Yanlış anlaşıldım ya da yanlış ifade ettim sanırım.
Elalem vıdı vıdısı şöyle; bunu ben bile yaşıyor ve kimseye hissettirmiyorsamdan kaynaklı bir durum.
Benim olduğum hiçbir ortamda bir kadına, küçük bir kıza vs laf edilemez.
En basiti ev ortamında bile eşine ‘çay koy’ diyen bir adama ‘az ye de uşak tut, haydut musun ne biçim sesleniyor, ne biçim bir şey istiyorsun sen’ diye çıkışırım.
Elalem meselesi, tam da bundan benim için bir sürümceme.
Bu ortamlara tabi ki eş kişisi de dahildi, beni tanıyan herkes bilir hassasiyetimi.
Ayrıca kendini ezdiren, bu lafları işitip de hayatına kaldığı yerden devam eden biri değilim.
Ne ağzım torba, ne de yaptırımlarım az sayılacak cinsten.
Amma velakin, ben dün yaşadıklarımdan sonra doldum ve taştım.
Evi terkettim, çocuklarım olmadan nereye gideceksem sanki, 2 saatliğine gittim ve düşündüm.
Bir insan boşanmak için ne gerekiyorsa hepsini söyledim, aşağıladım, damarına bastım, kovdum vs vs.
Sonuç yok, adam gitmiyor.
Başka adam olsa gerçekten tahrik edilip de ağzımın payını verirdi, o kadar ettim diyorum.
Ettiklerim kadar iğrenç şeyler de duydum.
Ben koca kişisi bana bunları yaşatıyor, susup oturuyorum diye ağlanmıyorum ki!
Kaldı ki bu kavgadan sonra utanmadan, yastığını yorganını ben içeri atmışken, bir güzel alıp yatağıma giriyor.
Sanki beynim bana oyun oynuyor, hepsi şaka gibi!
Ben bile çeşitli kaygılarla şuan bulunduğum şeyden kurtulamıyorum, bazı konularda yeterli olgunluğa sahip değilim ve bunlar benim hatam.
Zamanında şartlara güvenip de işi bırakmam, hamileyken yaşadığım sorunları ertelemem vs.
Hiçbir kadının gücünü ispat etmesine gerek yoktur, benim böyle bir iddiam da yok.
Sadece dik bir insanım, daima başı dik, fazlaca gururlu ve özü sözü bir.
Bununla övünmem de belki de, öyle bir insanla 4 buçuk senedir yaşıyorum ki, bugün karar verdiğine ertesi gün ailesiyle ya da çevresiyle konuşunca vazgeçen.
Bugün yanlış dediğine, sevdiği biri yaptığında aslında doğru diyen.
Benim çizgim belli, bu iş bitecek.
Bahanem yok, gerekçem çok.
Sadece akıllı davranıp bu sürede, boşanma sonucunda çocuklarımın hayat standardı değişmesin diye tüm çabam.
Serzenişim, kendime notum ise, şaka gibi yaşadığım hayatta aklım kurcalanır, direncim zayıflar ve kendimi sorgular ve affeder şekilde bulursam, gerçekleri göreyim diye.
Bu iş bitecek, ama 2 sene öngörüm.
