Benim gibi biri nasıl boşanır diye bir şey yazmadım.
Aksine tüm betimlemelerin alt metni, benim gibi biri nasıl sonsuz güvenir de geleceği garanti edip, kendine alan yaratıp, boşanma kapısını sürümcemede bırakır...
Siz anlatmak istediğimi çok yanlış anlamışsınız.
İmrenilecek bir hayattaki kadın nasıl bunları yaşar değil mesele, böyle bir hayat yaşarken bu tuzak mı desem, kör kuyu mu desem nasıl düştüm ben buna şaşkınlığı
Ben sizi çok iyi anlıyorum.
Benim annem hep der ki nomuyu hiç düşünmem.
Bilirim ki o yanlış iş yapmaz.
Akıllıdır.
Hayatım boyunca da -şaşılacak şey bu durum değişmedi- insanların sıkıntılarını paylaşıp
akıl istediği bir insan oldum.
Artık bana akıl danışana.
Bende akıl olsaydııııı diye başlıyorum.
Sonra neyse yine vereyim de istersen kullanma bak pek sağlam değil diyorum :)
Ben yaş tahtaya nasıl bastım.
Yanlış tercih yaptım.
Kendimi aptal gibi bıraktım.
Gözüm nasıl görmedi?
Bunu nasıl yuttum?
Akıllıymış salağın önde gideni çıktım.
İnsan bunları aşamıyor.
Bunların da kibirle alakası yok.
O kadar kibirli olsam şahsen kendimi eşime layık bulup evet diyemezdim.
Gerçekten üst düzey hiç bir şeyi yoktu...
Haa ben de ortalama bir insanım işte kusurları olan bir kulum diyerek yürüdüm.
İyi bir insan dedim, sandım ne bileyim..
Babası kötü olsa da suç onun mu bile dedim..
Kibirli insan bu kadarına tav olmaz..
Keşke de kibirli olsaydım.
Bari bu aile benim aileme dünürlüğe yakışmaz deyip uzak dururdum.
Ben mesela eşime öfke doluyum ama daha çok kendime öfke doluyum.
O nasıllar insanı yer bitirir.