- 18 Haziran 2015
- 3.701
- 36.905
-
- Konu Sahibi smileplease
- #21
GevşektirMerhaba kızlar kafama takılan bir şey var ama bir türlü rahatlatamadım kendimi bu konuda. Sevgilimle aynı şehirde okuyoruz normalde ben annemlerin yanına gittim 3 günlüğüne. Dönüşte otobüs biletim saat 1 deydi, sevgilim de bunu biliyordu. Beni babam bırakacak demiştim otogara. Fakat kendisi gece hiç mesaj atmadı, binip binmediğimi bile sormadı insan hiç mi merak etmez diye düşündüm ve üzüldüm açıkçası. Sonra saat 7 gibi vardım o da 7 gibi mesaj atmış vardın mı, uyumuşum diyeAçıkçası bana değer verdiğini sanıyordum her fırsatta söyler 1 senedir görüşüyoruz ancak bu olay ondan soğumama sebep oldu. Gece yolculuğa çıkmışım insan hiç mi merak etmez.. O an bir şey diyemedim sonrasında biraz şakayla karışık insan bi merak eder dedim. O zaman işte telefonun başında beklerken uyumuşum sonra uyanınca şarjı bitmişti dedi. O zaman şarja takıp yine sorabilirdi bana geri uyumuş. Normalde başka konularda anlayışlı, sevgisini belli eden şefkatli birisi ancak nedense değer vermedigini hissettim bu olayla. Sizce abartıyor muyum yoksa haklı mıyım böyle hissetmekle?
E yani size yalan söylerdi?Beni babam da bindirse sevgilimin arayıp bindim mi? Rahat misin ? diye sormasını beklerdim.En sevmediğim şey de şu uyumuşum lafı. Eşimle nişanlı iken o kadar yorgun olurdu ki. Gece 11 de evde olurdu. 11 buçuk gibi beni arardı. Konuşurken anlardım duraksardı bir müddet. Uyuyor musun derdim. Bana hiç bir zaman uykum geldi demezdi. Ben seni dinliyorum. Ya da düşünüyorum derdiama ben anlardım yorgunluktan transa geçtiğini. Gerektiği kadar konuşup kapatirdi.
Yani kirilman normal.
Ben de çok takılırım böyle şeylere.. yolculuk öncesi sonrası hastaneye giderken çıkarken aranmayı sorulmayı çok beklerim hak verdim size ama onun bakış açısı değer yargısı belki böyle değildir bilemeyeceğim siz tanıyorsunuz sevgilinizi.Merhaba kızlar kafama takılan bir şey var ama bir türlü rahatlatamadım kendimi bu konuda. Sevgilimle aynı şehirde okuyoruz normalde ben annemlerin yanına gittim 3 günlüğüne. Dönüşte otobüs biletim saat 1 deydi, sevgilim de bunu biliyordu. Beni babam bırakacak demiştim otogara. Fakat kendisi gece hiç mesaj atmadı, binip binmediğimi bile sormadı insan hiç mi merak etmez diye düşündüm ve üzüldüm açıkçası. Sonra saat 7 gibi vardım o da 7 gibi mesaj atmış vardın mı, uyumuşum diyeAçıkçası bana değer verdiğini sanıyordum her fırsatta söyler 1 senedir görüşüyoruz ancak bu olay ondan soğumama sebep oldu. Gece yolculuğa çıkmışım insan hiç mi merak etmez.. O an bir şey diyemedim sonrasında biraz şakayla karışık insan bi merak eder dedim. O zaman işte telefonun başında beklerken uyumuşum sonra uyanınca şarjı bitmişti dedi. O zaman şarja takıp yine sorabilirdi bana geri uyumuş. Normalde başka konularda anlayışlı, sevgisini belli eden şefkatli birisi ancak nedense değer vermedigini hissettim bu olayla. Sizce abartıyor muyum yoksa haklı mıyım böyle hissetmekle?
Yaa bırakın Allah aşkına ne yalanı. Saçma sapan bilmeden yorumlar kasmayın şurada:))) uyu desem ne ara konuşacağım pardon? Gün boyu ne mesaj ne konuşma iş yoğunluğundan tabii ki konusabildigim kadar konuşacağım nasıl tanıyacağım adamı ? O da gün boyu konuşmadığı için yorgunuum uyuyayım hemen diyemiyordu haliyle. O zaman da nasıl beni tanıyacak. Nasıl beni önemsediğini anlayacaktım? Ben de biliyordum ki yani uykusu var yalan söylüyor demiyordum yani :))) toplasan yarım saat konuşuyordu. Taş çatlasın 1 saat. Sabahlara kadar konuşmuyorsun yani :)) illa detay vermedim diye hemen kurdun kuzuyu beklediği gibi saldırmayin ya. Örnek vermemin nedeni bu yorgunluğa rağmen ihmal etmemesiydi. Bazen bir gün sonra arıyordu. Biliyordum ki yorgundu ve uyumuştu. ( İki iş yapan günde 16 saat çalışan adamdan bahsediyorum ben. Siz gelmişsiniz ahkam kesiyorsunuz :))Zaten arayıp söylüyordu. Yani çok normalmiş dimi bana göre de :)) bir gün demedim ki neden beni aramadın. Buna rağmen bile asla ihmal etmedi.E yani size yalan söylerdi?
Uyumasına rağmen, dinliyorum, düşünüyorum derdi?
Siz de adamın ne kadar yorgun olduğunu bile bile ona kıyar ve uyu demezdiniz öyle mi?
Bir de bunları değer verme adı altında örnek gösteriyorsunuz.
Gün içindeki yorgunlukla telefon başında uyuyakalmak çok normal, hiç mi yaşamadınız?
Valla ilginç.
Örnek verdiğiniz durumun detayları elbet vardır. Bunu yaşayan olarak siz bilirsiniz.Yaa bırakın Allah aşkına ne yalanı. Saçma sapan bilmeden yorumlar kasmayın şurada:))) uyu desem ne ara konuşacağım pardon? Gün boyu ne mesaj ne konuşma iş yoğunluğundan tabii ki konusabildigim kadar konuşacağım nasıl tanıyacağım adamı ? O da gün boyu konuşmadığı için yorgunuum uyuyayım hemen diyemiyordu haliyle. O zaman da nasıl beni tanıyacak. Nasıl beni önemsediğini anlayacaktım? Ben de biliyordum ki yani uykusu var yalan söylüyor demiyordum yani :))) toplasan yarım saat konuşuyordu. Taş çatlasın 1 saat. Sabahlara kadar konuşmuyorsun yani :)) illa detay vermedim diye hemen kurdun kuzuyu beklediği gibi saldırmayin ya. Örnek vermemin nedeni bu yorgunluğa rağmen ihmal etmemesiydi. Bazen bir gün sonra arıyordu. Biliyordum ki yorgundu ve uyumuştu. ( İki iş yapan günde 16 saat çalışan adamdan bahsediyorum ben. Siz gelmişsiniz ahkam kesiyorsunuz :))Zaten arayıp söylüyordu. Yani çok normalmiş dimi bana göre de :)) bir gün demedim ki neden beni aramadın. Buna rağmen bile asla ihmal etmedi.
Neyse mevzu şu: Konu sahibi kırılabilir. Çok doğal. Haa takıntı yapmasına gerek var mı yok. Ama şu var. Keşke şaka ile karışık demeseydi. Neyse içindekini söyleseydi. İlerisinde duygularınin net anlaşılmasını istiyorsa karşısındakinin de net bilmesi lazım. Bu önemli. Herkes için önemli ama çoğumuz es geçiyoruz.Örnek verdiğiniz durumun detayları elbet vardır. Bunu yaşayan olarak siz bilirsiniz.
Detayı, öncesi, sonrası, fazlası vs var illa ki.
Bana tuhaf gelen, konu sahibinin muzdarip olduğu konuda gelip kendi ilişkinizi, nişanlınızı güzellemeniz,övmeniz.
Çok da övülecek bir durum olmamasına rağmen
Değer vermek bununla ölçülmez sadece.
O zaman size de dönüp, 16 saat çalışmış adamı uyutmamışsınız siz de hiç değer vermiyorsunuz derimduyar kasarım yani böyle örneğe...
Ben ne diyorum siz, birbirimizi ne zaman tanıyacaktık diyorsunuz.
Neyse işte.
Haklı ve haksızın olmadığı bir durum bu.