Ben bir lisede öğretmenim ve onlara baktıkça üzülüyorum. Yeni nesil nereye gidiyor diye, konuşkan bir hoca olduğumdan ve öğrenciler beni bir ablaları olarak gördüklerinden bazen okul çıkışı oturur kafede konusuruz. Sorarım neden böylesiniz. Hepsinin derdi bambaşka, aile içi şiddet, ekonomik sorunlar, sevgisizlik,mahalle baskısı en çok aldığım cevaplar.
Aile içi şiddet-sevgisizlik: Genelde ekonomik zorlukdan kaynaklı olarak içen bir baba ve dayak, yada evlilik sorumluluğu olmayan ve evi otel gibi kullanan ve buna isyan eden ailesini döven bir baba. Kız-baba arası yakınlık malumdur, babalar kızlarına baglıdır, ama bi o kadar da şiddet uygularlar farkında olmadan onları korumak kisvesi altında.
Ekonomik Sorun: Malum genelde asgari ücretle çalışan aile babası ve bazen eşide çalışır ve bu durumda evin çocukları çevrelerinde gördükleri şeyleri alamayınca bunalıma sürükleniyorlar en zayıf ve alıngan dönemlerinde ve isyan ediyorlar hem devlete hemde yaradana, hem 3-4 çocuk yap diyor devlet ama ben tek cocugum yinede ailem zor geciniyor, nerde bu devlet, neden bize yardımcı olmuyor. Bilmiyor ki o tek degil, onun gibi milyonlarca genc var benzer durumda, bastakilerin
vurdumduymazlıklarının acılarını genclik cekiyor. Ayrıca artık birçok şeye inanmaz olmuş
Mahalle Baskısı: Aile kızlarına (ogullara demiyorum cunku erkek daima toplumumuzda el üstünde tutuluyor), baskı kurmasada, mahallenin dedikodusu yüzünden gün geliyor aile mahalleliye laf geciremediginden, dışlanma korkusu ile istemedende olsa evde cocuklarına baskı uyguluyor.
Bütün bunların sonucunda cocuklarımız evlerinden, ellerimizden kayıp gidiyor, birer kayıp çocuk oluyor. Son yıllarda neden sigara ve alkol kullanım yaşı bu kadar arttı sanıyorsunuz. Mutlu ve ailesini seven bir genc neden bu yollara gitsin. Tamam gencler arası heves var, ama eger ailesini seviyorsa bir şekilde bu insanlara karşı durmayıda bilecek, Ama aileler olarak bizler karşımızdaki kırılgan çin vazosunu nazikce düzeltmek ve silmek yerine langur lungur sanki 10 tl lik çömlek gibi temizlemeye çalışıyoruz ve onlara zararlı oluyoruz. Bu konuda TV ve Internet de en buyuk dusmanlarımız, tv'lerdeki dizilerde luks yaşamlar, çarpık ilişkilerin normal gösterilmesi ve bunların özgürlük adı altında yapılması. Bu kanallara ceza kesildiginde bunun yobazlık ve sansür olarak algılanması. Unutmayın bugun ABD'de katoliklerde öyle yobazlar vardır ki, bizim en şeriyatçımız bile yanlarında modern kalır.
Sitede birçok arkadaş var, yaşları ergenliğe yaklaşan anneler veya kucuk olupda cocugu eninde sonunda bu yaşlara gelecek anneler, sizlerin bu konuda düşünceleri neler ?
ayrıca ekonomik durumun etkili olduğunu düşünmüyorum çok başarılı insanların hayat hikayelerine bakın evimizde elektrik yoktu sokak lambasında ders çalışarak başarılı oldum diyenlerin sayısı oldukça fazla. ekonomik durum sadece bir bahane ama hiç bir zaman neden olmamıştır..
Eğitimli anne babalar olsa sorun büyük ölçüde çözülür.Şimdi bakıyorum da anneler çok duyarlı bu konuda.Kızım 2 yaşında.Oyun oynarız vakit geçiririz,babasıyla oynar,eşimle sevgimizi görüyor.Bunlar gelişme çağında çok etkili.Ve son dönemde anne baba olanlar çocuklara çok daha temkinli yaklaşıyor....
Bazen düşünüyorum.Eskiden annelerimiz bizimle oyun oynamazlardı.İş güç bir sürü şeyin içinde sıra bize gelmezdi.Onu bırakın büyüklerin yanında çocuk sevmek bile ayıp sayılırdı.Bu durumda da çocuk anne babadan sevgi göremiyordu.Göremiyorduk yani...Şimdi büyüdük,aynı hataları yapmamaya çalışıyoruz.Kafa yoruyoruz nasıl daha verimli olabiliriz diye...
Kendilerine güvenen bireyler yetişirse çok şey farkedecek.İnşallah düzelir...Ayrıca bunların dışında en önemli şeyinde yeterli Ahlakın verilmesi gerekti olduğunu düşünüyorum...
sizden özür dileyerek şunu söylemek istiyorum herkes için söylemiyorum bunu üzerinize alınmayın ama eğitimli anne babaların çocukları daha sorunlu. geçen yıl bir dershanede hafta sonları derslere giriyordum eğitimli ailelerin çocukları hem çok ukala hem çok terbiyesiz hemde kendilerini bişey zannediyorlardı. anne babası okuma yazma bile bilmeyen öğrencilerim vardı terbiyeleri karşısında hayran kalıyordum. önemli olan eğitim değil..
sizden özür dileyerek şunu söylemek istiyorum herkes için söylemiyorum bunu üzerinize alınmayın ama eğitimli anne babaların çocukları daha sorunlu. geçen yıl bir dershanede hafta sonları derslere giriyordum eğitimli ailelerin çocukları hem çok ukala hem çok terbiyesiz hemde kendilerini bişey zannediyorlardı. anne babası okuma yazma bile bilmeyen öğrencilerim vardı terbiyeleri karşısında hayran kalıyordum. önemli olan eğitim değil..
Ekonomik durum etkili bence ama maddi olarak değil manevi olarak ruhsal olarak nasıl tanımlasam kendimi net ifade ederim onu düşünüyorum.
Anne ve baba gün boyu işte asgari ücret yada biraz üstü için saatlerce çabalıyor eve geldiklerinde kendilerine düzgün enerji kalmayabiliyor ki çocuklar ile oturup konuşabilsin akıllarında ise kira parası var şu var bu var derhaneye göndermeye kalksam ne kadar masraf çıkacak gibi gibi hep bir çaba ama maddi bir çaba.
Çok gençler var ikisi de evde yok diye evde neler yapabiliyor yada ikisi de şu saatte geliyor o kadar kalabilirim diye. Bizim devrimizde anne hep evdeydi yemek hazırdı gerçi ben babasız büyüdüm arkadaşlarımdan genel olarak bilirim ilkokul 2 den sonra babasızdım.
Umarım net ifade edebilmişimdir kendimi.
Bu arada arkadaşımın kardeşi de okul öncesi öğretmenliği okuyor hazırlıkta çok zor diye sızlanmaya başladı :)
Radioda dinlemiştim. Anneler Babalar çocuklarına pisikoloji şiddet uyguluyorlar. Bir çocuk niçin agresivdir, sevi alamadığındandır. Agresifliğiyle ön plana çıkmak ister, dikkatimi çekmek için. Peki bir anne neyapar? Artık çocuğun yaramazlıklarından sıkılıp bunalan anne, çocuğuna şunları söyler:
Git başımdan, ikide bir çekiştiriyorsun.
Git birazda baban ilgilensin seninle.
Yani şöyle bir baktığımız zaman, çocuklarımıza nekadarda kötü davranıp, onları aşağılıyoruz değilmi?
ve bu çocuğun en iyi yaptığı şey nedir? Tabiki de aşağılamaktır. Bu çocuk, kardeşine aynı baskıyı yapacaktır. Sen çok tembelsin, çok çirkinsin, sen hiç birşey yapamazsın ki gibi şeyler.
Çocuklarımızı bir çocukmuş gibi değil, bir yetişkin insan gibi muammele ettiğimiz zaman, çocuklar daha iyi yetişecektir. örn. ocakla oynama diye bağırırsanız çocuğunuza,
çocuk bundan uzak duracağı yerine, daha çok çocuğunuzu ocakla oynaması için teşfik etmiş olursunuz. Bir yabancı çocağa nekadar düzgün efendi konuşursanız, kendi çocuğunuzlada böyle konuşmanız gerekmektedir. Onlar bizlere bir emanet. bunu unutmamalıyız. Çocuklarımızı nasıl yetişdirirsek, karşılığını her geçen yıl alırız. Maalesef ki, aileler bunun bilincinde değiller, o yüzden kaliteli çocuklar yetişmemekte. Eğer çocuğunuzun başarılı olmasını istiyorsanız, lütfen onlarla kaliteli vakit geçiriniz. günde 1-2 saatinizi onlara ayırıp, eğitici oyunlarla oynayınız. ve unutmayınız ki anneye ihtiyacı olduğu kadar babaya da ihtiyacı vardır. Mesela akşamları baba eve geldiğinde, o çocuğu uyutabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?