Bugün satış danışmanı dediğiniz emekçilerin arefe günü yorgunluğuna denk geldim, yüzleri çökmüş adeta bir canavar gibi elli tane kıyafet deneyip yere fırlatan görgüsüz pisliklerin arkasını topluyorlardı. Çok çok üzüldüm hallerine. Nefret ediyorum bencil, görgüsüz insanlardan. Üzerinden çıkardığı kıyafeti insan gibi askıya asmak çok zor olmamalı. Yere fırlatmak nedir ya. Kolunu bile düzeltmeye tenezzül etmiyorlar.
Neyse konu bu değildi ama giyim mağazalarında durum bu. Tazmanya canavarı gibi kabinlere saldıran kadınları terslemeden çalışabilirim diyorsanız yapın. Ama bence dünyanın en zor işlerinden biri. Ben bugün benden önce kabinden çıkan ve denediği kıyafetleri paçavra gibi yere fırlatan kadına, "hayır yani dışından da insana benziyor ama bildiğin yaratık bunlar. Buranın hali nedir ya" diye çemkirdim. Bir şey demeden uzaklaştı. Hani çalışan olsam muhtemelen o kıyafetleri kafasına fırlatır kovulurdum. Bana uygun bir iş değil, sizi bilmem.