öncelikle herkese merhaba. 28 yaşında 2 senelik evliyim. başlıktanda anlaşılacağı üzere gebelikle alakalı kararsızlıklarım var ve bu konuda fikirlerinize ihtiyacım var.
öncelikle özellikle belirtmem gereken şeyler var, istanbulda yaşıyoruz özel sektörde piyasa koşullarına göre iyi sayılabilecek düzeyde bir gelirim var. eşimde aynı şekilde çalısıyor. maddi durumumuz kötü sayılmaz ama herkeste oldugu gibi gelecekle alakalı ekonomik kaygılarım var. oturdugumuz ev kayınvalidem ve kardeşlerinin yani aile binası diyebilirim sonuç olarak kira verme gibi bir durumumuz yok. evlenirken 5 sene kadar burda oturup kendimize bir ev birkimi yapıp öyle kendi evimize çıkmamız konusunda emri vaki de olsa destek olmuşlardı. ilk 2 sene ancak düğünden kalan borçlarımız vs ödendi. bu arada benim gelirim artınca bir araba aldım hem yatırım hemde kullanırız zamanı gelince ev alırken satarız diye. 2-3 aya borcu bitecek.
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz ve kendisine en başından beri ne yazık ki ısınamadım. karakter olarak çevresindeklileri psikolojik olarak yoran biri. çok çok büyük sorunlarımız yok ama didişip duruyoruz ufak ufak. müsade etsem ileri gidecek ama ben de sert bi karakter oldugum için durmak zorunda kalıyor. sonuç olarak evlendiğimden beri ilk hedefim bi ev alıp buradan uzaklaşmaktı. bebek fikri bu yüzden uzaktı bize. ama ne olduysa son zamanlarda ikimizde bebek istediğimizi dile getirip duruyoruz. ve tüm mesele burda başlıyor. sorun şu ki ben bir an önce ev alıp buradan taşınabilmem için bebek düşüncesini en az 2 sene ötelemem gerekiyor. 2 sene sonrası için bu planlarımı yapar ve kendi evime geçince hamile kalırsam herşey çok daha huzurlu olacak gibi düşüncelerim vardı.
bir yandan da kayınvalidemle komşu olmanın gebeliğmde ve sonraki süreçte bana fayda sağlayacağını düşünüyorum. karakter olarak uyuşmasak da inanılmaz cömert ve eli açık biri kayınvalidem. yaşı gereği bakım konusunda bana çok destek olamasa da onun dışında maddi manevi her konuda yardımcı olacağına eminim. kendisi de sık sık sen doğur yeterki tüm masrafalrını ben karşılayacağım der :)) umarım lafta kalmaz.
benim gebe kalıp doğum sonrası çalışamama durumum olursa ev alma sürecimiz biraz daha uzayacak. eşim tek başına da bunu yavaş da olsa yapabileceğini söylüyor (kendisi de bebek istediği için)fakat istanbul şartlarında tek kişinin çalışıp ev geçindirip üstüne ev alma şansı yok.
körü körüne gebe kalacak biri değilim. yani her konuda planlama yapıp mantığıma oturtup işe koyulan biriyim. bu konuda da her durumu değerlendirip hangisinin bizim için iyi olacağına karar vermem gerekir. sizlerin tecrübelerinize dayanarak fikirlerinize ihtiyacım var. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
mantığım şuan asla zamanı olmadığını söyledikçe duygularım bir yol bulma çabasında :)
öncelikle özellikle belirtmem gereken şeyler var, istanbulda yaşıyoruz özel sektörde piyasa koşullarına göre iyi sayılabilecek düzeyde bir gelirim var. eşimde aynı şekilde çalısıyor. maddi durumumuz kötü sayılmaz ama herkeste oldugu gibi gelecekle alakalı ekonomik kaygılarım var. oturdugumuz ev kayınvalidem ve kardeşlerinin yani aile binası diyebilirim sonuç olarak kira verme gibi bir durumumuz yok. evlenirken 5 sene kadar burda oturup kendimize bir ev birkimi yapıp öyle kendi evimize çıkmamız konusunda emri vaki de olsa destek olmuşlardı. ilk 2 sene ancak düğünden kalan borçlarımız vs ödendi. bu arada benim gelirim artınca bir araba aldım hem yatırım hemde kullanırız zamanı gelince ev alırken satarız diye. 2-3 aya borcu bitecek.
kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz ve kendisine en başından beri ne yazık ki ısınamadım. karakter olarak çevresindeklileri psikolojik olarak yoran biri. çok çok büyük sorunlarımız yok ama didişip duruyoruz ufak ufak. müsade etsem ileri gidecek ama ben de sert bi karakter oldugum için durmak zorunda kalıyor. sonuç olarak evlendiğimden beri ilk hedefim bi ev alıp buradan uzaklaşmaktı. bebek fikri bu yüzden uzaktı bize. ama ne olduysa son zamanlarda ikimizde bebek istediğimizi dile getirip duruyoruz. ve tüm mesele burda başlıyor. sorun şu ki ben bir an önce ev alıp buradan taşınabilmem için bebek düşüncesini en az 2 sene ötelemem gerekiyor. 2 sene sonrası için bu planlarımı yapar ve kendi evime geçince hamile kalırsam herşey çok daha huzurlu olacak gibi düşüncelerim vardı.
bir yandan da kayınvalidemle komşu olmanın gebeliğmde ve sonraki süreçte bana fayda sağlayacağını düşünüyorum. karakter olarak uyuşmasak da inanılmaz cömert ve eli açık biri kayınvalidem. yaşı gereği bakım konusunda bana çok destek olamasa da onun dışında maddi manevi her konuda yardımcı olacağına eminim. kendisi de sık sık sen doğur yeterki tüm masrafalrını ben karşılayacağım der :)) umarım lafta kalmaz.
benim gebe kalıp doğum sonrası çalışamama durumum olursa ev alma sürecimiz biraz daha uzayacak. eşim tek başına da bunu yavaş da olsa yapabileceğini söylüyor (kendisi de bebek istediği için)fakat istanbul şartlarında tek kişinin çalışıp ev geçindirip üstüne ev alma şansı yok.
körü körüne gebe kalacak biri değilim. yani her konuda planlama yapıp mantığıma oturtup işe koyulan biriyim. bu konuda da her durumu değerlendirip hangisinin bizim için iyi olacağına karar vermem gerekir. sizlerin tecrübelerinize dayanarak fikirlerinize ihtiyacım var. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
mantığım şuan asla zamanı olmadığını söyledikçe duygularım bir yol bulma çabasında :)