Hersey gercekten da dayanilmaz bir hal aldi. Ne kocami ne de ailesini sevmiyorum. Seslerini duydukta yuzlerini gordukce igreniyorum resmen.
Daha once ki konumu okuyanlar biliyorlar gorucu usulu ile evlendim 8 aydir evliyim ve esimin isi sebebiyetiyle 6 aydir kayinvalidemle kaliyorum. Size son gelismelerden soz edecegim. Babam akciger kanseriydi ve suan son safhalarinda abim benden durumu gizlemis. Babam gittikce kotuye gidince haber verdi. Sehir disina (kv, kp ve kaynim esliginde) Babamin yanina gittim ve sadece 1 saat gormeme izin verdiler. Sinirden ve mutsuzluktan cildiriyordum fakat sadece aglamakla yetindim ses etmedim.
Geri kvnin evine donduk. Haliyle moralim bozuk ve yalniz kalmak istiyorum. Fakat kahvaltidir temizliktir (yapabildigim kadar) yemektir herseye kostuktan sonra tek kalmaya dikkat ediyorum.
Yani sira resmen hamile degilmisim gibi muamele yapiliyor tuvalete bile giderken pesimden ne yapiyor diye bakan insanlar torunlarini merak edip hastaneye gelmiyor ultrason resimlerine dahi bakmiyorlar.
Hatta ev temizliginden sonra asiri sancilandim. Ona dahi tek gittim hastaneye yanima sonradan benden 1 yas kucuk olan diger kaynimi yolladilar.
Kiskanc biri degilim hatta bana dokunmayan yilan ister bin ister ikibin yasasin diyen biriyim.
Fakat diger geline mukemmel davranilip bana gelindiginde silik,ezik gibi davranilmasi beni zivanadan cikartti.
Herneyse babamin bu halini gorunce iyice depresyona girdim fakat onlarla dugune gitmedigim icin ne ahlaksizligim ne edepsizligim ne de terbiyesizligim kaldi.
Ailemi bu ise katmak istemedim cunku zaten babamla ugrasiyorlardi.
Babamin durumu daha da kotu olmus ve ankaraya getirilmis abim acilen cagirdi. Yine kaynimla beraber gittik. Babam ip gibi olmus oksijen aletiyle nefes aliyor alti bezleniyordu gittikce psikolojim degisti fakat esim bu sefer beni anlamiyordu. Benimle ilgilenmiyorsun. Ben yalnizliga alistim. Ailemi ariyormusun. Tarzinda laflarla destek yerine bol bol kostek oluyordu. Bende kendimi savundum yeter artik destek ol bana halimi anla iki dakika bile oturmuyorum ben dedim.
Bu arada kaynimda abimle arkadas fakat ayni tribi o da abime atmaya calisti (abiminde benim gibi suskun bisey olacagini mi dusundu bilmem, fakat babamiz ölüyordu ve bizim ailecek sinirlerimiz asiri gerilmisti) abimde kardesim hamile olmasina ragmen bir saat bile oturmuyor yerinde sende goruyorsun kendi kardesini savunacagina gorduklerini savun diye sesini yukseltti.
Kaynim ise herkes haddini bilecek deyince abim buna tokat atip cik git bu evden diyor o da malum ayriliyor evden fkat 2 saat sonra aile yakinimizi arayip ben fenalik geciriyorum diye yalan soyluyor hem kendi ailesini hemde bizi kandirmaya calisiyor hastaneye giturduk doktor biseyin yok ki dedi ama ailesi oglumuza ne yaptiniz ne ettiniz diye cildirmis halde ankaraya geldiler. Abimden cekindikleri icin abime hic bisey diyemediler. ve diger gun kp onu ve beni ankaradan almaya geldi. Suan ailesi benimle konusmuyor esimde konusmuyor. Aklim ise surekli babamda.
Sizden ise ricam ne yapmam gerektigini bu insanlara ve esime nasil bir tavir takinmam gerektigini bilmiyorum. Bu konu hakkinda dusuncelerinizi ogrenmek istiyorum. Okudugunuz icin tesekkur ederim.
Eşin yok kayınvalidenle yaşıyorsun. Her yere kaynın eşliğinde gidiyorsun. Yaşamak denmez buna. Kendi kendine daha beter yapmışsın hayatını. 
