Ben küçükken kara kuru bir kızdım.
İnanır mısın annemin yanında seviyormuş gibi yapan bütün arkadaşları,komşuları,akrabaları yalnızken burun bükerdi bana.
Misafirlikteysek eğer güzel çocuk(!) olanlara ikramlıklar zorlayarak yedirilirken ben ikincisini istemeye utanırdım, teklif de gelmezdi.
Büyüdüm, bakımlıyım ve inanıyorum ÇOK GÜZELİM
küçük kızdan eser kalmadı buna eminim ama eşim “güzel karım” dese “güzel miyim gerçekten?” diye sorarım.
Saç modelini değiştirebilirsin, giyim tarzını, ne bileyim duruşunu.
Ben üniversitede yurtta kalmıştım, o makyajlar silindikten sonra dışarıda güzelliğine imrenerek baktığım arkadaşlarıma şaşırarak bakardım.