Seni o kadar iyi anlıyorum ki saydıklarının hepsini yaşadım.
Düğünün ertesi günü öğlen kv. kp. kayınlar, evimi bastı :)
3 günlük evliyken kv. zoruyla evinde kaldık benim 6 yıllık canım ciğerim sevgilimde, annem böyle istiyor kalacağız dedi çıktı işin içinden. Daha neler neler, Ertesi günü evime döner dönmez bir iki kıyafetimi alıp kaçmaya çalıştım evden.
Çok ciddiydim arkama bakmadan bu manyaklardan kurtulmalıyım dedim. Tabi eşim bırakmadı zaman ver her şeyi halledicem özür diliyorum dedi.
Kv demle altlı üstlü oturmamamıza rağmen ben işteyken evime gelmeler. Ben işten geliyorum bir bakıyorum evimde yemekler yenmiş bulaşıklar beni bekliyor. Tuvaletime pisletilmiş...
HOŞGELDİİİİİİNNN! diyen, şaka gibi 4 insan... Daha 10 günlük evliyim. :) ve bu eziyete sadece 3 ay dayanabildim... Eşim evden çıkalım dedi çünkü biliyordu çıkalım demese her şeyi bırakıp kaçacaktım :))) Ve O Günün ertesi günü kayınvalideme veda ettim o gün bugündür kafam bir rahat ki sorma.... Hatta bu akşamda kendisine yemeğe gidicem. Artık nasıl davranması gerektiğini çok iyi biliyor.
ahh ahh anılar canlandı gözümde o zamanlar ne çok ağlardım. Şimdi gülüyorum. Yaman çelişki işte :)
Canım Demem o ki. Kocan koca olacak. Eğer olmadı sen ona koca olmayı öğreteceksin.