Ben her zaman için kardeşten yanayım.
Eşle ilgili devasa sorunlar ve maddi yetersizlik olmadıktan yani babalığıyla alakalı kusuru olmadıktan sonra gerekirse boşanırsın yani dert değil, spermlik kullanırsın adamı
Benim bu şahsi görüşüm, herkese göre değişir.
Annem tek çocuk bir kadın ve biz mesela hayatımızda kalabalık aile bilmedik, kuzenlerimiz ya da akrabalarımız olmadı.
Dedem ben küçükken öldü, anneannemde lisedeydim ve annem 40 larında yapayalnız kaldı.
Her zaman bize öğüdüydü ‘ben ailemi toprağa gömerken sarılacak bir omuz aradım beni anlayan, a’ diye.
Ha kardeş olur düşmandan beterdir, bilemem ama benim ailemden önce ablam gelir.
Bu hayatta bir evlatlarım iki ablamdır, daima.
Küçük annem desem yeri, anlatmıştım kaza yaptığımda başka şehirde yaşayan ablamı aradım ilk halbuki ailemle yaşıyorum.
Böyle bir dağ, böyle bir güç olamaz.
Başıma ne gelirse gelsin, dünyanın öbür ucuna bir telefonumla geleceğini varını yokunu verebileceğini biliyorum ve inan bedeli yok bunun.