Bayanlar herkese merhabalar öncelikle ve geçmiş olsun tabi ki.
Sizlere kendi hikayemi anlatmak istiyorum ama biraz uzun olabilir umarım okurken sıkılmazsınız, mümkün oldugunca özetlemeye çalışacağım.
Lise ve üniversite çağlarında ara ara boyun sırt ve baş ağrıları çeken bir insandım. Hatta üniversite sınavına çalıştığım dönem çok artmıştı ve annemin beni götürdüğü doktor migren deyip migren ilacı ve antidepresan lust...vermişti. Daha o yaşta maalesef ki ilaçlarla tanışmıştım. Üniversite dönemimde çok sıkıntım olmamakla birlikte çevremdeki insanlara göre yine hassas bir vücudum vardı. Özellikle ders çalıştığım ya da uykusuz kaldığım zamanlarda çok sık baş ağrısı yaşıyordum. Boyun tutulmalarım da oluyordu ve 2-3 kez fizik tedavi de almıştım.
Hastalığımın asıl kısmı ise burada başlıyor. 4.5 yıl önce annemi kaybettikten sonra çok şiddetli geçmeyen baş ağrılarım başladı. Ve işte o zaman doktor doktor gezmeye başladım. İlk başta yaşadığım olay neticesinde çok normal oldugu söylendi ve kas gevşeticilerle gönderildim. Sonrasında sanırım patik atak yaşadığım bir gün nefes alamayınca soluğu psikiyatride aldım. Ankaradakiler bilir meşhur Ma... Psikiyatri Merkezi. Yaşadığım büyük kayıpla baş etmem için ilaçlar maalesef şarttı ve antidepresan, uyku ilacı ve sakinleştirici verildi. Sakinleştiriciyi bir süre sonra bıraktım ama diğer ikisini 1.5 yıl kadar kullandım. Bu süreçte oldukça kilo aldım, hissizleştim. Evet ağrılarım azaldı ancak çok da konforlu değildim yine de.
İlaçları bırakmaya karar verdikten sonra da zor bir süreç beni bekliyor(muş)du. Çünkü geri çekilme sendromundan dolayı yer ayağımın altından kayıyor, kafam sürekli dönüyor, beynim jöle gibi sürekli sallanıyordu. Biraz bu süreci uzatarak sonunda kurtuldum ilaçlardan. Sonrasında eşimle tanıştım ve tanışma, nişan, evlilik derken ilaçlara hiç ihtiyaç duymadım. Ağrılarımı sorarsanız tabi ki vardı ama sürekli kas gevşetici, ağrı kesici, merhem vs kullanıyodrum kötü olduğum günler. Evlenmeden önce 2 kez migren botoksu yaptırdım, dişçim sayesinde diş sıktığımı öğrendiğim için çeneme de yapıldı ve 4-4.5 ay kadar faydasını gördüm. Ağrılarımı dayanılabilir seviyeye getiriyordu bu işlem.
Evlendikten sonra ağrılarım arttı, psikolojim bozuldu, çok sinirli bir insan oldum. Evliliğimde yaşadığım bir sorun yoktu ama hayatımın değişmesi sorumluluklarımın artması, tek yaşayan babamı çok fazla düşünmem, belki biten botoks sonrası ağrılarımın tekrar başlaması vs derken çok mutsuz bir insan oldum. Bu süreçte depresyon canavarını tanıyan birisi olarak tekrar hayatıma girmeye başladığını artık anlayabiliyordum. Ancak ağrı ve depresyon zaten çok kötü iki kardeş gibiler. Depresyon ağrı yapıyor, ağrı da depresyona sebep oluyor derken kısır bir döngü içerisine giriyorsunuz.
Bu noktada Hacettepe hastanesinde Ağrı bölümünden randevu alıp oraya gittim. Bana orda epilepsi tedavisinde de kullanılan sinirsel ilaçlar verdiler ve tabi ki çok ağır geldi. Ha ağrımı resmen yok etti denebilir ama ağır ilaçlardı. Sonrasında vücut alışınca belki ağrılarım tam geçmedi ve doktor bana orda da ağrı botoksu önerdi ve alın, şakak, kafa arkası boyun sırt komple botoks ilacı yapıldı. Ve hem çok acılıydı hem de faydasını görmedim. Bu arada annemi kaybettikten sonra ağrılarım şiddetliyken bir fizik tedavi uzmanına giderken 5-8 seans arası nöral terapi ve manuel terapi de aldım. Ancak onlar da geçici çözüm oldu.
Bu maceramdan sonra yaklaşık 1 yılı aşkın zamandır gittiğim doktora gitmeye başladım. İlk randevumda nasıl ağladığımı unutamam. İlaçlardan çok kaçtım ama yine benim için şart olmuştu. 1 yıl önce antidepresan cipr... ve uyku için mela....başlandı. Yaklaşık 4 ay önce çocuk istediğim için ilacı bırakmayı denedik ama acillik oldum (bu arada ağrılarım çok şiddetliyken hep acillik olurum 10 kez gitmişliğim vardır) ve doktor birkaç ay daha kullan dedi. Mart ayında tekrar bırakmak istediğimi söyledim (yazın kısmetse hamile kalmak istiyorum) dozajı azaltarak denemeye başladık. Doktor 15 gün yarım dedi ben 1 ay içtim çünkü kötü oldum. Şu anda da gün aşırıya geçtim. Ama içmediğim günün ertesi günü ağrım çok oluyor. Benim hikayem bu şekilde ve kısaca size özetlemek istiyorum yaptıklarımı
-Denediklerim: antidepresan, uyku ilaçları, kas gevşetici, ağrı kesici, botoks, nöral terapi, manuel terapi, sinirsel ilaçlar ve bölgesel enjeksiyonlar
-Denemediklerim: hacamat, sülük ve akupunktur (kilo vermek için denedim sırtıma boynuma yaptırmadım)
Şu anki durumum: Haftada 2 gün reformer pilatese başladım. Daha doğrusu klinik pilates diye geçiyor. Ağrım çok olduğu zamanlarda masaj esneme gibi şeyler de yapıyoruz. Antidepresandan hala tam kurtulamadım gün aşırı yarım doz alıyorum. Geceleri de magnezyum sitrat ve uyku için melat....alıyorum. Ayrıca magnezyum yağı aldım onu da kullanıyorum. Ağrım çoksa beng... krem de mentollü olduğu için iyi geliyor. Bu arada 1 ay glutensiz beslendim. Sonunda 1 gün pasta çörek yedim ama ertesi gün ağrım olmadı. Ama yine de doktorlar glutensiz beslenmeyi öneriyor elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Bir de geçen hafta danıştığım bir doktor zerdeçal takviyesi önerdi ona başladım. Ayrıca çok şiddetli bir diş sıkma (bruksizm) problemim vardı onun için diş plağı kullanıyorum ve faydasını gördüm. Son gittiğim doktorun gluteni ve şekeri (rafine olan) mümkün olduğunca tüketme dediğini de eklemek istiyorum
Fiziki olarak nasılım ? Ağrımın bırakın olmamasını dayanılabilir olduğu günler bile Allaha şükrediyorum. Şu aralar ne yazık ki ağrısız günüm yok. Artık antidepresandan kurtulmak istiyorum. Anne olmayı çok istiyorum ama Allah biliyor ya çok korkuyorum gebelik, emzirme ilaçsız ne yapacağım diye. Zaten psikolojimi en çok yıpratan şey de bu maalesef. İlaçsız nasıl yapacağım ? Sürekli mutsuz bir insan mı olacağım ? Çocuğuma eşime nasıl yeteceğim ? Bu hastalığı yenemiyorum bir ömür böyle nasıl geçecek... tarzı iç karartıcı şeyler var hep zihnimde.
Hepinizi o kadar iyi anlıyorum ki... Sürekli yanma, ağrı, yorgunluk, depresif üzgün bir ruh hali ve tam bir çözümü olmaması.. Hayatınız elinizden akıp gidiyor ve siz seyirci koltuğunda izliyorsunuz sanki.. Hepimiz inşallah şifa buluruz.
Sormak istedikleriniz veya bana önereceğiniz birşey olursa lütfen yazın. Sizlerin farkı olarak deneyimlediği şeyleri, hamilelik geçirenlerin neler yaşadığını bilmeyi çok isterim.
İnsan yaşadığı bu derdi başka kimsenin yaşamasını istemez (nasıl bir illet olduğunu bildiği için) ama yine de yalnız olmadığını bilmek güzel...