirde ailesi benim bulunduğum şehirde.
Bana diyorki vicdanım el vermiyor ben orada değilim. Evli olsaydık şimdi babamı Boluya getirirdim burada ameliyat olurdu. (Basit bir fıtık ameliyatı)
Bende ne gerek var adamı yoracaksın sen izin alır gider ilgilenirsin babanla dedim.
Sonra işte eniştemler (ablalarının eşleri) ilgileniyor içim acıyor ben vicdanlı adamım filan dedi.
Eee bende izin al gel ilgilen babanla o zaman dedim. Sonuçta basitte olsa ameliyat. Diyor ki ananesi ablaları gelme filan demiş.
Bu sefer bana diyor ki sen gidersin kuzum seni görsün destek ol. (Ben içten içe çıldırıyorum tabi)
Ben işten nasıl izin alayım akşama babamlarla gideriz dedim. Tamam dedi bi bozuldu sanki neyse.
Sonra ben ilişkinin en başındaki konuyu açtım. Bak dedim hastalık olur acil bişe olur gider ilgilenirsin sonuçta baban.
Ama benden büyük beklentiler içine girme canım olur mu dedim.(Tutamadım kendimi genelde aklıma geleni söylerim)
Bu Ne diyosun sen yani ailene sevgi göstermem ben saygı gösteririm sadece mi diyosun dedi. Bende evet dedim aynı şey senin yaklaşımın Benim ailem içinde olabilir dedim.
Ben evimde en fazla hastalık vs. Hariç 1 ay misafir edebilirim dedim.
Bu sefer bu kudurdu. O benim ailem ben nasıl onlara en fazla 1 ay diyebilirim. Onlar istediği sürece benim yanımda sonsuza dek kalırlar yaşarlar dedi. Sanki ben öyle bişe söyle dedim..
Dengeyi koruması mahiyetinde söyledim.
Benim tepem attı tabi iyice.
Baştan bunu söylememiştin ne oldu dedim.
Sonra sustu.
Ben evlenmek istemiyorum bu konuda böyle düşünen bir adamla yapamam dedim. Yine ses Yok.
Sabah mesaj atmış iki medeni insan gibi konuşalım diye. Bu adam 32 yaşında kızlar ben 26 o kadar ailem ve ben fedakarlık ettik kendisinin ekonomik bir şeyi Yok güzelliğim her şeyim yerli yerinde.. Nankör bi çocuk.
Ezik gibi bazen. Bana diyorki köylü kızları gibi düşünüyorsun. Ailesi bana Ne kadar iyiymiş. Benim yaptığım terbiyesizlikten başka bir şey değilmiş.
Ailesi bi salon tuttu.
Eşyaları ben aldım. Beyaz eşyaları nişanlıma aldıracaklar.
Bilezikleri nişanlım yapmış bekarken.
Ne yapmış ailesi ben anlamadım..
Trafik kazası geçirdi kendi babası önce arabanın kaskosu var mı diye soruyor.. Bunları görüyor.
Benim ailem koştu parası yoktur çocuğun diye arabasını yaptırıyor. (Karşılıksız) buna rağmen nankör beni üzüyor her bi konu açıldığında anlayışsız, itiraz.
Ve katlanamıyorum düğüne 2 ay kalmış her ne desem sorun ediyor.Ben ona hep destek oldum her konuda.
Yüzüğü çıkardım kargoya verdim. Hiç bir şekilde onunla artık konuşmuyorum.
En fazla bir ay üzülürüm. Sonra geçer..
(Şu güzelim lafını genel olarak kullandım da neden bazıları saçma sapan düşünüyor.. rica ediyorum ego anlamında söylemedim ben onu genel geçer bir şeydi.)
Üffff bir kapat o ağzını ya.. sanki eski konuları biliyorsunda at bol keseden..
KESİNLİKLE !bu ailelerin, çocukları evlenirken yardım etme gibi bir zorunluluğunu ortadan kaldırmak isteyen zihniyetler ya abilerinden çok çekmiş(yani erkek kardeş yada abileri anne babalarını maddi yıpratmış) yada herşeyini kendileri yaptığı için böle konuşuyorlar.
çoğumuz anneyiz burda tüm imkanlarımızı seferber edip büyütüp okutup kurslara yollayıp iş güç sahibi olduklarında iş evliliklerine gelince neden ebeveynler kenara çekilmek zorunda.Şunuda belirteyim maddi anlamda ciddi zorluk yaşayanları kastetmiyorum adamın evi yok kendisi kirada aldığıyla karnını anca doyuruyor bir beklenti olamaz kendilerini geçindirdiklerine şükretmek lazım.
Ancak bir anne olarak (eşimde aynı fikirde)koca koca adam oldular körmü evlensinler mantığını kabul edemiyorum.nasıl kıyacaksınız bir başlarına bırakmaya evlilik yolunda daha en baştan 1-0 yenik başlatmaya nasıl gönlünüz razı olacak.okul bitti iş hayatına atıldı evlenmek istiyor körmü biriktir evlen demeyi içiniz el verecek.büüyütmek okutmak bunlar ana babanın vazifesi bi lütüf değil bu çocuklarına.aynı evlendirmekte bir lutuf değil vazifesi.gücünün yettiği kadar vazifelerini yerine getirmek zorundalar.oğlum kızım beyaz eşyalarından benim imkanım dahilinde şunu alabilirim keza düğün masraflarından bir miktar karşılayabilirim imkanım bunlar demek kurulan bir yuvaya fayda sağlar.bugun düğünlerde altınlar neden takılıyor bir yuvaya destek mahiyetinde kaldıki el altınla destek oluyorsa ailelerde misafir gibi gelip gitmemeli diye düşünüyorum.çocuklarımızı okuyup iş sahibi olana kadar anne baba değiliz bizler. ebeveynlikten emeklilik diye bir durumda yok.ölene kadar anne babayız bizler.her daim arkalarında olduklarımızı bilmeleri onları güçlü yapar.
Cidden şimdi getirsin yanına. Eee ama şimdi bakacak kadın yok. Erkeğin ailesine de kadın bakmalı sonuçta. Zihniyete gel.Evli olsaydık babamı yanıma getiridim demek, simdi bakicim hizmetcim yok ondan getiremiyorum demek.
Sizin gibi dusunmuyorum, ailelerin vazifesi cocuklari 60yasina gelene kadar devam mi edecek? Cocuklari kendi ayaklari uzerinde duramaz ki sizin dediklerinizi yaparsa. Dugunde takilan altin olayi cok farkli bir konu. O bir hediye. Arti her altin hediye eden gelip evine mi yerlessin yeni evli insanlarin? Sizin dusunceniz kendinize elbette ama bu dusunce yuzunden cocuklar 20 yasinda ailesine yaslana yaslana evleniyor, ev aldirtiyor araba aldirtiyor ve ebeveynlerin yasli halleriyle yillarca borc odemesine nefes alamamasina ve emeklilik tadini cikaramamasina sebep oluyor. 31 yasinda kendi imkanlarimla evlendim,esim de ayni sekilde. Kimseden koltuk kanepe beyaz esya istemedim,ev araba istemedim. Simdi bir oglum var, oglum 30 yasina geldiginde ben 62 yasinda olacagim. O saatten sonra emekliligimin tadini cikaramayacaksam, gezip tozamayacaksam ne anlami kaldi hayatin? Benden ev esya bekleyecek mi bu cocuk diye endise etmek istemiyorum. Vazifem oglumu okutmak ve egitmek. Evlendirmek degil. Onu da kendi yapsin bir zahmet,ben nasil yaptiysam babasi nasil yaptiysa o da yapsin cok sey mi istiyorum hayattan?bu ailelerin, çocukları evlenirken yardım etme gibi bir zorunluluğunu ortadan kaldırmak isteyen zihniyetler ya abilerinden çok çekmiş(yani erkek kardeş yada abileri anne babalarını maddi yıpratmış) yada herşeyini kendileri yaptığı için böle konuşuyorlar.
çoğumuz anneyiz burda tüm imkanlarımızı seferber edip büyütüp okutup kurslara yollayıp iş güç sahibi olduklarında iş evliliklerine gelince neden ebeveynler kenara çekilmek zorunda.Şunuda belirteyim maddi anlamda ciddi zorluk yaşayanları kastetmiyorum adamın evi yok kendisi kirada aldığıyla karnını anca doyuruyor bir beklenti olamaz kendilerini geçindirdiklerine şükretmek lazım.
Ancak bir anne olarak (eşimde aynı fikirde)koca koca adam oldular körmü evlensinler mantığını kabul edemiyorum.nasıl kıyacaksınız bir başlarına bırakmaya evlilik yolunda daha en baştan 1-0 yenik başlatmaya nasıl gönlünüz razı olacak.okul bitti iş hayatına atıldı evlenmek istiyor körmü biriktir evlen demeyi içiniz el verecek.büüyütmek okutmak bunlar ana babanın vazifesi bi lütüf değil bu çocuklarına.aynı evlendirmekte bir lutuf değil vazifesi.gücünün yettiği kadar vazifelerini yerine getirmek zorundalar.oğlum kızım beyaz eşyalarından benim imkanım dahilinde şunu alabilirim keza düğün masraflarından bir miktar karşılayabilirim imkanım bunlar demek kurulan bir yuvaya fayda sağlar.bugun düğünlerde altınlar neden takılıyor bir yuvaya destek mahiyetinde kaldıki el altınla destek oluyorsa ailelerde misafir gibi gelip gitmemeli diye düşünüyorum.çocuklarımızı okuyup iş sahibi olana kadar anne baba değiliz bizler. ebeveynlikten emeklilik diye bir durumda yok.ölene kadar anne babayız bizler.her daim arkalarında olduklarımızı bilmeleri onları güçlü yapar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?