eğer anne babasının sözüyle evlenecek kadar kişiliksiz pısık bir şeyse ayrıl. Yok yalancının tekiyse yine ayrıl. Her türlü ayrıl. İsteyerek veya istemeyerek şuanda sözlü. Bi kere bu kendine yakıştırdığın bir şey mi? Başkasının sözlüsü ile görüşmek?
Her bir soru ne kadar da olumsuz bir döngü içinde olduğumu gösteriyor. Teşekkür ederim1- adamın yaşı senden büyükse sorun yaşayabilirsin.
2- senin için her şey ilk olacak onun için 2. Sefer olacak.
3- evlilik konusunda çok aceleci. Böyle olması biraz korkutucu.
4- sana 1 buçuk ay yalan söylemiş. Güvenilir değil.
5- evlenirseniz bir çocuğu var ve önceki evliliği var sen bu sorumlulukları alabilir misin?
6- ekonomik özgürlüğün var mı? Yani evlenirsen boşanma durumunda başına kötü şeyler gelse kendi ayakların üzerinde durabilecek yaşta mısın maddi olarak? Değilsen ne evlenmesi?
7- her şeyin en güzeline layıksın, böyle adamlardan uzak dur. Gençliğini yakma.
Evet, her biri bugün beni çok iyi hissettirdi. Fikirlerim değişti netleşmeye başladı. Teşekkür ederimSakın sakın çocuğum tekrar yazayım seni kandırıyor.Bak dolandırıcılar o kadar iyi becerir ki bu konuşmaları.Hiç anlamazsın.Koca koca profları telefonda dolandırdılar hiç okumadın mı.Bu da öyle biri .Tamamen çıkart hayatından.Hiç duymadım bu yaşa kadar.Onu sözlemişler de diplamasını alıp karşılarına çıkacakmış da yüzüğü atacakmış mış mış...Tam dolandırıcı bu .Annenden gizleme hiç bir şeyi.Annene babana yazık üzme onları.
Sonra bak KK nın akıllı kadınları çözmüş olayı sana ne kadar güzel öğütler vermiş hepsi.Çok değerli bu öğütler....
Kaybetme korkum vardı diyemedim diyor bana. Ne alaka ya bir şeylerin ilerlemesini mi bekledi. İşte en başta yaptı zaten yanlışıZatem bastan cocugum yok diye yalan soylemis. Yalanla baslamis yalanla devam ediyor yani
İnanın ben de bazen sorguluyorum yeni bir şey ortaya atacak diye korkuyorum boşanmadım falan. Haklısınız teşekkür ederimÇok yalancı ve seni manipüle ediyor.Belki de evli ve boşanmamış,onun için seni kaçmaya ikna etmeye çalışıyor.
Bazı erkekler herkese mavi boncuk dağıtıp seni seviyorum der.Bazı kızlar da birazcık ilgi ve tatlı dil gösteren erkeklere hemen bağlanıyor.Kızların biraz akıllı olması gerekir,söylenen sözlere değil gerçeklere inanmalısınız.Bu adam yalancı,boşanmış,çocuklu belki de boşanmamış,güvenilmez ,karaktersiz birisi.Heryerden engelle,her söylediği yalan dolan.İlişkini hemen kesmelisin,sana yazık olur.Ailene yazık olur.
Beni zorluyorlar diyip duruyor. Geçmişte de yaptılar evden çoğu kez kaçtım diyor. Doğru diyorsunuz büyütmeye çalışamam bile26 yaşında ama büyümemiş ailesinin ağzının içine bakan bir erkek bebesi. Büyütmeye çalışırsan kendine yazık edersin bırak ana kuzusunu düşünme bile.
Bu kadar basiretsiz, bir değil iki kere sevmediği insanlarla ailesinin zoruyla evlenen biri??? Bu çağda bana akıl dışı geliyor. Gerçekse daha fena. Adama saygı duyamam.Merhaba arkadaşlar sizlerden fikir bekliyorum. Kafam çok karışık. Karışık bir durumun içerisindeyim. Gayet güzel ilerleyen bir ilişkim vardı. İlk bir ay çok güzeldi. Bağlanmıştım, her şeyiyle çok güzeldi, mutluydum. İlişkimizin üstünden 1 buçuk ay geçmişti yine bir gün buluştuk. O çok tedirgin idi. Bir şey olduğunu anlamıştım. Neyin var falan sordum. Bana şöyle demeye başladı. Bir şey var ama söylersem eğer beni bırakacağından korkuyorum. Neyse ben ısrarcı oldum. Bana söz vermemi istedi ne olursa olsun bu anlattığımdan sonra beni bırakmayacaksın falan. Ben de beni korkutuyorsun aklıma farklı şeyler geliyor dedim. Her neyse zar zor çekine çekine söyledi. Söylediği şey ise "Ben daha önce evlendim ve bir çocuğum var. 4 yıl önce de boşandım." O an çok kötü oldum ne diyeceğimi bilemedim. Ağlamaya başladım. O beni sakinleştirmeye çalıştı ve durumu anlatmaya başladı. Bunun ailesi çok baskıcı ve erkenden evlendirme düşüncesinde. 17 yaşında hiç tanımadığı, sevmediği biri ile evlendirmişler. Kötü şeyler yaşamış. Hep birlikte aynı evde imişler. Neyse işte sorunlar doğrultusunda evlilik sona ermiş. Ben bunu kabullenemedim ona çok kızdım neden baştan söylemedin bağlandıktan sonra bana bunu yapmamalıydın vs. O gün ağlayarak ve bitirme düşüncesinde olarak buluşmadan ayrıldım. 3 gün boyunca çok kötü idim. Çok düşünceli kafam karışık. Onu anlamaya çalıştım. 4.gün tekrar görüştük konuşmak için. Çok dil döktü, anlattı. Ben çok seviyorum çok alıştım ve bunu kabul ettim. Kabullenmeye çalıştım. Birbirimizi gerçekten seviyorduk. Aramızda farklı bir bağ vardı. Ben sevgisini hissediyordum ve zorlu bir hayatı var bunu anlamıştım. Neyse daha sonra memleketine gitti. Sürekli sesli, görüntülü konuşuyoruz. Bana şey diyor bu sene söz, nişan yapalım. Ama benim yaşım ve ailem den ötürü öyle bir şey olamazdı. Biraz daha zaman lazımdı bunu zaten en başta da konuşmuştuk ve biliyordu. Ama yine de tekrar tekrar söylüyordu. İlişkimiz ilerledi ve yine bir gün konuşurken şöyle dedi: Ailem artık evlenmemi istiyor. Ya kendi bulduğun ile ya da bizim istediğimiz ile evleneceksin diyorlarmış. Ailenle konuş en azından bi yüzük takalım dedi bana. Yine tabii ki de çok üzgünüm ne yapacağımı bilmiyorum. Babam asla izin vermez onu biliyorum sözünü bile edemem ama anneme söyleme kararı aldım. Anneme anlattım ve tahmin ettiğim gibi karşılık verdi. Babamın asla izin vermeyeceğini, daha yaşımın küçük olduğunu ve daha birçok sebep. Onu aradım anlattım böyle böyle. İkimizde ağladık ve bitirdik, zorunda kaldık. 2 hafta geçti bayram geldi ve bana mesaj attı sonra konuştuk nasılsın falan. Buraya geleceğini söyledi. Okuldan dolayı ve geldi yine görüştük. Çok karışık gerçekten seviyoruz ama olamıyoruz, imkansız gibi bir şeyiz. Görüştük yine eskisi gibi her şeyi unutmuş gibi. Aradan 2 gün geçti sabah beni aradı. Ben memlekete gidiyorum. Hadi sen de çık gel benimle yuvamızı kuralım vs. dedi. Bunu yapamazdım. Beni sözlendirecekler falan dedi bana. Yine hüzünlü bir kapanış. Neyse gitti memleketine hiç konuşmadık. 1 hafta geçti ben dışarıda iken tesadüfen karşılaştık. Bi an birbirimize baktık ve bakışlarımızı çevirdik. Akşamında dayanamayıp yazdım. Mesafeli konuştuk ve yine görüşme ayarladık. Görüştüğümüzde hem çok duygulu hem de çok karışıktık. Bana sözlendiğini söyledi. Ama yine mutsuzdu. Ailesinin istediği bir kız ve mecburiyetten bi ilişki sürdürüyor. Arkadaşlar çok kötü bir durum. Sevdiğim kişiyi başkası ile böyle düşünmek canımı çok yakıyor. Kendime diyorum ben ne yapıyorum. Çabalıyorum, vazgeçmek istemiyorum. Ama önümüzde engel çok. Bana fikir verir misiniz? Çok ayrıntıya giremedim uzamasın diye ama duygu olarak çok farklı. Aslında bana kaldıramayacağım şeyler yaşattı ama kopamıyorum. Çok karışığım. Ne dersiniz
Valla çoğu erkek söyler bunu. İnanmadım ben pek. Siz de kendinizi hiç riske atmayın bence.Bunun ailesi çok baskıcı ve erkenden evlendirme düşüncesinde. 17 yaşında hiç tanımadığı, sevmediği biri ile evlendirmişler. Kötü şeyler yaşamış. Hep birlikte aynı evde imişler. Neyse işte sorunlar doğrultusunda evlilik sona ermiş.
Ayyyy bu ne ya. Bu herife saygı duyamaz ki insan değil sevgi duysun. Kendi ailesine karşı çıkacak gücü yok elin kızına gel kaçalım diyor. Ayık ol kızım. Hayatını yakarsın diyeyim sana. Tam sümsük herif.Evet, bana diyor o zaman gel kaçalım. Başka çaremiz yok. Yoksa beni zorla evlendiriyorlar diyor. Diyorum ya buluştuk iki gün sonra sabah beni arıyor ki ben memlekete gidiyorum sanırım beni sözleyecekler. Gel gidelim birlikte. Gerçekten öyle oluru yok bir gün iyiyse sonrası yok işte. Şimdi içimde bir iyi bir kötü şeyler var. Vicdan azabı da değil aslında ama tamamlanmamış şeyler var maalesef. Dediğiniz gibi kararı alabilmekten aciz (anlattığına göre) Kendimi kandırmak mı diyeyim buna bilmiyorum bunu da söylemek istemiyorum ama ileriye dönük bakınca oluru yok...