- Konu Sahibi sancilipandora
- #1
İyi akşamlar arkadaşlar... baş edemediğim artık nefes alamadığım bir dönemdeyim.. yeni üyeyim...27 yaşındayım ...belki sizden fikir alırsam daha kolay atlatırım diye düşündüm....kasım ayında nişanlım tarafından terkedildim işin özü...kader gibi idi bizim bir araya gelmemiz...aynı mahallede bir apartman ötede büyüdük aynı sokaklarda aynı okullarda okuduk.. ikimizde birbirimizi asla görmedik tanımadık...benim atandığım şehire uzun dönem asker olarak gelmiş...annesi ile annem arkadaş olmuş o dönem...ortak arkadaşlar vs derken tasadüfen doğduğumuz şehirden çok uzakta tanışıp bulduk birbirimizi... masal gibiydi herşey ya da ben kendimi kandırmışım... aşık olduk ....nişanlandık...nişandan bir ay sonra " kusura bakma yapamıcam ben " dedi ayrılmak istedi .. ben hastanalere düştüm ... o halime acımış olmalı ki devam ettik... bir iki ay soğuktuk sonra "iyi ki savaşmışsın yoksa seni kaybedecektim " diyecek kadar bana, eskisinden daha sıkı tutunduk ... düğün yeri bakıldı , alışverişler vs... sonra ağustos ayında askerliği bitti ve görev yaptığı mardine döndü...bende çalıştığım şehire... her şey iyi güzel... 1 hafta sonra soğuk davranmaya başladı ... azarlamaya , haber vermemeye başladı... kasımda nikahımız vardı..memlekete gidecektik.. " ben gelmiyorum ayrılmak istiyorum " dedi..bu seferkabul ettim ağlaya ağlaya hem de ..." ne olursa olsun memlekete geleceksin o yüzüğü sen taktın sen alacaksın " dedim... ama günlerce uh gibi dolaştım yemeden içmeden kesildim...ailem beni gördükçe mahvoldu... neyse memlekete geldi... buluşur buluşmaz ağlamaya başladı , yapmayalım etmeyelim düzeltiriz, bana zaman ver, seni kaybetmek istemiyorum dedi... ben de seviyorum ya güya... aynı akşam ailesini de aldı geldi ailemden ve benden özür dilemeye .. babam " benim kızım değerlidir bu çocuk oyuncağı değil oğlum onu üzemezsin " dedi... birden kalktılar.... anne babasının yanında babam onu azarladığı için gücüne gitmiş... iki gün sonra telefon " bu iş bitti" diye.. ağladım yalvardım resmen . son kez buluştuk...karşımda bambaşka bir adam ruhsuz " beni unutamazsın sen benden iyisini bulamayacağınıu bildiğin için bu tavırların " dedi... kabullenemedim... aylarca aradım ağladım bana en son hakaretler etti en ağır şekilde " düş yakamdan senden tiksiniyorum ben seni unuttum ama sen beni unutamayacaksın evine rahatça girip çıktım sen çok rahat bir kızsın senin gibi eskiden erkek arkadaşı bile olmuş biri ile ölsem iki dünya bir araya gelse bile evlenmem allah kurtarmış beni, ben pdr ciyim anlarım senin psikoljik sorunların var vs" dedi yaraladı ve gitti... sonra öğrendim ki kasımda benden ayrıldıktan sonra orda yine öğretmen olan bir kızla ilişkilerini ilan etmişler.... inanamadım...o sırada ben harap bitap onun sesini duymaya çalışırken o başkası ileymiş bana dürüst davranmadı bile... o kız yanındayken ve ben " başkası için mi bıraktın ne olur söyle bilmek istiyorum sebebini " derken bile bana hayatında biri olduğunu söyleyemedi... yıkıldım.... resimlerini gördüm sarmaş dolaş üzerinde benim aldığım sweet kolunda benim aldığım saat
...aylar geçti...4 ay geçti üzerinden ve ben hala bana bunları etmiş birini unutamıyorum .. nasıl olur da bir başkasını bu kadar kolay hayatına alır , onun yüzünden sağlığımdan oldum, işlerim karmakarışık hale girdi, uyuyamıyorum tam 10 kilo verdim bu sürede, ben ben değilim en son ne zaman güldüm hatırlamıyorum bile....her gün dua ediyorum her gün.. rabbim bana yaşattığını çeksin diye... o bana sen beni unutamazsın demişti ya.... ben unutayım da en olmadık anda benim onun için yaptıklarım aklına gelir de canı acısın diye dua ediyorum .. eden bulur mu cidden bilmiyorum ama ben ben değilim... neşeli hayat dolu ben bitik gibiyim:
((
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)