Kriterleriniz gibi biri cikmadiysa evlenmeyin ben ergen denilecek yaşta hiçbir şeye bakmadan evlendim şu an bosaniyorum hiç evlenmek yanlış evlilikten iyidir kriterleriniz gayet doğal asla taviz vermeyin işi gücü eğitimi denk olmayan yeter ki sevsin diye evlendim ne oldum delisi oldu adam kompleksten hayatı zindan etti o yüzden mantık her zman en önde olmalı bunu tecrübe ettim öbür türlü kimse madalya takmiyorMerhabalar.Artık 33 oluyorum ve bekarım.
Sağlıksız ve hüsran dolu ilişkilerle dolu bir defterim var.
Ve müthiş bir baskı.Önceden evliliği kolay zannederdim.Hatta teşebbüs de ettim.24 yaşındaydım.Nişandan döndüm.Ne çok hırpalanmış ve kullanılmıştım.
Çevremdeki herkes evlendi.
Çok deniyorum,adım atıyorum ama olmuyor.
Bana göre birini bulamıyorum.
Ya amaçları başka ya da fikirler uymuyor.
Gönül istiyor bir yol arkadaşı olsun.
Kendiyle barışık,hayatı seven,oturup kalkmasını bilen,sosyal,kendini yetiştirmiş ,işi gücü yerinde birini arıyorum.Bunları saydığımda kızıyorlar bana..Bulamazmışım..
Neyse yoruldum.Geç mi kalıyorum?Hiç gelmeyecek mi o gemi?Hayalini kurduğum insan hiç olmadı mı?
Yani geçen arkadaş tanıştırdı biriylr,mesaj yapmuruna tuttu beni.O da yetmezmiş gibi derdini anlattı.Ama neymiş beni isteyeni ben istemiyormuşum.
Ailem tanıştırdı..Çocuk baktım iki günde ilanı aşk etti.Çektim kendimi.
Kendim buldum,ilk haftadan yatmak istedi.
Ve bunun gibi bir sürü durum..
Ben artık güvenli bir limanda dinlenmek istiyorum..Mümkün mü..Siz de artık olmaz derken hayatınızın aşkını buldunuz mu?
34 yaşında evlendim çok korkuyordum güvenmiyordum bir oğlum oldu eşim şükür çok iyi birisi dua edin ben evlilik falan düşüncem de yoktu bir anda oldu herşey bir anda kabul ettimMerhabalar.Artık 33 oluyorum ve bekarım.
Sağlıksız ve hüsran dolu ilişkilerle dolu bir defterim var.
Ve müthiş bir baskı.Önceden evliliği kolay zannederdim.Hatta teşebbüs de ettim.24 yaşındaydım.Nişandan döndüm.Ne çok hırpalanmış ve kullanılmıştım.
Çevremdeki herkes evlendi.
Çok deniyorum,adım atıyorum ama olmuyor.
Bana göre birini bulamıyorum.
Ya amaçları başka ya da fikirler uymuyor.
Gönül istiyor bir yol arkadaşı olsun.
Kendiyle barışık,hayatı seven,oturup kalkmasını bilen,sosyal,kendini yetiştirmiş ,işi gücü yerinde birini arıyorum.Bunları saydığımda kızıyorlar bana..Bulamazmışım..
Neyse yoruldum.Geç mi kalıyorum?Hiç gelmeyecek mi o gemi?Hayalini kurduğum insan hiç olmadı mı?
Yani geçen arkadaş tanıştırdı biriylr,mesaj yapmuruna tuttu beni.O da yetmezmiş gibi derdini anlattı.Ama neymiş beni isteyeni ben istemiyormuşum.
Ailem tanıştırdı..Çocuk baktım iki günde ilanı aşk etti.Çektim kendimi.
Kendim buldum,ilk haftadan yatmak istedi.
Ve bunun gibi bir sürü durum..
Ben artık güvenli bir limanda dinlenmek istiyorum..Mümkün mü..Siz de artık olmaz derken hayatınızın aşkını buldunuz mu?
Arkadaşlarımdan ziyade ailem .İşten eve evden işe giden insanları beğenmediğim için baya bi kızıyorlar.Şimdi apartmandaki komşulara da anlatmış olmalı ki onlar da annem yokken bana saatlerce nasihat ediyorlar.Yani gayet minimal değil mi bu istekler, aklı başında olsun, oturmayı kalkmayı bilsin, işi olsun, biraz da hoşlaşın iyi anlaşın. Bunun neresi fazla?? Arkadaşların ne diyor, ilkokul mezunu adamı mı alacakmıssın, dağ ayısını mı getirip adam edecekmişsinarkadaşların da bir acaip
İşten eve evsen işe gidwn insnalar neden kötü anlamadım. Siz nasıl olsun istiyorsunuz.Arkadaşlarımdan ziyade ailem .İşten eve evden işe giden insanları beğenmediğim için baya bi kızıyorlar.Şimdi apartmandaki komşulara da anlatmış olmalı ki onlar da annem yokken bana saatlerce nasihat ediyorlar.
Umrumda değil diyeceğim ama maalesef umrumda.Ama ya etrafta insan yok ya da ben yanlışı çekiyorum.Artık akışına bırakmak istiyorum her şeyi.Yoruldum çünkğ
Evden ise isten eve giden erkekler mal oluyo biraz yaArkadaşlarımdan ziyade ailem .İşten eve evden işe giden insanları beğenmediğim için baya bi kızıyorlar.Şimdi apartmandaki komşulara da anlatmış olmalı ki onlar da annem yokken bana saatlerce nasihat ediyorlar.
Umrumda değil diyeceğim ama maalesef umrumda.Ama ya etrafta insan yok ya da ben yanlışı çekiyorum.Artık akışına bırakmak istiyorum her şeyi.Yoruldum çünkğ
Sosyal hayatı olmuyor,tek arkadaşı eşleri oluyor,bir süre sonra da bunaltıyor.Evden ise isten eve giden erkekler mal oluyo biraz ya
Kötü demedim,bana göre değil.Ben biraz sosyal,arkadaş çevresi olan ,gezmiş görmüş bir insan olmasını isterim.İşten eve evsen işe gidwn insnalar neden kötü anlamadım. Siz nasıl olsun istiyorsunuz.
Kesinlikle mantık önemli.Yeterki sevsin dediğimiz insanlar aslında sevmiyor ya..Bir de tek başına sevgi yetmiyor,sevgiyi dönüştürebilmek de önemliKriterleriniz gibi biri cikmadiysa evlenmeyin ben ergen denilecek yaşta hiçbir şeye bakmadan evlendim şu an bosaniyorum hiç evlenmek yanlış evlilikten iyidir kriterleriniz gayet doğal asla taviz vermeyin işi gücü eğitimi denk olmayan yeter ki sevsin diye evlendim ne oldum delisi oldu adam kompleksten hayatı zindan etti o yüzden mantık her zman en önde olmalı bunu tecrübe ettim öbür türlü kimse madalya takmiyor
SEvgilileriyle nisanlilariyla nasil bir kadin erkek iliskisi icinde olmalari gerektigini falan hic bilmiyolar ya asiri olumsuz bi kesim bu asosyallik beni cok itiyor. Olmaz yani olamazSosyal hayatı olmuyor,tek arkadaşı eşleri oluyor,bir süre sonra da bunaltıyor.
Böyle bir ilişki içindr olmuştum.erkek arkadaşımın benden başka arkadaşı yoktu bir süre aonra kendimi annesi gibi hissetmiştim.Yani insan bir maça gider,arkadaşlarıyla bir tatil yapar vs.
33 yaşında hayatinizin aşkını bulamazsiniz ki zaten.25 yaşından sonra âşık olmanın imkansız olduğunu düşünüyorum.ancak sevebilirsinzi, anlaşabilirsiniz.bu arada 30 yaşından sonra insanda iyi anlamda da kötü anlamda da pek duygu kaldığını sanmıyorum.ben resmen hiçbir şey hissetmiyorum ne iyi anlamda ne kötü anlamda.yaşayıp gidiyorum dümdüz.bu konular bana çok ilginç geliyor yüzden.bulsan ne bulmasan ne yani? Mutlu olmayacaksın ki.benimle de birileri görüşmek istiyor uğraşamıyorum bile.bu arada 25 yaşında hayatınızın aşkını bulup evlenmiş olsaydınız bile şuan duygularınız bitmiş olacaktı zaten.hayatı fazla romantize edip ciddiye alıyorsunuz.felç kalan insanlar bile 2 sene sonra üzülmeyi bırakıp standart hâline dönüyor.hepimizin belli bir standart duygu durumu var hiçbir şey bunu kalıcı olarak değiştiremez.kaç yaşında kadinsiniz.20 yaşında çocuk gibi beklentiler yazıyorsunuz.etrafınızdaki insanlar boşna kızmıyor yani.Merhabalar.Artık 33 oluyorum ve bekarım.
Sağlıksız ve hüsran dolu ilişkilerle dolu bir defterim var.
Ve müthiş bir baskı.Önceden evliliği kolay zannederdim.Hatta teşebbüs de ettim.24 yaşındaydım.Nişandan döndüm.Ne çok hırpalanmış ve kullanılmıştım.
Çevremdeki herkes evlendi.
Çok deniyorum,adım atıyorum ama olmuyor.
Bana göre birini bulamıyorum.
Ya amaçları başka ya da fikirler uymuyor.
Gönül istiyor bir yol arkadaşı olsun.
Kendiyle barışık,hayatı seven,oturup kalkmasını bilen,sosyal,kendini yetiştirmiş ,işi gücü yerinde birini arıyorum.Bunları saydığımda kızıyorlar bana..Bulamazmışım..
Neyse yoruldum.Geç mi kalıyorum?Hiç gelmeyecek mi o gemi?Hayalini kurduğum insan hiç olmadı mı?
Yani geçen arkadaş tanıştırdı biriylr,mesaj yapmuruna tuttu beni.O da yetmezmiş gibi derdini anlattı.Ama neymiş beni isteyeni ben istemiyormuşum.
Ailem tanıştırdı..Çocuk baktım iki günde ilanı aşk etti.Çektim kendimi.
Kendim buldum,ilk haftadan yatmak istedi.
Ve bunun gibi bir sürü durum..
Ben artık güvenli bir limanda dinlenmek istiyorum..Mümkün mü..Siz de artık olmaz derken hayatınızın aşkını buldunuz mu?
Merhaba bende 24 yaşımda evlilik yaptım görücü usulü 7 yıl bitiyor bu sene ama şimdi ki aklım olsa hemen evlilik yapmazdim. Biraz daha beklerdim kendimi dinlerdim yaş ilerledikçe insan daha seçici oluyor daha çok ayrıntı farkediyorsun eğer kendini hazır hissetmiyorsan bekle derim. Sosyal baskı hepimizin kanayan yarası özellikle de aile baskısı. Kolay değil artık geçim yapmak.Merhabalar.Artık 33 oluyorum ve bekarım.
Sağlıksız ve hüsran dolu ilişkilerle dolu bir defterim var.
Ve müthiş bir baskı.Önceden evliliği kolay zannederdim.Hatta teşebbüs de ettim.24 yaşındaydım.Nişandan döndüm.Ne çok hırpalanmış ve kullanılmıştım.
Çevremdeki herkes evlendi.
Çok deniyorum,adım atıyorum ama olmuyor.
Bana göre birini bulamıyorum.
Ya amaçları başka ya da fikirler uymuyor.
Gönül istiyor bir yol arkadaşı olsun.
Kendiyle barışık,hayatı seven,oturup kalkmasını bilen,sosyal,kendini yetiştirmiş ,işi gücü yerinde birini arıyorum.Bunları saydığımda kızıyorlar bana..Bulamazmışım..
Neyse yoruldum.Geç mi kalıyorum?Hiç gelmeyecek mi o gemi?Hayalini kurduğum insan hiç olmadı mı?
Yani geçen arkadaş tanıştırdı biriylr,mesaj yapmuruna tuttu beni.O da yetmezmiş gibi derdini anlattı.Ama neymiş beni isteyeni ben istemiyormuşum.
Ailem tanıştırdı..Çocuk baktım iki günde ilanı aşk etti.Çektim kendimi.
Kendim buldum,ilk haftadan yatmak istedi.
Ve bunun gibi bir sürü durum..
Ben artık güvenli bir limanda dinlenmek istiyorum..Mümkün mü..Siz de artık olmaz derken hayatınızın aşkını buldunuz mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?