- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Fobileriniz nelerdir, bunun için ne gibi önlemler alıyorsunuz?
- Konu Sahibi AttaQue
- Başlangıç Tarihi
- 23 Ekim 2009
- 18.527
- 3.908
- 448
- 12 Nisan 2011
- 920
- 1.848
- 333
kapı fobim var.
açık kapılar beni deli ediyor. heleki evde yalnızsam.. yaz gunu bile tüm kapılar kapalı otururum. korku falan değil. çünkü bahçeli evde demir parmaklık yok camda.. camlar ardına kadar açıktır ama kapılar hep kapalı olcak. yattıgım odada kapı yoksa uyuyamam sabahı sabah ederim.. veya ben uyurken es kaza biri girip açık bıraktıysa ona bile sırf kapı açık kaldı diye uyanıyorum sanki..
açık kapılar beni deli ediyor. heleki evde yalnızsam.. yaz gunu bile tüm kapılar kapalı otururum. korku falan değil. çünkü bahçeli evde demir parmaklık yok camda.. camlar ardına kadar açıktır ama kapılar hep kapalı olcak. yattıgım odada kapı yoksa uyuyamam sabahı sabah ederim.. veya ben uyurken es kaza biri girip açık bıraktıysa ona bile sırf kapı açık kaldı diye uyanıyorum sanki..
ay unutmuşum bende örümceklerden böceklerden korkarım hatta böcek görünce koltuğun tepesine çıkar basbas bağırırım :18:
Ben karanlıktan çok korkardım, hala da zaman zaman korkuyorum ama... 
, ışıkları kapatıp evin içinde tek kaldığım zamanlar bol bol gezdim. Koşmadan, ışıkları yakmadan, çocukluktan mı kaldı ne yaptı bu korku anlamaıdm ama , sakin kalmaya çalıştım. Yatarken perdeleri kapatıp uyuyorum. Başta hiç yapamazdım karanlıkta uyumayı ama sonra sonra alışmaya başladım. Şimdi daha sakinim karanlık yerlerde.
, ışıkları kapatıp evin içinde tek kaldığım zamanlar bol bol gezdim. Koşmadan, ışıkları yakmadan, çocukluktan mı kaldı ne yaptı bu korku anlamaıdm ama , sakin kalmaya çalıştım. Yatarken perdeleri kapatıp uyuyorum. Başta hiç yapamazdım karanlıkta uyumayı ama sonra sonra alışmaya başladım. Şimdi daha sakinim karanlık yerlerde.
benim çok ilginç bir fobim var
çöp konteynırının yanından geçemiyorumm
evet çok korkuyorum mecburen geçeceksem yakınından ellerimi kendime siper ederek geçiyorum
içinden her an bi kedi ne bilim saklanmış biri böööööööö diyip çıkıcakmış gibi hissediyorum
öyle böcek korkum zaten herkeste olan kadar vardır
birde yazın köyde yaşadığım için daha çok haşır neşirim böceklerle bu yüzden daha bi korkuyorum özellikle akrepten
bide bazı kötü düşünceleri aklıma getirip bilinçli olmadan korkuyorum
ya araba çarparsa,havuzda boğulsaydım,biri beni öldürürse vs vs
çöp konteynırının yanından geçemiyorumm
evet çok korkuyorum mecburen geçeceksem yakınından ellerimi kendime siper ederek geçiyorum
içinden her an bi kedi ne bilim saklanmış biri böööööööö diyip çıkıcakmış gibi hissediyorum
öyle böcek korkum zaten herkeste olan kadar vardır
birde yazın köyde yaşadığım için daha çok haşır neşirim böceklerle bu yüzden daha bi korkuyorum özellikle akrepten
bide bazı kötü düşünceleri aklıma getirip bilinçli olmadan korkuyorum
ya araba çarparsa,havuzda boğulsaydım,biri beni öldürürse vs vs
Aynen bende sizin gibi köpeklerden aşırı korkuyorum. yükseklik korkum da var. birde tırtıl ve kurt tipi yaratıklar diyeyim acayip iğreniyorum. şuanda bile kötü oldum
- 27 Ocak 2012
- 179
- 43
- 48
Örümcek, asansör ve yükseklik.
Fobi olduklarını düşünüyordum ama psikolojik danışmanlık okuyunca tam olarak fobi olmadıklarını anladım. Örümcekten her daim korkarım hatta oyuncak ya da maket olsa bile dokunamıyorum özellikle beni en çok irrite eden şey örümcek dövmesi. Örümcek dövmesi olan bir insana yaklaşamam herhalde korkudan. Geçenlerde bir hediyelik eşya dükkanına girerken kapının önünde neredeyse kedi kadar büyük porselen bir örümcek gördüm ve o an nasıl bir tepki vermişim bir anda sanırım gerçek sandım, insanlar bana baktılar, birazcık korkuyorum da örümcekten dedim=) Komik boyuta ulaştı benimki.
Asansör korkum zaten vardı ama 13. kattan asansörle düşünce şiddetli boyuta ulaştı. Ama üniversiteye başlayınca okulda sürekli asansör kullanmak gerekiyordu derslere yetişmek için ve arada binerek alıştım. Ama hala mecbur kalmadıkça binmiyorum. Hem asansörü gereksiz buluyorum insan bu kadar tembel olmamalı, ayrıca dünyadaki enerjiyi kendi tembelliğimiz için harcamamalıyız. Hem yürümek sağlıklı, günde 10-15 kat çıkmaktan zarar gelmez =)
Yükseklik korkum ise hala var, teras balkon gibi yerlerde kenarlara bile yaklaşamıyorum.
Fobi tedavisi konusunda birkaç önerim olarak ayrıca. Öncelikle bir arkadaşınızla anlaşın. Örneğin asansör korkunuz var. Arkadaşınızın yapması gereken şey mesela üstünde asansör resmi olan bir masa takvimi, bu takvimin olduğu bir masada konuşun dertleşin ama sizin bundan haberiniz olmasın. Yani beyniniz otomatik olarak o asansör resmini algıyayıp biraz alışacak. Biraz bu yöntemi uyguladıktan sonra mesela asansör resmi olan bir tsört giysin ve yine birlikte takılın vakit geçirin. Yine sizin bundan haberiniz olmayacak ama istemsiz farkedeceksiniz. Bu tür küçük detaylara asansörü sıkıştırın. Daha sonra içinde asansör bulunan mekanlarda bolca vakit geçirin. Sonraki aşamada asansöre sadece binin ve asansör hareket etmesin yani katlar asasında gezmeyin. Yine yanınızda arkadaşınız olsun ve bunu yaparken sohbete dalmış olmalısınız. Sonrasında 1 kat çıkın, 2-3-4 kat derken çözülecektir sorun. Profesyonel yardım ile bu yöntem 6 ay civarı sürüyor ama pif noktalara dikkat ederek siz de kendinize yardımcı olabilirsiniz en azından azaltabilirsiniz. Önemli olan aşamaları yavaş yavaş uygulamak ve arkadaşınızın ince düşünüp size farkettirmemesi.
Fobi olduklarını düşünüyordum ama psikolojik danışmanlık okuyunca tam olarak fobi olmadıklarını anladım. Örümcekten her daim korkarım hatta oyuncak ya da maket olsa bile dokunamıyorum özellikle beni en çok irrite eden şey örümcek dövmesi. Örümcek dövmesi olan bir insana yaklaşamam herhalde korkudan. Geçenlerde bir hediyelik eşya dükkanına girerken kapının önünde neredeyse kedi kadar büyük porselen bir örümcek gördüm ve o an nasıl bir tepki vermişim bir anda sanırım gerçek sandım, insanlar bana baktılar, birazcık korkuyorum da örümcekten dedim=) Komik boyuta ulaştı benimki.
Asansör korkum zaten vardı ama 13. kattan asansörle düşünce şiddetli boyuta ulaştı. Ama üniversiteye başlayınca okulda sürekli asansör kullanmak gerekiyordu derslere yetişmek için ve arada binerek alıştım. Ama hala mecbur kalmadıkça binmiyorum. Hem asansörü gereksiz buluyorum insan bu kadar tembel olmamalı, ayrıca dünyadaki enerjiyi kendi tembelliğimiz için harcamamalıyız. Hem yürümek sağlıklı, günde 10-15 kat çıkmaktan zarar gelmez =)
Yükseklik korkum ise hala var, teras balkon gibi yerlerde kenarlara bile yaklaşamıyorum.
Fobi tedavisi konusunda birkaç önerim olarak ayrıca. Öncelikle bir arkadaşınızla anlaşın. Örneğin asansör korkunuz var. Arkadaşınızın yapması gereken şey mesela üstünde asansör resmi olan bir masa takvimi, bu takvimin olduğu bir masada konuşun dertleşin ama sizin bundan haberiniz olmasın. Yani beyniniz otomatik olarak o asansör resmini algıyayıp biraz alışacak. Biraz bu yöntemi uyguladıktan sonra mesela asansör resmi olan bir tsört giysin ve yine birlikte takılın vakit geçirin. Yine sizin bundan haberiniz olmayacak ama istemsiz farkedeceksiniz. Bu tür küçük detaylara asansörü sıkıştırın. Daha sonra içinde asansör bulunan mekanlarda bolca vakit geçirin. Sonraki aşamada asansöre sadece binin ve asansör hareket etmesin yani katlar asasında gezmeyin. Yine yanınızda arkadaşınız olsun ve bunu yaparken sohbete dalmış olmalısınız. Sonrasında 1 kat çıkın, 2-3-4 kat derken çözülecektir sorun. Profesyonel yardım ile bu yöntem 6 ay civarı sürüyor ama pif noktalara dikkat ederek siz de kendinize yardımcı olabilirsiniz en azından azaltabilirsiniz. Önemli olan aşamaları yavaş yavaş uygulamak ve arkadaşınızın ince düşünüp size farkettirmemesi.
- 7 Şubat 2012
- 130
- 4
- 46
mistik varlıklardan korkuyorum,göremiyorum çünkü gözümün görmediği varlıklardan korkarım.üç harfliler,karabsn,ruh gibi(tövbe).önlem olarak yastığımın altında küçük boy kaba konulmuş Kur'an-ı Kerim koyuyorum gece yatarken.hemen hemen her yerde,cüzdanımda dualar var,dolabımda cevşen asılı.(Allah'ım koru beni yalvarırım)
